ทดลองอ่าน ซ่อนแผนร้ายชิงบัลลังก์รัก บทที่ 75-76

บทที่ 75

ที่แท้นับตั้งแต่อวี้ฉือเฟยเยี่ยนเดินทางไปไหวหนาน ถึงแม้น้าชายของนางจะย้ายออกจากจวนอวี้ฉือโหว แต่อวี้ฉือจิ้งโหรวกับเซ่าจิ่งถังกลับไม่ได้ตัดการติดต่อกัน อวี้ฉือจิ้งโหรวเองก็อยู่ในวัยเพิ่งหัดมีความรัก เห็นว่าเซ่าจิ่งถังเป็นคนมีความสามารถ สุภาพสง่างาม จึงแอบมอบใจให้ แอบให้สาวใช้ข้างกายช่วยส่งจดหมายรัก มิหนำซ้ำยังฉวยโอกาสตอนมีตลาดกลางคืนลักลอบนัดพบกับเซ่าจิ่งถังผู้นั้นอยู่หลายครั้ง เดิมทีหลงคิดว่ารอเซ่าจิ่งถังสอบผ่านประสบความสำเร็จก็จะเป็นเวลาที่เขามาสู่ขอ แต่คิดไม่ถึงว่ายังไม่ทันรอถึงการสอบขุนนางฤดูใบไม้ผลิ ในการละเล่นแสดงความสามารถที่ตลาดกลางคืนครั้งหนึ่ง เซ่าจิ่งถังอยากแสดงความสามารถต่อหน้าคนรัก รวมกับพอมีความรู้อยู่บ้างจริงๆ จึงตวัดพู่กันแต่งคำกลอนไพเราะประโยคหนึ่งออกมา เรียกเสียงฮือฮาชื่นชมจากผู้คนรอบข้าง คิดไม่ถึงว่าในกลุ่มคนจะยังมีบุตรสาวคนเดียวของรองเสนาบดีฝ่ายขวากรมปกครองคนปัจจุบันอยู่ด้วย นามว่าเหลียงจยาเอ๋อร์ อายุสิบแปดปี เพราะว่าพอจะมีความสามารถ ทั้งยังเย่อหยิ่ง ไม่ว่าสหายบิดาจะแนะนำบุตรหลานขุนนางคนใดให้จึงล้วนแต่ไม่เข้าตา กลับเสียเวลามาถึงอายุปูนนี้ก็ยังไม่ได้แต่งงาน ใต้เท้าเหลียงผู้นั้นแต่ไหนแต่ไรก็เห็นบุตรสาวเป็นไข่มุกบนฝ่ามือ ถึงแม้จะแอบกลุ้มใจ ทว่าก็ตัดใจบีบคั้นมากเกินไปไม่ลง

นึกไม่ถึงว่าเดิมทีมาเดินเล่นฆ่าเวลาในตลาดกลางคืน เพียงเหลือบเห็นโดยไม่เจตนาครั้งเดียว คุณหนูสกุลเหลียงกลับตกหลุมรักเซ่าจิ่งถัง เขาเป็นที่หนึ่งในการแต่งคำกลอน ได้รับรูปสลักของเทพเจ้าเหวินฉวี่ซิง* เป็นของรางวัล จึงทิ้งชื่อกับที่อยู่จวนไว้ให้ลูกจ้างร้านหนังสือนำของไปส่งที่จวนให้ ดังนั้นนางจึงแอบส่งสาวใช้ไปสอบถามชื่อสกุลกับจวนของเซ่าจิ่งถังแล้วจากไปเงียบๆ

หลังจากกลับถึงจวนก็ขอร้องให้บิดาไปสู่ขอ เดิมทีใต้เท้าเหลียงไม่พอใจที่บุตรสาวตนเองอยากแต่งงานกับคนไม่ประสบความสำเร็จผู้หนึ่ง รวมกับคนคนนี้เป็นญาติผู้น้องของชายารองเซียวอ๋องอีกด้วย ภายในใจยิ่งไม่เต็มใจมากกว่าเดิม

แต่จนปัญญาที่บุตรสาวดื้อรั้นหัวชนฝาขึ้นมาแล้วไม่ยอมกินข้าว ร่างกายผ่ายผอมลงทุกวัน รองเสนาบดีเหลียงไร้หนทาง รวมกับสืบข่าวจากอาจารย์ของสำนักศึกษามาแล้ว บอกว่าบัณฑิตผู้นี้ฉลาดหลักแหลม ไหวพริบดี ดูแค่จากความสามารถแล้วเป็นคนมีอนาคตอยู่มาก จึงโล่งอก ฝากแม่สื่อไปสู่ขอกับน้าชายของอวี้ฉือเฟยเยี่ยนในที่สุด

ทางเซ่ากวงฉีเห็นคนของสกุลเหลียงมาสู่ขอกะทันหันก็ตกใจ หลังจากได้รู้ความเป็นมาจากแม่สื่อ ทั้งยังบอกว่าเป็นบุตรสาวคนเดียวของรองเสนาบดีฝ่ายขวากรมปกครอง ก็เรียกได้ว่าเป็นเรื่องมงคลที่ตกลงมาจากฟ้าจริงๆ

เนื่องจากอวี้ฉือจิ้งเสียนเข้าร่วมการสอบขุนนางฤดูใบไม้ร่วงก่อน แต่เพราะสายสัมพันธ์ฝั่งสตรีกับเซียวอ๋องจึงล้มเหลวกลับมา สุดท้ายได้แต่ไปเป็นเจ้าหน้าที่ตำแหน่งเล็กๆ ในสถานที่ยากจนห่างไกลแห่งหนึ่ง อนาคตที่มืดมนเช่นนี้เซ่ากวงฉีเห็นในสายตาแล้วรู้สึกอกสั่นขวัญแขวนจริงๆ กลัวว่าบุตรชายตนเองจะเดินซ้ำรอยของอวี้ฉือจิ้งเสียน การมาสู่ขอของใต้เท้าเหลียงเวลานี้ไม่แตกต่างจากฟางช่วยชีวิตเส้นหนึ่งที่มาทันท่วงที ถ้าหากเกาะกิ่งไม้สูงเช่นนี้ได้ บุตรชายของตนเองก็จะสลัดพ้นผลกระทบจากที่เซียวอ๋องสูญเสียความโปรดปรานเบื้องหน้าฮ่องเต้ได้

ยามนั้นจึงตอบตกลงแม่สื่อทันที บอกว่าอีกสองวันจะพาบุตรชายไปพบหน้าใต้เท้าเหลียงที่จวนสกุลเหลียง จากนั้นจึงไปหาบุตรชาย ท่าทีเก็บตัวผู้นิ่งเฉยกับทุกเรื่องของเซ่ากวงฉีลดทอนลงไปไม่น้อย บอกเรื่องสกุลเหลียงมาสู่ขอกับบุตรชายด้วยสีหน้าปีติยินดี เซ่าจิ่งถังได้ยินแล้วตกใจยกใหญ่ แอบอึกอักลังเล เซ่ากวงฉีเห็นสีหน้าของบุตรชายแล้วรู้ว่าจะต้องมีความลับบางอย่างแน่นอน หลังจากซักไซ้โดยละเอียด ถึงได้รู้ว่าเขากับอวี้ฉือจิ้งโหรวแอบคบหากัน เวลานั้นเซ่ากวงฉีโมโหจนตบบุตรชายไปครั้งหนึ่งทันที เจ้าลูกเนรคุณช่างขวัญกล้านัก ในช่วงเวลาเช่นนี้ให้รีบปัดความสัมพันธ์กับเซียวอ๋องยังแทบไม่ทัน เหตุใดยังจะเข้าไปมีส่วนร่วมด้วยอีก

หลังจากเกลี้ยกล่อมด้วยทั้งเหตุผลและความรู้สึก เซ่าจิ่งถังเองก็ถูกบิดาโน้มน้าวจนหวั่นไหว เกิดตัดสินใจไม่ได้ขึ้นมา เซ่ากวงฉีเห็นบุตรชายหวั่นไหวแล้วก็รู้ว่าความรักแบบผู้เยาว์นี้ไม่ได้จริงจังอะไร เวลานั้นจึงตั้งใจตีเหล็กตอนร้อน* วันรุ่งขึ้นส่งเทียบเชิญไปพูดคุยเรื่องสู่ขอที่จวนสกุลเหลียงทันที

เมื่อมาถึงจวนสกุลเหลียง เซ่าจิ่งถังถึงได้พบคุณหนูเหลียงที่ตกหลุมรักเขาตั้งแต่แรกพบ เมื่อได้เห็นแล้วก็แอบผิดหวัง เพราะว่ารูปโฉมของคณหนูเหลียงผู้นี้สู้อวี้ฉือจิ้งโหรวไม่ได้เลยสักครึ่ง แต่ก็เหมือนกับที่บิดาบอก ปณิธานของบุรุษพึงอยู่ที่ความเจริญก้าวหน้าบนเส้นทางขุนนาง ถึงแม้คุณหนูเหลียงจะไม่ใช่บุปผางามสะพรั่งดอกหนึ่ง ทว่าเป็นหินที่ปูเส้นทางขุนนางให้ได้ ยามนั้นจึงแสดงตนเป็นคุณชายผู้สง่างาม ให้คุณหนูเหลียงยิ่งใจเต้นมากกว่าเดิม

นับตั้งแต่นั้นเมื่ออวี้ฉือจิ้งโหรวสั่งให้สาวใช้ส่งจดหมายไปให้อีก ก็ประหนึ่งก้อนหินจมลงมหาสมุทร ไม่เคยได้ยินข่าวคราวใดทั้งนั้น สุดท้ายนางกัดฟัน ตัดสินใจแอบไปหน้าประตูเรือนที่พ่อลูกสกุลเซ่าพำนักอยู่ชั่วคราว รอคุณชายเซ่าออกมา แต่นึกไม่ถึงว่าจะไม่ได้พบเซ่าจิ่งถัง กลับพบกับนายท่านเซ่าแทน ผลปรากฏว่านางถูกนายท่านเซ่าเอ่ยตำหนิต่อว่าด้วยสีหน้าเข้มงวด ไม่เพียงแค่นั้น ยังไปฟ้องอวี้ฉือรุ่ยอีกด้วย บอกว่าเขาอบรมสั่งสอนบุตรสาวไม่ได้ความ มาตอแยบุตรชายตนเอง ทั้งยังบอกตรงๆ ว่าบุตรชายตนเองหมั้นหมายกับคุณหนูสกุลเหลียงแล้ว ให้เขาดูแลบุตรสาวตนเองให้ดี เลิกคิดมาเกาะแกะอีก