อินเทคให้บริการด้านวิศวกรรมสำหรับหน่วยงานใดก็ตามที่ไม่มีความสามารถหรือกำลังคนพอที่จะออกแบบหรือวางแผนโครงการของตัวเองได้ บางครั้งพวกเขาก็จ้างทีมนอกห้าถึงหกคน บางครั้งใช้แค่คนเดียวก็เพียงพอ ดังนั้นหัวหน้าทีมทั้งห้าในแผนกของเราจึงทำงานและดูแลโครงการต่างกันหลายโครงการให้กับลูกค้าที่ต่างกันหลายราย และทุกโครงการก็ดำเนินต่อเนื่องไม่มีหยุด อีกทั้งบรรลุเป้าหมายสำคัญๆ รวมถึงเจอกับปัญหาและอุปสรรคขวางทางทุกประเภท เราวิดีโอประชุมกับลูกค้าและผู้ร่วมลงทุนทุกวัน ซึ่งสถานะของแต่ละโครงการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วในรูปแบบที่ซับซ้อนจนไม่มีทางที่หัวหน้าทีมทุกคนจะอัพเดตให้ฟังได้ภายในเวลาไม่กี่นาที ด้วยเหตุนี้คำถามของคาเบียร์จึงได้รับคำตอบเป็นความเงียบ และนี่จึงเป็นสาเหตุที่ว่าทำไมการประชุมนี้ถึงไม่จำเป็นสักเท่าไรนัก
“อืม…” คาเบียร์ขยับตัวอยู่บนเก้าอี้อย่างอึดอัด “โอเค ผมเริ่มก็ได้ ใช่ ผมจะเริ่มเป็นคนแรกแล้วกัน” เขาพลิกเปิดแฟ้มที่ถือมาด้วย “สัปดาห์นี้เราเสนอต้นทุนใหม่ที่เราคำนวณได้ให้เทเลโกร์ ก็อย่างที่พวกคุณรู้ มันเป็นบริษัทสตาร์ตอัพที่ให้บริการคลาวด์เพื่อเสริมการใช้งานข้อมูลโทรศัพท์มือถือบนระบบขนส่งสาธารณะ ทุนทรัพย์ที่มีอยู่นั้นค่อนข้างจำกัดและ…”
ฉันฟังเพื่อนร่วมงานพูดอย่างเหม่อลอยขณะที่สายตามองไปรอบห้องประชุม เฮคเตอร์พยักหน้า แม้ฉันจะสงสัยว่าเขาเองก็ไม่ได้สนใจมากไปกว่าฉันนักหรอก เจอรัลด์สิที่ดูโทรศัพท์อย่างเปิดเผย นับเป็นการกระทำที่หยาบคาย หยาบคายเป็นอย่างมาก แต่ฉันก็ไม่ได้คาดหวังอะไรจากเขามากไปกว่านี้อยู่แล้ว
แล้วก็มีเขา แอรอน แบล็กฟอร์ด ผู้ที่ฉันตระหนักได้ว่ากำลังจ้องฉันอยู่ก่อนที่สายตาของฉันจะสบเข้ากับเขา
แขนของเขาเอื้อมมาทางฉัน สายตายังคงประสานกัน ฉันรู้ว่าเขากำลังจะทำอะไร ฉันรู้ นิ้วเรียวยาวที่ติดอยู่กับฝ่ามือมหึมานั้นกางออกเมื่อมันสัมผัสกับวัตถุตรงหน้าฉัน ซึ่งวัตถุที่ว่านั้นก็คือเหยือกกาแฟ ฉันหรี่ตาพลางเฝ้าดูมือของเขากุมรอบด้ามจับเหยือก
เขาดึงมันข้ามโต๊ะไม้โอ๊กไปจนสุดทางอย่างเชื่องช้า จากนั้นเขาก็พยักหน้า
ไอ้จอมอาฆาตตาสีฟ้าน่าโมโห
ฉันส่งยิ้มเกร็งๆ ไม่เห็นฟันให้เขา เพราะอีกทางเลือกคือการพุ่งตัวข้ามโต๊ะไปเทของเหลวทั้งหมดในเหยือกงี่เง่านั่นใส่เขาอีกครั้ง แต่หนนี้ฉันจะทำมันอย่างตั้งใจเลยล่ะ
ฉันพยายามเบี่ยงเบนความสนใจของตัวเองจากความคิดนั้น ก่อนจะเบนสายตาหนีและเขียนรายการสิ่งที่ต้องทำแบบหวัดๆ ลงบนสมุดแพลนเนอร์ด้วยความเกรี้ยวกราด
‘ถามอิซาว่าช่อดอกไม้ที่สั่งให้แม่เป็นดอกโบตั๋นหรือลิลลี่
สั่งช่อดอกโบตั๋นหรือลิลลี่จากป้าคาร์เมน’
ถ้าเราไม่สั่งจากเธอ เธอคงส่งสายตาอาฆาตให้ฉันกับแม่ รวมถึงอิซาผู้เป็นพี่สาวของฉันและเป็นเจ้าสาว ไปจนวันที่เธอหรือเราคนใดคนหนึ่งลงโลงแน่
‘ส่งรายละเอียดเที่ยวบินของฉันให้พ่อ ท่านจะได้รู้ว่าจะมารับฉันที่สนามบินตอนไหน
บอกอิซาให้เตือนพ่อว่าท่านได้รายละเอียดเที่ยวบินของฉันแล้ว จะได้มารับฉันที่สนามบิน’
ฉันยกปากกาขึ้นจรดริมฝีปาก กระวนกระวายกับความรู้สึกเลวร้ายที่ว่าฉันกำลังลืมสิ่งสำคัญอะไรไปสักอย่าง
ฉันเคี้ยวปากกาพลางเค้นสมองนึกว่าตัวเองลืมอะไรไป แต่แล้วเสียงหนึ่งที่ฉันคงโชคร้ายไม่มีวันลืมได้ก็ดังสะเทือนเลื่อนลั่นอยู่ในหัวฉัน
‘คุณเพ้อแล้วล่ะ ถ้าคิดว่าจะหาคนในเวลาอันสั้นขนาดนี้ได้’
ดวงตาฉันมองกลับไปยังผู้ชายที่นั่งตรงข้ามและสบตากับเขาอีกครั้ง ฉันรู้สึกว่าแก้มร้อนระอุราวกับโดนจับได้ว่ากำลังทำอะไรผิดอยู่…อย่างเช่นการคิดถึงเขา…และหันกลับไปสนใจรายการที่ต้องทำ
‘หาแฟน’
ฉันขีดฆ่าข้อความนั้น
‘หาแฟนปลอมๆ ไม่จำเป็นต้องเป็นแฟนจริงๆ ก็ได้’
“…และทั้งหมดที่ผมจะรายงานก็มีเท่านี้ครับ” คำพูดของคาเบียร์ดังเข้ามาตรงไหนสักแห่งทางด้านหลังศีรษะของฉัน
ฉันเขียนรายการสิ่งที่ต้องทำต่อไป
‘หาแฟนปลอมๆ ไม่จำเป็นต้องเป็นแฟนจริงๆ ก็ได้ และไม่ใช่หมอนั่น’
