ทดลองอ่าน Blue Bridge สะพานรักสีน้ำเงิน บทที่ 2

หยางผิงฝูตกตะลึง จ้องมองจ้าวหนานเซียว คนงานก็หยุดทำงาน จับกลุ่มกันสองสามคนล้อมเข้ามา มองประเมินเธอขึ้นลงแล้วสุมหัวกระซิบกระซาบ

จ้าวหนานเซียวทั้งตัวแต่งกายด้วยเสื้อนอกตัวหลวม กางเกงยีนกับรองเท้ากีฬา ดูแล้วไม่ข่มคนจริงๆ

“เป็นผู้หญิงเหรอ”

“เธออายุเท่าไหร่ เพิ่งจบมั้ง เธอรู้เรื่องไหม…”

เสียงวิพากษ์วิจารณ์ของคนงานลอยมาไม่หยุด

เลขาฯ เหยียนกระแอมทีหนึ่ง ตีหน้าขรึม “เอาล่ะ วิศวกรจ้าวนั่งเครื่องบินมาไกลจากปักกิ่ง ยังไม่ได้พักก็ตรงมาที่นี่เลย ผมจะบอกพวกคุณให้นะ เธอเป็นผู้เชี่ยวชาญที่สถาบันออกแบบส่งมา! พวกคุณงึมงำอะไรกัน”

พวกคนงานถูกคำว่า ‘ผู้เชี่ยวชาญ’ อุดปากไปแล้ว

เลขาฯ เหยียนดูเหมือนจะสนิทกับผู้จัดการ รีบพูดเร่งรัด “เหล่าหยาง นายบอกรายละเอียดสถานการณ์ให้วิศวกรจ้าวหน่อย!”

หยางผิงฝูดูเหมือนหมดความอดทนเล็กน้อย

สะพานทางด่วนเส้นนี้ด้านล่างเชื่อมกับถนนของอำเภอ ด้านหนึ่งแขวนเอียงตามแนวภูเขา ภูมิประเทศลาดชัน เริ่มแรกที่ออกแบบยึดตามหลักที่ตัวภูเขาธรรมชาติจะไม่เสียหายให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ใช้แผนพาดสะพานข้ามผ่านเพื่อปรับระยะ ลดการก่อกวนถนนเส้นที่ถูกตัดผ่าน ช่วงก่อนหน้านี้พื้นที่ตรงนี้ประสบกับฝนตกติดต่อกันอย่างที่น้อยครั้งจะมี สภาพอากาศที่ไม่ดีในช่วงหนึ่งเดือนมานี้ทำให้เกิดอุบัติเหตุดินถล่มบนภูเขา หินผาขนาดใหญ่ที่หนักหลายตันสองสามก้อนกลิ้งหล่นลงมาอย่างต่อเนื่องจากยอดเขาสูงร้อยเมตรที่ชันเจ็ดสิบองศา ทำให้สะพานเกิดความเสียหายอย่างที่ใช้สายตาประเมินได้

ผู้จัดการแซ่หยางคนนี้คงจะยุ่งมากจริงๆ หรือไม่ก็ไม่เห็นความสำคัญของเธอ พอรายงานอย่างรีบเร่งเสร็จก็พูดเหมือนท่องหนังสือมาว่า “การถล่มของตัวภูเขาได้สิ้นสุดลงและสงบลงแล้ว ผู้เชี่ยวชาญด้านธรณีได้ยืนยันว่าไม่มีปัญหาแล้ว ดินที่ถล่มลงมาเย็นนี้ก็ขนย้ายเสร็จ รบกวนวิศวกรจ้าวรีบไปสำรวจ กำหนดแผนงาน พวกเราจะได้รีบก่อสร้าง!” กล่าวจบก็ทิ้งเธอไว้แล้วจากไป

เลขาฯ เหยียนรีบอธิบาย “ทางด่วนสายนี้ก่อนหน้านี้ได้รับการดูแลสร้างสะพานถนนจากเครือเจจีกรุ๊ป คุณน่าจะรู้จักเจจีดีกว่าผม รัฐวิสาหกิจ ใหญ่ในห้าร้อยอันดับต้นของโลก การสร้างสะพานถนนไม่ใช่ไม่มีฝ่ายก่อสร้างที่มีความสามารถ เพียงแต่ลูกน้องคนทำงานที่ผ่านมาก็เป็นแบบนี้ เป็นคนหยาบๆ กลุ่มหนึ่ง วิศวกรจ้าวอย่าถือสาเลยนะ” เขาเปลี่ยนเรื่องพูด “แต่ว่าที่นี่อยู่บนถนนเส้นหลักพอดี ทางด่วนปิดหนึ่งวันก็เป็นความเสียหายหนึ่งวัน คำร้องต่อระยะเวลาก่อสร้างเร่งด่วนจริงๆ ต้องรบกวนคุณด้วย”

สถานการณ์ที่หยางผิงฝูรายงานมานั้นจ้าวหนานเซียวทราบหมดแล้วตั้งแต่ก่อนมา เธอไม่พูดอะไร สวมหมวกนิรภัยแล้วเรียกเฉินซงหนานเพื่อเริ่มสำรวจสถานที่ ทำงานวุ่นจนฟ้ามืด ประเมินขั้นต้นว่าหินที่ตกลงมาสร้างความเสียหายจากการปะทะอย่างใหญ่หลวงต่อฐานถนน เสาค้ำสะพานหมายเลขสี่และห้า คานรูปกล่อง ฐานราวเหล็กป้องกันสะพานลูกฟูกส่วนใน และรั้วป้องกันการกระแทกส่วนนอก

ด้านข้างเลยไปไม่กี่ร้อยเมตรมีโรงเรียนประถมระดับหมู่บ้านที่คนย้ายออกไปแล้ว คนงานต่อไฟฟ้าไปชั่วคราว พักอยู่ในอาคารโรงเรียนตอนกลางคืน

ทางไปอำเภอค่อนข้างไกล จ้าวหนานเซียวปฏิเสธคำเชิญของเลขาฯ เหยียนอย่างสุภาพ เธอเก็บกวาดห้องว่างกับเฉินซงหนานคนละห้อง แล้วย้ายเข้าไปอยู่ท่ามกลางเสียงอึกทึกจากรถก่อสร้างที่ขนย้ายดินตลอดคืน

เป็นอย่างที่หยางผิงฝูบอกจริงๆ พวกเขาทำงานเร็วมาก เช้าวันที่สองก็เก็บกวาดดินที่อยู่รอบสะพานใหญ่จนสะอาดเกลี้ยง ในสถานที่ก็มีบุคลากรทางเทคนิคสองคนมาช่วย คนงานในทีมก่อสร้างว่างแล้วก็เตร็ดเตร่อยู่แถวนั้น มุงดูจ้าวหนานเซียวพาคนปีนขึ้นปีนลงสะพาน ถือสมุดจดบันทึกประเมินผลไม่หยุด

ตอนบ่าย เธอเรียกคนงานสองสามคนไปช่วยทดสอบน้ำหนักบรรทุกคงที่

มุงดูอยู่ครึ่งค่อนวันแล้ว คนงานเลิกวิพากษ์วิจารณ์รูปลักษณ์ของเธอเหมือนอย่างเมื่อวานตอนที่เธอเพิ่งมาถึง พอได้ยินว่าเธอต้องการคนก็ต่างอาสาด้วยความยินดี แย่งกันเข้ามาช่วย

ขณะที่กำลังทดสอบวางแม่แรงลงบนแท่นหัวเข็ม พอตั้งเสาคานแล้วคนงานที่ขับรถก็ทำตามคำสั่งขับรถไปยังจุดทดสอบช้าๆ ระบบแปลงความดันและระบบสำรวจการเคลื่อนตัวของทิศทางก็ได้ติดตั้งเรียบร้อยแล้ว จ้าวหนานเซียวทางหนึ่งบันทึกค่าตัวเลข ทางหนึ่งออกคำสั่งให้เพิ่มแรงกดดัน อยู่ๆ ผู้จัดการหยางก็โผล่เข้ามาขัดจังหวะการทดสอบ