ตื่นเสียทีจะไม่มีทายาทแล้ว!
ทดลองอ่าน ตื่นเสียทีจะไม่มีทายาทแล้ว! บทที่ 10
บทที่สิบ เฟิงจงกล่าว “นางเองก็เจตนาดี หวังว่าข้าจะไม่ต้องออกไปเสี่ยงภัย แต่อย่างไรข้าก็ต้องจากมาแน่นอน” วาจานี้ทำให้ในใจ...
คลิกเพื่ออ่าน
บทที่สิบ เฟิงจงกล่าว “นางเองก็เจตนาดี หวังว่าข้าจะไม่ต้องออกไปเสี่ยงภัย แต่อย่างไรข้าก็ต้องจากมาแน่นอน” วาจานี้ทำให้ในใจ...
บทที่เก้า ตลอดหนึ่งพันปีมานี้ทั่วสามพิภพล้วนไม่อาจให้กำเนิดทายาทรุ่นต่อไปได้ แม้จะใช้ทุกวิธีการแล้วก็ยังไร้ผล ทุกผู้คนจึ...
บทที่แปด ครั้งนี้เฟิงจงหลับลึกยิ่ง ยามที่รู้สึกตัวตื่นก็เป็นเวลาใกล้พลบค่ำแล้ว เวิ้งฟ้าขมุกขมัวไปทั่ว ชั่วขณะหนึ่งนางถึง...
บทที่เจ็ด คทาหม่อนมังกรไม่ได้สัมผัสผู้เป็นนายมานานมากแล้ว ทันทีที่ปรากฏขึ้นมาในรอบหลายพันปีก็ได้อาบโลหิตแห่งปราณชีวิต หา...
บทที่หก “ไม่ได้นะไต้อ๋อง!” หลิ่วเซิงก็ร้อนใจแล้วเช่นกัน เฟิงจงไม่เอ่ยตอบ ฉวยตอนที่ยามนี้มีเสียงเอะอะดังขึ้น นางพลันโยนฉย...
บทที่ห้า แดนฮุ่นตุ้นตั้งอยู่ชายขอบของพิภพทั้งสาม แต่ละพิภพจะมีทางเข้าแดนฮุ่นตุ้นที่ไม่เหมือนกัน ซึ่งทางเข้าระหว่างพิภพมน...
บทที่สี่ ในที่สุดเวลาหนึ่งวันในพิภพมนุษย์ก็ผ่านพ้นไป เฟิงจงนอนหลับอยู่ในเพิงพักข้างบึงน้ำเช่นนี้มาหนึ่งวันเต็มๆ แล้ว ซีก...
