ทดลองอ่าน ชายาประดุจอาหารเลิศรส บทที่ 2

“ข้าถามมากเกินไปแล้วกระมัง ในเมื่อเจ้ามีความคิดจะกลับไปเปิดหอสุราที่เมืองหลวงอยู่เต็มท้อง ผู้ที่ยั่วให้เจ้าหงุดหงิดได้ก็น่าจะมีเพียงผู้เดียว”

ลู่ไป่จวิ้นหยิบหมากสีดำขึ้นมา ทว่าพักหนึ่งก็ยังคงโยนหมากกลับคืนโถเก็บหมาก ก่อนจะห่อไหล่ลงราวกับหมดแรงแล้ว เขาเอ่ยอย่างกลัดกลุ้มว่า “ข้าคิดไม่ออกว่ามีวิธีใดที่จะพูดให้เขาใจอ่อนเปลี่ยนใจได้บ้าง”

เซียวอวี้ถือโอกาสนี้เก็บหมากสีดำกับหมากสีขาวที่อยู่บนกระดานลงโถโดยแยกสีกัน ปากก็ถามขึ้นอย่างเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง “เขาปฏิเสธจริงๆ หรือ”

“หากตอบรับ ตอนนี้ข้ายังจะนั่งว่างไม่มีการมีงานอยู่ที่นี่ได้หรือ” มิฉะนั้นเขาคงวิ่งวุ่น ตั้งแต่หาร้านไปจนถึงวางแผนสร้างหอสุราเรื่องที่เขาต้องยุ่งวุ่นวายนั้นมีมากนัก

“ไม่ร่วมงานด้วยก็ช่างปะไร เป็นแค่พ่อครัว หากยอมจ่ายเงินให้มากหน่อย ยังกลัวจะหาที่ดีกว่าไม่ได้หรือ” ในสายตาเซียวอวี้นี่เป็นเพียงเรื่องเล็กน้อยเรื่องหนึ่ง

“ข้าว่าเขาดีที่สุด”

เซียวอวี้เข้าใจลู่ไป่จวิ้น เจ้านี่เป็นคนหัวแข็ง หากตัดสินใจแน่แล้วก็ยากที่จะเปลี่ยนความคิดกลับมา

“เอาเถิด เขาน่ะดีที่สุด แต่ว่าเขาไม่ยอมร่วมงานด้วย เจ้าจะทำอะไรได้”

“ที่เขาไม่ยอมร่วมงานกับข้าเป็นเพราะมีความยากลำบากส่วนตัว”

“ความยากลำบากอะไร”

“เขา…อันที่จริงยังไม่ได้ปฏิเสธไปเสียทีเดียว เพียงแต่บอกว่าจะขบคิดดูอย่างตั้งใจ” หากสหายรักรู้ว่า ‘พ่อครัว’ ที่เขามุ่งมั่นชักชวนมานั้นแท้ที่จริงเป็นสตรี จะรู้สึกว่าเขาสติไม่ดีหรือไม่ เนื่องด้วยตอนเด็กเซียวอวี้เคยเสียขวัญจากการทะเลาะชิงดีชิงเด่นตบตีกันจนเลือดตกยางออกของพวกสาวใช้ ซ้ำยังคลุกคลีกับทหารตั้งแต่เยาว์วัย ทำให้เขาไม่มีความอดทนต่อสตรี ทั้งยังรู้สึกว่าสตรีนั้นน่ารำคาญยิ่ง ดังนั้นต่อให้พวกนางมีความสามารถเพียงไร เซียวอวี้ก็ไม่ยอมพูดคุยคบหาด้วย และเพราะสาเหตุนี้จึงทำให้เขาไม่เคยเปิดเผยเรื่องแม่นางฉู่ตั้งแต่แรกจนถึงบัดนี้

“เจ้าอย่าได้ลืมเหตุผลที่เจ้ามาเซียงโจวนี้”

“ข้าไหนเลยจะลืมได้ว่ามีพระบัญชาติดตัวอยู่ แม้สองปีนี้ไม่เห็นโจรสลัด แต่ก็ข้ายังสั่งให้ลูกน้องคอยจับตาดูโจรสลัดที่แฝงตัวเข้ามาทางปากแม่น้ำทั้งหลาย ท่าเรือเองก็ไม่อาจละทิ้ง โดยเฉพาะเรือสินค้าที่ออกทะเลกลับมา เพราะกลัวว่าองครักษ์ประตูมังกรจะหลบซ่อนอยู่ภายในแล้วปะปนเข้ามาในเซียงโจว หาโอกาสอ้างนามโจรสลัดก่อความวุ่นวายอีก อีกอย่างข้าต้องมีงานมีการทำคนอื่นเขาจะได้ไม่ใส่ใจข้า ที่เจ้าเที่ยวกินดื่มไปทั่วเช่นนี้ก็มิใช่ทำงานเหมือนกันหรือ”

เซียวอวี้ไร้วาจาจะโต้ตอบ