ทดลองอ่าน แฟนคลับคนนี้มีรักมาฝาก! บทที่ 5

เขาเล็งเครปเค้กช็อกโกแลตที่ดูน่ากินเอาไว้นานแล้ว ทว่ายังคงเก๊กท่าอยู่ “ผมไม่รู้จะกินอะไรดี ไม่ค่อยรู้จักของหวานสักเท่าไหร่ คุณช่วยผมเลือกหน่อยสิ”

“อ๋อ คราวก่อนฉันกินเครปเค้กชาเขียว อร่อยดีนะคะ งั้นสั่งอันนั้นก็แล้วกันนะคะ” เหมียวเหมี่ยวชี้ไปยังเครปเค้กชาเขียวที่อยู่ข้างๆ เครปเค้กช็อกโกแลต

ฟางไหลหยางอยากบอกเธอเหลือเกินว่าเขาไม่ชอบชาเขียว แต่เมื่อเห็นสายตาที่ทอประกายด้วยความหวังของเหมียวเหมี่ยวก็พูดอะไรไม่ออก ได้แต่พยักหน้าให้เธอ ชั่วขณะนั้นเองฟางไหลหยางรู้สึกได้ว่าดวงตาของเหมียวเหมี่ยวเต็มไปด้วยความยินดีและภาคภูมิใจที่แนะนำเขาสำเร็จ

ช่างเถอะ…จิตใจของแฟนคลับน่ะ ของที่เหมียวเหมี่ยวชอบคงจะรสชาติไม่แย่นักหรอก ฟางไหลหยางมองเครปเค้กช็อกโกแลตครั้งหนึ่งแล้วถอนสายตากลับมาด้วยความเสียดาย

ทั้งสองหาที่นั่งริมหน้าต่างแล้วนั่งลง พูดคุยกันเรื่องแมวที่เหมียวเหมี่ยวเลี้ยงเอาไว้กับเรื่องเล่าจากอาชีพขับรถจากแอพฯ เรียกรถปาปาอยู่สักครู่ ฟางไหลหยางเว้นระยะห่างได้เป็นอย่างดีมาตลอด ไม่ได้ถามเหมียวเหมี่ยวเรื่องอาชีพหลัก ทั้งสองคนพูดคุยกันอย่างออกรส

เหมียวเหมี่ยวเบิกบานใจเป็นที่สุด จิตใจของสาวน้อยแตกใบอ่อน ทุกครั้งที่ฟางไหลหยางคล้อยตามคำพูดของเธอ หรือหัวเราะเพราะคำพูดของเธอ หัวใจของเธอจะรู้สึกเจ็บเบาๆ ครั้งหนึ่ง แล้วตามด้วยความหวานชื่นและดีอกดีใจอย่างไร้ขอบเขต ฟางไหลหยางยิ้มออกมา รัศมีของมุมปากช่างน่ามองเสียจริง

เหมียวเหมี่ยวก้มหน้ามองเค้กคัสตาร์ดเต้าหู้ของตัวเอง ฉวยโอกาสช่วงที่เรือนผมบดบังใบหน้าแอบขำออกมาอย่างอดไม่ได้ แล้วก็เอ่ยปากแกล้งต่อว่าอย่างจนใจ “ทำไมถึงดังได้นะ ธรรมดาจะตายไป…ฉันไม่ชอบรสชาติของน้ำเต้าหู้เลย”

ฟางไหลหยางเคยทำเค้กคัสตาร์ดเต้าหู้มาก่อน เห็นว่าเหมียวเหมี่ยวไม่ชอบกินจริงๆ จังๆ ก็ใช้มือหนึ่งยันลำคอไปตามอารมณ์ หันหน้ามามองเหมียวเหมี่ยว “คราวหน้าผมจะชวนคุณไปกินเค้กคัสตาร์ดเต้าหู้ รับประกันว่าอร่อยแน่ๆ”

เหมียวเหมี่ยวกะพริบตาปริบๆ มุมปากเปื้อนด้วยวิปครีม “ร้านไหนเหรอคะ”

“เอ่อ…” ฟางไหลหยางใช้นิ้วมือเรียวยาวเคาะลงบนโต๊ะ เอ่ยเสียงงึมงำ “เพื่อนผมทำเอง ฝีมือดีเชียวล่ะ”

เหมียวเหมี่ยวมองดูขนตาที่หลุบลงเล็กน้อยของฟางไหลหยางที่ถูกแสงแดดฤดูหนาวสาดส่องทะลุบานกระจกยาวระพื้นเข้ามา หัวใจของเธอก็ราวกับถูกค้อนอันเล็กทุบลงเบาๆ เป็นจังหวะ

เธอไม่มีสมาธิ ก็เลยรีบร้อนตั้งสติกลับคืนมาแล้วเอ่ยล้อเล่นกับเขา “แฟนเหรอคะ”

อย่ายอมรับเด็ดขาดเลยนะ ห้ามยอมรับเด็ดขาดเลย เหมียวเหมี่ยววิงวอนจากก้นบึ้งของหัวใจ

“ไม่ใช่ครับ แต่ว่าสนิทกันกว่านั้นอีก” ฟางไหลหยางโค้งมุมปากขึ้น เอ่ยอย่างลึกลับ ก็ตัวเขานี่ไง ยังไงก็ต้องสนิทกว่าแฟนอยู่แล้วสิ

รอยยิ้มที่มุมปากของเหมียวเหมี่ยวแน่นิ่งไปชั่วขณะ สนิทกว่าแฟนอย่างนั้นเหรอ แถมยังพูดจามีลับลมคมใน ถ้าไม่ใช่ภรรยาก็คงจะเป็นคู่หมั้นแล้วล่ะ…

อารมณ์ของเหมียวเหมี่ยวเหมือนกับนั่งรถไฟเหาะ ตอนนี้ถึงจุดต่ำสุด พุ่งเข้าไปในบ่อน้ำ น้ำกระเซ็นเปียกไปทั้งตัว ใกล้จะหายใจไม่ออกแล้ว

นี่มันหมายความว่ายังไง…เหมียวเหมี่ยวหายใจหอบ ถามตัวเองจากก้นบึ้งของหัวใจ ฉันชอบเขาเข้าจริงๆ แล้วเหรอ ตอนนี้ก็เลยอิจฉา ก็เลยเสียใจอย่างนั้นเหรอ

จะเป็นอย่างนี้ไม่ได้สิ เหมียวเหมี่ยวปลุกใจให้ฮึกเหิม ยิ้มให้ฟางไหลหยางพลางเอ่ย “ฉันรอคอยเลยล่ะค่ะ!”

ความจริงแล้วเทพบุตรก็ต้องเป็นของคนอื่นอยู่แล้วนี่นา