ทดลองอ่าน Perfect Guy ผู้ชายคนนี้ฉันดีไซน์เอง บทที่ 5 – บทที่ 6

ก่อนหน้านี้ฟางเซี่ยงเฉียนเคยทำงานทั้งรัฐวิสาหกิจและบริษัทเอกชน จากประสบการณ์ที่ผ่านมาเธอรู้ดีว่าพนักงานในแผนกมักจะฟ้องกันเอง ในฐานะที่เป็นหัวหน้าจะต้องเก็บข้อมูลของลูกน้องที่ว่าร้ายกัน ก็เหมือนกับได้กำความลับหรือจุดอ่อนของแต่ละคนเอาไว้ เวลาจัดการก็จะได้สะดวกง่ายดาย เหมือนกับฮ่องเต้ในสมัยโบราณ หากต้องการนั่งอยู่บนบัลลังก์มังกรได้อย่างมั่นคง ก็ไม่อาจยอมให้ขุนนางสมัครสมานสามัคคีเป็นหนึ่งเดียวกันได้ ขุนนางทั้งหลายต่างพากันเพ็ดทูลใส่ร้ายฝ่ายตรงข้าม คนที่เป็นฮ่องเต้ถึงจะนั่งบนบัลลังก์ได้อย่างสบายใจ

ฟางเซี่ยงเฉียนทำงานมาครึ่งปี เซียวเซียวไม่เคยรายงานปัญหาใดๆ ทำให้เธอมั่นใจว่าเซียวเซียวไม่คิดจะใกล้ชิดกับเธอ ไม่แน่ว่าอาจจะเป็นคนของผู้บริหารระดับสูงก็เป็นได้ แต่วันนี้เซียวเซียวถูกเตะออกมาจากห้องฟิตติ้ง ในที่สุดก็สำนึกได้ว่าจะต้องพึ่งพาเธอ ทำให้ฟางเซี่ยงเฉียนพอใจเป็นอันมาก มองเซียวเซียวด้วยสายตาที่อ่อนโยนขึ้นไม่น้อย

เซียวเซียวไม่ค่อยได้เห็นใบหน้าของฟางเซี่ยงเฉียนที่ดูมีความสุขขนาดนี้ แอบรู้สึกหวั่นใจอยู่บ้างแต่ก็นั่งลงอย่างว่าง่าย จากนั้นก็วางรายงานที่ถืออยู่ลงบนโต๊ะ “คำคอมเมนต์ในเวยป๋อน่ะค่ะ ฉันให้คนตรวจสอบออกมาแล้ว เป็นฝีมือของพวกหน้าม้าทั้งหมด นี่คือรายงานการวิเคราะห์ หัวหน้าลองพิจารณาดูนะคะ”

รอยยิ้มบนใบหน้าของฟางเซี่ยงเฉียนที่ตั้งใจรอฟังข้อมูลความลับต่างๆ นิ่งค้างไปชั่วขณะแล้วค่อยๆ เลือนหายไป เธอยื่นมือไปหยิบรายงานฉบับนั้นมา “เธอหมายความว่ายังไง”

“มีคนกลั่นแกล้งฉัน เสื้อผ้าที่ฉันออกแบบชุดนั้นไม่มีปัญหาแน่นอน” เซียวเซียวอธิบายด้วยความรู้สึกที่ได้ปลดปล่อย จึงไม่ได้สังเกตสีหน้าที่เปลี่ยนไปของฟางเซี่ยงเฉียน

“ฉันเข้าใจแล้ว เรื่องนี้ฉันจะแจ้งให้ทางผู้อำนวยการรับทราบ” ฟางเซี่ยงเฉียนใช้สองมือถือรายงานฉบับนั้น ท่าทางเหมือนให้ความสำคัญมาก

“ขอบคุณค่ะหัวหน้า” เซียวเซียวยิ้มออก ก่อนจะลุกขึ้นกล่าวขอบคุณฟางเซี่ยงเฉียน

“อืม กลับไปที่โต๊ะเธอได้แล้ว อีกสักพักพวกเขาก็จะมากันแล้ว” ฟางเซี่ยงเฉียนโบกมือให้เซียวเซียวกลับไปที่โต๊ะทำงานของตัวเอง

เซียวเซียวพยักหน้ารับแล้วหมุนตัวกลับไป

คิดว่าเด็กคนนี้จะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร ไม่คิดว่าจะสงสัยการตัดสินใจของฉัน น่าหัวเราะชะมัด

ฟางเซี่ยงเฉียนโยนรายงานฉบับนั้นเข้าไปในลิ้นชัก ไม่คิดแม้แต่จะเปิดอ่านสักนิด