ถ้านึกถึงนิยายแปลจีนของมากกว่ารักสักเรื่องหนึ่ง ที่ทำให้ใครหลายๆ คน ฟินจนต้องจิกหมอนกันอยู่ไม่น้อย หนึ่งในนั้นจะต้องมีนิยายเรื่อง ‘ปรปักษ์จำนน‘ แน่นอน เพราะมีโมเมนต์ชวนกรี๊ดอยู่บ่อยๆ จนทำให้คนอ่านอย่างเราตายอย่างสงบศพสีชมพูกันเลยทีเดียว
ในนิยายเรื่อง ‘ปรปักษ์จำนน’ นอกจากจะมีเรื่องราวของเหล่าสกุลต่างๆ หรือการสู้รบชิงอำนาจแล้ว ก็ยังมีโมเมนต์ฟินๆ ชวนให้เขินกันอีกด้วย ว่าแต่จะมีโมเมนต์อะไรบ้างนั้น แล้วจะเขินกันสักแค่ไหน ไปทดสอบกันหน่อยดีกว่า
โมเมนต์สุดเขิน จาก ‘ปรปักษ์จำนน’
เขียน เผิงไหลเค่อ
แปล ถังเจวียน
‘ท่านโหว’ คนหื่น 2019
“ข้าทรมานยิ่งนัก เจ้าช่วยข้าเถิดนะ”
“ท่านทำเองไม่เป็นหรือ”
“ด้านชาไปหมดแล้ว อย่างไรก็ขับไม่ออก หากเจ้าไม่อยากให้ข้าทำอย่างอื่นกับเจ้า เจ้าก็ช่วยข้าเถอะนะ”
เขาพิศมองเสี่ยวเฉียวพลางนำพามือนุ่มข้างนั้นมาหาตนเองช้าๆ ก่อนจะใส่เข้าไปใต้ผ้าห่มในที่สุด…
‘ท่านโหว’ คนอ้อน 2019
“มีคิดถึงข้าหรือเปล่า หือ?”
“คิดถึงสิ…”
เว่ยเซ่ายิ้มกริ่มก่อนจะคลายมือจากนาง กระตุกมือเพียงสองสามหนก็ปลดชุดเกราะบนร่างออก ถอดทิ้งลงพื้นเสร็จเรียบร้อยแล้ว…
‘ท่านโหว’ คนมีคารม >< 2019
“ขึ้นหลังข้าสิ” เขาเอ่ย
“ข้าไหนเลยจะกล้าเห็นท่านโหวเป็นม้าพาหนะได้”
“ข้าอนุญาตให้เจ้าควบขี่ได้ผู้เดียวเท่านั้น”
สาวน้อยเม้มปากยิ้มปลื้ม รีบกอดเกาะบ่ากว้างแล้วกระโดดขึ้นไปบนแผ่นหลังของเขาโดยไม่เกรงอกเกรงใจอีก…
‘ท่านโหว’ คนปากแข็ง 2019
“ข้าตั้งใจลงใต้มารับเจ้า”
“ต้องเป็นเพราะท่านย่าสั่งให้ท่านมารับแน่ ข้ารู้ว่าท่านไม่เต็มใจ ลำบากท่านแล้วจริงๆ”
“เป็นข้าเองที่อยากมารับเจ้า”
“ข้า…” เว่ยเซ่าพลันลังเลใจ วาจาพูดมาได้คำเดียวจึงสะดุดไปเล็กน้อย
“คิดถึงเจ้ายิ่งนัก คิดถึงจนแทบจะเกาะกินเข้ากระดูกเลยทีเดียว”
เขาเพ่งพิศนางพลางเอ่ยเน้นทีละคำอย่างแช่มช้า…
‘ท่านโหว’ คนหวงเมีย 2019
“ไฉนก่อนจากไม่เห็นท่านย่ากำชับให้ข้าตามท่านไปเล่า ข้าไม่ไป”
“เจ้าจะไปหรือไม่ไป”
“ไม่ไป!”
“จะไปหรือไม่ไป”
ทันใดนั้นเขาพลันคุกเข่าข้างหนึ่งลงบนเตียง โน้มกายเข้าไปพร้อมยื่นมือดึงร่างนางออกจากผ้าห่มประดุจคว้าจับลูกเจี๊ยบ เขากระตุกเสื้อคลุมยาวขลิบขนจิ้งจอกตัวหนึ่งซึ่งแขวนอยู่บนที่วางเสื้อด้านข้างมาห่อหุ้มบนร่างเล็ก จากนั้นกอดกระชับพานางเดินอาดๆ…
‘ท่านโหว’ คนกลัวเมีย 2019
“ท่านกุนซือเห็นว่าสิ่งที่ข้าพูดมีเหตุผลหรือไม่ นายท่านควรหรือไม่ควรรับไมตรีของกัวเฉวียน”
“แค่ก…แค่ก…เรื่องนี้นายท่านน่าจะมีความเห็นของตนเองอยู่…เสนาธิการเว่ยเอ่ยทัดทานเต็มหน้าที่แล้วก็พอเถิด…ที่เหลือ…แค่กๆ…นายท่านย่อมจะไปตรองดูเอง”
“เหตุใดท่านกุนซือถึงไม่เอ่ยท้วงติงเลยเล่า ใช่ว่าข้าจะบังคับนายท่านให้รับหญิงงามเสียให้ได้ ข้าเองก็รู้ว่านายท่านหาใช่ผู้ที่มักมากในสตรีไม่ เพียงแต่การกระทำของนายท่านในงานเลี้ยงวันนี้ไม่อาจนับว่าเหมาะสมได้จริงๆ ดังนั้นข้าถึงได้บังอาจเอ่ยทัดทาน เหตุใดนายท่านไม่ยอมรับไว้ ข้าคิดไม่ตกเลยจริงๆ”
“ข้ากลัวภรรยา เช่นนี้พอได้หรือไม่เล่า!”
เว่ยเซ่าพูดจบก็ยกเท้าจากไปอย่างโมโหโกรธเกรี้ยว…
สามารถติดตามเรื่องราวความรัก ความฟินจากนิยายมากกว่ารักเรื่อง ‘ปรปักษ์จำนน’ได้ที่ร้านหนังสือชั้นนำทั่วประเทศ, Jamclub หรือสั่งซื้อออนไลน์ได้ที่ JamShop
Comments
comments