อริร้ายหวนรัก นิยายที่จะทำให้คุณต้องหลงรัก! ผลงานของ ‘จือจือ’

‘อริร้ายหวนรัก’ นิยายแปลจีนสุดเข้มข้น ผลงานของนักเขียนมากความสามารถ ‘จือจือ’ และได้นักแปล ‘เม่นน้อย’ มาถ่ายทอดความฟินในแบบฉบับภาษาไทยอีกด้วย เป็นนิยายแปลจีนจากแบรนด์ มากกว่ารัก นิยายเรื่อง ‘อริร้ายหวนรัก’ มีทั้งการชิงไหวชิงพริบของเหล่าตัวละคร ความฟินของพระ-นางหรือแม้กระทั่งเรื่องราวของครอบครัวอีกด้วย นิยายเรื่องนี้เล่าถึง ‘ซย่าโหวอวี๋’ ผู้เป็นจ่างกงจู่ ผู้ที่ใช้ชีวิตแสนสงบเงียบ ไม่แก่งแย่งชิงดีกับใคร และนางก็ยังได้แยกกันอยู่กับ ‘เซียวหวน’ สามีร่วมผูกผมที่กำลังเป็นใหญ่ในราชสำนัก แต่แล้วความตายก็มาเยือนแบบไม่ทันตั้งตัว แม้ในห้วงสุดท้ายของชีวิต สามีผู้แสนเย็นชากลับเอาตัวเข้าปกป้องภรรยา และแล้วสวรรค์ยังให้นางย้อนกลับมาช่วงสิบปีก่อนหน้า สมัยที่นางเพิ่งแต่งงานได้ปีกว่าๆ และนางตั้งมั่นว่าจะเปลี่ยนแปลงเหตุการณ์ทุกอย่างเสียใหม่ แต่ทำไมกันนะการกลับมาครั้งนี้ทำให้เขามองนางด้วยสายตาที่แปลกไป แท้จริงแล้ว เขารู้สึกเช่นไรกับนางกันแน่!

นักอ่านสงสัยเหมือนกันใช่ไหมเอ่ย วันนี้เลยขอหยิบยกโมเมนต์น่ารักๆ ของพระ-นาง เขามาให้นักอ่านได้ฟินกันสักเล็กน้อย จะหวานชวนเขิน ชวนฟินแค่ไหน เราตามมาพิสูจน์กัน

เอ... แบบนี้เขาเรียกว่า ‘เป็นห่วง’ รึเปล่านะ

นิ้วมือขาวเนียนราวหยกของซย่าโหวอวี๋จับถ้วยเป็นธรรมสีน้ำตาลและยกขึ้นมาเกลี่ยฟองชา นางรินน้ำชาให้เซียวหวนถ้วยหนึ่ง นางยิ้มก่อนทำท่าผายมือเชื้อเชิญ
ถ้วยชาสีน้ำตาลขับเน้นนิ้วมือของซย่าโหวอวี๋ให้ดูเนียนขาวดุจหยกและไข่มุก ความคิดแรกของเซียวหวนกลับมิใช่การคิดว่าอยากลิ้มชิมชาซิ่นหยางที่เป็นชาขึ้นชื่อของเจียงหนาน แต่กลับผุดความคิดอันแปลกประหลาดยิ่งออกมา...
น้ำชาร้อนจัดถึงเพียงนี้ ไม่รู้ว่าซย่าโหวอวี๋จะรู้สึกร้อนจนลวกมือหรือไม่

หนุ่ม ‘เซียวหวน’ จะทำเช่นไรกัน

เซียวหวนเห็นซย่าโหวอวี๋เปลือกตาแดงเล็กน้อย สีหน้าอิดโรย ราวกับไม่ได้พักผ่อนให้ดีหลายวันแล้วอย่างไรอย่างนั้น อดถามเสียงอ่อนโยนไม่ได้ “จ่างกงจู่ยังไหวหรือไม่” อีกประเดี๋ยวพวกเขามิอาจนั่งรถ ต้องเดินเท้าจนถึงสุสานของซย่าโหวโหย่วเต้า ใช้เวลาราวสองชั่วยาม
“ขอบคุณ!” ซย่าโหวอวี๋ยิ้มจางๆ “ข้าไม่เป็นไร!”
หลังจากนั้นทั้งสองไม่ได้พูดอะไรกันอีก
เซียวหวนรู้สึกว่ายามนี้ตนควรเดินออกไปพูดคุยกับพวกเซี่ยตันหยางถึงจะถูก แต่เห็นสายตาเหม่อลอยซึมเศร้าของซย่าโหวอวี๋หลังจากคุยกับเขาจบแล้ว เขากลับรู้สึกว่าตัวเองไม่ควรจากไปเช่นนี้ แต่การเผชิญหน้ากันโดยไม่พูดอะไรเลยเช่นนี้ก็ไม่ดีนัก

ใครจะกล้ารังแกภรรยาได้ ><

“เจ้าน่ะรึแม่ทัพน้อย?!” ซย่าโหวอวี๋หัวเราะจนยืดตัวไม่ขึ้น ก่อนเลิกคิ้วเอ่ยว่า “คนที่รังแกข้าคือเซียวหวน เจ้าไปช่วยล้างแค้นแทนข้าสิ”
“เรื่องนั้นเป็นไปไม่ได้!” เจิ้งตัวคิดถึงสีหน้าของซย่าโหวอวี๋เมื่อครู่นี้ คิดว่านี่เป็นเรื่องจริง เขาพลันกระโดดเหยงๆ ทันที “ท่านไม่รังแกเขาก็ดีเท่าไรแล้ว เขาจะรังแกท่านได้เยี่ยงไร”
ซย่าโหวอวี๋อึ้งไป นางไม่รู้ว่าในใจของเจิ้งตัวนั้น เซียวหวนจะได้รับการยกย่องถึงเพียงนี้ นางพูด “แล้วถ้าเขารังแกข้าจริงๆ เล่า”
เจิ้งตัวไม่อยากจะเชื่อ เขาเอ่ยเสียงฮึดฮัด “ท่านอย่ามาหลอกถามข้าเลย ข้ามีตามีหู จากเมืองเจี้ยนคังถึงอู่ชาง ตลอดทางมีแต่ท่านที่ก่อเรื่อง บางครั้งทั้งที่ผู้บัญชาการหงุดหงิดมากก็ยังอดทนไว้ไม่พูด กลับไปพักผ่อนในห้องตนเองครู่หนึ่ง ออกมาอีกครั้งก็อารมณ์ดีเหมือนเดิมแล้ว เขาน่ะรึรังแกท่าน! หากนี่เรียกว่าการรังแก ข้าก็อยากให้ผู้บัญชาการรังแกข้าเหมือนกัน!”
เซียวหวนแสดงออกชัดเจนถึงเพียงนี้จริงๆ หรือ

คิดถึงกลิ่นหอมของนางยิ่งนัก

กลิ่นหอมอ่อนๆ ประหนึ่งเป็นกลิ่นหอมจากดอกไม้ แต่กลับสูงส่งประณีตกว่ากลิ่นหอมของดอกไม้ เจือด้วยไออุ่นของซย่าโหวอวี๋ ยามที่ลมอุ่นเป่ารดลงบนลำคอเขา ทำเอาขนอ่อนของเขาลุกชัน หัวใจไหวสะท้าน
เขาพลันย้อนคิดถึงการร่วมเรียงเคียงหมอนของพวกเขาที่มีจำนวนนับครั้งได้อย่างไม่ถูกเวลา ตอนนั้นเขาก็ได้กลิ่นหอมเช่นนี้ ไม่ใช่กลิ่นกำยาน ไม่ใช่กลิ่นเครื่องหอม แต่เป็นกลิ่นหอมที่จะสัมผัสได้ยามแนบชิดกับซย่าโหวอวี๋ ราวกับแผ่ออกมาจากผิวหนัง เป็นสิ่งเฉพาะตัวที่ไม่เหมือนใครของนาง ต้องอยู่ใกล้หรือร่างกายแนบชิดกับนาง จึงจะได้กลิ่น
เขาพลันรู้สึกเลื่อนลอย ปรารถนาอยากให้กลิ่นหอมชนิดนี้โอบล้อมเขามากเป็นพิเศษ...
เขาคิดอย่างเหม่อลอย ซย่าโหวอวี๋พ้นช่วงไว้ทุกข์ไปนานแล้ว ตอนที่นางออกทุกข์ไฉนเขาจึงไม่ได้ย้ายเข้าไปพักในเรือนกลาง ตอนนั้นเขามัวทำอะไรอยู่...

ขอบอกเลยว่านิยายเรื่องนี้ยังมีความสนุก ความฟิน การชิงไหวชิงพริบของเหล่าตัวละคร รอนักอ่านอยู่อีกเพียบ เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป จะลุ้นขนาดไหน สามารถไปติดตามกันต่อใน ‘อริร้ายหวนรัก’ จำนวน 4 เล่มจบ เขียนโดย ‘จือจือ’ แปลโดย ‘เม่นน้อย’ ได้ที่ร้านหนังสือชั้นนำทั่วประเทศ, JamClub และ JamShop

นิยายเรื่องนี้ เขามี Box สวยๆ กันด้วย!