บทที่ 7
“ไม่เป็นไร” เซียวเซียวตบที่นั่งข้างๆ บอกให้อีกฝ่ายนั่งลง
“เมื่อครู่แกสุดยอดมาก แกไม่ได้เห็น พอแกเดินออกมาแล้วหน้าของยายนั่นเขียวปั้ด ก่อนจะหลบเข้าไปอยู่ในห้องน้ำตั้งนานกว่าจะออกมา” ฉินย่าหนานพูดไปก็กลั้นหัวเราะไว้ไม่อยู่ แล้วสีหน้าก็เปลี่ยนเป็นกังวลใจขึ้นมา “แกคิดจะทำยังไงต่อไป”
“อย่างมากก็ลาออก” เซียวเซียวพูดอย่างไม่สนใจอะไร ครั้งนี้มีเรื่องมีราวใหญ่โตขนาดนี้แล้ว ถ้าฟางเซี่ยงเฉียนไม่จากไปเธอก็คงไม่อาจอยู่ที่แผนกนี้ต่อไปได้ ทางเดียวก็คือต้องลาออก
ฉินย่าหนานหันซ้ายแลขวาแล้วตีเซียวเซียวเบาๆ “แกอย่าบ้าไปหน่อยเลย แอลวายเป็นบริษัทออกแบบที่ดีที่สุดในประเทศ เรื่องอะไรต้องลาออกเพราะยายป้านั่น ถ้ามีใครจะต้องไป ยายป้านั่นสิต้องเป็นคนไป”
“ผู้บริหารประเมินฉันไว้ต่ำอย่างนั้น ถึงฉันจะพยายามต่อไปก็ไร้ประโยชน์ โบนัสครึ่งปีแค่สองพันหยวน ทำอย่างกับเป็นเรื่องตลก ฉันไปเปิดร้านในอินเตอร์เน็ตออกแบบชุดจีนซะยังจะดีกว่า” เซียวเซียวมีความคิดนี้จริงๆ ตอนนี้การขายของในอินเตอร์เน็ตเติบโตเร็วมาก บางครั้งเธอก็เป็นฟรีแลนซ์รับงานออกแบบชุดจีนบ้าง ชุดสากลบ้าง จั่นหลิงจวินเองก็เคยพูดไว้ว่าความโกรธมีผลเสียกับการฟื้นฟูสุขภาพของเธอ ถ้าสภาพแวดล้อมยังเลวร้ายต่อไปเช่นนี้ กลับบ้านเกิดแล้วเปิดร้านในอินเตอร์เน็ตเสียยังจะดีกว่า
คำพูดเหล่านี้ทำให้ฉินย่าหนานนิ่งไป เธอไม่คิดว่าเซียวเซียวจะยอมปล่อยมือไปง่ายๆ ในแววตามีความสับสนขึ้นมาแวบหนึ่ง สุดท้ายก็ตัดสินใจพูดออกมา “นั่นไม่ใช่ความคิดเห็นของผู้บริหารหรอก เป็นอคติของยายแม่มดแก่ล้วนๆ”
“แกรู้ได้ยังไง” เซียวเซียวมองฉินย่าหนานด้วยความประหลาดใจ ระบบการให้คะแนนนี้เพิ่งจะนำมาใช้ ขั้นตอนโดยละเอียดยังไม่ได้ประกาศให้พนักงานทั่วไปรับรู้ แต่ทำไมฉินย่าหนานถึงได้มั่นใจขนาดนี้
“ฉันมีแหล่งข้อมูลเล็กๆ” ฉินย่าหนานยักคิ้วแสดงท่าอมภูมิ แล้วก็อธิบายระบบใหม่ให้เธอฟังอย่างละเอียด
ระบบใหม่ที่ว่านี้เรียกเต็มๆ ว่า ‘ระบบประเมินทดสอบพนักงาน’ มีการทับซ้อนกับการประเมินเงินโบนัส ไม่มีการประเมินข้ามชั้น แบบประเมินนั้นถือเป็นคำตอบทุกอย่าง เนื้อหาของการประเมินครอบคลุมเรื่องการสื่อสาร ผลงาน ความคิดสร้างสรรค์ การเรียนรู้ ความเป็นผู้นำ ส่วนที่พวกเธอกรอกเกี่ยวกับความสัมพันธ์กับคนในแผนกเป็นเพียงส่วนหนึ่งเพื่อประกอบการพิจารณาของหัวหน้าในการให้คะแนนในหัวข้อของการสื่อสารเท่านั้น เพราะฉะนั้นคะแนนรวมทั้งหมดอยู่ในกำมือของฟางเซี่ยงเฉียน
“ส่วนเรื่องการประเมินของผู้บริหารนั้น ผลการประเมินจะมีผลต่อทั้งแผนกเท่านั้น พวกเราได้โบนัสกันทุกคน ถ้าแกไม่ได้ นั่นก็แปลว่าคะแนนพื้นฐานแกต่ำมาก” ฉินย่าหนานพูดออกมาอย่างหงุดหงิด
เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเรื่องเงินโบนัสนั้นขึ้นอยู่กับการประเมินของฟางเซี่ยงเฉียน ไม่ได้เกี่ยวกับผู้อำนวยการเลยสักนิด