หลี่ฉังเล่ออ้าปาก พริบตานั้นอยากจะถามเขาว่าเหตุใดจึงเป็นฝ่าบาทกับเทียนโฮ่ว ไม่ใช่ตัวเขาเองเล่า ความจริงเมื่อครู่ขณะก่อกวนห้องหอ นางลอบสังเกตเขาโดยตลอด ตอนหลี่เจาเกอพี่หญิงของนางถูกจู่โจม นางเห็นฝีเท้าของเขาที่ย่างไปเบื้องหน้าก้าวนั้นแล้ว
เหล่าสตรีมัวบ่นเรื่องปีศาจกันเจ้าประโยคข้าประโยค หลี่เจินผู้เป็นเจ้าสาวยืนอยู่หน้าเตียงมงคล รู้สึกไร้ตัวตนไม่น้อย ปกติในพิธีแต่งงานเจ้าสาวล้วนเล่นตัวสารพัด เจ้าสาวคนใดบ้างมิใช่ถูกผู้คนเรียกร้องแล้วเรียกร้องเล่าเชื้อเชิญแล้วเชื้อเชิญเล่าค่อยออกมา ปรากฏว่าหลี่เจินกลับต้องเดินออกมาเอง พิธีแต่งงานซึ่งสำคัญที่สุดในชีวิตสตรีไม่เพียงถูกขัดจังหวะ ถัดจากนี้อาจยังต้องเผชิญกับเพลิงโทสะของเทียนโฮ่วด้วย
ใครใช้ให้องค์หญิงเซิ่งหยวนบาดเจ็บในจวนองค์หญิงอี้อันเล่า ไม่ว่าเป็นความรับผิดชอบของนางหรือไม่ เทียนโฮ่วไม่พอใจก็จะเล่นงานนางอยู่ดี
ครั้นเห็นองค์หญิงผู้งามจับตามายืนอยู่ตรงหน้า ชั่วขณะนั้นเฉวียนต๋าทึ่มทื่ออยู่บ้าง ตื่นเต้นจนฝ่ามือหลั่งเหงื่อ กำลังจะเดินหน้าไป นางกลับถอยหลบอย่างเย็นชา สีหน้านางดูฝืนข่มความรังเกียจ เขาอึ้งงันอยู่กับที่ พลันไม่รู้ว่าควรทำเช่นไรดี
สี่เหนียงเห็นสถานการณ์ไม่ถูกต้องจึงรีบตะเบ็งเสียงกล่าว “ราชบุตรเขยอย่าได้คิดจะแอบอู้ พิธียังไม่เสร็จสิ้นนะเจ้าคะ นำสุราเหอจิ่นมาซิ ขออวยพรให้องค์หญิงกับราชบุตรเขยครองคู่กันยืนยาว ตราบจนเส้นผมหงอกขาว!”
สิ้นเสียงของสี่เหนียงที่จงใจพูดให้ดังเกินเหตุ แขกเหรื่อคนอื่นๆ ก็พากันหมุนตัวมา คลี่ยิ้มชมดูพิธีแต่งงานกันต่อ พวกเขาล้วนเป็นผู้ที่คลุกคลีกับงานสังคมจนช่ำชอง มีหรือสีหน้าท่าทางแค่เท่านี้จะแสดงออกมาไม่ได้ ทว่าจังหวะล่วงเลยไปแล้วก็คือล่วงเลยไปแล้ว ต่อให้ทุกคนแสร้งทำเสมือนไม่มีอันใดเกิดขึ้นก็เปล่าประโยชน์ สุดท้ายพิธีครึ่งหลังในกระโจมชิงหลูจึงสิ้นสุดลงท่ามกลางแขกเหรื่อที่ฝืนรื่นเริง สี่เหนียงที่หน้าตาตื่น และบ่าวสาวที่เฉยชาต่อกัน
ภายในห้องพักแขก หลี่เจาเกอนั่งอยู่หลังฉากบังลม สาวใช้คุกเข่าอยู่ข้างกายนาง ใส่ยาให้นางอย่างเบามือ ทีแรกสาวใช้คิดจะพูดว่าตอนใช้สุราเช็ดทำความสะอาดแผลอาจรู้สึกเจ็บ ทว่าจวบจนพันแผลเรียบร้อย สีหน้าของหลี่เจาเกอกลับไม่เคยแปรเปลี่ยนแม้สักนิด
สาวใช้ทำแผลเสร็จก็ลดมือลงถอยออกไป จากนั้นนางข้าหลวงประจำจวนองค์หญิงอี้อันซึ่งรอคอยอยู่นอกฉากบังลมจึงประคองถาดเดินขึ้นหน้ามา “วันนี้องค์หญิงเซิ่งหยวนทรงถูกจู่โจมที่นี่ องค์หญิงของพวกหม่อมฉันรู้สึกไม่ดีอย่างยิ่ง เครื่องแต่งกายของท่านถูกแมวข่วนเสียหาย นางจึงสั่งให้พวกหม่อมฉันนำเครื่องแต่งกายชุดใหม่มาจากคลังเก็บสิ่งของ ขอองค์หญิงเซิ่งหยวนโปรดวางพระทัย นี่เป็นอาภรณ์ฤดูคิมหันต์ชุดใหม่เอี่ยม ไม่เคยสวมใส่มาก่อนเพคะ”
หลี่เจาเกอเพียงกวาดตามอง ไม่ได้รับมาสวมใส่ ในใจนางเป็นโรครักสะอาด ไม่อยากจะสัมผัสถูกสิ่งของของผู้ใด ด้วยเหตุผลเดียวกันนี้สิ่งของของนางก็ห้ามผู้อื่นสัมผัสถูกเช่นกัน นางปฏิเสธด้วยสีหน้าอันเรียบเฉย “รบกวนองค์หญิงอี้อันแล้ว แต่ว่าไม่ต้องหรอก ข้าพกเสื้อคลุมกันลมมาด้วย ตอนนี้อากาศไม่หนาว ข้าสวมเสื้อคลุมกันลมก็เพียงพอ”
หลี่เจาเกอสวมชุดหรูฉวินไว้ชั้นในทับด้วยเสื้อนอกตัวใหญ่ เสื้อนอกแขนกว้างประเภทนี้ใช้เป็นเครื่องตกแต่งเสียมากกว่า ไม่มีก็หาเป็นไรไม่ น้ำเสียงหลี่เจาเกอแสนเรียบเฉยเสียจนนางข้าหลวงประจำจวนองค์หญิงอี้อันกระอักกระอ่วนไม่น้อย ทว่านางไม่ใช่กำลังขอความเห็นจากนางข้าหลวง กล่าวจบจึงลุกขึ้นเดินมุ่งออกไปทันที
มีหลายคนรออยู่ที่ห้องชั้นนอก เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าของนางก็พากันลุกขึ้นยืน “เซิ่งหยวน”
พวกอู๋อ๋องสามีภรรยา ตงหยางจ่างกงจู่ และเกาจื่อฮั่นล้วนอยู่ด้วย หลี่เจาเกอคารวะคนเหล่านี้ “รบกวนให้อู๋อ๋องกับท่านป้าต้องเป็นห่วง แผลเล็กแค่นี้ทำให้ผู้ใหญ่หลายท่านแตกตื่น ข้าไม่สบายใจจริงๆ”
“เด็กคนนี้นี่ เจ้าพูดอะไรของเจ้า” ตงหยางจ่างกงจู่เอ่ยปนแง่งอน “แผลของเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง”
หลี่เจาเกอตอบหน้าไม่เปลี่ยนสี “ไม่เป็นไรแล้ว ขอบคุณทุกท่านที่ห่วงใย”
สาวใช้เพียงจัดการแผลภายนอกให้หลี่เจาเกอ รอยแผลเป็นแค่เรื่องรอง จุดสำคัญของรอยตะปบสามริ้วนี้มีพิษปีศาจแฝงอยู่ พิษปีศาจไม่อาจรักษาด้วยยาของหมอ หลี่เจาเกอจึงตั้งใจว่ากลับจวนแล้วจะใช้ปราณแท้ขจัดพิษด้วยตนเอง นี่คือสาเหตุที่เมื่อครู่นางคร้านจะเรียกหมอหลวง
ในเมื่อหมอหลวงมาก็ป่วยการ เช่นนั้นไยต้องเปลืองแรงทำเรื่องยุ่งยากให้ฮ่องเต้กับเทียนโฮ่วแตกตื่นด้วยเล่า
“น้องหญิงรองไม่เป็นไรก็ดีแล้ว” บุรุษที่ยืนอยู่อีกด้านของตงหยางจ่างกงจู่กล่าว “น้องหญิงรองบาดเจ็บในจวนของอี้อัน เป็นความบกพร่องของพวกเราจริงๆ โชคยังดีน้องหญิงรองไม่เป็นไร ไม่เช่นนั้นข้าก็สมควรจบชีวิตตนเองขอขมาต่อเทียนโฮ่ว”
บุรุษผู้กล่าววาจาอายุราวยี่สิบห้ายี่สิบหก รูปร่างสูงโปร่ง ใบหน้าขาวเกลี้ยง นัยน์ตาตันเฟิ่ง ชี้เฉียงจรดจอน เขามีรูปโฉมไม่เลว ทว่าราศีทั่วร่างอึมครึมบั่นทอนรูปโฉมลงสามส่วนเสียเปล่า
จุดนี้คล้ายคลึงหลี่เจินอย่างยิ่ง พี่ชายน้องสาวคู่นี้สมแล้วที่เกิดจากมารดาเดียวกัน
