ทดลองอ่าน วาสคนเขลา

คฤหาสน์สกุลหลี่เมืองเหลียวเฉิงในตอนนี้วุ่นวายไปทั่ว

เดิมทีเสิ่นหรูป๋อทำตามอำเภอใจพาตัวคุณหนูรองหลี่ไป ทำให้ฮูหยินผู้เฒ่าหลี่ไม่พอใจ นางเป็นคนพิถีพิถันเรื่องมารยาทพิธีการ ถึงแม้หลี่รั่วอวี๋ใกล้จะแต่งเข้าสกุลเสิ่นแล้ว แต่การพาตัวหญิงสาวไปเองเช่นนี้นับเป็นประเพณีของที่ใดกัน

ทว่าติดที่หน้าตาชื่อเสียงของลูกเขย นางจึงไม่อาจโวยวายได้ในทันที แต่ฮูหยินผู้เฒ่าหลี่กลับคิดจะไปสกุลเสิ่นพาตัวบุตรสาวคนรองของตนเองกลับมาในวันรุ่งขึ้น

คิดไม่ถึงว่าตอนใกล้เที่ยง พ่อบ้านที่ออกไปทำธุระนอกเมืองกลับรีบร้อนกลับมา บอกว่าเห็นคุณชายรองเสิ่นกับคุณหนูสามที่นอกเมือง ตอนที่เขาเข้าไปใกล้ก็ได้ยินคุณชายรองเสิ่นพูดกับคุณหนูสามว่าคุณหนูรองหายตัวไป ดังนั้นจึงรีบร้อนกลับมารายงาน

ฮูหยินผู้เฒ่าหลี่ได้ฟังก็ตกใจขวัญหาย รีบนำบ่าวไพร่ออกไปตามหานอกเมือง

ตอนที่เสิ่นหรูป๋อไล่ตามทันหลี่เสวียนเอ๋อร์ก็ตรวจสอบในรถม้าเป็นการใหญ่ กลับพบว่าด้านหลังตัวรถยุ่งเหยิง เดาว่าคุณหนูรองหลี่คงกระโดดลงจากรถไปแล้ว จึงเตรียมจะพาคนย้อนกลับไปค้นหาดู

ยามนั้นเองเขาก็เหลือบเห็นแผ่นหลังพ่อบ้านคฤหาสน์สกุลหลี่รีบรุดจากไป จึงรู้ว่าเรื่องวันนี้เกรงว่าคงจะมีคนรู้แล้ว แต่ในใจเขาเกิดความคิดหนึ่งขึ้น จึงปล่อยให้พ่อบ้านผู้นั้นไปแจ้งเรื่องราว

รอจนคนสกุลหลี่มาถึง เสิ่นหรูป๋อก็ได้รู้ข่าวจากปากผู้ช่วยนายอำเภอที่กลับเข้าเมืองมาว่าคุณหนูรองหลี่บุกเข้าไปในลานล่าสัตว์ถูกใต้เท้าซือหม่าพาตัวไปแล้ว

เรื่องนี้ทำให้เสิ่นหรูป๋อรู้สึกเคร่งเครียดยิ่ง เขาจึงสั่งให้คนไปสืบดูตลอดทาง จนมาถึงสถานที่ที่ฉู่ซือหม่าพักแรม

ฮูหยินผู้เฒ่าหลี่เดินทางมาด้วยตนเอง ตลอดทางนางได้ฟังเรื่องราวของฉู่ซือหม่านั่นมาไม่น้อย วิธีการเลาะกระดูกต้มเนื้อที่ทำกับศัตรูทุกอย่าง ฮูหยินผู้เฒ่าหลี่ฟังจนหน้ามืด นางบีบขวดเม็ดโสมบำรุงเลือดลม ก่อนจะหยิบยาขนาดเท่าเม็ดน้ำตาลยัดใส่ปาก

ชาติกำเนิดของซือหม่าผู้นี้ไม่นับว่าต่ำต้อย ท่านปู่ของเขาที่ในอดีตเป็นหัวหน้าสำนักแพทย์หลวงถูกองค์หญิงฉางเล่อหมายตารับเป็นราชบุตรเขย จะนับไปแล้วก็เป็นพระญาติแท้จริงของต้าฉู่เช่นกัน ถึงแม้ราชวงศ์ต้าฉู่วันนี้จะมีอำนาจลดลง แต่สกุลฉู่มีฉู่จิ้งเฟิงที่เป็นท่านอ๋องบนหลังม้า ในมือกุมอำนาจทหารอย่างแท้จริงเอาไว้ และยังมีเขตอำนาจที่ห่างไกลจากเมืองหลวง จึงนับว่ามีอำนาจไม่ยิ่งหย่อนเลยจริงๆ

ตามหลักแล้ว พระญาติพระวงศ์เช่นนี้ไม่มีความเกี่ยวข้องใดกับชาวเมืองเล็กๆ แถบเจียงหนานอย่างสกุลหลี่ของพวกเขาเลย แต่หลี่รั่วอวี๋กลับไปล่วงเกินซือหม่าผู้นี้ ตอนนี้สมองเสื่อมแล้วไปตกอยู่ในกำมือของเขา… เรื่องนี้…เรื่องนี้หากไปถึงช้าไป หลี่รั่วอวี๋ไม่ถูกซือหม่าบดกระดูกแหลกเป็นผุยผงไปแล้วหรือ!

เมื่อคิดเช่นนี้ ฮูหยินผู้เฒ่าหลี่ก็ทนไม่ไหว นึกโทษเสิ่นหรูป๋อที่อยู่ข้างกายว่าดูแลหลี่รั่วอวี๋อย่างไรกัน เหตุใดจึงปล่อยให้นางหนีหายไปได้

รอจนไปถึงกลางภูเขา ฮูหยินผู้เฒ่าหลี่ร้อนใจจึงยืนขึ้นบนรถม้า และเหลือบเห็นเงาร่างของบุตรสาวได้แต่ไกล…