ทดลองอ่าน ขอชิมสักคำ… ได้ไหมคนดี ชุด ขอได้ไหม บทนำ-บทที่ 1

บทที่ 1 คำอธิษฐานกะทันหัน

“นั่นโรงแรมสร้างใหม่เหรอแก ดูหรูใช่เล่นเลยนะ” ฟองจันทร์ที่นั่งมองทิวทัศน์นอกหน้าต่างรถไปเรื่อยส่งเสียงถามเมื่อสังเกตเห็นแนวรั้วยาวใหม่เอี่ยม บริเวณใกล้ทางเข้าออกซึ่งเปิดโล่งมีป้ายชื่อที่ยังมีพลาสติกคลุมทำให้อ่านได้ไม่สะดวกนัก

“อืม” ฐานิตส่งเสียงรับ “เห็นว่าโรงแรมนี้มีปัญหาตอนก่อสร้างด้วยนะ คนในพื้นที่ไม่อยากให้สร้างหรือไงนี่แหละ เจ้าของคงทุนหนาแบ็กดีจริงๆ มั้งถึงมาสร้างจนได้”

“เจ้าของเป็นคนนอกพื้นที่ด้วยเหรอ…ฉันว่ากล้าดีนะที่มาสร้างโรงแรมหรูๆ ในจังหวัดที่เป็นเมืองรองแบบนี้” ฟองจันทร์นึกทบทวนว่าทำไมเมื่อวานไม่ยักสังเกตเห็นโรงแรมนี้ แล้วก็ได้ข้อสรุปว่าน่าจะเป็นเพราะฝนตกค่อนข้างหนัก

“เขาก็คงศึกษามาดีแล้วมั้ง ใช้เงินลงทุนขนาดนี้” เจ้าของร่างท้วมบอก “ว่าไป ไหนๆ วันนี้ก็ว่างแล้วฉันพาแกไปที่เด็ดๆ ที่ฉันบอกไว้ตอนอยู่สนามบินดีกว่า”

“แล้วไม่ต้องกลับบ้านไปช่วยพี่นันท์เลี้ยงหลานเหรอ”

“ไม่อ่ะ วันนี้พี่เขยฉันอยู่บ้านไง เดี๋ยวก็ช่วยพี่นันท์เองแหละ”

ฟองจันทร์ฟังแล้วพยักหน้าหงึกๆ…ครอบครัวของเพื่อนเป็นคนเหนือ ฐานิตลงมาเรียนมหาวิทยาลัยที่กรุงเทพฯ เลยได้รู้จักเธอ ส่วนฐิตานันท์ผู้เป็นพี่สาวนั้นอาศัยและทำงานในละแวกภาคเหนือตลอด จนกระทั่งได้พบกับพิทักษ์ซึ่งเป็นชาวสตูลที่เดินทางขึ้นไปทำธุระแถบภาคเหนือ หลังจากคบหากันระยะหนึ่งทั้งสองก็ตกลงใจแต่งงานกัน นอกจากฐิตานันท์ต้องจากบ้านมาไกลแล้วยังต้องเปลี่ยนมานับถือศาสนาอิสลามด้วย

ฐิตานันท์เพิ่งคลอดเมื่อเดือนก่อนนี่เอง พิทักษ์ทำงานเป็นไกด์นำเที่ยวในพื้นที่ บางครั้งก็ต้องออกจากบ้านแบบข้ามวันข้ามคืน ช่วงนี้ฐานิตว่างงานอยู่ พอเห็นว่าพี่สาวเลี้ยงลูกคนเดียวเหนื่อยแถมอยู่ไกลบ้าน เลยหอบผ้าหอบผ่อนมาอยู่ที่สตูลตั้งแต่หลานเพิ่งอายุไม่กี่วัน หนำซ้ำยังชวนให้เธอมาเยี่ยมยิกๆ

ฟองจันทร์ทำงานเป็นนักเขียนและบล็อกเกอร์อิสระ ส่วนใหญ่จะรับเขียนบทความและทำรีวิวต่างๆ มีทั้งแบบที่คิดคอนเทนต์เองซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นแนวอาหารที่เธอถนัด กับแบบที่ลูกค้ากำหนดหัวข้อมาให้เขียนตาม โดยเธอจะมีลูกค้าประจำอยู่สามสี่เจ้า รวมถึงทำเพจของตัวเองด้วย แต่ช่วงหลังมานี้มีปัญหาหลายอย่าง เธอเลยทั้งเบื่อและเหนื่อย เมื่อหาเวลาได้เลยตกลงใจลงใต้มาสตูลตามคำชวนของเพื่อน นอกจากจะได้เที่ยวแบบมีที่พักฟรีแล้วยังน่าจะเป็นโอกาสให้ได้เก็บวัตถุดิบใหม่ๆ สำหรับงานเขียนด้วย

บ้านของครอบครัวพิทักษ์เป็นบ้านโบราณมีใต้ถุน พอเขาแต่งงานก็มาสร้างบ้านแยกอีกหลังเป็นบ้านสมัยใหม่อยู่ในอาณาบริเวณเดียวกัน บ้านมีสองห้องนอน ฟองจันทร์เลยมาอาศัยด้วยได้ค่อนข้างสะดวกเพราะสามารถนอนกับฐานิตได้

เมื่อวานตอนมาถึงพิทักษ์ไปร่วมงานประชุมที่พัทลุง เธอเลยเพิ่งได้พบหน้าเขาเป็นครั้งแรกเมื่อสายนี้เอง ทว่าก็ได้คุยกันไม่กี่คำเพราะเพื่อนต้องเอาพัสดุไปส่งไปรษณีย์แทนพี่สาวซึ่งเปิดร้านขายของออนไลน์หารายได้พิเศษ แต่เท่าที่คุยกันชายหนุ่มก็ดูเป็นมิตรและมีน้ำใจดี มะหรือแม่ของพิทักษ์ก็ใจดีเหมือนกัน แถมทำอาหารอร่อยสุดยอดจนเธอยังคิดว่าต้องขอสูตรอาหารกลับไปกรุงเทพฯ ด้วย

ฟองจันทร์หวังเอาไว้ว่าทริปสตูลนี้จะเป็นทริปที่ดี อย่างน้อยตอนนี้มันก็เริ่มต้นดีแล้ว…ขอให้มันดีไปตลอดรอดฝั่งด้วยเถอะ