ส่องสาเหตุที่ทำให้ ‘เจ้าอัคคีหวงรัก’ นิยายมากกว่ารักแนวแฟนตาซีมีกลิ่นอายนิยายวาย

เรียกได้ว่าเป็นที่พูดถึงกันเป็นอย่างมาก สำหรับ ‘เจ้าอัคคีหวงรัก’ นิยายมากกว่ารักแนวแฟนตาซีเรื่องล่าสุด

ที่สุดทุกทางจริงๆ ทั้งประเด็นเรื่องความรัก การผจญภัย และกลิ่นอายนิยายวาย หลายคนต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันหลังอ่านมาแล้ว 2 เล่ม ซึ่งเล่ม 3 ก็เพิ่งได้วางแผงตามร้านหนังสือไปเมื่อเร็วๆ นี้ เราลองมาส่องสาเหตุที่ทำให้นิยายแปลจีนโบราณเรื่องนี้ถูกมองว่ามีกลิ่นอายของนิยายวายแซมเข้ามาด้วยดีกว่า ว่าเป็นเพราะอะไร

จุดเริ่มต้นของสาเหตุที่ทำให้หลายคนคิดแบบนั้น

‘หนานกงหล่าง’ หนึ่งในเจ็ดอัคคีผู้ร้ายกาจดั่งปีศาจ ไม่ว่าผู้ใดพบเห็นต่างหวาดกลัว ใครจะคิดว่าเขาจะยึดมั่นถือมั่นในความรักอย่างลึกซึ้ง ขนาดภรรยาที่รักได้จากไปนานถึงสามปี ก็มิอาจตัดใจ ยอมกระทั่งอ่อนข้อให้ศัตรูสังหารเขาจนดับสิ้น เพื่อที่จะลงไปติดตาม เฝ้าคอยหา แม้ว่าที่แห่งนั้นจะเป็นปรโลกก็ตาม เมื่อวิญญาณก้าวอยู่ตรงหน้าประตูปรภพโลกล่าง แต่มิอาจก้าวข้ามไปได้ ซ้ำยังถูกผลักไสกลับไปทุกครั้ง เขาจึงตั้งปณิธานไว้ว่าถ้าไม่ได้พบจิตวิญญาณของนางก็จะไม่ตัดใจ หนานกงหล่างจะต้องพานางกลับไป...กลับไปยังที่ที่นางจากมาให้ได้

เปิดตัวภูติหนุ่มน้อยผู้มาพร้อมกลิ่นอายนิยายวาย

เรื่องที่ดวงวิญญาณที่ยังไม่สิ้นอายุขัยอย่าง ‘หนานกงหล่าง’ มาตามหาภรรยายังปรโลก สร้างความยากลำบากให้แก่ ‘เหลียนจวิน’ ภูตหนุ่มน้อยที่รับหน้าเฝ้าประตูวิญญาณยิ่งนัก อีกฝ่ายช่างเป็นวิญญาณที่ดื้อรั้น ดื้อดึงถึงที่สุด ทำให้เขาต้องหาทางมารับมือกับวิญญาณตนนี้อย่างสุดความสามารถ แต่ทว่าความสามารถเขานั้นช่างน้อยนิด มิอาจจะต้านทานความร้ายกาจได้ จำต้องก้มหน้าช่วยตามหาภรรยาที่เป็นดั่งดอกไม้เล็กๆ สีขาวของอีกฝ่าย ทำให้ภูตน้อยเช่นเขาเข้ามาพัวพันกับความวุ่นวายอย่างไม่มีที่สิ้นสุด!

ส่องสำนวนชวนจิ้นในความใกล้ชิดของชายทั้งสอง

 “พี่ใหญ่ ตอนอยู่ในโลกล่างข้าขอคำสั่งคืนชีพมาได้ จึงสามารถอยู่บนโลกมนุษย์ในเดือนเจ็ดได้ระยะหนึ่ง ไม่ทราบว่าพี่ใหญ่จะรับตัวข้าไว้ได้หรือไม่”

ไม่มีเสียงตอบรับ

ไม่ตอบแสดงว่าตกลง เหลียนจวินจึงพูดต่อ “ข้าเลี้ยงดูง่ายมาก พี่ใหญ่ไม่ต้องดูแลอาหารสามมื้อให้ข้า ข้าเองก็ไม่กินอาหารของมนุษย์ ท่านมิต้องสนใจข้าเลย เช่นนั้นข้าก็ขอขอบคุณพี่ใหญ่ล่วงหน้าแล้ว” พูดจบก็คารวะอย่างจริงจัง ถอดรองเท้าและดึงชายเสื้อที่ยาวลากพื้นปีนขึ้นเตียง

หนานกงหล่างลืมตาทันใดและมองบัณฑิตน้อยด้วยสายตาเย็นชา อีกฝ่ายคลานเข้าไปด้านในเตียงและนอนเผชิญหน้ากับเขา

เหลียนจวินยิ้มเก้อ

“ผีก็ต้องพักผ่อนด้วยหรือ”

“อ้อ ไม่จำเป็น แต่ข้าถือเป็นกรณีพิเศษ” เหลียนจวินไม่ปิดบัง แล้วบอกความจริงกับเขาทุกอย่าง “เดือนเจ็ดประตูผีเปิด ผีนับร้อยเดินทางกลับขึ้นมาบนโลกมนุษย์ แต่จะมีมนุษย์คนใดที่มองเห็นบ้าง แต่บังเอิญตอนข้าตายเกิดความผิดพลาดเล็กน้อย ดังนั้นจะเป็นผีก็ไม่ใช่ จะเป็นคนก็ไม่เชิง ตอนนี้ข้าทำงานอยู่กับท่านน้าที่เป็นผู้ตรวจบัญชีนรก หวังว่าวันใดที่งานเสร็จสมบูรณ์ ข้าก็จะได้กลายเป็นยมบาลที่ถูกต้องอย่างแท้จริง” พูดถึงตรงนี้ สีหน้าเขาก็กระตือรือร้นยิ่ง อีกทั้งยังเปี่ยมไปด้วยความหวังว่าตัวเองจะได้กลายเป็นยมทูตในโลกล่าง

หนานกงหล่างไม่สนใจเรื่องราวของเขาแม้แต่น้อย เขาหลับตาลงพักผ่อน

เหลียนจวินนอนอยู่ตรงหน้าเขาอย่างว่าง่าย เห็นเสื้อของเขาแบะออกเล็กน้อย ก้มหน้ามองอีกที พบว่าตัวเองนอนโดยไม่ได้ถอดเสื้อผ้า

ต้องขอบอกว่านักอ่านที่ไม่ใช่สายวายก็สามารถอ่านเรื่องนี้ได้อย่างแน่นอนค่ะ บทสรุปของเรื่องราวการเดินทางไปตามหาคนรักยังปรโลกในครั้งนี้จะเป็นเช่นไร เขาจะได้เจอภรรยาที่รักหรือไม่ อ่านกันต่อได้ใน ‘เจ้าอัคคีหวงรัก’ เล่ม 3 ซึ่งเป็นเล่มจบ เพิ่งวางแผงตามร้านหนังสือชั้นนำไปเมื่อเร็วๆ นี้ นอกจากนี้ยังสามารถหาซื้อครบทั้งเล่มได้เช่นกัน ทั้งร้านหนังสือชั้นนำทั่วประเทศ, JamClub หรือสั่งซื้อได้ที่ JamShop นะคะ