เฟิงจงตื่นเต็มตาในทันที ทางหนึ่งลุกขึ้นเตรียมจะออกไปตามหาฉยงฉี อีกทางหนึ่งก็ออกคำสั่งให้หุ่นเวทติดตามนางมา ยามย่างเท้าก้าวออกไปนางก็นึกถึงวาจาที่ซีกวงเอ่ยก่อนนอน…หรือว่าเขานำตัวฉยงฉีกลับพิภพสวรรค์ไปแล้ว?
เรื่องนี้ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ อย่างไรเขาก็เป็นถึงตงจวิน มีหรือจะฝ่าฝืนกฎสวรรค์ ยิ่งไปกว่านั้นนอกจากเขาแล้ว ที่นี่ก็ไม่มีใครอื่นที่สามารถพาตัวฉยงฉีไปได้อีก
สาวน้อยเดินมุ่งหน้าไปตามที่สัมผัสกับจิตของฉยงฉี อ้อมตามบึงน้ำจนตัดผ่านแนวพุ่มไม้ไปก็เห็นหมอกทึบกลุ่มหนึ่งอยู่เบื้องหน้ารำไร นางไม่ได้ใส่ใจ ยังคงเดินหน้าฝ่าเข้าไปในกลุ่มหมอกนั้น ทว่าหลังจากทะลุผ่านกลุ่มหมอกไปแล้ว นางก็พบว่าเบื้องหน้าสายตายังคงเป็นบึงน้ำแห่งเดิม ถัดไปข้างหน้าก็ยังคงเป็นพุ่มไม้เดิมที่ขึ้นอยู่ตรงนั้น
เฟิงจงผงะถอยหลังไปเล็กน้อย กระทั่งแผ่นหลังชนกับหุ่นเวทแล้วถึงค่อยยืนได้มั่นคง รอจนพิจารณารอบด้านอย่างละเอียด นางจึงรู้ว่าตนเองหลงกลเสียแล้ว
กระแสเสียงอันหนาวยะเยือกสายหนึ่งดังขึ้นมา “เฟิงจง?”
เฟิงจงเบือนหน้าไปตามเสียง เบื้องหลังของพุ่มไม้พลันสว่างไสวด้วยเพลิงภูตสีฟ้าดวงแล้วดวงเล่าที่กำลังเต้นระริก บุรุษผู้หนึ่งเดินเนิบช้าออกมาจากดวงไฟเหล่านั้น ร่างของเขาจากศีรษะจรดปลายเท้าล้วนห่อหุ้มอยู่ภายใต้ชุดยาวสีขาว
“อวี้ถู? เหตุใดเจ้าไม่อยู่ในพิภพวิญญาณของเจ้าแต่โดยดี มายังพิภพมนุษย์นี่ทำไม”
“ข้าอยากมาดูสักหน่อยว่าใครที่ชิงตัวฉยงฉีไป นึกไม่ถึงเลยว่าจะเป็นเจ้า เจ้าตื่นจากนิทราแล้วหรือนี่”
เฟิงจงแค่นเสียงฮึอย่างเย็นชา “ที่แท้ผู้ที่ให้ฉยงฉีมาเกิดใหม่ก็คือเจ้านี่เอง คาดว่าเถาอู้กับสัตว์อสูรตัวอื่นๆ ก็ล้วนเป็นฝีมือเจ้าปล่อยออกมาสินะ”
อวี้ถูหัวเราะเบาๆ “พิภพมนุษย์ยามนี้ปราศจากผู้คนแล้ว ผิดกับตำหนักยมโลกที่เต็มไปด้วยดวงวิญญาณที่ไม่อาจกลับชาติมาเกิดใหม่ ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เหตุใดจึงไม่ยกพิภพอันไพศาลแห่งนี้แก่ข้าเสียเลยเล่า”
เฟิงจงไม่ชอบใจ “เจ้าทำเยี่ยงนี้คู่ควรกับที่เป็นหมิงเสิน แล้วหรือ”
อวี้ถูไม่ตอบคำ เพียงก้าวเนิบช้าเข้ามาใกล้ ก่อนจะยกมือถอดหมวกปีกกว้างที่มีระบายม่านแพรโดยรอบออก เรือนผมสีขาวทั้งศีรษะพลันแผ่สยายทิ้งตรงลงมาระพื้น ดวงหน้าที่เผยออกมาเมื่อเงยศีรษะขึ้นนั้นซีดขาวราวกระดาษ ดวงตาเปล่งประกายสีฟ้าซึ่งเจิดจ้ายิ่งกว่าเพลิงภูต
“เฟิงจง เจ้ากับข้าไม่ได้พบกันนานเท่าไรแล้ว เหตุใดเจ้าจึงมีสภาพเช่นนี้ได้ เมื่อก่อนกระทั่งจะเข้าใกล้เจ้า ข้าก็ไม่สบายตัวแล้ว ทว่าตอนนี้ข้าถึงกับสัมผัสพลังเทพของเจ้าไม่ได้เลยสักนิด เห็นทีว่าภาวะเสื่อมสลายของสามพิภพคงถูกกำหนดเป็นที่แน่นอนแล้ว ดูเอาเถอะ แม้แต่ดวงจิตของจ่งเสินยังถูกทำลายเลย”
ครานี้เปลี่ยนเป็นเฟิงจงที่นิ่งเงียบไม่ตอบคำ