ทดลองอ่าน Perfect Guy ผู้ชายคนนี้ฉันดีไซน์เอง บทที่ 13 – บทที่ 14

เซียวเซียวเดินเข้าไปในบ้านพร้อมกับจั่นหลิงจวิน ก่อนจะนั่งลงบนโซฟาอย่างระมัดระวัง มองความงามของนางฟ้าด้วยความชื่นชม

เวลาดูในทีวีไม่ได้รู้สึกว่าดาราจะสวยอะไรมากมาย แต่ในความเป็นจริงแล้วไม่ใช่แบบนั้น ขนาดดาราทั่วๆ ไปก็ยังดูดีกว่าคนธรรมดา แล้วยิ่งคนสวยๆ อย่างหลันโม่หรูก็ยิ่งสวยกว่าในทีวีเป็นสิบเท่า

เจ้าขนทองเข้ามาในบ้านก็ยึดโซฟาประจำตำแหน่งเจ้าของ หมอบอยู่ที่ตักเจ้าของให้อีกฝ่ายลูบขนให้อย่างรู้งาน ทว่าครั้งนี้กลับโดนหลันโม่หรูผลักออก เจ้าสุนัขอารมณ์ดีจึงเปลี่ยนเป้าหมายเอาหัวซุกไปที่มือของจั่นหลิงจวินแทน

“ฉันดูการแข่งขันรอบรองชนะเลิศแล้ว ความคิดสร้างสรรค์ของคุณไม่เลวทีเดียว แต่โชคไม่ค่อยดีจับได้เสื้อตัวนั้น” หลันโม่หรูรินน้ำแล้วส่งให้เซียวเซียว

เซียวเซียวประหลาดใจมาก เธอมาที่นี่ในฐานะผู้ช่วยของจั่นหลิงจวิน ไม่คิดว่าหลันโม่หรูจะรู้ว่าเธอเป็นใคร แล้วยังดูการแข่งขันนั้นด้วย จึงพูดอย่างอายๆ ว่า “นี่ก็กำลังกลุ้มใจว่าจะตัดชุดอะไรให้กับคุณ จึงบากหน้าขอตามมาด้วย หวังว่าจะไม่เป็นการรบกวนคุณนะคะ”

จั่นหลิงจวินทำให้เธอเซอร์ไพรส์อย่างมาก เธอไม่อาจทำให้เขาวางตัวลำบาก จึงรับผิดไว้เองคนเดียว

หลันโม่หรูมองเซียวเซียวคราหนึ่ง แล้วก็มองจั่นหลิงจวินที่สีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย หลุดอาการอยากจะหัวเราะออกมา “หลิงจวินบอกกับฉันแล้ว พวกเรารู้จักกันมานาน เรื่องแค่นี้เป็นเรื่องเล็กๆ ไม่ต้องคิดมากหรอก”

เซียวเซียวมองจั่นหลิงจวินที่กำลังพูดคุยกับลูคัส หัวใจที่ร้อนระอุพองโตราวกับลูกโป่ง การช่วยเหลือแบบนี้มันเกินขอบเขตของนักบำบัดกับผู้ป่วย ทำไมเขาถึงได้ดีกับเธอขนาดนี้นะ

“ทำไมคุณถึงไม่เลือกหลิ่วหลินล่ะ ฉันอ่านที่คนวิเคราะห์ทางอินเตอร์เน็ต เลือกฉันมันไม่ดีกับคุณเลยนะ” หลันโม่หรูถามเซียวเซียวอย่างสงสัย

“ฉันเป็นแฟนคลับของคุณ ก็ต้องเป็นแอนตี้แฟนคลับของหลิ่วหลินอยู่แล้ว จะไปเลือกหลิ่วหลินได้ยังไง” เมื่อพูดขึ้นเซียวเซียวก็มีประเด็นให้คุยต่อได้ “ตอนที่ฉันยังเรียนหนังสืออยู่ฉันยังไปเขียนคอมเมนต์ว่าหลิ่วหลินเป็นหน้าๆ ถึงแม้จะแพ้ในการแข่งขันฉันก็ไม่มีทางทำเสื้อผ้าให้หลิ่วหลินหรอก” พูดจบก็รู้สึกว่าการกระทำของตัวเองช่างดูเด็กเหลือเกิน จึงยกมือขึ้นกุมหน้าอย่างอายๆ

หลันโม่หรูอึ้งไปชั่วขณะ ไม่คิดว่าจะได้ยินคำตอบเช่นนี้ จากนั้นก็หัวเราะเสียงดังออกมา “ฮ่าๆๆๆๆๆ คุณนี่น่ารักจังเลย แฟนคลับที่น่ารักแบบนี้ฉันมีอะไรให้คุณโดยเฉพาะด้วย”

“อะไรคะ” เซียวเซียวหันไปมองด้วยดวงตาเป็นประกาย

“ให้คุณวัดสัดส่วนของฉัน” หลันโม่หรูขยิบตาให้เธอ

“ว้าว!” เซียวเซียวตื่นเต้นอย่างมาก รีบหยิบสายวัดที่ไม่เคยห่างกายออกมาทันที แม้ว่าทางทีมงานจะต้องให้ตัวเลขมา แต่ก็ไม่ได้ให้อย่างละเอียด แล้วก็ไม่เหมือนวัดด้วยตัวเองแบบนี้