ทดลองอ่าน เกิดใหม่เพื่อคืนฐานะเดิม บทที่ 9

ในใจฉยงเหนียงรู้ดีว่าถกเหตุผลกับบ่าวที่ความคิดตื้นเขินเยี่ยงนี้ไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา ครั้นจะด่าโต้ตอบก็สิ้นเปลืองเวลาเปล่า มิสู้ฉีกหน้าสั่งสอนสักหนึ่งยกโดยไม่ต้องคำนึงถึงสิ่งใดอีกดีกว่า ให้อีกฝ่ายรู้ไปเลยว่านางนิสัยใจคอเป็นเช่นไรจะได้ไม่มาตอแยนางอีก

เมี่ยวหลิงดิ้นรนหลายหนก็ยังไม่อาจหลุดพ้น ใบหน้าจึงถูกตบไปหลายฉาดจนแสบร้อน อดไม่ได้ต้องร้องโหยหวนพลางด่ากราด “หญิงป่าเถื่อนที่หลุดมาจากบ้านนอก! อยู่ดีๆ มาตบตีผู้อื่นได้อย่างไรกัน!”

ฉยงเหนียงหยิกแขนอีกฝ่ายแรงๆ ก่อนตอกกลับเสียงเยียบเย็น “ก็ตบตีสาวใช้เกียจคร้านที่ไม่ทำการทำงานเยี่ยงเจ้าน่ะสิ! เห็นอยู่ว่าเป็นลูกมือในครัว แต่ถึงเวลาทำอาหารทีไรกลับเล่นลูกไม้อู้งานเป็นประจำ วันนี้กระทั่งฆ่าปลาขอดเกล็ดก็ยังต้องมาถึงมือข้า ถามอะไรเจ้าก็ไม่รู้ท่าเดียว ข้าคร้านจะถือสาหาความกับเจ้าจึงไปทำเองทุกอย่าง ไม่คิดว่าเจ้ากลับมาซุกตัวอยู่ข้างหน้าต่าง นินทาข้าต่อหน้า เห็นข้าเป็นคนตายไปแล้วหรือไรกัน!”

เมี่ยวหลิงถูกตบจนผมยาวสยายยุ่ง โอดครวญพลางดิ้นหนีไปทั่วพื้น แม้อยากจะเอาคืน ทว่าจนใจที่ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉยงเหนียง จึงได้แต่เรียกบ่าวหญิงทั้งในและนอกลานเรือนมาห้ามปราม

ฉยงเหนียงเห็นผู้คนมากันครบถ้วนแล้ว พอดีจะได้พูดเสียให้ชัดแจ้ง นางจึงกล่าวพลางชี้มือไปยังเมี่ยวหลิงที่ฟุบหน้าร่ำไห้อยู่บนพื้น “ท่านอ๋องสั่งให้ข้าเข้าวังไปฝึกฝีมือกับพ่อครัวหลวงในวันพรุ่งนี้ ย่อมไม่เหมาะที่ข้าจะสวมชุดกระโปรงเนื้อหยาบ พกพากลิ่นน้ำมันทั่วร่างเข้าวังไปทำให้จวนอ๋องขายหน้าผู้อื่น ทว่าเสื้อผ้าเนื้อลื่นละเอียดเพียงไม่กี่ชิ้นกลับทำให้สาวใช้ความคิดตื้นเขินผู้นี้ริษยาขุ่นแค้น อ้าปากหุบปากก็หาว่าข้าจะปีนป่ายขึ้นเตียงเจ้านาย ช่างน่าชังโดยแท้!”

ป้าหลี่ที่อยู่อีกด้านคือหญิงรับใช้อาวุโสที่ทำงานในครัวเล็กเช่นเดียวกับฉยงเหนียง พอฟังจบจึงรีบเอ่ยไกล่เกลี่ย “ล้วนเป็นคนทำงานในครัวเดียวกัน ต่อให้เงยหน้าไม่เจอ ก้มหน้าก็ต้องเห็น พูดจากันให้กระจ่างก็พอแล้ว ไยต้องลงไม้ลงมือให้หมางใจกันด้วยเล่า”

ฉยงเหนียงยืดเอวตรงแน่ว นัยน์ตาหงส์ทั้งคู่กวาดผ่านบ่าวหญิงทุกคนในที่นี้ก่อนเอ่ยด้วยเสียงที่ดังขึ้น “วันนี้ข้าฉยงเหนียงขอลั่นวาจาไว้ตรงนี้ ใครอยากจะนินทาข้าลับหลังก็เชิญตามสบาย ข้าฉยงเหนียงตัวตรงย่อมไม่หวั่นเงาเฉียง! แต่หากให้ข้าได้ยินแม้ครึ่งคำ ข้าจะถือมีดปังตอไปหาคนพูดแน่นอน ถึงตอนนั้นถูกสับเป็นน้ำเต้าเลือด ก็อย่าได้ร้องว่าไม่เป็นธรรม!”

คนทั้งหมดเรียนรู้กฎตั้งแต่เข้าทำงานแล้ว ไหนเลยจะกล้าก่อเรื่องในคฤหาสน์ บัดนี้เห็นแม่นางชุยผู้นี้ไม่กริ่งเกรงแม้แต่น้อย ท่าทางดูป่าเถื่อนดุร้าย อ้าปากหุบปากก็จะเอาชีวิตคน มองปราดเดียวก็รู้ว่าหัวแข็งยากตอแย จึงทำได้เพียงพูดไกล่เกลี่ยไม่กี่ประโยคแล้วแยกย้ายกันจากไป

มีคนเก่าแก่ของจวนอ๋องที่สนิทกับบิดาของเมี่ยวหลิงทนดูไม่ได้ วิ่งไปรายงานฉู่เซิ่ง หมายจะให้ท่านพ่อบ้านออกหน้าสั่งสอนกฎของจวนแก่แม่นางชุยผู้นี้บ้าง

ขณะนี้ฉู่เซิ่งกินอาหารเย็นแล้ว กำลังเอนหลังบนตั่งพลางสูบยาสูบน้ำ ครั้นได้ยินหญิงรับใช้อาวุโสหลายคนมาฟ้อง เขาก็เพียงปรือหนังตาขึ้นกึ่งหนึ่งก่อนกล่าว “แม่นางสกุลชุยผู้นั้นมือบาดเจ็บหรือไม่ นางต้องทำอาหารให้ท่านอ๋องทุกวัน มือล้ำค่าเป็นที่สุด หากต้องหยุดงานด้วยเรื่องนี้ จะให้ข้าไปหาคนมาแทนจากที่ใดเล่า”

หญิงรับใช้อาวุโสหลายคนนั้นมองหน้ากันไปมา ต่างไม่เข้าใจท่าทีตอบสนองของท่านพ่อบ้าน

ฉู่เซิ่งแค่นเสียงฮึอยู่ในใจ…ล้วนเป็นพวกกินอิ่มแล้วอยู่ว่าง หาความไม่เข้าเรื่อง หากเคยเห็นเมื่อแรกที่แม่นางชุยไล่ตีคนที่เลียบแม่น้ำ คาดว่าคงไม่กล้าบุ่มบ่ามตอแยนางแล้ววิ่งโร่มาฟ้องถึงที่นี่กันหรอก

แม่นางที่ดุร้ายเพียงนี้แสดงกิริยาวาจาเสียมารยาทต่อหน้าท่านอ๋องตั้งกี่ครั้งแล้ว ท่านอ๋องล้วนทำทีเป็นเงื้อมือขึ้นสูง แต่แล้วก็วางมือลงอย่างแผ่วเบาทุกครั้งไป ไม่เห็นตั้งกฎกับนางสักที ทั้งกำนัลอาภรณ์อันงดงามให้นาง และจะพานางเข้าวังไปพร้อมกันอีกด้วย

ผู้อื่นไม่รู้ ทว่าเขารู้กระจ่างดียิ่ง ท่านอ๋องถึงกับยังสั่งให้เขาไปซื้อโคมขอพรรูปดอกบัวขนาดใหญ่อันงามวิจิตรมาหนึ่งดวง กับถุงใส่ด้ายขอพรมาอีกหนึ่งใบ โดยให้นำเข้าวังไปในวันพรุ่งนี้ นี่จะเตรียมไว้ให้ผู้ใดขอพรกันเล่า

สรุปคือไม่ใช่องค์หญิงยงหยางแน่ ทอดตามองไปก็มีแต่แม่ครัวเล็กผู้นั้นที่จะถึงวัยปักปิ่นพอดี

ตามความเห็นของเขา ท่านอ๋องใช่จะเข้าวังไปขอคำชี้แนะเรื่องอาหารเสียเมื่อไร เห็นชัดว่าต้องการจะพาแม่ครัวเล็กออกไปเที่ยวต่างหาก ความรู้สึกของท่านอ๋องกำลังอยู่ในช่วงเร่าร้อน เขาฉู่เซิ่งไม่ไร้หัวคิดไปตั้งกฎอะไรในตอนนี้หรอก

ยามที่เหล่าหญิงรับใช้อาวุโสหน้าเจื่อนออกมาจากห้องของท่านพ่อบ้าน ในใจล้วนฉงนสงสัยว่าฉยงเหนียงผู้นี้มีที่มาเช่นไรกันแน่ ไฉนพ่อบ้านฉู่ผู้เข้มงวดเสมอมาถึงปฏิบัติกับนางเป็นพิเศษเช่นนี้

ฝ่ายเมี่ยวหลิงนั้นหลบอยู่ในห้องสะอื้นไห้ถึงกลางดึกก็ไม่เห็นพ่อบ้านฉู่ส่งคนมาจัดการฉยงเหนียงเสียที หัวใจจึงพลันเต้นหวาดหวั่นอย่างช่วยไม่ได้ ด้วยกลัวว่าตนจะกลายเป็นฝ่ายถูกลงโทษเสียเองจึงได้แต่ถอดใจ

ติดตามตอนต่อไปวันที่ 23 ม.ค. 65 เวลา 12.00 น.