ซี่โครงจานที่ใส่พริกเผ็ดๆ ถูกฉงหรงคน ‘ไม่กินเผ็ด’ กินจนเกลี้ยงจาน เธอกรอกน้ำเข้าปากหนึ่งแก้วเต็มๆ แล้วก็ยังแลบลิ้นร้องว่าเผ็ดไม่หยุด
เวินเซ่าชิงดูท่าเธอแลบลิ้นก็รู้สึกเหมือนรั่งอี๋รั่งมากเหลือเกิน จึงอดหัวเราะไม่ได้ แล้วแหย่เจ้าหมาที่อยู่ข้างเท้า “แลบลิ้นให้ดูหน่อยซิ”
รั่งอี๋รั่งแลบลิ้นทันที เวินเซ่าชิงดูเจ้าหมาแล้วดูฉงหรง ยิ่งรู้สึกน่าขำ
“เหมือนมากจริงๆ”
ฉงหรงหันหน้าไปอีกทาง ค้อนไปทีหนึ่ง ไม่เหลือมาดทนายความผู้เยือกเย็นสุดเท่ในเวลาทำงานแล้ว พอเห็นเวินเซ่าชิงลุกขึ้นเก็บชามเก็บตะเกียบ เธอก็รีบกดมือเขา “ให้ฉันล้างเถอะ มากินข้าวฟรีแล้วยังจะให้คุณล้างจานอีก รู้สึกเกรงใจจัง”
ขณะที่ฉงหรงล้างจานในห้องครัว เวินเซ่าชิงก็อยู่ข้างๆ ล้างผลไม้ ปอกผลไม้ ฉงหรงเข้าใจว่าเขากำลังเตรียมจัดจานผลไม้รวม แต่พอเขาล้างเสร็จก็ดึงของที่เหมือนกระทะแบนออกมาจากตู้เก็บของ เสียบปลั๊ก เปิดตู้เย็นหยิบโยเกิร์ตที่ซื้อมาเมื่อครู่เทลงแก้ว ใส่ผลไม้ที่ล้างเสร็จแล้วลงไปในโยเกิร์ต โรยชิ้นผลไม้แห้งลงไปเล็กน้อย สุดท้ายก็เอาทั้งหมดเทลงในกระทะ
เธอหยุดล้างชาม ขยับเข้าไปดู “นี่อะไร”
เวินเซ่าชิงหยิบตะหลิวมาเกลี่ยโยเกิร์ตให้กระจายออก “ไม่เคยเห็นหรือ เครื่องผัดไอศกรีม”
ฉงหรงประกายตาสุกใสทันที “โยเกิร์ตผัดเหรอ ฉันอยากกินมากเลย แต่หน้าหนาวไม่มีขาย”
เวินเซ่าชิงรออยู่ไม่กี่วินาที โยเกิร์ตก็จับตัวแข็งอย่างรวดเร็ว เขาโรยงาลงไปเล็กน้อย “ทีหลังซื้อโยเกิร์ตไม่ต้องซื้อที่ผสมเนื้อผลไม้ ซื้อแบบธรรมดากลับมาผสมผลไม้เองดีกว่า”
หญิงสาวรับคำอย่างใจลอย “อ้อ”
เวินเซ่าชิงเปิดโปงเธอด้วยเสียงเนิบนาบ “ความหมายของ ‘อ้อ’ ก็คือ ‘พูดไปเหอะ แต่ฉันจะไม่ทำหรอก’ ชัดๆ”
“เอ่อ…” ฉงหรงกระแอมเบาๆ “ฉันไม่ชอบกินผลไม้”
“โดยทั่วไปคนที่บอกว่าไม่ชอบกินผลไม้ส่วนใหญ่เพราะขี้เกียจล้างผลไม้หรือขี้เกียจปอกเปลือก”
ฉงหรงตาโตอ้าปากค้าง เป็นผู้ชายปากร้ายจริงๆ!
เวินเซ่าชิงตัดโยเกิร์ตที่แข็งตัวเป็นชิ้นใหญ่แล้วนำออกมาวางไว้ในชามเล็ก ส่งให้ฉงหรง มุมปากยังมีรอยยิ้มค้างอยู่ “ขอโทษด้วยนะ รักษาผู้ป่วยเยอะ ฟังข้ออ้างมาเยอะ ก็สรุปได้แบบนี้”
ฉงหรงมองมือเขาที่ถือชามเล็กค้างไว้ ไม่ได้รับเอามา
มือเวินเซ่าชิงสามารถเรียกได้ว่าเป็นมือที่สวย สะอาดเรียวยาว ข้อนิ้วชัดเจน เธอเคยเห็นมือแบบนี้น้อยมาก
ไม่สวยเนียนนุ่มแบบผู้หญิง คงเพราะว่าจับมีดผ่าตัดทั้งปี ดูแล้วหยาบเล็กน้อย เป็นความหยาบที่ทำให้รู้สึกสบายใจมีพลัง
เธอรู้สึกว่าไม่สามารถปล่อยใจให้ถูกรูปลักษณ์ภายนอกสวยงามยั่วยวนอีกต่อไป ลีลาฟาดหนึ่งกระบองแล้วให้ลูกจ๊อหวานหนึ่งลูก จากนั้นฟาดอีกหนึ่งกระบองแล้วให้ผลไม้อีกหนึ่งลูกแบบของเวินเซ่าชิงนี่ ถ้าเปลี่ยนเป็นคนอื่น เธอก็เลิกคบไปนานแล้ว แต่เพราะว่า ‘ลูกจ๊อหวาน’ ที่เวินเซ่าชิงให้มานั้นถูกปากเธอ จึงทำให้เธอหมดท่าคามือเขาทุกครั้ง
