ทดลองอ่าน รำพันรักหมอยา บทที่สาม-บทที่สี่ – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน รำพันรักหมอยา บทที่สาม-บทที่สี่

หน้าที่แล้ว1 of 12

บทที่สาม

วันถัดมาเป็นวันจิงเจ๋อ* เสียงฟ้าคำรามแห่งฤดูใบไม้ผลิดังลั่น เมฆฝนตั้งเค้า ทว่าด้านในสำนักซิ่งหลินกลับดูสงบเงียบอย่างน่าประหลาด ตู้จื่อเฟยทางหนึ่งเขียนใบสั่งยารักษาลมปราณปอดพร่องที่หลินเต๋ออีเพิ่งเอ่ยถึง ทางหนึ่งชะเง้อคอมองไปด้านนอกคล้ายว่ารอใครอยู่ อีกด้านศิษย์คนอื่นกำลังมองหลินเต๋ออีอย่างเคารพนบนอบ

หลินเต๋ออีลูบเคราไปพลางเอ่ยกับผู้ป่วยที่ไอไม่หยุดตรงหน้าอย่างอ่อนโยน “การไอของเจ้านอกจากดื่มยาที่ข้าจ่ายไปแล้ว ก็ให้ใช้ก้อนอ้ายหรงรมยาจุดนี้สามครั้ง” กล่าวไปเขาก็จับมือขวาของผู้ป่วยขึ้นมา แล้วชี้ที่เส้นข้อมือฝั่งนิ้วโป้งของเขา “นี่คือจุดไท่ยวน เป็นจุดพำนักพลังชีวิตบนเส้นลมปราณมือไท่อินปอด ระงับอาการไอสลายเสมหะได้ ช่วยส่งฤทธิ์ยาแพร่กระจายทั่วร่าง” ยามเขากล่าวคำ หางตาก็เหลือบมองตู้จื่อเฟยที่เหม่อลอยอยู่

เมื่อเห็นตู้จื่อเฟยยังมีอาการใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว หลินเต๋ออีก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนจงใจถามขึ้น “พวกเจ้าลองว่ามา จุดไท่ยวนนี้รมยาช่วงเวลาใดจึงจะดีที่สุด”

แม้หลินเต๋ออีจะถามศิษย์ทุกคน ทว่าสายตากลับไปหยุดอยู่ที่ใบหน้าตู้จื่อเฟย อีกฝ่ายผงะไปก่อนจะได้สติกลับมา

คิดไม่ถึงว่าหลินเต๋ออีจะไม่รอตู้จื่อเฟยได้เอ่ยปาก สายตาก็เลื่อนไปที่ร่างอ้ายจื่อจินแล้ว คนทั้งหลายเพียงเห็นหลินเต๋ออีไม่มองตนเองก็ลอบระบายลมหายใจโล่งอก พร้อมเลื่อนสายตาไปที่ร่างอ้ายจื่อจินเช่นเดียวกัน

เดิมหลินเต๋ออีฝากความหวังไว้กับอ้ายจื่อจิน หวังอาศัยคำตอบของนางเตือนให้ตู้จื่อเฟยจดจ่ออยู่กับการตรวจโรค ไหนเลยจะคิดว่าตอนนี้แม้แต่อ้ายจื่อจินเองก็ใจลอยไปด้วย ถึงมือของนางจะวางอยู่บนตาชั่งยา ทว่าสายตากลับหยุดอยู่ที่นอกประตู

หลินเต๋ออีเห็นอ้ายจื่อจินที่ปกติมีสมาธิอยู่เสมอจิตใจว่อกแว่กเช่นนี้ เขาก็นึกฉุน เอ่ยเสียงดังขึ้นมา “จื่อจิน เจ้าเป็นคนพูด!”

ในสมองอ้ายจื่อจินปรากฏบุรุษลึกลับเมื่อวานซ้ำไปซ้ำมา ยามนี้ได้ยินหลินเต๋ออีขานชื่อตนเองกะทันหัน นางจึงหันหน้ามาอย่างงุนงง

“อาจารย์ขอรับ เกรงว่าเมื่อคืนศิษย์น้องจื่อจินจะนอนหลับไม่สนิท คงจะแอบงีบจนไม่ได้ยินคำถามของท่าน” ตู้จื่อเฟยเห็นแล้วจึงฉวยโอกาสนี้เอ่ยกลั้วหัวเราะ ราวกับลืมไปแล้วว่าตนเองก็เหม่อลอยเช่นเดียวกัน

หลินเต๋ออีย่นหัวคิ้ว หาได้เปิดโปงเขา เพียงแค่เอ่ยเสียงเย็น “เช่นนั้นเจ้าว่ามา รมยาเวลาใดจึงจะเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุด”

เดิมทีตู้จื่อเฟยเพียงแค่คิดแดกดันอ้ายจื่อจินเท่านั้น มิคาดกลับชักนำไฟโทสะของอาจารย์มาที่ร่างตนอีก หลังจากครุ่นคิดครู่หนึ่งเขาก็เอ่ยขึ้น “ข้าเห็นว่าเช้าตรู่ดีที่สุดขอรับ”

หลินเต๋ออีลูบเคราพลางถามอีกโดยไม่แสดงท่าที “เพราะเหตุใด”

“เช้าตรู่เป็นเวลาที่ลมปราณหยางค่อยๆ ฟื้นคืน ลมปราณหยางในธรรมชาติกลับสู่ลมปราณหยางในร่างกายคน สามารถช่วยขจัดพิษ ข้าคิดว่าเช่นนี้สอดคล้องกับหลักคนและฟ้ารวมเป็นหนึ่งขอรับ”

หลินเต๋ออีไม่กล่าวคำ คนทั้งหลายฟังตู้จื่อเฟยพูดแล้วก็รู้สึกว่ามีเหตุผลอยู่หลายส่วน พากันชื่นชมเขาขึ้นมา กระทั่งผู้ป่วยคนนั้นยังอดยกย่องไม่ได้ “หมอตู้อายุยังน้อยกลับรอบรู้หลักการแพทย์ถึงเพียงนี้ จริงดังว่าอาจารย์เลื่องชื่อสร้างศิษย์ล้ำเลิศ อาจารย์เลื่องชื่อสร้างศิษย์ล้ำเลิศโดยแท้!”

ตู้จื่อเฟยยิ้มอย่างย่ามใจ แต่พอหันไปมองหลินเต๋ออีก็ต้องตกใจ เพราะอีกฝ่ายกลับเลิกคิ้วอย่างยากจะคาดเดา

หน้าที่แล้ว1 of 12

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 4-6

    By

    บทที่ 4 แป้งชาด ตอนตี้อีชิวกลับถึงกองเสวียนอู่ก็เป็นยามอิ๋นแล้ว ถึงอย่างไรท้องฟ้าก็กำลังจะสว่าง เขาจึงมิได้นอนอีก ตัดสินใจไปอ่านเอกสารที่ห้อ...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 1-3

    By

    บทที่ 1 แค้นเก่า หวงหร่างกลายเป็นเผือกร้อนหัวหนึ่ง ผู้เก่งกล้าจากสำนักเซียนหลายคนฝ่าฟันอันตรายลักพาตัวนางออกมาด้วยความยากลำบากเหลือแสน เดิมท...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 1.5-1.6

    By

    บทที่ 1.5 นกกระเรียนบาดเจ็บกับดอกฝูหรง ยามนี้ในห้องลงทัณฑ์เงียบสงัดราวกับไร้คนมีชีวิต ความเจ็บปวดแสนสาหัสที่ยากจะทานทนเมื่อครู่เริ่มสงบลงแล้...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 1.3-1.4

    By

    บทที่ 1.3 นกกระเรียนบาดเจ็บกับดอกฝูหรง หลังจากหิมะตกในยามค่ำคืน วันถัดมาที่หนานไห่จื่อก็ปกคลุมไปด้วยหิมะสีขาวโพลน ผู้ดูแลเอามือป้องตาพลางเปิ...

  • ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทนำ-บทที่ 1.2

    By

    บทนำ บนโลกนี้มีการเดินทางข้ามกาลเวลาที่สมบูรณ์แบบอยู่หรือไม่ น่าจะมีอยู่ หยางหวั่นก็คือคนโชคดีที่ได้เดินทางข้ามกาลเวลาครั้งนี้ หลายคนต่างบอก...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 7-8

    By

    บทที่ 7 หูซื่อหลังส่งจางมามาไปแล้วก็มีท่าทางเซื่องซึม แต่ตอนที่หันกลับมาเห็นบุตรสาวก็ฝืนทำเป็นยิ้มร่าเริง กระตุ้นให้ตนเองฮึกเหิมแล้วไปล้างปล...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 5-6

    By

    บทที่ 5 ตามที่บทละครเขียนไว้แขวนโคมแดงคือการเปิดประตูเรือนทำงานเป็นนางคณิกา แม้หูซื่อจะทำเช่นนี้จริงๆ ยามจวนตัว แต่คำพูดนี้พอออกมาจากปากบุตร...

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 1-2

บทที่ 1 อู๋เซี่ยวเซี่ยวไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าตนเองที่เป็นผู้จัดการดารามือทองมากประสบการณ์จะถูกสังคมวิพากษ์วิจารณ์อย่างดุเ...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 5-6

บทที่ 5 ตามที่บทละครเขียนไว้แขวนโคมแดงคือการเปิดประตูเรือนทำงานเป็นนางคณิกา แม้หูซื่อจะทำเช่นนี้จริงๆ ยามจวนตัว แต่คำพูด...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 3-4

บทที่ 3 อู๋เซี่ยวเซี่ยวเปิดกระจกรถเล็กน้อยด้วยสีหน้าเรียบเฉย ให้กลิ่นค่อยๆ ระบายออกไป จากนั้นสตาร์ตรถ เหยียบคันเร่งขับรถ...

ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน

ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทนำ-บทที่ 1.2

บทนำ บนโลกนี้มีการเดินทางข้ามกาลเวลาที่สมบูรณ์แบบอยู่หรือไม่ น่าจะมีอยู่ หยางหวั่นก็คือคนโชคดีที่ได้เดินทางข้ามกาลเวลาคร...

community.jamsai.com