ทดลองอ่าน How to… เดตออนไลน์ยังไงให้พัง เล่ม 2 บทที่ 50-51 #นิยายวาย

บทที่ 50

 

ตอนนี้จิ่งฮวนไม่เพียงหงุดหงิดที่เห็นความกระวนกระวายของหัวใจเพรียกหา ทว่าแม้แต่หน้าจอเกม Nine Heroes ก็ยังขัดหูขัดตาไปหมด

ดังนั้นเขาจึงปิดเกมก่อนจะขึ้นไปนอนบนเตียง

เขานอนเหม่อมองเพดานพลางคิดว่าเมื่อกี้นี้ตัวเองพูดจาไร้สาระอะไรออกไปกัน

ต้องโทษหัวใจเพรียกหาที่เอาแต่กวนใจเขาทำให้ต้องหาข้ออ้างบ้าบอนี้ขึ้นมา

ทันใดนั้นจิ่งฮวนก็ยกแขนขึ้นมาปิดตาตัวเอง เมื่อกี้เขาทำตัวร้ายกาจ มันจะทำให้ความพยายามทั้งหมดที่ผ่านมาหลายเดือนนี้เสียเปล่าไหมนะ

คงไม่หรอกมั้ง

คนชอบบอกว่าผู้หญิงมีประจำเดือนจะโมโหง่ายไม่ใช่เหรอ หัวใจเพรียกหาคงไม่ใจแคบขนาดนั้นหรอกมั้ง…

จิ่งฮวนพลิกตัวอยู่บนเตียงพร้อมเอาหน้าซุกเข้ากับหมอน

ช่างมันเถอะ! ไว้หายโมโหก่อนค่อยว่ากัน! อีกอย่างเมื่อครู่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรที่มันแย่เกินไป อย่างมากก็แค่ใส่เครื่องหมายอัศเจรีย์มากไปหน่อยเท่านั้นเอง

ถ้าหัวใจเพรียกหาโกรธเขาจริงๆ ก็คงเป็นเพราะอีกฝ่ายอ่อนไหวเกินไปต่างหาก

จู่ๆ มือถือที่อยู่บนโต๊ะก็สั่น

จิ่งฮวนสูดหายใจลึกๆ เขาเอื้อมมือไปที่โต๊ะแล้วหยิบมือถือมาไว้ตรงหน้าโดยไม่ขยับส่วนอื่น

 

เซี่ยงไหวจือ อยู่ไหม

 

ที่แท้ก็เป็นเซี่ยงไหวจือนี่เอง

จิ่งฮวนกะพริบตาแล้วพิมพ์ข้อความไปอย่างอ่อนแรง

 

เสี่ยวจิ่งยา อยู่ครับพี่ชาย

เสี่ยวจิ่งยา ไม่สิ…ผมพิมพ์เกินไปคำนึง พี่เซี่ยงมีอะไรเหรอครับ

เซี่ยงไหวจือ ออกมาเล่นบาสตอนค่ำกันไหม

เสี่ยวจิ่งยา ไม่ล่ะครับ ผมง่วง จะนอนแล้ว

 

เซี่ยงไหวจือดูเวลา ยังไม่ถึงหนึ่งทุ่มครึ่งด้วยซ้ำ

 

เซี่ยงไหวจือ นอนเร็วจัง ไม่สบายเหรอ

 

ทั้งที่เป็นคำถามเดียวกันเป๊ะ แต่เมื่อเปลี่ยนคนถามเป็นเซี่ยงไหวจือ จิ่งฮวนกลับไม่รู้สึกรำคาญเลย

เขาวางคางลงบนหมอนแล้วตอบข้อความ

 

เสี่ยวจิ่งยา เปล่าครับ แค่เมื่อคืนนอนไม่พอ ได้นอนชดเชยเดี๋ยวก็ดีขึ้น

เสี่ยวจิ่งยา [เบ่งกล้าม]

เซี่ยงไหวจือ เข้าใจแล้ว

 

ลู่หังกลับมาที่ห้องในสภาพเหงื่อท่วมตัว

“เซี่ยงเซี่ยง เนี่ย น่าเสียดายที่นายไม่ได้มา…นายไม่รู้หรอกว่าเกมเมื่อกี้ตึงแค่ไหน แต้มตามอยู่หนึ่งลูกมาตลอด พอสามวิสุดท้ายฉันก็เป็นคนปิดเกม!” ลู่หังนึกย้อนกลับไปแล้วรู้สึกว่าตัวเองหล่อมาก “ฉันนี่มันสุดยอดจริงๆ”

เซี่ยงไหวจือตอบเสียงเรียบ “ไม่เสียดายหรอก ถ้าฉันเล่นด้วย เกมคงไม่ตึงขนาดนั้น”

“…” ลู่หังไม่สามารถโต้แย้งได้

เขาถอดเสื้อโยนลงตะกร้าแบบส่งๆ และเตรียมตัวจะเข้าไปอาบน้ำ

“ลู่หัง” เซี่ยงไหวจือกลับเรียกเขากะทันหัน “ฉันขอถามอะไรหน่อย”

“ว่ามาสิ”

เซี่ยงไหวจือขมวดคิ้ว น้ำเสียงแฝงแววสงสัย “ถ้าจู่ๆ คนที่คอยเกาะติดนายแจทำตัวเหมือนรำคาญนายมาก…”

“ในที่สุดจิ่งแสนหวานตัวน้อยก็เบื่อนายแล้วเหรอ”

“…”

เมื่อเห็นเขาเงียบ ลู่หังก็ชะงักไป “ไม่หรอกมั้ง ฉันก็พูดไปงั้นเองนะ…จิ่งแสนหวานตัวน้อยเลิกชอบนายแล้วจริงดิ”

“เปล่า” เซี่ยงไหวจือเริ่มรู้สึกเสียใจที่ถามลู่หังแล้ว “ช่างเถอะ คิดซะว่าฉันไม่ได้ถามแล้วกัน”

อาจจะเป็นเขาเองที่คิดมากไป ความจริงแล้วจิ่งฮวนก็ไม่ได้พูดอะไรทั้งนั้น ก็แค่ง่วงนอนเฉยๆ แล้วก็แค่เครื่องหมายอัศเจรีย์ไม่กี่อันเท่านั้น

แต่ถ้าง่วงแล้วทำไมไม่บอกตรงๆ ล่ะ ทำไมต้องพูดว่าตัวเองมี…

ลู่หังเห็นความอึกอักจากสีหน้าของเขาก็เลิกคิ้วยกยิ้ม

ในเมื่อเซี่ยงไหวจือฝืนจบประเด็นนี้ เขาก็คงต้องพูดสักสองประโยค “จริงๆ สถานการณ์ที่นายบอกมาเมื่อกี้มันก็ชัดเจนมากเลยนะ”

แน่นอนว่าเซี่ยงไหวจือต้องถาม “อะไรที่ว่าชัดเจน”

“จีบจนเหนื่อยแล้ว หมดใจแล้ว ไม่รักแล้ว”

“…?”

“ความชอบของคนเราก็มีวันหมดอายุนะ ในเมื่อไม่ได้อะไรกลับมา ระยะเวลาที่จะหมดอายุก็จะยิ่งสั้นลง” ลู่หังพูดพลางทำหน้าเคร่งขรึม “ไม่มีใครคอยเลียเป็นหมาไปตลอดชีวิตหรอก นายต้องเห่ากลับบ้าง”

เซี่ยงไหวจือฟังไม่เข้าใจ แต่เขาก็พอรู้ว่าสิ่งที่ลู่หังพูดไม่ใช่เรื่องดีแน่

เขาขมวดคิ้ว “นายสิหมา”

“…?” ลู่หังเอ่ย “นั่นมันแค่คำพูดที่เขาฮิตกันเถอะ ฉันไม่ได้ด่าว่าเสี่ยวจิ่งจิ่งเป็นหมานะ”

เซี่ยงไหวจือว่า “ตัวนายโคตรเหม็น ไปอาบน้ำเลยไป”

“…ครับท่าน”

ลู่หังหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าไปในห้องน้ำ ในใจก็คิด ใช่ๆๆ จิ่งแสนหวานตัวน้อยไม่ใช่หมาที่คอยเลียนายหรอก ฉันนี่สิ

 

วันรุ่งขึ้น จิ่งฮวนตื่นตั้งแต่เช้าตรู่

เขาหยิบมือถือมาดูด้วยความเคยชิน กะว่าจะส่งข้อความอรุณสวัสดิ์ให้หัวใจเพรียกหา แต่พอเปิดวีแชตก็ปรากฏว่าเขาได้รับข้อความจากลูกพี่ลูกน้องของตัวเอง

 

พี่ [รูปภาพ] ฮวนฮวน ชอบไหม

 

ในภาพคือรองเท้ากีฬาสีสันสดใส และมีดีไซน์ที่ดูเท่

 

เสี่ยวจิ่งยา ชอบ!

พี่ ชอบก็ดีแล้ว ไม่เสียแรงที่พี่ตื่นไปต่อคิวซื้อให้นายแต่เช้า [พอใจ]

พี่ รูปโพรไฟล์กับชื่อวีแชตนายเป็นอะไรไปเนี่ย พี่เลื่อนดูรายชื่ออยู่ตั้งนานกว่าจะเจอ [ขำทั้งน้ำตา]

เสี่ยวจิ่งยา …ไม่มีอะไรหรอก แค่แพ้พนันน่ะ นี่พี่ไปต่อแถวซื้อให้ผมโดยเฉพาะเลยเหรอ

พี่ จะไม่ใช่ได้ยังไงล่ะ นี่พี่ต่อแถวจนปวดขาไปหมด ใกล้ถึงวันเกิดนายแล้วไม่ใช่เหรอ เดี๋ยวพี่ส่งกลับไปให้นะ

เสี่ยวจิ่งยา ? พี่ไม่กลับเหรอ

พี่ ยังต้องอยู่ต่ออีกสักระยะ ช่วงนี้พี่กำลังหางานอยู่

 

สองพี่น้องคุยกันอยู่ครึ่งชั่วโมงกว่าจะจบบทสนทนา

จิ่งฮวนปิดหน้าสนทนากับเหลียงหร่าน ก่อนจะเหลือบไปเห็นรูปโพรไฟล์ของหัวใจเพรียกหา

ยังมีหน้ามาอรุณสวัสดิ์อีก อรุณสวัสดิ์กับผีน่ะสิ

อารมณ์ที่ไม่ดีเมื่อวานนี้กลับมาอีกครั้ง จิ่งฮวนด่าเขาในใจไปหนึ่งประโยคแล้วกดล็อกหน้าจอมือถืออย่างรุนแรง จากนั้นจึงลุกจากเตียง

วันนี้หัวใจเพรียกหากับถนนยาวไกลมีคาบเรียนเยอะ จิ่งฮวนไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นนักศึกษาจริงๆ หรือเปล่า แต่ในวันศุกร์ช่วงกลางวันทั้งสองคนจะไม่โผล่หัวมาในเกมเลย

จิ่งฮวนล็อกอินเกม Nine Heroes ทันทีที่เข้าเกมก็เห็นคนรอบตัวพากันใส่ชุดใหม่เดินโฉบไปโฉบมาอยู่ตรงหน้าเขา

ในที่สุดจิ่งฮวนก็เริ่มนึกย้อนเสียใจทีละนิด ต่อให้เมื่อวานอารมณ์เสียแค่ไหนก็ไม่ควรคืนชุดเขาไปนะ

นี่เท่ากับเสียโอกาสผลาญเงินของหัวใจเพรียกหาไปเปล่าๆ เลย

ถึงจะคิดแบบนั้น แต่เขาก็ไม่ได้สนใจชุดใหม่อยู่แล้ว เขาคลิกเม้าส์เดินไปยังจุดวาร์ปของเมืองหลักและตัดสินใจจะทำเควสต์ประจำวันก่อน

บริเวณจุดวาร์ปของเมืองหลักเป็นจุดที่คึกคักมากที่สุดในเกม Nine Heroes เสมอ ทุกคนชอบมาตั้งแผงขายของ หรือไม่ก็ AFK แถมยังชอบมาสร้างปาร์ตี้ตรงนี้ด้วย

 

[ขณะนี้] รักชีวิตรักจยาจยา : ดันเจี้ยนอาละวาดแดนสวรรค์ ตำแหน่ง+++ของตี้ฉัน เลเวล 120-130 เป็นสายโจมตีจะดีมาก!

[ขณะนี้] เชี่ยวเหยา : หาแฟนจ้า ฉันเป็นพวกคลั่งเสียง อยากได้พี่ชายที่เสียงเพราะๆ ถ้าอยู่ด้วยกันแล้วมีความสุขก็เปิดกล้องได้น้า~~ [ส่งจูบ]

[ขณะนี้] เด็กน้อยลั่ว : ดันเจี้ยนเขากิเลน+ ขอถ้ำเซียนจิ้งจอกสักคน

[ขณะนี้] เด็กน้อยลั่ว : ดันเจี้ยนเขากิเลน+ ขอถ้ำเซียนจิ้งจอกสักคน สำนักอื่นไม่เอา+ ไม่มีค่าเข้าตี้

 

ไอดีที่ชื่อเด็กน้อยลั่วสามารถดึงดูดความสนใจของจิ่งฮวนได้สำเร็จ

ดันเจี้ยนเขากิเลนเป็นดันเจี้ยนใหญ่สำหรับห้าคน ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าขั้นตอนจะยุ่งยากแค่ไหน นอกจากนี้มันยังต้องใช้เงินร้อยทองในการเปิดดันเจี้ยนอีกต่างหาก ซึ่งปกติสมาชิกในปาร์ตี้จะต้องจ่ายคนละยี่สิบทอง

จริงๆ แล้วรางวัลของดันเจี้ยนนี้ก็ไม่ได้ดีอะไรแต่ก็ไม่ได้แย่ ที่พวกผู้เล่นพากันมาลงดันนี้ก็มีเหตุผลเดียวเท่านั้น…เพื่อหาบอสลับ

การฆ่าบอสลับได้จะดร็อปวัตถุดิบหายาก ตอนที่ดันเจี้ยนนี้เพิ่งเปิดตัว พวกผู้เล่นก็พากันแย่งลงดัน จากนั้นก็ต้องล่าถอยไปเพราะอัตราการดร็อปของบอสต่ำมาก สำหรับผู้เล่นส่วนใหญ่นั้นแม้แต่บอสลับของเขากิเลนหน้าตาเป็นอย่างไรก็ยังไม่รู้ด้วยซ้ำ

เมื่อเวลาผ่านไปก็ไม่มีใครมาลงดันเจี้ยนนี้อีก

จิ่งฮวนสนอกสนใจ เพราะเขาเองก็กำลังอยากได้วัตถุดิบหายากที่ดันเจี้ยนนี้จะดร็อปออกมาอยู่พอดี

แต่เมื่อไอเดียนี้ผุดขึ้นมาก็ต้องถูกเขาปัดทิ้งไป คนดวงซวยแบบเขาใช้เงินซื้อมาตรงๆ เลยคงง่ายกว่า

ในเกมเซียนจิ้งจอกน้อยกำลังจะหันหน้าเดินหนีไป

 

[เด็กน้อยลั่วส่งคำเชิญให้คุณเข้าร่วมปาร์ตี้ — (ยอมรับ) (ปฏิเสธ)]

[เด็กน้อยลั่วสร้างห้องแชตส่วนตัวกับคุณ]

[ส่วนตัว] เด็กน้อยลั่ว : มาไหม ไม่คิดค่าเข้าตี้นะ

[ส่วนตัว] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : …ไม่ล่ะ ไม่มีโชคขนาดนั้น

[ส่วนตัว] เด็กน้อยลั่ว : ไม่ลองจะรู้ได้ไง ตี้ฉันมีแต่พวกสายโจมตีสร้างความเสียหายสูง เร็วแน่นอน

[ส่วนตัว] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : ทำไมพวกนายต้องอยากได้ถ้ำเซียนจิ้งจอกเท่านั้นด้วยล่ะ

[ส่วนตัว] เด็กน้อยลั่ว : ผนึกได้ ฮีลได้ สะดวกดี

 

เป็นครั้งแรกที่จิ่งฮวนได้ยินว่าพาคนจากถ้ำเซียนจิ้งจอกไปลงดันด้วยเพราะ ‘สะดวก’

 

[ส่วนตัว] เด็กน้อยลั่ว : มาไหม ชั่วโมงเดียวเอง

 

จิ่งฮวนครุ่นคิด ยังไงซะกว่าพวกถนนยาวไกลจะมาก็ตอนบ่ายโน่น แถมเขาจะปล่อยเควสต์ประจำวันไว้แล้วค่อยมาทำทีหลังก็ได้

ดังนั้นเขาจึงกดยอมรับแล้วเข้าปาร์ตี้ไป

หลังจากเข้ามาในดันเจี้ยน เขาก็เปิดดูรายชื่อคนในปาร์ตี้คร่าวๆ

คนอื่นเขาไม่รู้ แต่อัศวินพเนจรที่ใช้ดาบคู่ในตี้นั่นเขารู้จัก

หมอนั่นชื่อไอดีรักม่ายม่ายที่สุด เป็นสายโจมตีอันดับสองของชาร์ตยอดฝีมือ

อย่างที่เด็กน้อยลั่วบอก ปาร์ตี้นี้ไม่มีฮีลเลอร์เลย แถมยังมีคนเล่นสายเวทเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวชื่อเสี่ยวม่ายอีกต่างหาก

จิ่งฮวนมองดูสาวน้อยโลลิตาที่ชื่อเสี่ยวม่ายอยู่นานด้วยความรู้สึกเหมือนคุ้นหน้าคุ้นตาอีกฝ่าย แต่นึกอยู่นานก็จำไม่ได้ว่าเคยเห็นจากที่ไหน

ทั้งห้าคนพากันเข้าไปในดันเจี้ยน เดิมทีจิ่งฮวนเตรียมตัวสำหรับการลงดันเจี้ยนเรียบร้อยแล้ว แต่เมื่อเข้าสู่เกมเขาถึงได้รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ

ฝ่ามือของรักม่ายม่ายที่สุดกับเสี่ยวม่ายว่างเปล่า ไม่ถืออาวุธอะไรเลยสักชิ้น

 

[ปาร์ตี้] เสี่ยวม่าย : อาวุธของฉันกับแฟนไม่ทนเลยใช้ไม่ได้อะ ขอโทษทีนะ

 

สำนักสายโจมตีไม่มีอาวุธ ค่าความเสียหายที่สร้างได้จึงไม่ถึงครึ่งของตอนโจมตีปกติด้วยซ้ำ

ขั้นตอนการเพิ่มความทนทานของอาวุธในเซ็ตไอเทมระดับสีม่วงยุ่งยากมาก ถ้าไปอัพเกรดตอนนี้คงไม่ทันแล้ว

 

[ปาร์ตี้] รักม่ายม่ายที่สุด : ไม่เป็นไร ก็สู้ไปแบบนี้แหละ ช้าหน่อยก็ให้มันช้าไป อีกอย่างตี้เราก็มีถ้ำเซียนจิ้งจอกอยู่ไม่ใช่เหรอ

 

ถ้าความรวดเร็วในการฆ่ามอนสเตอร์ช้าลงก็หมายความว่าพวกเขาต้องทนรับความเสียหายของมอนสเตอร์ตัวเล็กๆ เพิ่มขึ้นมาก ภาระของฮีลเลอร์ก็จะยิ่งหนักขึ้นไปอีก

จิ่งฮวนอึ้ง ตอนแรกเขาตั้งใจจะมาลงดันชิลๆ แต่ทำไมกลายกรรมกรไปซะแล้วล่ะ

 

[ปาร์ตี้] รักม่ายม่ายที่สุด : ยังไงซะเธอก็เข้าตี้มาฟรีๆ ลงแรงหน่อยก็สมควรแล้วนี่

 

เมื่อมาถึงประโยคนี้จิ่งฮวนก็อดจะขมวดคิ้วไม่ได้

ตอนแรกเขาถูกหัวหน้าปาร์ตี้ชวนเข้ามา แต่ทำไมตอนนี้ถึงมาทำเหมือนเขามาเข้าปาร์ตี้แค่เพราะจะประหยัดเงินล่ะ

ทว่าถึงอย่างไรมันก็แค่การลงดันเจี้ยน จิ่งฮวนจึงไม่ได้ใส่ใจอะไร

 

[ปาร์ตี้] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : 1

 

ตอนนั้นเองที่แจ้งเตือนกลุ่มวีแชตเด้งขึ้นมา

 

ชิวเฟิง @จิ่งแสนหวานตัวน้อย ลงดันไหม

 

จิ่งฮวนแคปหน้าจอส่งเข้าไปในกลุ่ม

 

จิ่งแสนหวานตัวน้อย ฉันลงดันอยู่

ชิวเฟิง ทำไมเธอไปลงดันนี้ล่ะ ค่าประสบการณ์น้อยจะตาย

จิ่งแสนหวานตัวน้อย อยากลองดูว่าจะจัดการขาตะขาบได้ไหม [รู้สึกผิด]

ชิวเฟิง ฮ่าๆๆ งั้นสู้ๆ นะ

 

ยิ่งไปถึงด่านท้ายๆ ของดันเจี้ยนก็ยิ่งยากขึ้น ในปาร์ตี้มีเพียงจิ่งฮวนที่ฮีลได้ อีกทั้งถ้ำเซียนจิ้งจอกเองก็ไม่ใช่สำนักที่เน้นการฮีลเป็นหลักด้วย ปริมาณการฮีลไม่เยอะเท่าสำนักเขาผู่ถัวแถมยัง AFK ไม่ได้อีก จิ่งฮวนรู้สึกว่าครั้งนี้เหนื่อยกว่าประลองในอารีน่าซะอีก

 

[ปาร์ตี้] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : เสี่ยวม่ายอยู่ไหม

[ปาร์ตี้] เสี่ยวม่าย : อืม

[ปาร์ตี้] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : เธอไม่ได้ใส่เกราะเหรอ ทำไมมอนถึงได้ตีเธอแรงขนาดนั้น

 

“หล่อนรู้แล้ว…” สาวน้อยพูดในช่องแชต YY ด้วยความตกใจ “ยัยนั่นดูออกด้วยเหรอ”

“ไม่เป็นไร” เสียงชายหนุ่มตอบแบบสบายๆ “รู้แล้วไงล่ะ ช่างมัน เธอตอบยังไงก็ได้”

 

[ปาร์ตี้] เสี่ยวม่าย : ฉันไปดูมาแล้ว เกราะไม่ทนแล้วอะ

 

ก่อนลงดันเจี้ยนไม่ตรวจสอบความทนทานของไอเทมถือเป็นนิสัยที่ไร้ความรับผิดชอบที่สุด เพราะมันจะเพิ่มภาระให้เพื่อนร่วมทีม

จิ่งฮวนไม่ได้ตอบอะไรอีก สู้มาถึงตรงนี้แล้ว พูดอะไรไปก็เปลืองน้ำลายเปล่าๆ

ในที่สุดหลังจากผ่านมาสองชั่วโมงพวกเขาก็ตีมอนสเตอร์ตัวเล็กๆ จนหมดและเตรียมตัวจะตีบอส

จิ่งฮวนถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขานั่งหลังตรงเตรียมตัวรับมือกับบอส

 

[คุณถูกเด็กน้อยลั่วเชิญออกจากปาร์ตี้]

 

ข้อความสีเหลืองแถวหนึ่งเด้งขึ้นมา จิ่งฮวนมองไปที่การแจ้งเตือนจากระบบโดยไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองอยู่นานหลายวินาที

 

[ขณะนี้] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : ?

 

สี่คนที่เหลือในปาร์ตี้เมินเขา แถมยังตรงเข้าไปต่อสู้ทันที สัญลักษณ์กำลังต่อสู้ปรากฏขึ้นบนหัวของทั้งสี่คน

จิ่งฮวนขมวดคิ้วและกดเข้าไปดูเกม

เขาเห็นรักม่ายม่ายที่สุดและเสี่ยวม่ายยืนเคียงข้างกัน อาวุธในมือของทั้งสองเปล่งประกายแวววาวงดงาม

ในที่สุดจิ่งฮวนก็เพิ่งเข้าใจว่าเขาโดนแกล้งแล้ว

ให้เขาเป็นฮีลเลอร์มาตลอดทางและคอยฮีลพวกนั้นจนเหนื่อยแทบตายอยู่สองชั่วโมง แต่พอมาถึงบอสกลับเตะเขาออกเสียอย่างนั้น

ถ้าไม่ได้ฆ่าบอสก็ไม่ได้ค่าความก้าวหน้า เท่ากับว่าดันเจี้ยนนี้เขาลงแรงไปเสียเปล่า

เล่นเกม Nine Heroes มาตั้งนาน แต่จิ่งฮวนเพิ่งเคยเจอเรื่องแบบนี้เป็นครั้งแรก

…แม่งโคตรแย่เลย

เขาคิดไม่ถึงว่าสิ่งที่แย่กว่านั้นกำลังจะตามมา

ยี่สิบนาทีให้หลัง บอสล้มลงกับพื้น ระบบแจ้งเตือนขึ้นมาหนึ่งประโยค

 

[แจ้งเตือนดันเจี้ยน] [เด็กน้อยลั่วและเพื่อนร่วมทีมร่วมแรงร่วมใจเอาชนะราชาร้อยขาได้สำเร็จ และได้ค้นพบ ‘จดหมายเชิญจากจิตวิญญาณตะขาบ’ จากร่างของมัน!]

 

พวกเขาเจอบอสลับ

จิ่งฮวนถูกระบบบังคับส่งเขาเข้าไปในรังตะขาบ คิดไม่ถึงเลยว่าครั้งแรกที่ตนได้เจอบอสลับของดันเจี้ยนจะต้องมาตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้

เขาวางมือลงบนคีย์บอร์ด ตัดสินใจจะเปิดเผยอีกตัวตนหนึ่งของเขา…เครื่องด่าแห่ง Nine Hereos

เมื่อก่อนตอนเล่น LoL เขาก็ตีกับคนในปาร์ตี้บ่อย ด้วยความปากไวเลยยังไม่เคยเถียงแพ้ใครเลยสักครั้ง

ถึงการด่าจะไม่เปลี่ยนแปลงอะไร แต่อย่างน้อยก็ช่วยให้เขาสบายใจขึ้น

ช่างหัวการเล่นเป็นทีมเถอะ พ่อจะไม่ใจดีกับพวกแกแล้ว

เขากดพิมพ์ไปแถวหนึ่งและกำลังจะกดส่ง แต่ก็เห็นข้อความแจ้งเตือนโผล่ขึ้นมาในช่องแชต

 

[แจ้งเตือนดันเจี้ยน] [จี้เสี่ยวเหนียนเข้าร่วมปาร์ตี้]

 

มือของเขาหยุดนิ่ง

สิบวินาทีต่อมาจี้เสี่ยวเหนียนก็ปรากฏตัวและเข้าร่วมปาร์ตี้เดียวกับเด็กน้อยลั่ว

ทั้งห้าคนไม่มีใครพูดอะไรสักประโยค ต่างคนต่างเข้าสู่การต่อสู้กับบอสลับ

จิ่งฮวนสูดหายใจลึกๆ เขาลบข้อความทั้งหมดในช่องสนทนาออกเงียบๆ ก่อนจะพุ่งตัวออกไปจากฉากเกม

เขาล็อกอินเข้าเว็บซื้อขายแล้วนั่งดูซ้ำไปซ้ำมาอยู่นานก่อนจะเลือกชุดระดับสีม่วงมาสองสามชุด

จากนั้นก็กดใส่ตะกร้า ทำเรื่องซื้อและจ่ายเงิน

ทุกอย่างเสร็จในชั่วอึดใจ

กลุ่มกิลด์ในวีแชตสั่นอีกครั้ง

 

ชิวเฟิง [รูปภาพ] @จิ่งแสนหวานตัวน้อย เสี่ยวจิ่งจิ่ง ทำไมในนี้ไม่มีเธอล่ะ

 

ภาพที่ชิวเฟิงส่งมาคือภาพที่พวกจี้เสี่ยวเหนียนกำลังสู้กับบอสลับ

 

จิ่งแสนหวานตัวน้อย โดนเตะออกตี้ตอนไปถึงบอสน่ะ

ชิวเฟิง ??

จือจือเถาเถาคือชีวิต ??? หา??

ชุนเซี่ยว เกิดอะไรขึ้น

จิ่งแสนหวานตัวน้อย ไม่เป็นไร

จิ่งแสนหวานตัวน้อย ฉันขอไปจัดการก่อน เพื่อไม่ให้กิลด์มีเรื่องวุ่นวาย ฉันขอออกจากกลุ่มกับกิลด์ก่อนนะ

 

เมื่อส่งประโยคนั้นไปจิ่งฮวนก็ไม่รอให้คนอื่นๆ ได้ตอบกลับ เขากดออกจากกลุ่มแชตทันที จากนั้นก็ไปทำการออกจากกิลด์โดยไม่ลังเลสักนิดเดียว

เขาเปิดดูรายชื่อเพื่อนและค้นหาเพื่อนเก่า

 

[เพื่อน] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : อยู่ไหม

[เพื่อน] ยากันยุงน้อยทรงพลัง : อยู่สิน้องสาว มีอะไรเหรอ

[เพื่อน] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : ช่วยตามดูคนให้ฉันหน่อย ถ้าอยู่คนเดียวหรือกลุ่มน้อยกว่าสามคนเมื่อไรค่อยมาบอกฉัน ช่วยตามสักสองวัน ฉันให้ 500

[เพื่อน] ยากันยุงน้อยทรงพลัง : เธอจะทำอะไร [ตกใจ]

[เพื่อน] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : ฆ่าคน

 

แม้แต่รูปแกะสลักยังมีความโกรธ เขาไม่เคยทำกับใครเหมือนเป็นกระสอบทรายมาก่อน ยิ่งรวมกับที่สองวันนี้เขาอารมณ์ไม่ดี เห็นทีคงต้องหาที่ระบายสักหน่อย

 

[เพื่อน] ยากันยุงน้อยทรงพลัง : …ได้ เอาไอดีมาให้ฉันสิ

 

จิ่งฮวนเอาไอดีของทั้งห้าคนนั้นส่งไปให้

 

[เพื่อน] ยากันยุงน้อยทรงพลัง : เดี๋ยวนะน้องสาว เป็นคนอื่นก็ว่าไปอย่าง แต่นี่มันรักม่ายม่ายที่สุด สายโจมตีอันดับสองของเซิร์ฟเลยนะ ถ้ามีสามคนเธออาจจะพอสู้เขาได้ เธอเปลี่ยนเป้าหมายไม่ดีกว่าเหรอ

[เพื่อน] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : นายไม่ต้องมาสอนฉันฆ่าคนหรอก 😀

 

ยากันยุงน้อยทรงพลังมองอีโมติคอนยิ้มที่อยู่ท้ายประโยคแล้วก็รู้สึกเย็นเยียบที่คออย่างบอกไม่ถูก

 

[เพื่อน] ยากันยุงน้อยทรงพลัง : โอเค เข้าใจแล้ว

 

ในเมื่อทั้งห้าคนนั้นอยู่ปาร์ตี้เดียวกันจึงถือโอกาสไปลงดันเจี้ยนอื่นต่อ

เวลาบ่ายสามโมง ระหว่างที่จิ่งฮวนกำลังเพิ่มคะแนนฝึกบำเพ็ญเพียรของจิ้งจอกเซียนเก้าหาง ในที่สุดยากันยุงน้อยทรงพลังก็มีความเคลื่อนไหว

 

[เพื่อน] ยากันยุงน้อยทรงพลัง : พวกเขาเพิ่งลงดันอาละวาดแดนสวรรค์เสร็จ ตอนนี้กำลังยุบตี้ สามคนไปที่เซฟโซน ส่วนเสี่ยวม่ายกับรักม่ายม่ายที่สุดกำลังทำเควสต์คู่รัก

[เพื่อน] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : ดี

[เพื่อน] ยากันยุงน้อยทรงพลัง : เดี๋ยวฉันช่วยเธอเฝ้าจี้เสี่ยวเหนียนแล้วกัน ยัยนั่นกำลังเคลื่อนที่ ไม่แน่ว่าเธออาจจะออกจากเซฟโซนทันทีก็ได้

[เพื่อน] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : ไม่ต้องหรอก นายช่วยฉันตามดูรักม่ายม่ายที่สุดกับแฟนก็พอ

[เพื่อน] ยากันยุงน้อยทรงพลัง : ??? น้องสาว เธอฆ่าพวกนั้นไม่ได้หรอก ระวังโดนโต้กลับจนเสียไอเทมนะ!

[เพื่อน] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : นายช่วยเป็นเครื่องแจ้งเตือนที่ไร้ความรู้สึกทีได้มะ

[เพื่อน] ยากันยุงน้อยทรงพลัง : ก็ได้ เดี๋ยวฉันจะรายงานทุกๆ หนึ่งนาทีเลย

 

จิ่งฮวนดึงจิ้งจอกเซียนเก้าหางกลับมาก่อนจะเปลี่ยนเป็นชุดที่มีค่าความเร็วในการเคลื่อนที่สูงสุด

เขารู้ดีว่าตัวเองคงไม่สามารถฆ่าคู่รักเวรนั่นได้ แต่เขาสามารถฉวยโอกาสได้ ทั้งสองคนเป็นสายโจมตีจึงตัวบางทั้งคู่ ขอแค่เขามือไวพอที่จะผนึกพลังได้สักคนและยกเลิกสกิลเรียกสัตว์อัญเชิญของพวกนั้นได้ การจะฆ่าสักคนก็ไม่ใช่เรื่องยาก

เขาวางแผนพลางเดินไปยังจุดที่ยากันยุงน้อยทรงพลังรายงาน

เมื่อไปถึงวังจันทราที่พวกนั้นอยู่ จิ่งฮวนก็เลียริมฝีปากและเตรียมดูพิกัด

แต่แล้วจู่ๆ ก็มีกล่องข้อความหนึ่งเด้งขึ้นมาบนหน้าจอจนบดบังทัศนวิสัยของเขา

 

[หัวใจเพรียกหาส่งคำเชิญให้คุณเข้าร่วมปาร์ตี้ — (ยอมรับ) (ปฏิเสธ)]

 

จิ่งฮวนตะลึง เผลอเหลือบมองเวลาโดยไม่รู้ตัว

บ่ายสามโมง

มือของจิ่งฮวนเร็วกว่าสมอง เมื่อเขาตอบรับไปก็เข้ามาอยู่ในปาร์ตี้เดียวกับหัวใจเพรียกหาแล้ว

เขากะพริบตาแบบไม่รู้จะพูดอะไร ก่อนจะเปิดปากพูดออกมา “พี่ชาย”

หัวใจเพรียกหาลากขาไปข้างหน้า

จิ่งฮวนได้สติกลับมาจึงอดที่จะอุทานในใจว่า ‘เฮ้ย’ ไม่ได้

ให้คนมารายงานพิกัดเสียเปล่าซะแล้ว

“ทำไมพี่มาได้ล่ะ…” จิ่งฮวนถาม “วันนี้มีเรียนเต็มวันไม่ใช่เหรอ”

ในที่สุดคนในปาร์ตี้ก็ตอบกลับ หัวใจเพรียกหาเอ่ยด้วยเสียงต่ำอย่างผิดปกติ “อืม”

‘อืม’ หมายความว่าไงวะ

ยังไม่ทันได้ฆ่าคนเลย ในใจจิ่งฮวนจึงเสียดายมาก เขานั่งขัดสมาธิเอามือเท้าคางพลางพูด “พี่คะ เมื่อวานนี้ฉัน…”

 

[โปรดทราบ! หัวหน้าปาร์ตี้หัวใจเพรียกหาส่งคำท้าบังคับ PK กับรักม่ายม่ายที่สุด!]

 

จิ่งฮวน “…”

จิ่งฮวน “…?”

เมื่อถูกดึงเข้าสู่การต่อสู้โดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า ไม่ต้องพูดถึงสองคนนั้นเลย ขนาดจิ่งฮวนเองก็ยังตกใจ

 

[ขณะนี้] เสี่ยวม่าย : ?!

[ขณะนี้] รักม่ายม่ายที่สุด : เทพเซี่ยง หมายความว่ายังไง [สงสัย]

 

จิ่งฮวนตั้งสติถามไปอย่างไม่มั่นใจ “พี่ชาย นี่เรากำลังจะทำอะไร…”

“ฆ่าคน”

เสียงของเซี่ยงไหวจือดูปกติ เขาถามอีกฝ่ายด้วยน้ำเสียงที่ใช้เป็นปกติตอนลงดันเจี้ยน “จะฆ่าใครก่อนดี”

บทที่ 51

 

จิ่งฮวนวางมือบนคีย์บอร์ดอยู่นานโดยไม่พูดอะไร

เซี่ยงไหวจือเองก็ไม่รีบร้อน เขากระโดดแล้วใช้ดาบป้องกันดาบคู่ของรักม่ายม่ายที่สุดที่ฟันไปทางจิ่งแสนหวานตัวน้อย ก่อนถาม “คนที่เตะเธอออกจากตี้อยู่ที่นี่ด้วยหรือเปล่า”

“ไม่อยู่ค่ะ หัวตี้เป็นอีกคนนึง” จิ่งฮวนถามด้วยความลังเล “พี่ชาย รู้ได้ยังไงว่าฉันโดนเตะออกจากตี้”

เซี่ยงไหวจือตอบ “เห็นในกรุ๊ปวีแชต”

อีกด้านหนึ่งใน YY น้ำเสียงของเสี่ยวม่ายเริ่มเป็นกังวล

“ตัวเอง ไหนบอกว่าหัวใจเพรียกหาจะไม่เข้ามายุ่งไง”

“ไม่เป็นไร ไม่เห็นเหรอว่าเขาไม่ได้ลงมือเลย” รักม่ายม่ายที่สุดดึงสติกลับมาจากความตกใจ “เดี๋ยวฉันคุยกับเขาดู”

 

[ขณะนี้] รักม่ายม่ายที่สุด : อธิบายมา เกิดอะไรขึ้น กดผิดหรือเปล่า

 

ขณะเดียวกันนั้นผู้เล่นที่เดินผ่านไปผ่านมาก็พบการต่อสู้ของพวกเขาแล้วเช่นกัน

 

[เวิลด์แชต] ไม่มีใครเหมือนเธอ : เว้ยเฮ้ย!!! วังจันทรา (81.99)!! เทพเซี่ยงกับรักม่ายม่ายที่สุดตีกัน!!!

[เวิลด์แชต] ดอกไม้ร่วงโรย : ฉันก็เห็น! เป็น PK แบบทีม! รักม่ายม่ายที่สุดอยู่กับแฟน เทพเซี่ยงอยู่กับจิ่งแสนหวานตัวน้อย!!

[เวิลด์แชต] จือจือเถาเถาคือชีวิต : ?! ฉันจะรีบไปที่นั่นเดี๋ยวนี้แหละ!

[เวิลด์แชต] ฉันมีแมวแล้ว : ถามจริง? ในที่สุดสองคนนี้ก็ตีกัน?! เพราะแย่งกันเป็นสายโจมตีอันดับหนึ่งหรือเปล่า!

[เวิลด์แชต] มัวเมาทางโลก : อะไรกัน…แค่นี้ก็ต้องสู้ด้วยเหรอ รักม่ายม่ายที่สุดจะเอาอะไรไปสู้กับหัวใจเพรียกหา ข้างบนนี่ล้อกันเล่นหรือไง ที่ฉันสงสัยยิ่งกว่าคือทำไมถึงมีจิ่งแสนหวานตัวน้อยอยู่ด้วยอีกแล้วล่ะ?!

[เวิลด์แชต] ไอดีหลุม 123 : ฉันรู้! วันนี้ฉันไปเผือกมาในกรุ๊ป QQ ของเซิร์ฟบุปผาในคันฉ่อง จันทราในวารี! บ่ายวันนี้จิ่งแสนหวานตัวน้อยบังเอิญไปเข้าตี้กับรักม่ายม่ายที่สุด แต่พอไปถึงบอสก็โดนเตะออก ที่ไม่ไหวสุดๆ คือพอตีบอสจนได้บอสลับของเขากิเลนก็โดนจี้เสี่ยวเหนียนเข้ามาแทนอีก

[เวิลด์แชต] ฉันมีแมวแล้ว : …ช่วงนี้ไม่รู้จิ่งแสนหวานตัวน้อยโชคดีหรือโชคร้ายแฮะ ขนาดฉันยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าบอสเขากิเลนหน้าตาเป็นยังไง

[เวิลด์แชต] เพียงคุณที่เดินทางข้ามภพ : แต่ฉันสงสัยนะ ทำไมจิ่งแสนหวานตัวน้อยถึงคิดไม่ได้ ยังกล้าเข้าไปตี้เดียวกับรักม่ายม่ายที่สุดอีก [เหงื่อตก]

[เวิลด์แชต] ข้าน้อยขอลา : ข้างบน +1

[เวิลด์แชต] มัวเมาทางโลก : ตอนนี้ฉันเชื่อจริงๆ แล้วว่าไอดีจิ่งแสนหวานตัวน้อยเปลี่ยนคนเล่นแล้ว

 

ทุกเซิร์ฟจะมีขาใหญ่ประจำเซิร์ฟอยู่ ซึ่งขาใหญ่ประจำเซิร์ฟนั้นไม่ใช่คนที่แข็งแกร่งที่สุดในเซิร์ฟ แต่เป็นคนที่รังแกคนอื่นมากที่สุดในเซิร์ฟต่างหาก

รักม่ายม่ายที่สุดเองก็เป็นขาใหญ่ประจำเซิร์ฟบุปผาในคันฉ่อง จันทราในวารี

ถ้ามีไอเทมที่เขาต้องการ คนอื่นไม่มีทางแย่งไปได้ ถ้าเขาประกาศออกโทรโข่งไม่ว่าใครก็ห้ามมาทับวัตถุดิบที่เขากำลังเก็บอยู่ คนอื่นๆ ที่ต้องการเหมือนกันก็ต้องรอไปก่อน

ก่อนหน้านี้เคยมีคนด่าเขาเพราะเรื่องตอนลงดันเจี้ยนที่โดนเขาปล่อยให้ฆ่าบอสคนเดียว แถมยังตามฆ่าอีกฝ่ายอยู่เป็นอาทิตย์ ไม่กี่วันผู้เล่นคนนั้นก็เลิกเล่นเกมไปเลย

และรักม่ายม่ายที่สุดเองก็ทำเรื่องแบบนี้มาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน จิ่งแสนหวานตัวน้อยก็เป็นเพียงหนึ่งในจำนวนนั้น ผู้เล่นเก่าในเซิร์ฟจึงมองว่าไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรไปแล้ว

แน่นอนว่ามีผู้เล่นที่ไม่พอใจกับเรื่องนี้เช่นกัน แต่รักม่ายม่ายที่สุดมีเงินเยอะ ไอดีเขามีชุดระดับเทพตั้งสี่ห้าชุด ทั้งเซิร์ฟมีเพียงคนเดียวที่สามารถต่อกรกับเขาได้ แต่เห็นๆ อยู่ว่าคนคนนั้นรักสันโดษสุดๆ แค่ดูก็รู้ว่าเขาไม่สนใจจะยุ่งกับเรื่องนี้แน่

เมื่อจัดการไม่ได้ก็ต้องหลบเลี่ยง ตั้งแต่นั้นมาเมื่อผู้เล่นในเซิร์ฟเห็นเขาก็จะพากันเลี่ยงไปหมด

แต่วันนี้ในที่สุดหัวใจเพรียกหาก็ออกหน้าจนได้

พวกผู้เล่นเซิร์ฟบุปผาในคันฉ่อง จันทราในวารีพากันรู้สึกไปต่างๆ นานาและอดที่จะส่งเสียเชียร์เขาไม่ได้

 

[โทรโข่ง] สระน้ำใส : ในที่สุดเทพเซี่ยงก็ทนดูไม่ไหวจนต้องออกมาช่วยคนแล้วเหรอ?! ฆ่ามันเลย ฆ่ามันเลยยย!!

[โทรโข่ง] กอแหนพลิ้วไหว : จะมาซาบซึ้งอะไรกัน ลืมเรื่องฉาวก่อนหน้าของหัวใจเพรียกหาไปหมดแล้วเหรอ เรื่องนี้มันก็แค่หมากัดกับหมาเท่านั้นแหละ จะมาช่วยอะไรตอนนี้ก็สายไปแล้ว

[โทรโข่ง] ไข้ใจทรมานไหม : พูดตรงๆ นะ หัวใจเพรียกหาก็แค่ไม่สนใจความรู้สึกชาวบ้าน ถ้าไม่ใช่เรื่องที่เกี่ยวกับตัวเองก็จะไม่ยุ่ง แต่ที่ผ่านมาเขาไม่เคยรังแกคนอ่อนแอกว่าเลยไม่ใช่หรือไง

 

จิ่งฮวนละสายตาจากโทรโข่ง

“พี่ชาย เมื่อก่อนรักม่ายม่ายที่สุดก็เคยทำเรื่องแบบนี้เหรอ”

เซี่ยงไหวจือเปลี่ยนดาบสั้นเป็นดาบยาว “ไม่รู้สิ อาจจะใช่มั้ง”

ที่ผ่านมาเขาไม่เคยสนใจคนคนนี้เลย

เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ตอบตัวเอง รักม่ายม่ายที่สุดก็คิดว่าหัวใจเพรียกหาปิดช่องแชตปัจจุบันไว้

เขาเปิดไมโครโฟนในเกม “เกิดอะไรขึ้นเนี่ยพี่ชาย”

แต่ก็ยังคงไม่มีการตอบกลับ

ขณะที่เขากำลังงุนงง จู่ๆ หัวใจเพรียกหาก็ยกดาบพุ่งเข้ามาโดยไม่ให้เวลาพวกเขาได้สวนกลับเลยแม้แต่น้อย

ดาบแทงเข้าไปที่ร่างของเสี่ยวม่าย ตัวเลขสีแดงสดลอยขึ้นมา หลอดเลือดของเสี่ยวม่ายลดเหลือเพียงหนึ่งในสามทันที

เสี่ยวม่ายตื่นตกใจมาก “ตัวเอง หมอนั่นสร้างความเสียหายอะไรกันเนี่ย”

“ไม่เป็นไรนะตัวเอง เราสู้ได้แน่” รักม่ายม่ายที่สุดกัดฟัน “เขาต้องดูแลถ้ำเซียนจิ้งจอกขยะนั่นด้วย เรารอโอกาสโจมตีแบบสองรุมหนึ่งแล้วกัน เธอเพิ่มบัฟความเสียหายเวทให้ตัวเองเร็ว”

รักม่ายม่ายที่สุดไม่เคยร่วมปาร์ตี้กับหัวใจเพรียกหามาก่อน อีกทั้งเขายังชอบพาแฟนไปสู้แบบสองต่อสอง ส่วนหัวใจเพรียกหาเมื่อก่อนก็สู้แบบหนึ่งต่อหนึ่งมาตลอด ทั้งคู่จึงไม่เคยมีโอกาสได้ประมือกัน

ถึงจะดูคลิปของอีกฝ่ายมาหลายครั้ง แต่เมื่อพลังที่แท้จริงของหัวใจเพรียกหามาอยู่ตรงหน้าตนเอง ในหัวเขาก็มีแต่เครื่องหมายคำถาม

ถึงอย่างนั้นเขาก็มั่นใจในไอเทมของตัวเองมาก ระหว่างตนกับหัวใจเพรียกหาน่าจะมีอาวุธระดับเทพน้อยกว่ากันอยู่แค่หนึ่งชิ้นเท่านั้น

เขาเตรียมตัวไว้นานแล้ว รอวันที่เขาได้อาวุธระดับเทพและขึ้นไปเป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่งของชาร์ตก่อนเถอะ วันนั้นเขาจะประกาศผ่านโทรโข่งพันครั้งและจะจัดงานเลี้ยงเซิร์ฟเวอร์ เชิญผู้เล่นทั้งเซิร์ฟมากินเลี้ยงตามใจชอบกันไปเลย

แต่ไม่นานรักม่ายม่ายที่สุดก็ต้องลบความคิดนี้ออกไป

หลังถูกหัวใจเพรียกหาโจมตีแบบคริติคอลต่อเนื่อง เลือดของเขาก็ลดลงเหลือเพียงสิบเจ็ดเปอร์เซ็นต์เท่านั้น

“หัวใจเพรียกหา แกใช้โปร ใช่ไหมวะ?!” รักม่ายม่ายที่สุดเปิดไมค์กัดฟันถาม “โจมตีทีเลือดเกือบหมดตัว? ไอ้ฉิบหายแกใช้โปรอะดิ!”

ผู้คนที่มุงดูอยู่รอบๆ ทนดูต่อไปไม่ไหว

 

[ขณะนี้] จือจือเถาเถาคือชีวิต : อัตราความแม่นยำของเทพเซี่ยงไม่เหมือนคนปกติทั่วไปอยู่แล้ว อีกอย่างเล่นไอดีเทพแบบนี้จะใช้โปรแกรมโกงได้ไง ถ้าโดนตรวจเจอก็ถูกแบนตลอดชีวิตน่ะสิ?

[ขณะนี้] ไอดีหลุม 123 : การเคลื่อนไหวของรักม่ายม่ายที่สุดโคตรห่วย อย่าว่าแต่เทพเซี่ยงเลย ถ้าเป็นฉันก็ตีโดนเหมือนกัน? มีปัญหาอะไรปะ

[ขณะนี้] หิมะขาว : ฉันก็คิดว่าไม่ได้ใช้โปร เว็บไซต์ทางการของ Nine Heroes ขึ้นแนะนำคลิป PK ของหัวใจเพรียกหาอยู่ทุกวัน ถ้าใช้โปรจริงทำไมผู้ดูแลถึงไม่รู้ล่ะ

[ขณะนี้] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : นั่นสิๆ พอสู้ไม่ได้ก็มาโทษพี่เขา นายมันเป็นผู้ชายแบบไหนเนี่ย!! [โกรธ]

[ขณะนี้] ดอกไม้ร่วงโรย : ?

[ขณะนี้] ไอดีหลุม 123 : ??

[ขณะนี้] ชิมสักคำจะชอบ : ? PK กันดีๆ ได้ไหม

[ขณะนี้] อย่าถามหาวันกลับ : [แชร์เพลง : What Kind of Man – Jay Chou]

 

ผลแพ้ชนะในการต่อสู้ครั้งนี้ไม่มีอะไรต้องห่วงเลยสักนิด

ไม่ถึงสิบนาทีอีกฝ่ายก็เหลือเพียงรักม่ายม่ายที่สุดซึ่งเลือดเหลืออยู่น้อยนิด ส่วนเสี่ยวม่ายถูกหัวใจเพรียกหาโจมตีจนล้มลงไปกับพื้นนานแล้ว

แต่ทางฝั่งนี้เนื่องจากจิ่งแสนหวานตัวน้อยเคลื่อนไหวได้อย่างรวดเร็วจึงไม่ได้รับความเสียหายเลย ส่วนเลือดของหัวใจเพรียกหาก็มีจิ่งแสนหวานตัวน้อยคอยเติมจนเต็มอยู่ตลอด

“หัวใจเพรียกหา” รักม่ายม่ายที่สุดเปิดไมค์อีกครั้ง

ขณะที่คนดูต่างคิดว่าเขาจะด่า จู่ๆ เขาก็ลดเสียงต่ำลง “จะฆ่าฉันก็ได้ แต่ปล่อยแฟนฉันไปเถอะ ที่ไม่ยอมให้จิ่งแสนหวานตัวน้อยตีบอสเป็นความตั้งใจของฉัน แฟนฉันไม่เกี่ยวด้วย”

จิ่งแสนหวานตัวน้อยอึ้งไป ในใจก็คิดว่ารักม่ายม่ายที่สุดคนนี้รักแฟนมากจริงๆ

แต่เรื่องวันนี้จะบอกว่าไม่เกี่ยวกับเสี่ยวม่ายคงไม่ได้ เขามานึกได้ทีหลังว่าเสี่ยวม่ายคือคนที่คุยกับพวกสาวๆ กลุ่มเซียนเหมิงเหมิงใกล้ๆ กับพ่อค้าดินแดนปริศนาในวันนั้น

จิ่งฮวนขมวดคิ้ว เขาไม่ใช่แม่พระและไม่ตกหลุมพรางของรักม่ายม่ายที่สุด แต่ก็ไม่ได้แปลว่าหัวใจเพรียกหาจะไม่ตกหลุมพรางเหมือนกัน

พวกคนหลายใจก็ต้องเห็นแก่ผู้หญิงกันทั้งนั้นไม่ใช่หรือไง ต้องให้ความอบอุ่นกับเป้าหมาย อบอุ่นกับแฟน แถมยังอบอุ่นกับแฟนคนอื่นด้วย…

 

[ขณะนี้] หัวใจเพรียกหา : แฟนนายถูกรังแกคนเดียวหรือไง

 

ในที่สุดคนที่เงียบมาตลอดก็พูดขึ้น

เมื่อกดส่งประโยคนั้นไป ก่อนที่ผู้ชมคนอื่นๆ จะมีปฏิกิริยาอะไรหัวใจเพรียกหาก็ใช้ดาบฆ่ารักม่ายม่ายที่สุดจนหมอนั่นหายไปจากฉาก เสี่ยวม่ายที่อยู่บนพื้นก็หายไปด้วยเช่นกัน

จิ่งฮวนอ่านประโยคนั้นด้วยความตกตะลึง ใบหูของเขาร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างอธิบายไม่ถูก

เมื่อได้สติกลับมา ชายชุดดำก็เก็บดาบยาวและกลับมายืนข้างๆ เขาแล้ว

รอบๆ ตัวทั้งคู่มีคนมามุงดูมากมายจนตัวละครของทั้งสองคนถูกบังมิด

 

[ขณะนี้] หิมะขาว : นี่เป็นการต่อสู้ของสายโจมตีอันดับหนึ่งกับสองจริงดิ? น่าเบื่อชะมัด

[ขณะนี้] เด็กน้อยไล่ตามลม : หิมะขาว เธอพูดผิดแล้ว เซิร์ฟเรามีแต่สายโจมตีอันดับหนึ่ง ไม่มีอันดับสอง

[ขณะนี้] ไม่ใช่ถ้วยชาของเธอ : เดี๋ยวนะ…‘แฟนนายถูกรังแกคนเดียวหรือไง’ ?? ทำไมฉันรู้สึกว่าประโยคนี้มันแปลกๆ อะ?!

 

เซี่ยงไหวจือเพิ่งจะมารู้ตัวทีหลังว่าสิ่งที่ตัวเองบอกออกไปนั้นค่อนข้างคลุมเครือ

 

[ขณะนี้] ซากุระร่วงหล่น : แฟนนายถูกรังแกคนเดียวหรือไง…แล้วแฟนฉันไม่ถูกรังแกเหรอ

[ขณะนี้] จือจือเถาเถาคือชีวิต : โห คบกันแล้ว

[ขณะนี้] มัวเมาทางโลก : สุด เหมือนจะหมายความแบบนี้จริงๆ ด้วยนะ?!

[ขณะนี้] จิ่งแสนหวานตัวน้อย : (*.Δ.*)!!! จริงเหรอ?!

[ขณะนี้] มัวเมาทางโลก : …

[ขณะนี้] ไม่ใช่ถ้วยชาของเธอ : …

[ขณะนี้] หิมะขาว : ?

[ขณะนี้] ไอดีหลุม 123 : เธอช่วยอย่าอาศัยจังหวะชุลมุนเข้ามาขัดทุกรอบได้ปะ

 

เซี่ยงไหวจือค่อยๆ คลายคิ้วที่ขมวดเป็นปมออกพลางยกมุมปากขึ้นเงียบๆ

จากนั้นก็ลากจิ่งแสนหวานตัวน้อยบินจากไปก่อนที่เจ้าตัวจะพูดจาซี้ซั้วอะไรต่อ

เดิมทีเซี่ยงไหวจืออยากพาอีกฝ่ายไปที่ฉากกิลด์ แต่เพราะจิ่งฮวนออกจากกิลด์แล้วจึงโดนสารถีกิลด์กันให้อยู่แค่หน้าประตู

เขาเลยพาอีกคนไปที่หุบเขาบุปผาร่วงหล่น

เซียนจิ้งจอกน้อยเงียบเป็นพิเศษและลอยไปมาอยู่ด้านหลังเขาอย่างว่าง่าย แม้จะไปถึงด้านข้างน้ำตกในหุบเขาบุปผาร่วงหล่นแล้ว อีกฝ่ายก็ยังคงไม่มีปฏิกิริยาใดๆ

ยังโกรธอยู่เหรอ

ก็ใช่ ยังไงซะเมื่อกี้นี้เขาก็โกรธจนอยากจะไปฆ่าด้วยตัวคนเดียวนี่นา

ชายหนุ่มกดปุ่มเปิดไมค์และกำลังจะพูด…

“คุณสามี~”

เสียงที่ตามมาก็คือน้ำเสียงเขินอายไร้เดียงสา เซียนจิ้งจอกน้อยที่อยู่ข้างๆ ยกมือขึ้นมาปิดหน้า บังคับตัวละครให้แสดงท่าทางเขินอาย

“…” เซี่ยงไหวจือสำลักอย่างรุนแรง

อีกด้านหนึ่งจิ่งฮวนเองก็อับอายมากๆ เช่นกัน

แต่จะว่ายังไงดีล่ะ

ทั้งอายทั้งรู้สึกดีไปเลย

อายกับคำเรียกนั้น แต่รู้สึกดีเพราะในที่สุดหัวใจเพรียกหาก็ติดกับแล้ว

เรื่องนี้เซียนเหมิงเหมิงไม่ได้มีเอี่ยวด้วย เพราะงั้นจึงเป็นเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับหัวใจเพรียกหา เขาไม่จำเป็นต้องเข้ามายุ่งก็ได้

แต่เขาก็มา

จิ่งฮวนหัวเราะเยาะอยู่ในใจ รอก่อนเถอะไอ้คนเจ้าชู้ คำว่าคุณสามีของฉันจะทำนายอายุสั้นไปอีกสิบปี

ในหูฟังเงียบไปนาน ในที่สุดก็มีเสียงไฟฟ้ารบกวนเบาๆ ดังขึ้นมา

“เธอ…อย่าเรียกมั่วๆ สิ” เสียงชายหนุ่มพูดเบาๆ

จิ่งฮวนน้อยใจ “แต่เมื่อกี้พี่เพิ่งเรียกฉันว่าแฟนนะ”

เซี่ยงไหวจือ “ฉันไม่เคยเรียกเธอว่าแฟน”

จิ่งฮวน “แต่พี่ก็หมายความแบบนั้น”

เซี่ยงไหวจือ “ฉันเปล่า”

อีกฝ่ายเงียบไปทันที ไม่กี่วินาทีต่อมาเซียนจิ้งจอกน้อยก็ทำท่าร้องไห้

เปลี่ยนอารมณ์เร็วจริงๆ

จู่ๆ เซี่ยงไหวจือก็นึกบางอย่างขึ้นมาได้ เขาหยุดชะงักก่อนเอ่ยถาม “วันนี้เธอดีขึ้นหรือยัง”

“อะไรเหรอ”

จิ่งฮวนเพิ่งฆ่าคนมา ตอนนี้จึงสบายใจขึ้นเยอะแล้ว

การใช้กำลังแก้ปัญหานี่มันฟินสุดๆ ไปเลย!

เซี่ยงไหวจือพูดเสียงเรียบ “ประจำเดือนน่ะ”

“…” ซวยล่ะ

เพราะมีความสุขมากไปเลยลืมเรื่องไร้สาระที่พูดออกไปเมื่อวานจนหมด

ชายหนุ่มสองคนพากันคุยเรื่องน่าเกลียดที่เลี่ยงไม่ได้ จิ่งฮวนจึงพูดอย่างอึดอัด “ก็ต้องดีขึ้นแล้วสิคะ หมดแล้ว”

เซี่ยงไหวจือตอบว่า “อืม” ออกไป “คราวหน้าถ้ามีเรื่องแบบนี้อีก มาบอกฉันก่อนนะ”

จิ่งฮวนบอกไม่ถูก “แต่เรื่องแบบนี้ฉันมีทุกเดือนนะ…”

“…” เซี่ยงไหวจือถอนหายใจ “ฉันหมายถึงเรื่องที่เธอโดนรังแกน่ะ”

หูฟังของจิ่งฮวนมีคุณภาพดีเยี่ยม เพียงชายหนุ่มหายใจแรงขึ้นนิดหน่อยก็เหมือนอีกฝ่ายมาหายใจข้างๆ หูเขาจนทำให้รู้สึกจักจี้หู

เขายกมือขึ้นนวดใบหู “ถ้าไปหาพี่ พี่จะช่วยฉันแก้แค้นเหรอ”

“แล้วเมื่อกี้ไม่ได้เรียกว่าช่วยเธอแก้แค้นหรือไง” เซี่ยงไหวจือเหลือบมองพิกัดที่นักฆ่าส่งมาให้ ตอนนี้อีกสามคนในปาร์ตี้ยังคงอยู่ในเซฟโซน

“งั้นฉันตอบแทนพี่ด้วยร่างกายเอาไหม”

“…”

จิ่งฮวนกลั้นยิ้ม ยังอยากแหย่เขาต่อ

“เธอชอบฉันขนาดนั้นเลยเหรอ” จู่ๆ หัวใจเพรียกหาก็พูดขึ้น

จิ่งฮวนงุนงง เขาคิดอยู่นานกว่าจะตอบ “…ใช่สิ”

เขากะพริบตารู้สึกเหมือนสัมผัสได้ถึงนัยบางอย่างจากน้ำเสียงของหัวใจเพรียกหา

เดี๋ยวนะ…คำถามนี้หมายความว่ายังไง ในที่สุดพวกเขาก็จะได้ลงเอยกันแล้วอย่างนั้นเหรอ

ในที่สุดแผนการของเขาก็จะสำเร็จไปอีกขั้นใช่ไหม

หัวใจของจิ่งฮวนเต้นแรงด้วยความตื่นเต้น แต่หัวใจเพรียกหากลับเงียบไปอีกครั้งและไม่พูดอะไรเป็นเวลานาน

เขาควบคุมอารมณ์ไว้ก่อนจะเรียกไปคำหนึ่ง “พี่คะ?”

ในที่สุดก็มีปฏิกิริยาตอบสนอง น้ำเสียงของชายหนุ่มตอบกลับมาเหมือนปกติ “เข้าใจแล้ว”

จิ่งฮวนงุนงง “เข้าใจแล้ว…หมายความว่าไงอะ”

แทนที่จะให้เขาเปลี่ยนเป้าหมายไปชอบคนแปลกหน้าในเกม ให้มาชอบตัวเองซะยังจะดีกว่า เซี่ยงไหวจือคิด

การหาแฟนออนไลน์จะประสบความสำเร็จสักกี่คู่กัน ของปลอมบนโลกอินเทอร์เน็ตมีมากเกินไป สิ่งที่เห็นคือสิ่งที่คนอื่นอยากให้เห็น แต่ความจริงกลับทำไม่ได้ ฉะนั้นไม่ต้องพูดถึงเรื่องความรู้สึกเลย

อีกอย่าง…ถ้าผู้ชายคนอื่นรู้ว่าคนที่ตัวเองคบด้วยในเน็ตเป็นผู้ชาย อย่าว่าแต่จะยอมรับเลย ไม่โกรธกันก็ถือว่าดีแล้ว การถูกคนรักโกรธเคืองมันสุดจะทนจริงๆ

ในเมื่อจิ่งฮวนมอบหัวใจให้เขา อย่างน้อยตัวเขาก็ไม่ได้คิดเป็นจริงเป็นจังและไม่มีทางทำร้ายอีกฝ่ายด้วย วันหน้ารอให้จิ่งฮวนได้พบกับผู้ชายที่เหมาะสมในโลกความเป็นจริง…

เซี่ยงไหวจือหยุดความคิดนั้นไว้

“แปลว่าฉันจะรับผิดชอบความรู้สึกของเธอ ถ้าเธอโอเค ต่อไปมีเรื่องอะไรในเกมก็มาบอกฉันได้”

จิ่งฮวนพูดโดยไม่ต้องคิด “งั้นฉันอยากแต่งงานกับ…”

“ยกเว้นเรื่องแต่งงาน”

“…”

เซี่ยงไหวจือมีลางสังหรณ์เล็กๆ ว่าถ้าแต่งงานไป ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขามีแววจะย่ำแย่ลง

อีกด้านหนึ่งจิ่งฮวนนั่งขัดสมาธิถือคอมฯ ไว้ ใบหน้าเต็มไปด้วยความสงสัย

ไอ้หมอนี่มันยังไงกันแน่

บอกว่าจะรับผิดชอบความรู้สึกของเขา แต่ดันปฏิเสธที่จะแต่งงานกับเขา

งั้นนายจะรับผิดชอบอะไร

เมื่อหัวใจเพรียกหาพูดอีกครั้งก็ราวกับมีกระแสไฟฟ้าวาบเข้ามาในหูฟัง

“แต่ถ้าวันไหนเธอไปชอบคนอื่นขึ้นมา” เซี่ยงไหวจือหยุดชะงักก่อนพูดเสียงเรียบ “ข้อตกลงนี้ก็ถือว่าเป็นอันจบ”

“…”

จิ่งฮวนเบิกตากว้างและถึงบางอ้อทันที

แม่ง! ไอ้คนหลายใจไร้ยางอายเอ๊ย!!

ไม่อยากรับผิดชอบ แค่อยากจะอ่อยฉัน อยากจะเล่นกับความรู้สึกฉัน!!

 

โปรดติดตามตอนต่อไป…

ติดตามบทต่อไป ได้ในวันที่ 18 พ.ค. 65