ทดลองอ่าน บทเพลงปณิธาน ตำนานวิหคโผบิน ม้วนที่ 2 บทที่ 3-4 – Jamsai
Connect with us

Jamsai

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน บทเพลงปณิธาน ตำนานวิหคโผบิน ม้วนที่ 2 บทที่ 3-4

หน้าที่แล้ว1 of 6

บทที่ 3 องค์หญิงฝูเป่า

ภายในห้องมืดมิด มู่เฉินรู้สึกถึงความลังเลของอีกฝ่ายจึงบอกไปตามตรง “ข้ามีนามว่ามู่เฉิน เป็นสหายของเจ้าเมืองมู่หรง บัดนี้เขาก็อยู่ในหอบุปผชาตินี้ ข้ารับปากว่าจะช่วยพวกเจ้าออกไป แต่หวังว่าเจ้าจะสามารถไขข้อสงสัยของข้าได้”

คนผู้นั้นเผยสีหน้าประหลาดใจออกมาเล็กน้อย “ที่แท้เทวทูตแห่งเขาปี้ลั่วในตำนานก็ถึงกับมาผิงหยางแล้วเช่นกัน” เขาพึมพำลังเลอยู่ชั่วประเดี๋ยวก่อนว่า “แม่นางสายตาแหลมคม ผู้น้อยก็คือจิ่งสิง”

มู่เฉินซักถาม “ในคืนที่ตำหนักเว่ยยางเกิดเพลิงไหม้ องค์หญิงซีชิ่งมิใช่สิ้นพระชนม์ในอยู่ทะเลเพลิงแล้วหรือ เหตุใดพวกเจ้าจึงมาปรากฏตัวที่นี่ได้”

จิ่งสิงย้อนนึกถึงคืนนั้น…

 

เขามาส่งฝูเจียนกลับวัง พอถึงในวังฝูเป่าพลันปรากฏตัวขวางฝูเจียนไว้ แล้วพูดเรื่องที่ทำให้ฝ่ายหลังไม่พอใจ จิ่งสิงที่อยู่ด้านข้างได้ยินแล้วให้ตกใจยิ่งนัก

ฝูเจียนคล้ายว่าจากไปด้วยความพิโรธ แต่จากมาได้ครู่ใหญ่อีกฝ่ายก็พลันถอนหายใจยาว เอ่ยถามจิ่งสิงว่า ‘เจ้ากับอาเป่ารู้จักกันมาตั้งแต่เยาว์วัย นับว่าเข้าใจนางกระมัง’

จิ่งสิงตอบ ‘องค์หญิงเพียงแต่มีพระอุปนิสัยไม่โต ฝ่าบาทอย่าทรงเก็บไปคิดมากเลยพ่ะย่ะค่ะ’

‘พวกเจ้านับว่ามีมิตรภาพแน่นแฟ้น เจ้าไปดูนางหน่อยแล้วกัน’

จิ่งสิงรู้สึกเพียงว่าชาน้อยๆ ที่ฝ่ามือ เขาหลุบตาลง แล้วค้อมคำนับพร้อมขานรับยาว ‘พ่ะย่ะค่ะ’

เขารู้นิสัยของฝูเป่าดี คิดว่านางจะต้องรู้สึกน้อยใจเป็นแน่แท้ จึงอดที่จะเร่งฝีเท้าเดินเร็วขึ้นไม่ได้ แต่เพิ่งจะเข้าใกล้ตำหนักก็ได้กลิ่นชวนสำลัก เมื่อมองไป…ถึงกับมีควันหนาลอยออกมาจากภายในตำหนัก

จิ่งสิงพุ่งเข้าตำหนัก เปล่งเสียงร้องเรียกทันที

ฝูเป่าไล่นางกำนัลขันทีในตำหนักออกไปนานแล้ว เหลือเพียงนางคนเดียว ขณะจิ่งสิงหานางพบ นางไม่เพียงไม่บาดเจ็บสักกระผีก กลายเป็นว่าได้เก็บข้าวของไว้เรียบร้อย เตรียมจะจากไปทางด้านหลังแล้ว

จิ่งสิงไม่ทันได้คิดมาก เร่งฝีเท้าไปเรียกฝูเป่าไว้

ฝูเป่ามองเห็นจิ่งสิงก็ยืนตะลึงอยู่กับที่ จากนั้นก็ถามขึ้นทันที ‘เจ้าอยากไปกับข้าหรือไม่’

จิ่งสิงถามด้วยความงงงัน ‘องค์หญิง ฝ่าบาทเพียงแต่ตรัสหนักไปชั่วขณะ ไยท่านต้องทรงทำเยี่ยงนี้’

ฝูเป่าจึงว่า ‘เจ้าพูดมาถึงเพียงนี้แล้ว ข้ายิ่งไม่อาจปล่อยให้เจ้าอยู่ที่นี่ได้ ถ้าเกิดเจ้าไปบอกความลับกับเสด็จพ่อ สิ่งที่ข้าสู้อุตส่าห์ทำมาคงต้องสูญเปล่าไปจนสิ้น…เอาอย่างนี้แล้วกัน ข้ากำลังขาดคนคุ้มกันไปส่งพอดี ตลอดทางนี้เจ้าก็มาเป็นบ่าวของข้า’ พอเห็นจิ่งสิงมีสีหน้าลำบากใจฝูเป่าก็พูดด้วยความร้อนใจ ‘เมื่อก่อนเจ้ามิใช่เคยบอกว่าไม่ว่าเวลาใดก็จะทำตามที่ข้าบัญชาหรือไร’

‘องค์หญิง เมื่อครู่นี้ท่านอัครเสนาบดีสิ้นใจแล้ว กระหม่อมต้องไว้ทุกข์ให้เขา…’

ฝูเป่าอึ้งตะลึงเล็กน้อย ก่อนจะพูดด้วยอาการใจลอยอยู่บ้าง ‘เช่นนั้นเจ้าก็ไปเถอะ แต่ถ้านำเรื่องในวันนี้ไปทูลฟ้องเสด็จพ่อ ข้าจะ…ข้าจะไม่สนใจท่านตลอดกาล!’

ฝูเป่าพูดจบก็ทำท่าจะจากไป จิ่งสิงซักถามว่า ‘นี่องค์หญิงจะเสด็จไปผิงหยาง?’

‘เจ้ารู้ได้อย่างไร…’ ฝูเป่ารู้ตัวว่าหลุดปากแล้วจึงแค่นเสียง หมุนตัวเดินจากไปทันทีโดยไม่พูดกับเขาอีก

จิ่งสิงยืนอยู่ที่เดิมได้ครู่หนึ่ง มองดูฝูเป่าค่อยๆ จากไปไกลแล้วก็กัดฟันไล่ตามไป ‘กระหม่อมจะคุ้มกันองค์หญิงไปส่ง!’

หลายปีให้หลังยามเขาหวนนึกถึงการตัดสินใจในวันนี้ขึ้นมาก็มักจะอดถอนหายใจเบาๆ ไม่ได้ ทั้งชีวิตของเขาเดิมทีถูกเขียนไว้เรียบร้อยแล้ว ปฏิบัติตามคำสั่งก่อนตายของหวังเหมิ่ง เป็นผู้วางแผนเบื้องหลังฝูเจียน ขณะเดียวกันก็คอยปกปักรักษาคนในดวงใจผู้นั้นอยู่ไม่ไกลอย่างเงียบๆ

ทว่าการเดินทางไปผิงหยางกลับเปลี่ยนแปลงเรื่องต่างๆ ไปมากมายยิ่ง

หน้าที่แล้ว1 of 6

Comments

comments

No tags for this post.
Continue Reading

More in ทดลองอ่าน

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 4-6

    By

    บทที่ 4 แป้งชาด ตอนตี้อีชิวกลับถึงกองเสวียนอู่ก็เป็นยามอิ๋นแล้ว ถึงอย่างไรท้องฟ้าก็กำลังจะสว่าง เขาจึงมิได้นอนอีก ตัดสินใจไปอ่านเอกสารที่ห้อ...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ห้วงฝันบันดาลรัก บทที่ 1-3

    By

    บทที่ 1 แค้นเก่า หวงหร่างกลายเป็นเผือกร้อนหัวหนึ่ง ผู้เก่งกล้าจากสำนักเซียนหลายคนฝ่าฟันอันตรายลักพาตัวนางออกมาด้วยความยากลำบากเหลือแสน เดิมท...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 1.5-1.6

    By

    บทที่ 1.5 นกกระเรียนบาดเจ็บกับดอกฝูหรง ยามนี้ในห้องลงทัณฑ์เงียบสงัดราวกับไร้คนมีชีวิต ความเจ็บปวดแสนสาหัสที่ยากจะทานทนเมื่อครู่เริ่มสงบลงแล้...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทที่ 1.3-1.4

    By

    บทที่ 1.3 นกกระเรียนบาดเจ็บกับดอกฝูหรง หลังจากหิมะตกในยามค่ำคืน วันถัดมาที่หนานไห่จื่อก็ปกคลุมไปด้วยหิมะสีขาวโพลน ผู้ดูแลเอามือป้องตาพลางเปิ...

  • ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน

    ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทนำ-บทที่ 1.2

    By

    บทนำ บนโลกนี้มีการเดินทางข้ามกาลเวลาที่สมบูรณ์แบบอยู่หรือไม่ น่าจะมีอยู่ หยางหวั่นก็คือคนโชคดีที่ได้เดินทางข้ามกาลเวลาครั้งนี้ หลายคนต่างบอก...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 7-8

    By

    บทที่ 7 หูซื่อหลังส่งจางมามาไปแล้วก็มีท่าทางเซื่องซึม แต่ตอนที่หันกลับมาเห็นบุตรสาวก็ฝืนทำเป็นยิ้มร่าเริง กระตุ้นให้ตนเองฮึกเหิมแล้วไปล้างปล...

  • ทดลองอ่าน

    ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 5-6

    By

    บทที่ 5 ตามที่บทละครเขียนไว้แขวนโคมแดงคือการเปิดประตูเรือนทำงานเป็นนางคณิกา แม้หูซื่อจะทำเช่นนี้จริงๆ ยามจวนตัว แต่คำพูดนี้พอออกมาจากปากบุตร...

บทความยอดนิยม

everY

ทดลองอ่าน เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 Chapter 2.1-2.2 #นิยายวาย

ทดลองอ่าน เรื่อง เขตห้ามรักฉบับเบต้า เล่ม 1 ผู้เขียน : MINTRAN แปลโดย : ทันบี ผลงานเรื่อง : 배타적 연애 금지구역 ถือเป็นลิขสิทธิ์...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 1-2

บทที่ 1 อู๋เซี่ยวเซี่ยวไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าตนเองที่เป็นผู้จัดการดารามือทองมากประสบการณ์จะถูกสังคมวิพากษ์วิจารณ์อย่างดุเ...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 5-6

บทที่ 5 ตามที่บทละครเขียนไว้แขวนโคมแดงคือการเปิดประตูเรือนทำงานเป็นนางคณิกา แม้หูซื่อจะทำเช่นนี้จริงๆ ยามจวนตัว แต่คำพูด...

ทดลองอ่าน

ทดลองอ่าน ฟูมฟักจอมราชัน บทที่ 3-4

บทที่ 3 อู๋เซี่ยวเซี่ยวเปิดกระจกรถเล็กน้อยด้วยสีหน้าเรียบเฉย ให้กลิ่นค่อยๆ ระบายออกไป จากนั้นสตาร์ตรถ เหยียบคันเร่งขับรถ...

ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน

ทดลองอ่าน ลำนำฝูหรงเคียงกระเรียน บทนำ-บทที่ 1.2

บทนำ บนโลกนี้มีการเดินทางข้ามกาลเวลาที่สมบูรณ์แบบอยู่หรือไม่ น่าจะมีอยู่ หยางหวั่นก็คือคนโชคดีที่ได้เดินทางข้ามกาลเวลาคร...

community.jamsai.com