เครียดแบบไหนไม่ให้เดือดร้อนชาวบ้าน

ไม่ว่าคุณจะอยู่ในช่วงอายุไหน ต่างก็ต้องเคยตกอยู่ในภาวะเครียดกันทั้งนั้น

ถ้าวัยทำงาน แน่นอนว่าก็ต้องเรื่องงานกับเรื่องเงิน แต่ถ้าเป็นวัยเรียน เอาเรื่องใกล้ๆ ตัวหน่อย หลักๆ ก็ต้องเรื่องเรียน เช่น ทำข้อสอบไม่ได้เลย ต้องได้คะแนนไม่ดีแน่ๆ เรียนไม่รู้เรื่องอ่ะ แต่ไม่กล้าถามอาจารย์นี่นา วันนี้มีสอบเก็บคะแนน ดันไม่ได้เตรียมตัวมา อาจารย์เรียกถามในห้อง แต่ตอบไม่ได้ อับอายไปอีก นอกจากนี้เรื่องเพื่อนก็มีส่วนสำคัญไม่น้อย เช่น ทะเลาะกับเพื่อนแล้วจับกลุ่มทำรายงานเหมือนเดิมไม่ได้ เพื่อนขอลอกการบ้านแต่ลึกๆ เราไม่อยากให้ลอก ถ้าอะไรแนวๆ นี้ เครียดมั้ยล่ะให้ทาย

ต้นเหตุที่ทำให้เกิดความเครียดคือใครกันแน่

ถ้าลองมองแบบเห็นภาพชัดๆ วัดจากความคิดตัวเอง เราก็ต้องคิดว่าคนอื่นเป็นคนนำพาเรื่องเครียดๆ มาให้เรา แต่หารู้ไม่ว่าความจริงแล้ว ความเครียดน่ะมันเกิดขึ้นจากตัวเราล้วนๆ ซึ่งมันก็ไม่ต่างอะไรกับความรู้สึกหวาดกลัวเลยล่ะ ทว่าถ้าเจอปัญหาอย่างที่บอกไป ไอ้ครั้นจะห้ามไม่ให้คิดมากเลยก็คงทำได้ยาก แต่ถ้าไม่อยากใช้ชีวิตให้ลำบากอย่างการที่ต้องมาทนฝืนยิ้มหน้าชื่นอกตรมแล้วล่ะก็ เราควรจะตั้งคำถามและตอบตัวเองให้ได้ก่อนว่า ที่เราเครียดอยู่ตอนนี้ เราเครียดในระดับไหน

จะอยู่กับความเครียดได้ยังไงถ้ายังมองไม่เห็นทางออก

ถ้าเป็นเรื่องเบาๆ สามารถแก้ไขได้อย่างแน่นอน ก็ไม่ควรเก็บมาเครียดจนทำเหมือนเรื่องมันใหญ่โตมาก แต่ถ้าหากเป็นเรื่องที่ร้ายแรงถึงขั้นแก้ไขลำบาก ก็อาจจะลองเลือกปรึกษาคนที่เรามั่นใจว่าเขาจะให้คำแนะนำที่ดีกับเราได้ การได้ระบายเรื่องที่ไม่สบายใจ ก็ทำให้เรารู้สึกดีที่มีคนรับฟัง เพราะหากเราเก็บไว้คนเดียวต่อไป รับรองว่าจะต้องเผลอแสดงความหงุดหงิดหรือขัดใจอะไรไปซะทุกอย่างใส่คนอื่นโดยไม่รู้ตัว และถ้าไปแสดงออกกับใครบ่อยๆ เข้า ก็คงไม่มีใครอยากอยู่ใกล้ชัวร์ๆ ซึ่งพอนานวันเข้า มันอาจจะกลายเป็นนิสัยส่วนตัวได้เลยนะเออ

ก็ไม่ได้ตั้งใจจะทำให้ใครรู้สึกแย่ไปด้วยจริงๆ นะ

ถ้ารู้ว่าวันนี้ตัวเองอารมณ์ไม่ดี เพราะมีเรื่องเครียดอยู่ (แต่คนอื่นไม่ได้รับรู้ด้วย) ก็ควรหาทางสงบสติอารมณ์ในด้านลบให้ได้ อาจจะหาอะไรทำคลายเครียดแบบง่ายๆ ซึ่งก็แล้วแต่ไลฟ์สไตล์ที่แตกต่างกัน บางคนอาจจะเล่นเกมมือถือ บางคนอาจจะกิน บางคนอาจจะดูหนัง เป็นต้น แต่พอกลับมาอยู่กับตัวเองเหมือนเดิม เชื่อเถอะว่าความเครียดที่มีก็ยังไม่จางหายไปอยู่ดี ขั้นตอนหลังจากนี้ก็ควรจะค่อยๆ คิดหาทางออกให้กับปัญหาที่ทำให้ตัวเองเครียดอยู่เท่าที่จะทำได้ เอาให้สุดความสามารถไปเลย อะไรที่แก้ได้ก็คือแก้ได้ แต่ที่แก้ไม่ได้จริงๆ สุดท้ายแล้วก็ต้องทำใจยอมรับให้ได้เท่านั้นเอง

เวลาเท่านั้นที่จะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้น

พยายามเตือนตัวเองอยู่เสมอว่า เราทุกคนต่างก็มีเรื่องเครียดกันได้ อยู่ที่เราจะตั้งรับได้มากน้อยเพียงใด แต่อย่างน้อยก็ต้องจำให้ขึ้นใจเข้าไว้ ถ้าเราเครียดอยู่ เราต้องไม่ไปทำอารมณ์เสียใส่คนอื่นเด็ดขาด เครียดได้ แต่ขอแบบที่พอดีๆ ไม่เดือดร้อนใคร พอถึงเวลาที่ความเครียดหมดไป เราจะได้ไม่รู้สึกเครียดต่อว่าเคยไปหงุดหงิดใส่ใครเขาไว้นั่นเองยังไงล่ะ