ทดลองอ่าน เรื่อง I Can Do It ใครไม่ไหว ฉันลุยเอง! เล่ม 3
ผู้เขียน : 酱子贝 (Jiang Zi Bei)
แปลโดย : หมั่งสีโสว ซื่อเก้เหล้าก้าย
ผลงานเรื่อง : 我行让我来〔电竞〕 (Wo Xing Rang Wo Lai (Dian Jing))
ถือเป็นลิขสิทธิ์ของสำนักพิมพ์เอเวอร์วายในการเผยแพร่ผลงาน
จัดพิมพ์และจัดจำหน่ายในประเทศไทยแต่เพียงผู้เดียว
หากผู้ใดละเมิดลิขสิทธิ์จะถูกดำเนินคดีตามกฎหมาย
– – – – – – – – – – – – – – – – –
** หมายเหตุ: ยังไม่ใช่ต้นฉบับที่เสร็จสมบูรณ์ **
– – – – – – – – – – – – – – – – –
79
เจี่ยนหรงกินไข่ต้มเสร็จถึงเข้าใจว่า ‘ยื่นมือเข้าปาก’ ที่ซับกระสุนบอกหมายถึงอะไร…
เขาพูดขึ้นว่า “เลิกฟลัดได้แล้ว ตอนนั้นรีบขึ้นเวที มือฉันมีแต่ฝุ่นที่ติดมาจากผนัง กัปตันเลยช่วยป้อนให้”
พูดจบเขาก็หันหน้ามองดูแวบหนึ่ง เห็นลู่ป๋อหยวนกำลังเปิดคอมพิวเตอร์ ดื่มน้ำ และใส่หูฟังพอดี
เขาฉวยโอกาสขณะลู่ป๋อหยวนใส่หูฟังเอามือป้องไมค์ตัวเองไว้ แล้วถามอย่างเถรตรงด้วยเสียงแผ่วเบา “วิดีโออะไร ดูที่ไหน ชาวเน็ตส่งลิงก์เว็บไซต์นั้นมาหน่อย…ดูซ้ำทำหอกอะไร ฉันจะไปปฏิเสธข่าวลือ…พวกนายแม่งตกลงจะส่งให้มั้ย”
เนื่องจากเมื่อคืนไม่ได้ดูรีเพลย์ เช้าวันนี้คนอื่นๆ จึงทยอยกันตื่นก่อนเที่ยง
สิบเอ็ดโมงสี่สิบห้านาทีมือถือของทั้งห้าคนดังขึ้นพร้อมกันหลายครั้ง
พี่ติง เมื่อวานลืมพูดไปหลายเรื่อง หลายวันมานี้ถอนการติดตั้งเทียปากับเวยป๋อก่อน สตรีมได้นิดหน่อย อย่าทำลายสุขภาพจิตตัวเอง ฉันเพิ่งตื่น เดี๋ยวเก็บของแล้วจะไปที่นั่น อีกหนึ่งชั่วโมงดูรีเพลย์
พี่ติง เจี่ยนหรงตื่นหรือยัง ให้เขากินอาหารเช้าด้วย
เสี่ยวไป๋ ตื่นแล้วครับ ตื่นตั้งหลายชั่วโมงแล้ว ตอนนี้กำลังเข่นฆ่าอยู่ในซัมมอนเนอร์ริฟต์กับพี่ชายผม พวกเขาเพิ่งได้ 16 แต้มจากต้าหนิว
Pine พี่บอกช้าไปแล้ว
พี่ติงเพิ่งลืมตา สมองยังอยู่ในสภาวะงุนงงว่าทุกเรื่องในโลกเกี่ยวอะไรกับฉัน เขาหันหน้าไปจูบภรรยาตนเองหนึ่งที จากนั้นตอบกลับด้วยเครื่องหมายคำถาม
เสี่ยวไป๋ส่งวิดีโอคลิปหนึ่งมาให้เขา
พี่ติงจึงกดเปิดด้วยความงุนงง
ภาพในวิดีโอเป็นมุมก้มถ่าย พอกดดูก็เห็นเป็นเงาหลังขณะมิดเลนของพวกเขาเล่นเกม
เด็กหนุ่มนั่งไขว่ห้าง ใส่หูฟังข้างเดียว ข้างคีย์บอร์ดมีลูกอมผลไม้วางอยู่สองเม็ด มองเห็นได้รางๆ ว่าเขากำลังชนเลนกับคนอื่นที่เลนกลาง ปากก็กำลังพูดฉอดๆ อยู่ด้วย
“ขอบคุณดาวดวงน้อยจาก ‘Soft แพ้หนึ่งแมตช์เตี้ยหนึ่งเซ็นต์’…เดี๋ยวนะ พวกนายอย่าเพิ่งทะเลาะกัน เหล่านักฉอดเองก็เพลาๆ หน่อย ดูการเล่นเวฟนี้ของฉันก่อน เรียนรู้จนพอพวกนายก็ขึ้นแพลทตินั่มได้แล้ว ฉันจะไม่เก็บค่าครูพวกนาย”
เสียงคีย์บอร์ดดังแก๊กๆๆ
“เข้าไปกดอิกไนต์โดยไม่ให้โอกาสศัตรูตั้งหลักแล้วกด W ก่อน ค่อยกด Q จากนั้นทำแบบนี้…เขาหายไปแล้ว”
“เข้าใจหรือเปล่า ไม่เข้าใจสามารถย้อนดูด้วยความเร็ว 0.5 เท่า…คนดูที่บันทึกวิดีโอเป็นช่วยฉันบันทึกเอาไว้หน่อย ทางที่ดีช่วยฉันเพิ่มเอฟเฟ็กต์กับเสียงดนตรีเจ๋งๆ ด้วยนะ ส่งวิดีโอมาทางข้อความส่วนตัวในเวยป๋อหรือแอ็กเคานต์สตรีมของฉันก็ได้ บอกไว้ก่อนว่าไม่มีค่าตอบแทน ฉันขอฟรี ขอบคุณ”
วิดีโอพลันหยุดลง
หยวนเชียน เสี่ยวหรงสตรีมมาสองชั่วโมงกว่าแล้ว
พี่ติง เขาพูดอะไรบ้าง
Pine เหมือนปกติครับ
หยวนเชียน เพิ่งทะเลาะกับคนดูคนหนึ่งจบว่าใครคือพ่อของใคร
เสี่ยวไป๋ พูดตามเหตุผล ผมรู้สึกว่าเวฟนั้นเจี่ยนหรงไม่มีปัญหา คนดูคนนี้เกินไปแล้ว พออ้าปากก็เรียกเขาว่าสเมิร์ฟ
พี่ติง ???
พี่ติง เขาเล่นดูโอ้กับเสี่ยวลู่อยู่ไม่ใช่เหรอ
เสี่ยวไป๋ อืม พี่ชายผมให้เขาหลีกเลี่ยงคำหยาบ
พี่ติงปฏิเสธการจูบกลับของภรรยา เขาพุ่งออกจากประตูบ้านเหมือนโดนไฟเผาก้น หวังจะไปฝืนหยุดยั้งการสตรีมที่ไม่รู้จะนำพาคอมเมนต์อะไรมาบ้าง
การดูรีเพลย์ในวันนี้ถูกกำหนดให้นานกว่าปกติ
สีหน้าของพี่ติงเคร่งขรึมกว่าเมื่อก่อน การใช้คำก็เข้มงวดกว่า ทั้งห้าคนต่างถูกด่า แม้แต่ลู่ป๋อหยวนก็ถูกด่าสองประโยค บอกว่าเกมที่สามเขามีข้อผิดพลาดเล็กน้อยทำให้การแกงค์ล้มเหลว ไม่อาจช่วยเพื่อนร่วมทีมสร้างความได้เปรียบในช่วงต้นเกม
ในบรรดาพวกเขาผู้ที่ถูกด่าหนักที่สุดคือหยวนเชียน
หยวนเชียนสีหน้าย่ำแย่มาก พยักหน้าอยู่ตลอด การตายหลายครั้งในเกมแรกของเขาถูกฉายซ้ำไปมาหลายครั้ง ใบหูถูกสั่งสอนจนแดงหมดแล้ว
“นายชนเลนสู้ 98K ไม่ได้ เรื่องนี้ฉันไม่โทษนาย เพราะความได้เปรียบของนายคือเกาะป้อมกับเปิดทีมไฟต์ แต่เกมนี้นายพังพินาศหมดเลย นายเล่นแบบใจร้อนมาก ตอนที่ 98K มาไดฟ์ป้อมนายหนีได้แต่กลับหันไปเทรด สุดท้ายเทรดไม่ได้ตายเอง…เวฟนี้ปัญหาใหญ่ที่สุด” พี่ติงขมวดคิ้ว “ช่วงท้ายเกม 98K เล่นไม่ดีเท่านาย แต่นายป้อนให้เขาจนเป็นแบบนี้แล้วจะเอาช่วงท้ายเกมมาจากไหนกัน นายโยนจุดได้เปรียบของตัวเองทิ้งไปหมด”
หยวนเชียนพยักหน้า “ความผิดผมเอง”
พี่ติงพูดจนเหนื่อยแล้วเลยดื่มน้ำหนึ่งอึก “ก่อนการแข่งขันรอบเพลย์ออฟจะปรับตรงนี้ได้มั้ย”
“ได้ครับ”
สำหรับเจี่ยนหรง คำพูดเหล่านี้คือคำพูดซ้ำซาก
หลังด่าพฤติกรรมลุยเดี่ยวของเขาไปตามกฎระเบียบอยู่ครึ่งชั่วโมง พี่ติงพลันเปลี่ยนหัวข้อสนทนา “…แต่นายเองก็ไม่ใช่ไม่มีความก้าวหน้าเลย”
เจี่ยนหรง “…”
เมื่อคิดว่าพี่ติงกำลังใช้วิธีตบหัวแล้วลูบหลัง เจี่ยนหรงก็เงยหน้าขึ้นพูดว่า “พี่ด่าตามสบาย ไม่ต้องพูดเรื่องพวกนี้ ผมยอมรับการด่าได้”
“ฉันพูดจริงจัง” พี่ติงเลิกคิ้ว “อย่างน้อยนายก็รู้จักการสนับสนุนทีมแล้ว แม้ทุกครั้งจะเหมือนกำลังเดินตลาดเพราะไปไม่ทันก็ตาม”
“จริงด้วย” เสี่ยวไป๋เห็นด้วย “ตอนนั้นผมก็กลัวว่าเขาจะไม่มา แล้วหลังจากนั้นยังถามผมกับ Pเป่าว่า ‘แจกสนุกมั้ยไอ้กาก’ ด้วย”
เจี่ยนหรง “…”
การดูรีเพลย์จบลง เจี่ยนหรงยังคงอยู่ต่อเพียงลำพัง
พี่ติงปิดวิดีโอแล้วเงยหน้ามองดูเขาแวบหนึ่ง “มีเรื่องจะพูด?”
“อืม” เจี่ยนหรงชะงัก “สถานการณ์แบบนี้…ผมต้องทำยังไงถึงจะปรับปรุงได้เร็ว ถึงจะซ้อมแข่งทุกวันแต่ก็เหมือนจะไม่ค่อยพอ”
เมื่อก่อนเจี่ยนหรงเล่นเกมคนเดียว ครุ่นคิดคนเดียวว่าจะแข็งแกร่งขึ้นได้อย่างไร นี่คือการถามคำถามกับโค้ชเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่เขาเข้าทีม
“ฝึกสนับสนุนง่ายมาก นายต้องสังเกตสถานการณ์ของอีกสองเลนให้มากขึ้น อย่าสนใจแต่จะชนเลน” พี่ติงขบคิดสองวินาที “อีกอย่างฉันคิดว่ายังมีความผิดพลาดอีกเรื่องก็คือนายสู้ทีมไฟต์ยังไม่แข็งแกร่งพอ นายชอบผิดพลาดตรงที่ฆ่าคนโดยไม่สนใจเพื่อนร่วมทีม ในจุดนี้ความเห็นของฉันคือนายลองพูดคุยกับพวกเขาทุกคนให้มากหน่อย”
เจี่ยนหรงไม่เข้าใจ “หมายความว่ายังไงครับ”
“ไม่ว่าจะเป็นการเล่นดูโอ้หรือเกมจัดอันดับ Flex* สถานการณ์ในตอนนี้คือพวกนายยังรู้ใจกันไม่มากพอ นายต้องลองไปทำความเข้าใจเพื่อนร่วมทีม ให้รู้นิสัยของพวกเขาขณะสู้ทีมไฟต์ ชนเลน และไดฟ์ป้อม”
“…”
“สรุปง่ายๆ ลงแรงก์กับคนอื่นให้มากขึ้น จะเอาแต่มองเสี่ยวลู่อยู่ทำไม”
“…อ้อ” เจี่ยนหรงพยักหน้า “รู้แล้วครับ”
หลายวันหลังจากการดูรีเพลย์ การแข่งฝึกซ้อมของ TTC จัดตารางถี่กว่าเดิม เวลาฝึกซ้อมก็เลิกดึกขึ้นเรื่อยๆ แม้เป็นช่วงกลางดึกตอนตีสองแต่สมาชิกทุกคนต่างยังนั่งอยู่ในห้องฝึกซ้อมเป็นประจำ
คืนนี้ลู่ป๋อหยวนเพิ่งล็อกอินไอดี คำขอจัดทีมของ XIU ก็เด้งขึ้นมาแล้ว
ลู่ป๋อหยวนมองดูรายชื่อเพื่อนของตัวเอง ทีมของพวกเขาออนไลน์ครบทุกคน สถานะล้วนเป็น ‘อยู่ในเกม’
เขาหลุบตาลงก่อนที่จะกดตกลง
XIU เองก็คงฝึกซ้อมมาสักพักแล้ว สุ้มเสียงแหบพร่าอยู่บ้าง “ไงเพื่อน เล่นกันสักสองตาเถอะ ฉันเล่นตำแหน่งอื่นให้นายแบกทั้งสองตาเลย คืนนี้เล่นจนเหนื่อยเกินไปแล้ว”
ลู่ป๋อหยวนส่งเสียงอืม
“จริงสิ” XIU ถามด้วยความขบขัน “ทำไมช่วงนี้ไม่เห็นนายเล่นดูโอ้กับเด็กน้อยคนนั้นของนาย หลายวันมานี้ฉันกดเจอเขา ถ้าไม่เล่นกับเสี่ยวไป๋ เขาก็เล่นกับหยวนเชียนไม่ก็ Pine ตลอด”
ลู่ป๋อหยวนเลือกตำแหน่ง ไม่ได้พูดจา
หลายวันมานี้เจี่ยนหรงไม่ได้เล่นคู่กับเขาเลย มิหนำซ้ำเมื่อคืนยังปฏิเสธคำเชิญเล่นดูโอ้ของเขา โดยพูดด้วยความลำบากใจว่าตนนัดเสี่ยวไป๋เอาไว้แล้ว
XIU พูดต่อ “หลังแข่งเสร็จวันนั้นนายสั่งสอนเขาใช่มั้ย เขาเลยไม่เล่นกับนายแล้ว”
ลู่ป๋อหยวนรู้ดีว่าไม่ใช่ เพราะเจี่ยนหรงไม่ค่อยคิดเล็กคิดน้อยกับเรื่องเหล่านี้
แต่หลายวันมานี้เจี่ยนหรงลงแรงก์กับเขาเพียงสองตาเท่านั้น อีกทั้งตอนนี้พอลองคิดดูก็อาจจะเป็นเพราะอีกฝ่ายอายที่จะปฏิเสธเขาต่อหน้าคนดูในสตรีม
ลู่ป๋อหยวนเริ่มคิดว่าคืนนั้นตนพูดชัดเจนเกินไปจนทำให้อีกฝ่ายตกใจหนีไปหรือเปล่า
หากเป็นเช่นนี้จริง แค่คำว่า ‘ปลอบ’ คำเดียวก็ทำให้เขาหลบหน้าตนเองได้ล่ะก็…เจี่ยนหรงเถรตรงเหลือเกิน
คิดถึงตรงนี้ลู่ป๋อหยวนคร้านที่จะพูดยิ่งกว่าเดิม
“ไม่ใช่หรอกมั้ง? ฉันพูดถูกเหรอ” XIU หัวเราะ จากนั้นวิเคราะห์ให้เขาฟังอย่างออกท่าออกทาง “นี่ ฉันจะบอกนายให้ แค่แวบเดียวก็รู้ว่า Soft เป็นคนประเภทหยิ่งในศักดิ์ศรี มีปัญหาอะไรนายห้ามชี้หน้าว่าเขา ต้องอ้อมค้อมหน่อย…”
“เขาไม่ได้ใจแคบอย่างที่นายคิด” ลู่ป๋อหยวนขมวดคิ้ว “แต่ก่อนตอนนายลงแรงก์ก็พูดมากขนาดนี้?”
“ฉันช่างพูดมาตลอด” XIU เขย่าขาที่นั่งไขว่ห้างของตัวเอง “ใช่แล้ว นายอย่าลืมงานรวมตัวคืนวันอาทิตย์นะ”
ลู่ป๋อหยวนแบนแชมเปี้ยนไปแบบง่ายๆ พลางเอ่ย “รู้แล้ว”
คืนนี้พวกเขาออฟไลน์พร้อมกันตอนตีสองครึ่งอีกแล้ว
เจี่ยนหรงเพิ่งปิดคอมพิวเตอร์แล้วลุกขึ้น เสื้อก็ถูกเสี่ยวไป๋ดึงไว้เล็กน้อย “เจี่ยนหรง มา พวกเราดูอันนี้ด้วยกัน”
เจี่ยนหรงหลุบตาลงอย่างเกียจคร้าน
เสี่ยวไป๋เปิดเว็บไซต์หนึ่งที่แฟนคลับส่งมาในข้อความส่วนตัว รายละเอียดในลิงก์คือ ‘ชาเลนจ์ห้ามใจสั่นเวอร์ชั่นเทพบุตรอีสปอร์ต’
เจี่ยนหรงขมวดคิ้ว “อะไร”
“อันนี้ฉันรู้จัก” หยวนเชียนปิดคอมพิวเตอร์และเขยิบเข้ามาเช่นกัน “เกมที่เล่นกับเพื่อน เล่นคลิปวิดีโอหนุ่มหล่อสาวสวยพร้อมกัน ใครยิ้มตอนดูหรือทำสีหน้าหวั่นไหวอย่างชัดเจนก็จะถูกลงโทษ…เมียฉันเคยให้ลองเล่น”
Pine ถามว่า “ผลลัพธ์ล่ะ”
หยวนเชียนพูดโดยปราศจากสีหน้า “ทำฉันโดนตบหนึ่งที”
เจี่ยนหรงขาดความตื่นเต้นและไม่อยากเสียเวลานอน จึงพูดโดยไม่คิดว่า “เป็นนักแข่งชายทั้งนั้น ฉันเป็นผู้ชายให้ดูอะไร”
วิดีโอประเภทนี้จะให้ดูคนเดียวก็ไม่สนุก เสี่ยวไป๋พูดทันที “ฉันแม่งถูกนายลากไปเล่นดูโอ้สี่ชั่วโมง ตอนนี้ให้นายดูวิดีโอเป็นเพื่อนฉันจะเป็นไรไป อีกอย่างทำไมผู้ชายจะหวั่นไหวกับผู้ชายไม่ได้ นายดูถูกการรักร่วมเพศ?”
“…” เจี่ยนหรงรั้งฝีเท้าที่เพิ่งก้าวออกไปกลับมาช้าๆ
เสี่ยวไป๋พอใจแล้ว “ฉันเดาว่าในนี้ต้องมี Pine มีพี่ชายฉัน…และมีฉันอย่างแน่นอน!”
ก่อนหน้านี้ลู่ป๋อหยวนกำลังตอบแชตกลุ่มอยู่เลยไม่ได้ฟังอย่างละเอียดว่าพวกเขาพูดอะไร
เมื่อได้ยินเสี่ยวไป๋พูดถึงตนเอง เขากวาดตามองเจี่ยนหรงที่ยืนอยู่ด้านหลังเสี่ยวไป๋แวบหนึ่งก็หยุดสายตา
เสี่ยวไป๋กดเปิดวิดีโอ เพลงประกอบค่อยๆ ดังขึ้นมา
“นี่ ในคลิปประเภทนี้นักแข่งยุโรปได้เปรียบเหลือเกิน เครื่องหน้าพวกเขาคมคายอยู่แล้ว” หยวนเชียนกอดอกพลางทอดถอนใจ
แค่นักแข่งต่างประเทศก็กินเวลาไปครึ่งชั่วโมงแล้ว นักแข่ง LPL ต่างถูกใส่ไว้ด้านหลัง
นักแข่ง LPL ที่ออกโรงคนแรกคือโต้วฟู วิดีโอที่ตัดใส่เข้าไปคือคลิปที่เพิ่งถ่ายช่วงนี้เอง คนในคลิปเหมือนกับไอ้คนนิสัยกวนบาทาในสมองของเจี่ยนหรงเป๊ะๆ
จากฉากหลังดูเหมือนกำลังอยู่ในแคมป์ของทีมโหยวอวี๋ โต้วฟูนั่งอยู่ตรงโต๊ะคอมพิวเตอร์ของตนเอง ไม่รู้ได้ยินอะไร มือหนึ่งเท้าคางเอาไว้ เชิดมุมปากยิ้มอย่างชั่วร้ายให้กล้อง
เจี่ยนหรงเลี่ยนจนอยากโยนเขาลงไปในหม้อ
แฟนคลับสมัยนี้คลั่งไคล้นักแข่งอีสปอร์ตมากเกินไปหรือเปล่าเนี่ย
นี่ถ้าจูงหมูมาดูก็ไม่มีทางหวั่นไหวหรอกมั้ง?
จากนั้นเป็นวิดีโอหลังเวทีในการแข่งขันฤดูร้อนปีที่แล้วของ Pine เขานั่งขมวดคิ้วจ้องมือถืออยู่บนโซฟา พอกล้องเขยิบเข้าไปจึงเห็นว่ากำลังเล่นไพ่พิชิตแลนด์ลอร์ดอยู่
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆ” เสี่ยวไป๋ขยับไปดึงมือของ Pine พลางเอ่ย “Pเป่า นายรีบดูเร็ว ช่วงนี้นายทั้งโง่ทั้งหล่อ”
Pine กวาดตามองแวบหนึ่ง “ไร้สาระ”
เจี่ยนหรงดูวิดีโออย่างนิ่งเงียบ ระหว่างนั้นเขาสรุปสิ่งที่ได้รับจากการกดแรงก์วันนี้เอาไว้ในใจ…เสี่ยวไป๋เล่นซัพพอร์ตสายจู่โจมพอได้ ต่อไปถ้าเสี่ยวไป๋หยิบ Thresh หรือ Leona ในการแข่งขัน ตนก็สามารถเลือกแชมเปี้ยนมิดเลนที่มีความสามารถในการสนับสนุนแข็งแกร่ง อย่างเช่น…
ลู่ป๋อหยวนปรากฏตัวบนหน้าจอ
อย่างเช่น…
เจี่ยนหรงอดไม่ได้ที่จะยกมือกัดนิ้วโป้งของตัวเองเล็กน้อย
อย่างเช่น…อย่างเช่นอะไร
วิดีโอของลู่ป๋อหยวนดูแล้วน่าจะเป็นคลิปที่ถ่ายไว้ค่อนข้างนานแล้ว ดูเหมือนทีมงานจะเป็นคนถ่าย เป็นภาพที่พิกเซลไม่สูงนัก
ลู่ป๋อหยวนสวมชุดทีมแขนสั้น ยืนถือมือถือดูรีเพลย์เกมอยู่มุมหนึ่งของห้องพัก สองวินาทีให้หลังไม่รู้ว่าเสี่ยวไป๋ที่ข้างกายพูดอะไร ลู่ป๋อหยวนถึงก้มหน้าหัวเราะออกมา
อาจเพราะคนที่ถือกล้องเรียกเขา ขณะลู่ป๋อหยวนหันหน้ามานั้นยังเก็บรอยยิ้มกลับไปไม่หมด รอยยิ้มของเขาแฝงความหยอกเย้าหลายส่วน หางตาแคบยาว นัยน์ตาสีดำขลับเหมือนมองทะลุก้นบึ้งหัวใจคนได้
จบเห่แล้ว
เจี่ยนหรงกัดนิ้วโป้งจนขาวไปหมดระหว่างมองดูหน้าจอคอมพิวเตอร์ตาไม่กะพริบ
เขารู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าหัวใจตนเองค่อยๆ เต้นเร็วขึ้น ขณะลู่ป๋อหยวนในวิดีโอหันหน้ามาหัวใจก็เต้นขึ้นมาถึงลำคอแล้ว แม้แต่นิ้วมือที่กัดก็ราวกับกำลังสั่นสะเทือน
วิดีโอยังไม่จบ เสี่ยวไป๋กับหยวนเชียนก็เริ่มแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันแล้ว เจี่ยนหรงอยากจะตั้งใจฟังแต่กลับฟังไม่เข้าหูแม้แต่ประโยคเดียว
เสียงของเสี่ยวไป๋ดังว่า “@!$%&#…ใช่มั้ยเจี่ยนหรง”
ทันทีที่ถูกเรียกเจี่ยนหรงก็พลันรู้สึกร้อนตัวขึ้นมา
ร้อนตัวเป็นพิเศษ
เขาได้ยินไม่ชัดเลยว่าเสี่ยวไป๋พูดอะไร ได้แต่ตอบไปอย่างจืดชืด “อืม”
นิ้วโป้งถูกกัดจนเจ็บอยู่บ้าง เจี่ยนหรงขยับฟันขึ้นไปอีกหน่อยเพื่อเปลี่ยนตำแหน่งกัด
ผ่านไปอีกหลายวินาทีในที่สุดเจี่ยนหรงก็ทนไม่ไหว มองไปด้านข้างโดยคิดไปเองว่าตนระมัดระวังดีแล้ว เป็นการลักลอบโดยไม่เผยร่องรอยให้ถูกจับได้แน่นอน
เขาพลันสบตากับลู่ป๋อหยวน
ขณะนี้ดวงตาคู่เดียวกับในวิดีโอกำลังมองมา นัยน์ตาถูกแสงสลัวของคอมพิวเตอร์สะท้อนเป็นรูปพระจันทร์ดวงหนึ่ง
สายตาของลู่ป๋อหยวนนิ่งสงบ และไม่รู้ว่ามองดูเขาเช่นนี้อยู่นานเท่าไหร่แล้ว
หยวนเชียนยืนอยู่ตรงกลางระหว่างพวกเขาโดยเหลื่อมไปข้างหน้าเล็กน้อย ไม่ได้บดบังสายตาของใครทั้งสิ้น
ลู่ป๋อหยวนมองสายตาที่ซ่อนอะไรไม่อยู่ของเจี่ยนหรง เลิกคิ้วเบาๆ จากนั้นก็ยิ้มหยีตาเหมือนกับในวิดีโอ
* การจัดอันดับ Flex เป็นโหมดเกมที่ผู้เล่นจะได้รับการจัดอันดับแยกจากโซโล่และดูโอ้ จุดประสงค์พื้นฐานของ Flex คือการให้โอกาสแก่ผู้เล่นในการปรับปรุงการคอลล์เกมและการเล่นเชิงกลยุทธ์ เป็นโหมดเริ่มต้นที่ทำให้ทั้งสองทีมสามารถแบ่งปันกลยุทธ์และเป้าหมายของพวกเขาได้
80
เจี่ยนหรงรู้สึกว่าตนเองทำเรื่องไม่ดีเอาไว้ แถมยังถูกเจ้าตัวดึงคอเสื้อจับกุมได้คาที่
เขารู้ว่าตอนนี้ขอเพียงแสร้งรั้งสายตากลับอย่างเป็นธรรมชาติก็สิ้นเรื่องแล้ว แต่สุดท้ายยังคงเป็นลู่ป๋อหยวนที่ยิ้มแล้วหลบตาไปก่อน
เจี่ยนหรงหันหน้ากลับไปอย่างแข็งทื่อ เสี่ยวไป๋ปิดวิดีโอแล้ว “ทำไมในนี้ไม่มีเจี่ยนหรงล่ะ”
หยวนเชียนพยักหน้า “นั่นสิ แม้แต่โต้วฟูก็มี”
Pine มองดูช่วงเวลา “วิดีโอของเดือนสิงหาปีที่แล้ว เขายังไม่มา”
เสี่ยวไป๋กระจ่างแจ้งทันที เขาปิดคอมพิวเตอร์คิดลุกขึ้นยืน แต่กลับรู้สึกได้ว่าด้านหลังตนเองยังมีคนยืนอยู่ เขาหันหน้าไปด้วยความสงสัย “ทำไมนายยังยืนอยู่ ต้องไปนอนไม่ใช่เหรอ…แล้วนี่ทำไมตาแดงขนาดนั้นล่ะ”
ระหว่างลงแรงก์เกมสุดท้ายเจี่ยนหรงรู้สึกง่วงจึงขยี้ตาหลายที
เขาถอยไปด้านหลังอย่างรวดเร็วสองก้าวเพื่อเว้นที่ว่างให้เสี่ยวไป๋ขยับเก้าอี้ออก กำลังจะเอ่ยปากอธิบาย
ลู่ป๋อหยวนพูดขึ้นว่า “ดูนานเกินไปแล้ว”
ขณะเจี่ยนหรงคิดจะใช้ความเร็วหลายร้อยเมตรต่อวินาทีหนีออกจากห้องฝึกซ้อม ลู่ป๋อหยวนก็เสริมอย่างเฉยชาอีกหนึ่งประโยค “ต่อไปปรับความสว่างหน้าจอคอมพิวเตอร์ต่ำลงหน่อย ไม่งั้นจะสายตาเสีย”
คืนนั้นเจี่ยนหรงนอนฝัน
ในฝันเขาอยู่ในห้องฝึกซ้อมที่เหมือนกับในวิดีโอ หลังลู่ป๋อหยวนฟังคำพูดของเสี่ยวไป๋จบจึงก้มหน้าหัวเราะครู่หนึ่ง จากนั้นเหลือบตามองมายังเขา แล้วพูดเสียงทุ้มว่า ‘นายดูนานเกินไปแล้ว’
นอกจากคนในครอบครัวแล้ว เจี่ยนหรงเห็นใบหน้าของคนอื่นในความฝันอย่างชัดเจนน้อยมาก
เจี่ยนหรงตระหนักได้รางๆ ว่าตนเองผิดปกติ แต่ผิดปกติตรงไหนนั้นเขายังไม่กล้าคิดอย่างละเอียด
ดีที่หลายวันมานี้เขาฝึกซ้อมติดต่อกัน ไม่มีเวลาคิดเรื่องอื่นมากขนาดนั้น
ไม่นานการแข่งขันรอบเก็บคะแนนแมตช์ต่อไปก็มาถึง พอออกเดินทางมาได้สักพัก พี่ติงก็เอ่ยกำชับเรื่องการแข่งขันกับพวกเขา
วันนี้พวกเขาสู้กับทีม WZWZ ซึ่งนับเป็นทีมกลางตารางในลีก
“ฉันจะพูดง่ายๆ ก่อนเพราะบางคำไม่สะดวกพูดหลังเวที” พี่ติงกระแอมให้คอโล่ง “แม้เราจะเข้ารอบเพลย์ออฟแน่นอนแล้ว แต่การแข่งขันไม่กี่แมตช์ต่อไปก็ต้องเล่นให้เต็มที่ ตอนแข่งฝึกซ้อมสู้กับ WZWZ หลายเกมไม่เคยแพ้ การแข่งขันรอบเก็บคะแนนยิ่งไม่มีเหตุผลที่จะแพ้ วันนี้พยายามชนะให้เร็วหน่อยจะได้เลิกงานเร็ว อย่าให้เกิดข้อผิดพลาด ไม่มีคำถามใช่มั้ย”
คนที่อยู่แถวหน้ารับคำเสียงดังว่า ‘ไม่มีปัญหา’ เจี่ยนหรงสวมหมวก กำลังก้มหน้าพูดคุยกับคนของคลินิกรักษาสัตว์
เมื่อมองเห็นข้อความที่อีกฝ่ายส่งมา เจี่ยนหรงที่ถือมือถืออยู่ก็ตกตะลึงไปสองวินาที จากนั้นพึมพำเบาๆ “เยี่ยมจริงๆ”
“อะไรเหรอ” ลู่ป๋อหยวนใช้หางตาเหลือบมองเขา
เจี่ยนหรงถูจมูก “ส้มน้อยก่อเรื่องแล้ว”
“…” ลู่ป๋อหยวนรู้สึกตลกจึงถามเขาต่อไปเรื่อยเปื่อย “ตีกับตัวอื่น?”
“เปล่า” เจี่ยนหรงพูด “มันทำตัวอื่นท้อง”
ลู่ป๋อหยวน “…”
เจี่ยนหรงเปิดรูปที่คลินิกส่งมา หลุบตาอธิบายว่า “มีอยู่คืนหนึ่งฝนตกหนัก คลินิกใจดีรั้งมันไว้ให้นอนค้างกับแมวตัวเมียหนึ่งคืน ตอนนี้เจ้าแมวตัวเมียท้องโตแล้ว…แมวตัวนั้นสวยขนาดนี้มันมีสิทธิ์อะไร!”
เจี่ยนหรงพูดพลางยื่นมือถือให้ลู่ป๋อหยวน
ลู่ป๋อหยวนจับมือของเขาไว้พลางหันหน้าไปมองแวบหนึ่ง ไม่นานก็ปล่อยออก “สวยจริงๆ”
มือของพวกเขาสัมผัสกันเพียงไม่กี่วินาที เจี่ยนหรงปั้นหน้านิ่ง มือค้างอยู่กลางอากาศสองวินาทีจึงรั้งกลับมา “อืม…ดูเหมือนจะแพงมาก”
ลู่ป๋อหยวนส่งเสียงอืม “ส้มน้อยเองก็ดูดี”
เมื่อนึกถึงใบหน้าที่ค่อยๆ อ้วนขึ้นในภาพล่าสุดของส้มน้อย เจี่ยนหรงขมวดคิ้วด้วยความรังเกียจยิ่ง
ลู่ป๋อหยวนยิ้มแล้ว “เจ้าของของแมวตัวเมียว่ายังไง”
“ให้ชดใช้เงินนิดหน่อย”
พี่ติงพลันปรบมืออยู่บนที่นั่งข้างคนขับ “จะถึงแล้ว ทุกคนตื่นตัวหน่อย วันนี้มีแฟนคลับอยู่ ถ้าพวกนายทำหน้าง่วง ตอนลงรถระวังถูกแอนตี้แฟนจากเทียปาประกาศว่าตายแล้ว…”
สามคนที่ด้านหน้านั่งตัวตรงทันที เจี่ยนหรงก้มหน้าตอบวีแชตอย่างรวดเร็ว
ห-รง ทราบแล้วครับ ผมจะรับผิดชอบเอง ต้องจ่ายเท่าไหร่ครับ
ห-รง ซื้ออาหารแมวกระป๋องให้อีกหน่อยได้ไหมครับ ให้แมวตัวเมียตัวนั้นบำรุงสักหน่อย ไม่มีส่วนของส้มน้อย
คลินิกรักษาสัตว์อ้ายฉ่ง ไม่ต้องหรอกค่ะ คราวก่อนพ่อของส้มน้อยฝากเงินไว้ในบัตรเยอะมาก พวกเราหักจากในนั้นก็ได้แล้วค่ะ
เจี่ยนหรงตกตะลึง
พ่อของ…ส้มน้อย? ใครกัน
ต่อให้เจ้านี่มีพ่อจริงๆ ก็คงเป็นฉันแหละมั้ง?
ห-รง มันมีพ่อที่ไหนครับ
คลินิกรักษาสัตว์อ้ายฉ่ง อ๊ะ ก็คนที่ใช้รูปประจำตัวหมูแคระเหมือนกับคุณไงคะ วีแชตชื่อว่า R
คลินิกรักษาสัตว์อ้ายฉ่ง ฉันเห็น ผอ. บอกว่าเขาเป็นพ่อของส้มน้อย ไม่ใช่เหรอคะ [ยิ้มร้องไห้]
ห-รง …
เจี่ยนหรงเอียงมือถือเข้าด้านใน เหมือนกลัวถูกใครมองเห็น
ห-รง ไม่ผิดครับ
น้องสาวฝ่ายบริการลูกค้าตอบกลับอย่างชำนาญและสนิทสนม…
คลินิกรักษาสัตว์อ้ายฉ่ง ฮ่าๆ ส้มน้อยโชคดีจริงๆ มีพ่อถึงสองคน
รถจอดลงที่ลานจอดรถ พ่อทั้งสองของส้มน้อยลงจากรถตามๆ กันมา
เมื่อใกล้ถึงเวลาแข่งขันกล้องถ่ายทอดสดจับภาพที่นั่งผู้บรรยายก่อนตามธรรมเนียม
ผู้บรรยาย A กล่าวว่า “วันนี้ Soft ยังคงเป็นสมาชิกชุดหลัก ดูเหมือนทีมยังคงเชื่อมั่นในความสามารถของ Soft อย่างยิ่ง”
“คุณคิดอะไรอยู่ ถ้าผมเป็นโค้ชก็ไม่มีทางให้ Soft ไปเป็นตัวสำรอง” ผู้บรรยาย B หัวเราะ “ใช่ว่าเป็นคนโง่ซะหน่อย ใครจะปล่อยให้นักแข่งที่มีทักษะการเล่นแบบนี้อยู่เฉยๆ ถึงยังไงการคอลล์เกมก็ฝึกกันได้ พรสวรรค์ต่างหากที่มีน้อย…”
ผู้บรรยาย A ประหลาดใจ “ทำไมจู่ๆ คุณเริ่มโม้แล้วล่ะครับ”
ผู้บรรยาย B ส่ายหน้า “คุณคงยังไม่เห็นผลการแข่งขันตอนลงแรงก์ของ Soft ในช่วงนี้ใช่มั้ย”
ระหว่างนั้นนักแข่งต่างพากันลงสนาม ผู้บรรยาย B มองดูเจี่ยนหรงที่หอบคีย์บอร์ดอยู่พลางพูดเอื่อยๆ ว่า “ผมเห็นแล้ว แถมยังไปดูการต่อสู้ในสตรีมอีกสองตาด้วย…แต่ไม่ลงลึกแล้วนะครับ ทุกคนต่างรู้จักไอดีเซิร์ฟในประเทศของเขา อยากรู้ไปค้นดูได้ บอกตามตรงผมคิดว่าถ้าการแข่งขันรอบเก็บคะแนนแมตช์ที่แล้วร่างกาย Soft ไม่เกิดปัญหา…เขามีโอกาสสร้างความได้เปรียบที่เลนกลาง”
ผู้บรรยาย A ขัดจังหวะอย่างเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง “เอาล่ะๆ ทุกอย่างผ่านไปแล้วก็เลิกปั่นกระแสได้แล้ว พวกเรามาดูแมตช์นี้กันครับ”
การแข่งขันในวันนี้ยังไม่เริ่มขึ้น ซับกระสุนในการถ่ายทอดสดก็เริ่มเสียดสีกันแล้ว ปั่นกระแสต่อจากการแข่งขันสัปดาห์ก่อนว่า Soft คือ ‘ราชาการเล่นสุ่มทีม’ เป็นเศษสวะในการแข่งขันแบบห้าคน
ตอนนี้ซับกระสุนเริ่มเสียดสีผู้บรรยาย B บอกว่าเขาลากเศษสวะมาเหยียบย่ำ Savior และสาปแช่งให้ TTC ตกรอบเพลย์ออฟอย่างบ้าคลั่ง
ไม่นานนัก ‘พ่อแท้ๆ ของ Soft’ และแฟนคลับ TTC นับไม่ถ้วนต่างมาช่วยด่า พากันล้มโต๊ะตอบโต้ทันที
นี่ทำให้ผู้บรรยายต่างยังไม่ทันพูดอะไรมาก แฟนคลับทั้งสองฝ่ายก็ถูกแบนไปกว่าครึ่งแล้ว ให้เหลือเพียงสภาพแวดล้อมการถ่ายทอดสดที่สะอาดและมีอารยธรรมให้คนดูที่ต้องการดูการแข่งขันจริงๆ…
การแข่งขันใกล้จะเริ่มในไม่ช้า
ภายใต้การปลุกเร้าก่อนการแข่งขันของผู้บรรยาย B เมื่อเจี่ยนหรงเลเวลหกก็ควบคุม Jayce คาดเดาตำแหน่งที่ฝ่ายตรงข้ามจะแฟลชได้อย่างสวยงาม จากนั้นเขาก็กดแฟลชเข้าไปโยนลูกบอลไฟฟ้าจากระยะไกล เก็บเฟิร์สต์บลัดไปได้อย่างง่ายดาย
โซโล่คิลมิดเลนฝ่ายศัตรูในสนามแข่งเป็นเรื่องปกติของ Soft ไปแล้ว แต่คนที่ดูการถ่ายทอดสดยังคงอดไม่ได้ที่จะพิมพ์ ‘666’
WZWZ รู้จุดอ่อนของเจี่ยนหรงอย่างชัดเจน ดังนั้นหลังมิดเลนของพวกเขาเดินออกจากฐานด้วยเลเวลเก้าจึงเดินไปยังเลนล่างของ TTC เตรียมประสานงานกับจังเกิ้ลของตนเองเพื่อทำเกม
ตอนนี้เองในการถ่ายทอดสดมุมกล้องที่หนึ่งของ Soft ฉากอันน่าอัศจรรย์ได้ปรากฏขึ้นแล้ว…
เมื่อเสียงสัญญาณหนึ่งดังขึ้น
[TTC•Soft กำลังขอความช่วยเหลือ]
ซับกระสุนระเบิดตูมกะทันหัน
[?]
[ฉันตาฝาดไป?]
[เกม BUG แล้ว รอการแข่งขันหยุดชั่วคราว]
[อะไรนะ ที่แท้ไอ้โง่รู้ว่าใน LoL มีสัญญาณขอความช่วยเหลือ?]
[อีกหลายสิบปีฉันนอนอยู่บนเก้าอี้โยก หลานบอกกับฉันว่าคุณปู่ Soft กดสัญญาณขอความช่วยเหลือเป็นแล้ว ฉันยิ้มแล้วบอกว่าไม่เชื่อข่าวลือและไม่เผยแพร่ข่าวลือ]
ส่วนสถานการณ์ในระบบเสียงพูดคุยทีม เสี่ยวไป๋ยังเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง “จะแกงค์ได้จริงเหรอ บลูบัฟของพวกเขาหายไปแล้ว”
“ได้” เจี่ยนหรงกลับเข้าไปในพุ่มหญ้าข้างบลูบัฟของ WZWZ “รีบมา”
เสี่ยวไป๋ตาม Pine ไปแล้ว
สิบวินาทีให้หลังบอตเลนของ WZWZ ยังไม่ทันตอบสนอง มิดเลนกับจังเกิ้ลของตนก็ถูกมิดเลน บอตเลน และซัพพอร์ตของ TTC ฆ่าตายแล้ว หลังพวกเขาฆ่าเสร็จลู่ป๋อหยวนเดินมาถึงพอดี คนทั้งสี่ล้อมบอตเลนของ WZWZ เอาไว้ เจี่ยนหรงช่วยเสี่ยวไป๋ที่ร้องโอดโอยรับแดเมจป้อมครั้งสุดท้ายได้อย่างไม่ค่อยชำนาญ ทำการไดฟ์ป้อมออกมาอย่างสมบูรณ์แบบ
สิบแปดนาทีเจี่ยนหรงตามลู่ป๋อหยวนกับเสี่ยวไป๋ไปสร้างไทม์มิ่งที่เลนบน ทำลายป้อมสองของฝ่ายศัตรูได้สำเร็จ
ยี่สิบหกนาที Aatrox ของหยวนเชียนแฟลชเข้าไปทุบแครี่ฝ่ายตรงข้ามจนแม่จำไม่ได้ เขายังไม่ทันได้ใช้สกิลอัลติเมตก็สังหารคนแล้ว วินาทีต่อมาเพื่อนร่วมทีมอีกสี่คนทำลายฐานของ WZWZ จนแตก
คนที่ทะเลาะกันในซับกระสุนจนถูกแบนเหล่านั้นต่างยังไม่ถึงเวลาปลดแบนครึ่งชั่วโมง การแข่งขันเกมแรกก็สิ้นสุดลงแล้ว
ทุกคนต่างรู้สึกว่าเกมแรกเร็วเหลือเกิน คิดไม่ถึงว่าเกมที่สองต่างหากคือการนั่งบนจรวดที่แท้จริง
สาเหตุไม่ใช่อื่นใด เฟสแบนแอนด์พิกของทีม WZWZ ผิดพลาด เผลอปล่อย LeBlanc ของเจี่ยนหรงกับ Aphelios ของ Pine ออกมา
ในเกมนี้เจี่ยนหรงไม่ได้ไปสนับสนุนอีก
เพราะไม่จำเป็นเลย
พอมิดเลนของ WZWZ ถึงเลเวลสี่ก็ถูกโซโล่คิล เลเวลหกตายอีกหนึ่งครั้ง เมื่อกลับเข้าเลนอีกรอบจึงไม่กล้าออกจากป้อมอีก
สิบห้านาที WZWZ ตระหนักได้ว่าไม่อาจให้เจี่ยนหรงฟาร์มแบบนี้ต่อไป คนทั้งสี่ฝืนโอบล้อมเขาที่เลนกลาง หลังแน่ใจว่าเขาไม่มีแฟลชและสกิลเคลื่อนย้ายใดๆ ซัพพอร์ตฝ่ายศัตรูจึงแฟลชเข้าไปปล่อยสกิลอัลติเมตฝืนเปิดไฟต์โดยไม่แม้แต่จะคิด…น่าเศร้าที่ความเร็วในการตอบสนองของเจี่ยนหรงเป็นเลิศ กดตัวทองทั้งที่เลือดเต็มอยู่ที่เดิม
คนทั้งสี่ของ WZWZ รอให้สถานะตัวทองของเขาหมดด้วยความร้อนรนอยู่ที่เดิม ในระบบเสียงพูดคุยทีมตึงเครียดอย่างยิ่ง
“ซัพพอร์ตสตันแล้วจับไว้ อย่าให้เขาหนีไป!”
“วางใจ ฉันเตรียมตัวแล้ว…”
เมื่อสถานะตัวทองหายไป Leona ที่เป็นซัพพอร์ตจัดการสตันตามทันที…แต่กลับกลายเป็นการสตันอากาศ
Leona ตกตะลึงไปจากนั้นหูฟังถึงถ่ายทอดประกาศจากระบบเนื่องจากเพื่อนร่วมทีมตาย…พวกเขาทั้งสี่คนทำการโอบล้อมไม่สำเร็จและแครี่ถูก Soft ปลิดชีพ
สามคนที่เหลือของ WZWZ มองดู LeBlanc แฟลชเข้าป่าแล้วหายวับไปในพุ่มหญ้าโดยไม่แม้แต่จะหันหน้ากลับมาอย่างนิ่งอึ้ง
[@โค้ช WZWZ อยู่ไหม คุณปล่อย LeBlanc ออกมาคิดจะดูถูกใคร]
[เชี่ยๆๆ รีบฉายรีเพลย์หน่อยฉันมองเห็นไม่ชัด!]
[ภายใต้สถานการณ์ปกติ เวลาไอ้โง่หยิบแชมเปี้ยนอัสแซสซินอย่าง Zed Talon และ LeBlanc ถ้าฉันเห็นขั้นตอนการฆ่าของเขาชัดเจนสักครั้ง นั่นก็แสดงว่าวันนั้นเขาฟอร์มตก]
ยี่สิบสามนาทีสี่สิบสองวินาที TTC ทำลายฐานของ WZWZ ได้แล้ว ชนะการแข่งขันเกมที่สองไปอย่างง่ายดาย ระหว่างทาง Pine ยังเก็บควอดราคิลไปได้ ส่วนผลการต่อสู้ของเจี่ยนหรงคือ 6/0/2
การแข่งขันจบลง MVP ตกเป็นของเจี่ยนหรงอย่างสมเหตุสมผล
คนอื่นนั่งรอเขาสัมภาษณ์หลังการแข่งอยู่ที่ห้องพัก
ในโทรทัศน์เจี่ยนหรงมองกล้องด้วยสีหน้าเย็นชา ตอบคำถามของพิธีกรอย่างไม่ค่อยสนใจ เมื่อไม่มีอาการเจ็บป่วยเหมือนสัปดาห์ก่อน ในคำพูดของมิดเลนใหม่อายุสิบแปดปีคนนี้ยังคงมีความเกรี้ยวกราด
พี่ติงก้มหน้าจดบันทึก “การสนับสนุนของเขายังไม่ชำนาญมาก ตำแหน่งการแคมป์ครั้งแรกเสี่ยงเกินไป ครั้งที่สองนายเป็นคนเรียกเขาไปเลนบนใช่มั้ย”
ลู่ป๋อหยวนดูโทรทัศน์อยู่ “อืม”
พี่ติงผงกศีรษะ “ไม่กี่วันเท่านั้น นับว่าก้าวหน้าขึ้นมากแล้ว”
หยวนเชียนเอามือเท้าศีรษะพลางพูดว่า “นี่ ทำไมผมรู้สึกว่าวันนี้เสี่ยวหรงหล่อขึ้นนิดหน่อย”
พี่ติงพูดโดยไม่แม้แต่จะหันหน้า “ฉันให้เขาแต่งหน้าก่อนขึ้นเวที”
เสี่ยวไป๋พูดด้วยความประหลาดใจ “เขาเกลียดการที่คนอื่นแตะดวงตาเขาไม่ใช่เหรอครับ พี่โน้มน้าวเขายังไง”
“แค่เขียนคิ้ว” พี่ติงชะงักเล็กน้อย “ฉันบอกว่าเขียนแล้วตอนสัมภาษณ์ MVP จะได้ดูมีชีวิตชีวาหน่อย ทำให้แอนตี้แฟนเหล่านั้นโกรธจนตายได้”
เสี่ยวไป๋ “…”
หยวนเชียนก้มหน้าเปิดข้อความที่ได้รับขณะแข่งขัน “เยี่ยม ฉันว่าแล้ว…มีคนขอวีแชตเจี่ยนหรงจากฉันอีกแล้ว”
ลู่ป๋อหยวนกะพริบตาอย่างเชื่องช้า
“อีกแล้ว?” เสี่ยวไป๋เอามือหนุนหลังศีรษะ “ใครกัน เพื่อนสนิทของพี่สะใภ้?”
หยวนเชียนส่ายหน้า “ครั้งนี้เป็นผู้ชาย เพื่อนเล่น PUBG* บอกว่าอยากรู้จักกับเจี่ยนหรงสักหน่อย แบบคบเป็นเพื่อน”
เสี่ยวไป๋หัวเราะแล้วพูดหยอกเย้าว่า “สุดยอด ได้ทั้งชายหญิง เหมือนกับพี่ชายผม”
“อย่าพูดจาเหลวไหล” เนื่องจากเวลานี้ยังมีเจ้าหน้าที่ของลีกอยู่ด้านนอก พี่ติงจึงรีบขัดจังหวะพวกเขา “ผู้หญิงยังพอว่า ผู้ชายช่างมันเถอะ”
หยวนเชียนปิดมือถือ “ผู้ชายทำไมเหรอครับ”
พี่ติงเลิกคิ้ว “จะแอดผู้หญิงก็แอดไป ถึงเขาจะเพิ่งเข้าทีมและฉันก็ไม่ได้หวังให้เขามีความรัก แต่ฉันไม่อาจตัดด้ายแดงคนอื่นดื้อๆ ผู้ชายจะแอดไปทำไม พวกนายลืมเรื่องที่ก่อนหน้านี้บัญชีวีแชตของเสี่ยวลู่ถูกขายไปแล้ว? นี่ไม่ได้จำเป็นเลย คนที่ควรรู้จักต่อไปก็จะได้รู้จักเอง”
เสี่ยวไป๋ชนไหล่ของ Pine “ผู้ชายกับผู้ชายก็มีความรักได้เหมือนกันไม่ใช่เหรอ”
แม้เสี่ยวไป๋อวบเล็กน้อย แต่โครงกระดูกเขาเล็ก กล้ามเนื้อก็จัดเรียงได้สมส่วนอย่างมาก ไม่ได้ดูล่ำสันเลย พิงอยู่ด้านข้าง Pine เช่นนี้แล้วกลับเป็น Pine ซึ่งผอมกว่าเขาหลายจินดูสูงใหญ่กว่าเล็กน้อย
ขณะใจลอยพี่ติงกลับแยกได้ไม่ชัดว่าเสี่ยวไป๋กำลังล้อเล่นหรือเปิดตัวจริงๆ กันแน่ กระทั่งมองเห็นเสี่ยวไป๋ยิ้มโง่ๆ พลางชนไหล่ของ Pine พี่ติงจึงได้สติกลับมา
พี่ติงเหลือกตาขาวใส่เขาแวบหนึ่งก่อนพูดเรื่อยเปื่อย “เจี่ยนหรงมีความรักกับผู้ชายจริง งั้นยิ่งไม่ต้องแอดคนอื่นแล้ว เขากับเสี่ยวลู่…”
คำพูดของพี่ติงพลันหยุดลง
ไม่ใช่…นี่เขากำลังคิดอะไรอยู่
“เอาล่ะ หยุดได้แล้ว” พี่ติงทำท่าหยุดยั้ง “เจี่ยนหรงเขาแมนมากๆ ก่อนเข้าทีมฉันเคยค้นดู ก่อนหน้านี้ตอนที่เขาสตรีมยังเล่นกับผู้หญิงเป็นประจำ อย่าล้อเล่นแบบนี้…”
“ทำไมเขายังไม่กลับมา” ลู่ป๋อหยวนลุกขึ้น หิ้วกระเป๋าอุปกรณ์ต่อพ่วงของตัวเองกับเจี่ยนหรงขึ้นด้วยมือเดียวก่อนถามอย่างเฉยชา
“หา?” พี่ติงหันหน้ามองโทรทัศน์ “สัมภาษณ์จบแล้ว?”
หยวนเชียนพยักหน้า “จบได้พักหนึ่งแล้วครับ”
“งั้นคงใกล้กลับมาแล้ว” พี่ติงดูนาฬิกา “ไม่งั้นพวกนายขึ้นรถก่อน ฉันจะไปดูหน่อย”
ลู่ป๋อหยวนยังไม่ได้พูดอะไร เขาสะพายกระเป๋าอุปกรณ์ต่อพ่วงของเจี่ยนหรงเอาไว้ ส่วนของตัวเองกลับหิ้วไว้ส่งๆ ด้วยมือเดียว หลังเดินออกจากห้องพักจึงมองไปยังทางเข้าหน้าเวทีแวบหนึ่ง จากนั้นหยุดอยู่ที่เดิม
หลังคนอื่นออกมาต่างอดไม่ได้ที่จะมองไปตามสายตาของเขา…
มิดเลนของพวกเขากำลังถูกชายหญิงหลายคนรุมล้อมพลางขอลายเซ็น มีทั้งเจ้าหน้าที่และแฟนคลับที่อาศัยเจ้าหน้าที่ช่วยให้แฝงตัวเข้ามาได้
ลายเซ็นของนักแข่งไม่ได้ล้ำค่าขนาดนั้น ถึงอย่างไรก็เป็นคนที่พูดคุยมีปฏิสัมพันธ์ในสตรีมได้ ไม่ค่อยมีความรู้สึกห่างเหิน ฝากเจ้าหน้าที่มาก็สามารถขอลายเซ็นของนักแข่งอาชีพส่วนใหญ่ได้แล้ว
แต่แน่นอนว่าลายเซ็นของสมาชิกทีมอย่าง TTC และ PUD นั้นก็ยังคงเป็นสิ่งที่ได้มาอย่างไม่ง่ายดายนัก
ทว่าเจี่ยนหรงไม่ได้สนใจสิ่งเหล่านี้ ก็แค่การเขียนตัวหนังสือภาษาอังกฤษ จำนวนคนก็ไม่มาก เขาจึงไม่ได้ปฏิเสธ
ลู่ป๋อหยวนมองเห็นแฟนคลับหญิงทำมือเป็นรูปหัวใจให้เจี่ยนหรง
เมื่อเจี่ยนหรงมองเห็นท่านี้ก็รู้สึกตกตะลึงก่อน จากนั้นเขาถึงได้ยินหญิงสาวพูดว่า “ไอ้ต้าวโง่เง่า ปะป๊ารักแก”
เจี่ยนหรงหัวเราะพรืดและยื่นปากกาคืนให้เธอ “ไสหัวไปๆๆ”
หลังบอกลาแฟนคลับ เจี่ยนหรงหันกายมาก็เห็นเพื่อนร่วมทีมกำลังรอเขาอยู่ตรงประตูห้องพัก
เจี่ยนหรงเอ่ยขึ้นว่า “รอแป๊บ ผมขอเข้าไปหยิบกระเป๋าอุปกรณ์ต่อพ่วง…”
แต่หยวนเชียนเรียกเขาเอาไว้ก่อน “กัปตันหยิบมาให้นายแล้ว”
เจี่ยนหรงตกตะลึง หันหน้ามองดูแต่กลับไม่เห็นลู่ป๋อหยวน “เขาอยู่ไหน”
“ขึ้นรถไปก่อนแล้ว” พี่ติงพูด “ไปกันเถอะ”
* PUBG มีชื่อย่อมาจาก PlayerUnknown’s Battlegrounds ถือเป็นเกมแนว Survival ที่ได้รับความนิยมมากที่สุดเกมหนึ่งในปัจจุบัน รูปแบบของเกมคือผู้เล่นจะต้องเอาตัวรอดให้ได้จนเป็นคนหรือทีมสุดท้ายจากทั้งหมด 100 คน บนแผนที่ใหญ่ๆ ที่จะถูกบีบพื้นที่เล่นเข้ามาเรื่อยๆ
โปรดติดตามตอนต่อไป…
ติดตามบทต่อไป ได้ในวันที่ 26 ก.ย. 65
Comments
comments
No tags for this post.