ราชันใต้อาณัติ นิยายแฟนตาซีสุดน่ารัก ที่หวานจนนักอ่านใจสั่นไหว

นิยายที่อบอวลไปด้วยความน่ารักจนคุณหยุดอมยิ้มไปด้วยไม่ได้ หวานจนคนอ่านใจสั่นไหว อีกทั้งน่าติดตามจนอยากรู้ว่าเรื่องราวต่อไปจะเป็นอย่างไร ‘ราชันใต้อาณัติ’ นิยายเรื่องใหม่จาก ‘ตำหนักมากกว่ารัก’ หากคุณเป็นสายนิยายรัก โรแมนติก อบอุ่น และมีความแฟนตาซีร่วมด้วยเรื่องนี้ก็ไม่ควรพลาดค่ะ

ผลงานใหม่เรื่อง ‘ราชันใต้อาณัติ’ งานเขียนของท่าน ‘เอ๋อเหมย’ ซึ่งฝากผลงานสนุกๆ ไว้ในเรื่อง ‘เงาเพลิงสะท้านปฐพี’ และ ‘ตำนานรักอสูรร้าย’ สำหรับเรื่องใหม่นี้เป็นเรื่องราวของ ‘ฉินโยวโยว’ นางเป็นศิษย์รักของ ‘ฉีเทียนเล่อ’ ปรมาจารย์ด้านกลไก เขาถูกขนานนามว่า ‘มือเทพเนรมิตฉีเทียนเล่อ’ จู่ๆ อาจารย์ที่คอยดูแลและเป็นผู้จัดการทุกอย่างให้กับนางมาหายตัวไปลึกลับจึงทำให้ชีวิตที่อันแสนสงบสุขของฉินโยวโยวพลันเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ!

นางถูกตามล่าจาก ‘เฟิงกุยอวิ๋น’ คนของสำนักเฟิ่งเสินไม่ว่าจะหลบหนีอย่างไรพวกเขาก็จะตามจับตัวนางให้จงได้ นางถูกทำร้ายให้กินยาลูกกลอนสลายพลังแทบเอาชีวิตไม่รอด แต่ยังโชคดีที่ได้เขา ‘เหยียนหย่งเล่อ’ หรือ ‘เหยียนตี้’ ช่วยเหลือนางเอาไว้ คนผู้นี้วรยุทธ์ล้ำเลิศ ไม่เคยพ่ายต่อผู้ใด ใบหน้าที่นิ่งไร้ความรู้สึก เคร่งขรึมเสียจนสร้างความกดดันให้ผู้คนที่พบเห็น และยังสามารถข่มขวัญคนได้ นางจึงเรียกเขาว่า ‘ผู้มีพระคุณปีศาจ’ ขนาดว่าท่าทางที่เขาช่วยเหลือนางหากเป็นผู้อื่นนางคงอยากเอาเรื่องไปแล้ว แต่สำหรับเขานางไม่อาจคิดเป็นอื่นนอกจากเขาตั้งใจช่วยเหลือและรักษานางเพียงเท่านั้น

ตอนหนึ่งจากหนังสือ

ความรู้สึกอบอุ่นแผ่มาจากหน้าอก ฉินโยวโยวหรี่ตาด้วยความสบายจนแทบอยากระบายลมหายใจออกมา
ทว่า…หน้าอก?!
นางลืมตาขึ้นทันที มองเห็นฝ่ามือข้างหนึ่งของเหยียนตี้กำลังทาบที่หน้าอกของนางอยู่จริงๆ! มืออีกข้างก็ ‘บังเอิญ’ โอบนางไว้ในอ้อมแขนพอดิบพอดี
นะ…นะ…นี่มันอะไรกัน! ฉินโยวโยวอ้าปากพะงาบอยากจะปัดกรงเล็บหมาป่าข้างนั้นของเขาที่เอาเปรียบนางอย่างโจ่งแจ้งให้พ้นตัว รวมถึงประณามท่าทางลามกของเขาอย่างจริงจัง
แต่ครั้นสายตามองเห็นใบหน้าปราศจากอารมณ์ของเหยียนตี้ นางก็หยุดความคิดนั้นทันที คนเขากำลังรักษาอาการบาดเจ็บให้นางอย่างซื่อตรง ไม่ได้มีความคิดจะลวนลามนางเลยสักนิดกระมัง มีคำกล่าวว่าผู้เป็นหมอมีใจดั่งบุพการี สำหรับปัญหาสำคัญถึงชีวิตอย่างการรักษาอาการบาดเจ็บนี้ไม่สมควรห่วงเรื่องชายหญิงมีความแตกต่าง
ใช่นางคิดมากไปอีกแล้วหรือไม่ ผู้อื่นช่วยนางด้วยความหวังดี แต่นางกลับกล่าวหาว่าคนเขาเป็นหมาป่าราคะ นี่จะไม่รู้ดีรู้ชั่วเกินไปแล้ว! 

ความรักที่เขามอบให้กับนาง

หลายปีมาแล้วที่เขาไม่ได้รู้สึกหวั่นไหวกับหญิงงามคนใดมาก่อนแต่ไม่ใช่สำหรับนาง แม้ว่าการช่วยเหลือนางไว้ ‘เหยียนตี้’ จะต้องพบเจอกับภัยอันตรายอีกทั้งเรื่องราวยุ่งยากจะตามมาในภายภาคหน้า แต่เขาก็ไม่อาจปล่อยนางให้พบกับชะตากรรมเพียงลำพังได้

ครั้งแรกที่เขาช่วยเหลือนางไว้ เมื่อนางอาการดีขึ้นจึงต้องการจะจากผู้มีพระคุณที่ดูร้ายกาจ นางคิดว่าคนผู้นี้น่าเกรงกลัวเกินกว่าจะอยู่ข้างกายของเขาและไม่อาจล่วงรู้ภายจิตใจเขามีสิ่งใดซ่อนอยู่หรือไม่! จนขันทีข้างกายผู้คอยดูแลเขาสงสัยจนถึงกับอยากถามผู้เป็นเจ้านายของตน

“แม่นางฉินจากไปแล้วพ่ะย่ะค่ะ”
“อืม” เหยียนตี้มองเหลียงลิ่งปราดหนึ่งก่อนเอ่ยว่า “เจ้าอยากถามใช่หรือไม่ว่าเหตุใดข้าจึงยอมให้นางจากไป”
เหลียงลิ่งพยักหน้าตอบว่าใช่ เขารู้สึกแปลกใจจริงๆ
“หากไม่ให้นางหนีสักสองสามครั้ง นางจะยอมจำนนต่อชะตากรรมที่ตนเองไม่มีทางหนีพ้นได้อย่างไร” เหยียนตี้เก็บกล่องพกจิ๋วเข้าอกเสื้อ
แค่กล่องพกจิ๋วอันน้อยอันเดียวก็คิดจะสลัดเขาทิ้งแล้วหรือ สาวน้อยนางนี้ช่างไร้เดียงสาเกินไปหน่อยแล้ว
สวรรค์ส่งนางมาถึงมือเขาเช่นนี้ เขาจะยังคลายมือปล่อยให้นางหนีจากไปจริงๆ ได้อย่างไร อีกไม่นานนางจะได้รู้ว่าสถานที่เดียวที่นางควรไปก็คือข้างกายของเขา! 

ความผูกพันค่อยๆ ก่อเกิดเขาไม่เคยทำสิ่งที่ทำให้นางกับผู้ใด และมีเพียงเขาที่ทำให้นางรู้สึกอุ่นใจเหมือนกับอาจารย์ของนาง

“โยวโยว เรื่องที่เจ้าไม่อยากทำ ข้าจะไม่บังคับเจ้า” เหยียนตี้พูดเสียงขรึม แทบจะโพล่งออกมาจากปากโดยไม่ผ่านการไตร่ตรอง

ยามมองเห็นฉินโยวโยวยืนด้วยสีหน้าเหงาหงอยอย่างโดดเดี่ยวเพียงลำพังภายใต้แสงจันทร์ เขาพลันรู้สึกไม่สบายใจอย่างยิ่ง อยากจะลบสีหน้าเศร้าสร้อยของนางออกไปให้หมด อยากเห็นนางกลับมามีท่าทีที่ดูน่าสนใจเหมือนก่อนหน้า ทั้งๆ ที่ดูเจ้าเล่ห์ใช้อารมณ์แต่กลับแสร้งทำตัวว่าง่ายอ่อนปวกเปียก

“จริงๆ นะ” ฉินโยวโยวพลันนึกขึ้นได้ว่านี่ดูเหมือนจะเป็นครั้งแรกที่เขาเรียกชื่อนาง เมื่อก่อนเคยมีคนจำนวนมากเรียกนางเช่นนี้รวมถึงอาจารย์ของนาง ชาวหมู่บ้านที่ริมเขาเสี่ยวชงเหล่านั้น และแม้แต่เฟิงกุยอวิ๋นศัตรูของนางด้วย

แต่กลับไม่เคยมีสักคนเดียวที่เวลาเรียกชื่อนี้แล้วจะทำให้นางรู้สึก… พิเศษถึงเพียงนี้ สองพยางค์เรียบๆ ง่ายๆ คล้ายว่ากลายเป็นคาถาที่ดังสะท้อนอยู่ในใจนาง ทำให้นางใจเต้นขึ้นหลายจังหว่ะประหนึ่งถูกชักจูงอย่างห้ามตนเองไม่ได้  

สัตว์วิเศษของฉินโยวโยว

ระหว่างอยู่กับอาจารย์นางมีสัตว์วิเศษข้างกายแต่พลัดหลงกันในช่วงที่นางถูกตามจับตัว ได้แก่

“อี้เสี่ยวฮุย” เป็นกระต่ายหิมะหลงทาง สีขาวเทา มีกระเป๋าหน้าท้องวิเศษ ชอบกินทุกสิ่งอย่าง เอาแต่ใจ ขี้แย
“กวาต้าจุ่ย” นกเอี้ยงเสียงศักดิ์สิทธิ์ ลักษณะภายนอกเหมือนอีกามากกว่านกเอี้ยง เชี่ยวชาญการหาข่าว ชอบกินสมองและไขกระดูกของงูและแมลง

สัตว์วิเศษทั้งสองนี้พลัดหลงกับฉินโยวโยวเมื่อนางได้รับความช่วยเหลือจากผู้มีพระคุณนางจึงขอให้เขาช่วยตามหา แต่จะตามหาพบหรือไม่ และเกี่ยวข้องกับ ‘เหยียนหย่งเล่อ’ อย่างไรไปติดตามต่อกันในเล่มนะคะ

สัตว์วิเศษของเหยียนตี้

“จู้อวิ๋นเฟย” เป็นสัตว์วิเศษขั้นห้า ม้าแดงตัวใหญ่มีชีวิตชีวา วิ่งเร็วมาก

สัตว์วิเศษของเขาจะมาสร้างสีสันให้นักอ่านตกหลุมรักอย่างไรไปติดตามต่อในเล่มกันค่ะ

เรื่องราวการช่วยเหลือฉินโยวโยวและภารกิจมัดใจของเหยียนตี้ที่มีต่อฉิวโยวโยวจะค่อยหวานยิ่งขึ้น และทำให้นักอ่านฟินขนาดไหนแจ่มใสบอกเลยว่าห้ามพลาดเชียวค่ะ ยังมีความเก่งกาจด้านกลไกของนางเอกที่ค่อยๆ แสดงออกมากขึ้น พระเอกที่เก่งอยู่แล้วจะมีมากขึ้นอีกซึ่งน่าติดตามตั้งแต่ต้นจนจบเลยล่ะค่ะ

ขณะนี้ ‘ราชันใต้อาณัติ’ ออกมาแล้วสองเล่ม เดือนกรกฎาคมนี้จะออกอีกสองเล่ม นักอ่านที่อ่านเล่มที่ 1-2 แล้วอดใจรอกันอีกนิดนะคะ

ทิ้งท้ายกับโมเมนต์แสนน่ารัก อบอุ่น และหวานสุดๆ ให้นักอ่านตามมาฟิน หากอ่านแล้วต้องรีบสั่งซื้อผ่านทางเว็บไซต์แจ่มใส (คลิก) หรือไปแวะเวียนไปที่ร้านหนังสือกันเลยนะคะ

โมเมนต์อบอุ่น (1)

แขนอันอบอุ่นคู่หนึ่งพลันโอบร่างของนางไว้ นางถูกอุ้มขึ้นตัวลอย เสียงอันราบเรียบเป็นทำนองเดียวของเหยียนตี้ดังขึ้นเหนือศีรษะ “เจ้ามีสภาพอย่างนี้จะให้คนจำหน้าได้อย่างไร”
นี่กำลังเหยียดหยันในคราวเคราะห์จนมีสภาพตกอัพของนางหรือกำลังชมว่าวิชาการแปลงโฉมของนางร้ายกาจกันแน่ ฉินโยวโยวสติพร่าเลือนนางรู้สึกว่าอ้อมอกที่ตนแอบอิงอยู่นั้นอบอุ่นและสบายอย่างยิ่งถึงกับลืมไปชั่วขณะว่าตนเองถูกบุรุษอุ้มต่อหน้าธารกำนัล

โมเมนต์แสหวาน (2)

“หอมข้าทีหนึ่งแล้วจะบอกเจ้า”
นับตั้งแต่เขารับปากจะสืบข่าวของมารดาแทนฉินโยวโยว แล้วนางเป็นฝ่ายหอมเขาไปหนึ่งที เขาก็เริ่มติดใจ เรียกร้องให้นางเป็นฝ่ายใกล้ชิดสนิทสนมอยู่บ่อยครั้ง ทว่าเวลาส่วนใหญ่สาวน้อยนางนี้มักจะไม่ยอม
วันนี้ฉินโยวโยวเห็นว่ารอบข้างไม่มีคนอยู่ นางจึงขยับเข้าใกล้แล้วออกแรง…กัดที่คางเขา
“คนเลว! คิดแต่จะเอาเปรียบข้า ฮึ!” ฉินโยวโยวมองรอยฟันชัดเจนบนคางของเหยียนตี้อย่างได้ใจ เสียงหัวเราะชื่นบานไพเราะเพราะพริ้งดุจกระดิ่งเงิน
บนใบหน้าภูเขาน้ำแข็งที่ปราศจากอารมณ์ความรู้สึกกลับมีรอยเพิ่มมาเช่นนี้ ช่างดูตลกเสียนี่กระไร
เหยียนตี้ยกมือเชยคางนางขึ้น จุมพิตริมฝีปากที่แย้มยิ้มของนางไว้แนบแน่น

โมเมนต์สุดฟิน (3)

“รอข้าฟื้นฟูตบะให้เจ้าแล้ว เจ้าก็สามารถเตรียมของขวัญขอบคุณที่มากกว่านี้มาตอบแทนข้าได้”
สาวน้อยเวลานี้ซุกซบอยู่ในอ้อมแขนเขาอย่างปราศจากการป้องกันตัว หลายเดือนมานี้นางค่อยๆ คุ้นชินกับการใกล้ชิดสนมสนมกับเขาแล้ว จากอาการกระมิดกระเมี้ยนขัดขืนต่ออากัปกิริยาสนิทชิดเชื้อหลายรูปแบบของเขาก็เปลี่ยนเป็นเคยชินจนเห็นเป็นเรื่องปกติแล้วเช่นกัน เมื่อไปถึงภายในเขตหวงห้าม เขาน่าจะไม่ต้องเสียแรงเสียเวลามากนักก็ทำให้นางยินยอมพร้อมใจเป็นภรรยาของเขาอย่างแท้จริงได้
เขาก้มหน้าจุมพิตริมฝีปากนาง ดูดดึงบดเคล้าไปมา…ผ่านคืนนี้ไป เขาจะไม่ต้องอดทนอดกลั้นอีกต่อไป จะสามารถครอบครองนางได้โดยสมบูรณ์
ลูกกลอนเปลี่ยนชีพจรเม็ดกลมเกลี้ยงถูกป้อนใส่ปากฉินโยวโยวด้วยจุมพิตอันร้อนแรง เพียงไม่นานแววตานางก็พร่าเลือน จากนั้นทั้งตัวคนก็อ่อนยวบผล็อยหลับไป
“สวรรค์ส่งเจ้ามาถึงมือข้า โยวโยว…” 

.
อ่านบทสัมภาษณ์นักแปล ‘อวี้’ ผู้แปลเรื่อง ราชันใต้อาณัติ คลิกที่นี่
.
ราชันใต้อาณัติ
เอ๋อเหมย เขียน อวี้ แปล
• รายละเอียดหนังสือ และสั่งซื้อ คลิกที่นี่
• ทดลองอ่าน คลิกที่นี่
.
คลิกที่นี่  ดูหนังสือเรื่อง ‘เงาเพลิงสะท้านปฐพี’ และ ‘ตำนานรักอสูรร้าย’