บทที่ 4 “มาม่า”* ฉันพูดเป็นครั้งที่ร้อย “มาม่า ได้โปรดฟังหนูนะ” ต่อให้ฉันขอให้แม่กรุณาฟังฉันอีกเป็นพันรอบก็ไม่สำคัญเลยจร...
บทที่ 3 ฉันไม่ได้วาดภาพช่วงค่ำของตัวเองไว้แบบนี้เลย ดึกแล้ว สำนักงานใหญ่ของอินเทคแทบว่างเปล่า ฉันยังมีงานที่ต้องทำซึ่งอย...
บทที่ 2 ฉันไม่ได้เข้าประชุมสาย ตั้งแต่วันนั้นเมื่อหนึ่งปีแปดเดือนก่อน ฉันก็ไม่เคยสายอีกเลย ทำไมน่ะหรือ เพราะแอรอน แบล็กฟ...
บทที่ 1 “ผมจะเป็นคู่เดตไปงานแต่งให้คุณเอง” ถ้อยคำที่ฉันไม่เคยคิดแม้แต่นิดเดียวว่าจะได้ยินออกมาจากน้ำเสียงนุ่มลึกนั้นดังม...
