ทดลองอ่าน รับใช้แม่ทัพหวั่นหลวมตัว ชุด กระตุกหนวดแม่ทัพ

ทัพปีกซ้ายที่มีวี่แววจะเพลี่ยงพล้ำรีบแปรกระบวนเป็นกุญแจทองอันแน่นหนาน่าเกรงขาม ทหารที่ถูกฝ่ายตรงข้ามใช้ชาดแต้มสำเร็จจนเป็น ‘ทหารตาย’ นั้นแม้จะไม่อยากเพียงใด แต่ก็ต้องแกล้งนอนเป็นศพแน่นิ่งอยู่บนพื้นตามกติกา ซ้ำพอถูกเหยียบในระหว่างช่วงชุลมุนก็ห้ามขยับตัว ห้ามร้อง ห้ามด่า ทรมานยิ่งกว่าฆ่ากันจริงๆ เสียอีก

ทหารสกุลหร่วนส่วนที่ยังไม่ได้ลงสนามเห็นภาพนั้นเข้า ใบหน้าที่ถูกแดดเผาจนดำกร้านต่างกลั้นยิ้มไปตามๆ กัน พร้อมอดสงสัยอยู่ในใจไม่ได้ ไม่รู้ว่าท่านแม่ทัพใหญ่ไปเอาความคิดนี้มาจากที่ใด วิธีนี้ผู้ลงสนามไม่ต้องถูกฟาดจนสลบหรือหมดแรงเสียก่อนถึงค่อยล้มลงบนพื้น แต่ขอเพียงถูกชาดแต้มลงบน ‘จุดสำคัญ’ ก็ต้องสละสิทธิ์ในการรบแล้วตายไปเสีย ทรมานออกจะตายไป

ทว่าสิบหกหน่วยย่อยของกองทัพสกุลหร่วนกลับเลื่อมใสชื่นชมยิ่งนัก วิธีการของท่านแม่ทัพใหญ่ช่วยลดอัตราบาดเจ็บของทหารจากอาวุธระหว่างการซ้อมรบได้ แม้แต่ยารักษาอาการบาดเจ็บก็ยังใช้น้อยลงร่วมพันขวด นอกจากนั้นยังทรงประสิทธิภาพในการสอนทหารว่าควรเลี่ยงจุดสำคัญอย่างศีรษะ ลำคอ หน้าอกอย่างไร

หร่วนชิงเฟิง ‘วางท่าขรึม’ กวาดตามองอยู่บนแท่นด้วยสีหน้าเคร่งเครียด แต่ความจริงในใจหัวร่องอหายไปหลายตลบ สีชาดนี้เป็นสีย้อมเฉพาะตัวของโรงทอผ้าที่มีสกุลหร่วนเป็นเจ้าของ หากโดนแล้วไม่มีทางหลุดออกได้ง่ายๆ เว้นแต่ใช้น้ำมันพืชเช็ดเท่านั้นถึงจะออกหมด

“อืม พอซ้อมรบเสร็จจะบอกดีหรือไม่นะ” เขาลูบคางอย่างครุ่นคิด

สีที่เปื้อนเสื้อผ้าน่ะช่างเถิด แต่ส่วนที่เปื้อนหน้าเหมือนจุดแดงบนซาลาเปานี่โดดเด่นน่ามองยิ่งนัก เก็บเอาไว้ดูหลายๆ วันก็ไม่เลว

ทว่าสถานการณ์ในสนามเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ กระบวนทัพกุญแจทองปิดกั้นทหารกล้าห้าร้อยนายของซูเถี่ยโถวเอาไว้อย่างแน่นหนา ไม่ทันถึงครึ่งชั่วยามก็มีทหาร ‘ล้ม’ เกินร้อย เหลืออีกสามร้อยกว่านายที่ยังยืนหยัดต่อสู้กับกำลังพลกองหน้าแนวซ้ายหกร้อยกว่านายอย่างดุเดือด

แม้จะอยู่ในวัยกลางคน ซูเถี่ยโถวก็ยังฮึกเหิมดุดัน เหงื่อร้อนๆ ไหลโซมกายขณะถือทวนอสรพิษจั้งแปดกวาดออกไปรอบตัวพร้อมเปล่งเสียงกึกก้องที่ทำให้ฟ้าสนั่นดินสะเทือน ก่อนที่ทหารทัพปีกซ้ายร่วมห้าสิบนายจะกรูกันเข้ามาล้อมเขาไว้ทุกด้านอย่างพร้อมโจมตี

แม้แข็งแกร่งทรงพลัง แต่น่าเสียดายที่ถูกรุมกลุ้มจากทุกทาง…

หร่วนชิงเฟิงนึกถึงแม่นางน้อยที่ดูเหมือนเรียบร้อยอ่อนหวาน แต่ความจริงโผงผางบุ่มบ่ามคนนั้น นัยน์ตาคมเข้มขึ้นเล็กน้อย อยากจะยกมือให้สัญญาณหยุด แต่สุดท้ายความมีสติก็ห้ามเขาเอาไว้เสียก่อน

ซูเถี่ยโถวคนนี้ขึ้นชื่อเรื่องความแข็งแกร่งห้าวหาญ ไม่มีทางที่จะตกม้าตายเอาง่ายๆ เช่นนี้แน่ ดูต่อไปก่อนแล้วกัน

ไม่ผิดจากที่คิด แม้ซูเถี่ยโถวจะเป็นคนโผงผาง แต่ก็คิดอ่านละเอียดรอบคอบ พอเห็นว่ากระบวนทัพกุญแจทองอันแน่นหนาปิดล้อมพวกตนเอาไว้หมดแล้ว ก็ตะโกนสั่งดังลั่น “พวกเรา! กระบวนท่ากลิ้งดาบขโมยท้อ!”

“รับทราบ!” ทหารกล้าสามร้อยกว่านายรับคำดังลั่น แล้วทิ้งตัวลงไปกลิ้งบนพื้น ใช้ดาบแต้มสีในมือจู่โจมเป้ากางเกงคู่ต่อสู้อย่างรวดเร็วปานสายฟ้าแลบ

หว่างขาเจ็บจุก ทหารทัพปีกซ้ายที่ ‘ถูกอาวุธ’ ร้องโอดโอยพลางเข่าอ่อนไปตามๆ กัน พอจะตะเกียกตะกายลุกขึ้นมา หน้าผากก็ถูกแต้มจุดแดงไปเรียบร้อยแล้ว!

ไต้อวี้ยืนอึ้ง เช่นนี้ก็ได้หรือ

กำลังพลทัพปีกซ้ายลดลงไปกว่าครึ่งทันที มิหนำซ้ำสองร้อยกว่านายที่เหลือก็ยืนหนีบขาอยู่กลางกระบวนทัพด้วยความหวาดกลัว เรียกได้ว่าพ่ายแพ้หมดรูป จึงถูกทหารไม่กลัวตายและไม่กลัวอายของซูเถี่ยโถว ‘ฆ่า’ ทิ้งเรียบทั้งกองทัพอย่างรวดเร็ว!

แม่ทัพใหญ่ผู้องอาจที่ยืนอยู่บนแท่นบัญชาการเห็นแล้วหัวเราะลั่นออกมาอย่างลืมตัวจนไม่เหลือภาพลักษณ์เดิม