ทดลองอ่าน ซ่อนแผนร้ายชิงบัลลังก์รัก บทที่ 175

รถม้าที่ชายารองนั่งออกจากจวนดูคล้ายอัตคัด ทว่าก็ผ่านการปรับปรุงเป็นพิเศษ ใต้รถม้าติดตั้งเกลียวสำริดล้วนถึงสี่ตัว ป้องกันไม่ให้เวลารถม้าแล่นผ่านถนนชนบทแล้วสะเทือนถึงโฉมงามในรถม้า…

ให้ตาย เช่นนี้ยังเรียก ‘หย่าภรรยา’ หรือ นี่เรียก ‘เรือนทองคำซ่อนสตรี’ ชัดๆ!

เมื่อกระจ่างแจ้งตรงจุดนี้หัวหน้าเว่ยก็ทำงานอย่างไม่สับสนอีก วันนี้ได้ยินว่าคุณหนูสกุลอวี้ฉือแวะมาเยี่ยมชายารอง กลัวว่าพวกลูกลิงค่างเฝ้าประตูจะพูดจาไม่ระวัง พล่ามเรื่องเหลวไหล เขาจึงรีบวิ่งมาที่ประตูทันที

คิดไม่ถึงว่าจะยังช้าไปก้าวหนึ่ง มาถึงที่นั่นก็เห็นว่าคุณหนูสกุลอวี้ฉือตกใจจนเข่าอ่อนไปแล้ว โธ่เอ๋ย ช่างน่าสงสารเหลือเกิน หัวหน้าเว่ยรีบประสานมือคารวะ เอ่ยปลอบอวี้ฉือจิ้งโหรวอย่างอ่อนโยนไปรอบหนึ่ง จากนั้นถึงได้ชี้แนะนางว่าตอนนี้อวี้ฉือเฟยเยี่ยนกำลังพักผ่อนอยู่ที่ชานเมืองหลวง ทั้งยังเรียกคนบังคับรถม้าของจวนอ๋องมาส่งอวี้ฉือจิ้งโหรวไปถึงชานเมืองหลวง

ป้ายคาดเอวของหัวหน้าเว่ยช่วยให้รถม้าขับผ่านด่านลับได้ตลอดเส้นทางมาถึงเรือนชนบท

เนื่องจากเซียวอ๋องตรงจากกรมปกครองไปยังชานเมืองชนบท ดังนั้นอวี้ฉือจิ้งโหรวเองก็ไม่รู้ว่าตอนนี้เซียวอ๋องอยู่ที่นี่ด้วยเช่นกัน ทันทีที่ลงจากรถม้านางก็รีบร้อนเดินเข้าข้างในเรือนทันที

เวลานี้อวี้ฉือเฟยเยี่ยนรู้ข่าวก็ลุกขึ้นออกไปต้อนรับญาติผู้น้องในห้องรับแขกของเรือนตนเอง

อวี้ฉือจิ้งโหรวเห็นอวี้ฉือเฟยเยี่ยนยืนยิ้มบางๆ ด้วยใบหน้าแดงเปล่งปลั่งอยู่ในห้องโถง หัวใจที่หวาดหวั่นจึงวางใจลงได้บ้างในที่สุด

“จิ้งโหรวมาแล้วหรือ เดินทางมาโคลงเคลงหรือไม่ มา นั่งลงพักผ่อนก่อน ข้าให้เป่าจูไปต้มชาให้เจ้า…”

ในใจอวี้ฉือจิ้งโหรวร้อนรนดุจไฟแผดเผา ไฉนเลยจะยังดื่มชาลง นางชิงถามอวี้ฉือเฟยเยี่ยนก่อนทันที “ญาติผู้พี่ เซียวอ๋องหย่ากับท่านแล้วจริงๆ หรือ”

อวี้ฉือเฟยเยี่ยนสะอึก นางตระหนักดีว่านอกจากฮองเฮากับคู่สามีภรรยาตวนมู่แล้ว เซียวอ๋องไม่ได้บอกคนนอกถึงเหตุผลที่หย่ากับนาง หากบุ่มบ่ามเปิดเผยออกไป เกรงว่าจะทำลายแผนการของเซียวอ๋องได้ แต่ญาติผู้น้องเป็นเช่นนี้ เห็นได้ชัดว่ากำลังเป็นห่วงตนเอง…

ชั่วขณะนั้นอวี้ฉือเฟยเยี่ยนลังเลลำบากใจสักพักแล้วก็เอ่ยว่า “ประมาณนั้น…กระมัง จิ้งโหรว ตอนมาที่นี่เจ้ากินอันใดมาหรือยัง ทางข้ายังเหลือซานเย่าเชื่อมน้ำผึ้งอยู่อีก เจ้าอยากกินสักหน่อยหรือไม่”

อวี้ฉือจิ้งโหรวแทบจะถูกความใจเย็นของญาติผู้พี่ทำให้ตกตะลึงพรึงเพริดอยู่แล้ว นางมีแต่ความสับสนมึนงงไม่เข้าใจเรื่องราว จึงถามอย่างตะกุกตะกัก “เซียวอ๋อง…เหตุใดถึงหย่ากับท่านพี่เจ้าคะ”

อวี้ฉือเฟยเยี่ยนเพิ่งกินอาหารมา เมื่อครู่นี้ยังง่วงงุน ตอนนี้สมองแล่นไม่ทันจึงพูดตามเหตุผลบนหนังสือหย่า “เพราะป้อนผลไม้ไม่แกะเมล็ด ทำให้ท่านอ๋องติดคอ…”

ตอนนี้อวี้ฉือจิ้งโหรวทำได้เพียงหอบหายใจด้วยความโมโหเท่านั้นแล้ว เหตุใดไม่ติดคอองค์ชายสมองเลอะเลือนผู้นั้นจนสิ้นพระชนม์ไปเสียเลย!

(ติดตามต่อได้ในรูปแบบฉบับเต็มวันที่ 22 พ.ค. 2568)