ปรากฏว่าคืนนั้นเจสโทรศัพท์มาถึงณชาเพื่อจะขอร้องให้เธอช่วยดูแลลูกๆ ต่อจนถึงพรุ่งนี้เช้า เพราะคืนนี้เขาจะกลับดึกเนื่องจากมีปาร์ตี้ แม้จะข่มใจตอบเขาไปเสมือนยินดีช่วยด้วยความเต็มใจอย่างยิ่ง แต่ครั้นพอวางสายแล้วเธอก็ต้องรีบหาที่ระบายอารมณ์ ด้วยการโทรศัพท์ถึง ‘จิรวดี’ …เพื่อนรุ่นพี่คนหนึ่งในกลุ่ม
“มันแย่มากจริงๆ นะคะ ถ้าคิดจะทำแบบนี้แล้วเขาหอบลูกๆ มาเป็นภาระด้วยทำไมไม่ทราบ เพราะถ้าไม่บังเอิญโชคดีมาเจอพี่เลี้ยงจำเป็นอย่างหนูเข้า เขาจะเอาลูกไปฝากไว้ที่ไหนตอนตัวเองไปแรด รบกวนพี่ดีดี้ไปบอกแซคให้ช่วยด่าพี่ชายเขาเรื่องนี้ให้ด้วยนะคะ!”
“ที่รัก…ใจเย็นๆ ก่อน สิบนาทีที่ผ่านมาเธอเอาแต่เหวี่ยงเรื่องเจสแบบไม่หยุดหายใจเลย พี่กลัวเธอขาดใจตาย”
“ก็หนูโมโห เป็นพี่ดีดี้จะโกรธไหมล่ะคะ หน็อยยย…นึกแล้วเชียวว่ามันแปลกๆ ที่อยู่ดีๆ ก็ใจกว้างชวนหนูอยู่เที่ยวต่อด้วย ทั้งที่ปกติมองข้ามหัวไปมองข้ามหัวมา ที่แท้ก็หลอกมาใช้ประโยชน์!”
“อุ๊ยตาย…ณชา ดูเหมือนว่าเธอจะตาสว่างขึ้นนิดๆ แล้วนี่นา”
“ไม่ต้องทำเสียงดีใจขนาดนั้นหรอกค่ะ หนูไม่ได้ตาสว่างซะหน่อย แต่ที่ด่าๆ อยู่นี่เป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบเพราะกำลังโกรธ เพราะใจจริงหนูก็ยังอยากได้เขาอยู่เหมือนเดิมนั่นแหละ”
“ยายเด็กบ้า!”
“ก็เมื่อกี้เขาบอกนี่นา ว่าถ้ากลับกรุงเทพฯ ไปแล้วจะให้ของขวัญพิเศษกับหนูชิ้นหนึ่งเป็นการขอบคุณ พี่ดีดี้ก็รู้ว่าของขวัญจากเจสน่ะโรแมนติกแค่ไหน คราวที่แล้วที่หนูช่วยทำให้เจมี่ยอมรับน้องๆ ได้ เจสก็ตอบแทนด้วยการให้แหวนกับสร้อยเพชรกับหนูชุดหนึ่ง เป็นคอลเล็กชั่นรูปหัวใจด้วย แถมยังสลักชื่อย่อหนูไว้อีกต่างหาก คิดดูสิคะ…เขาใส่ใจหนูขนาดนี้แล้วจะไม่ให้หนูมโนได้ไง”
“นี่ แต่ตอนนี้เขากำลังหลอกให้เธอช่วยดูลูก ส่วนเขาก็ไปแรดกับผู้หญิงคนอื่นนะ แล้วคืนนี้สองคนนั้นก็นอนห้องเดียวกันชัวร์”
“ไม่จริง!”
“อย่าหลอกตัวเอง ถ้าไม่เชื่อเธอก็ไปสืบดูสิ เขาต้องนอนด้วยกันอยู่แล้วแหละ”
“แต่หนูถามมาร์กี้กับลีโอแล้ว สองคนนั้นบอกว่าเมื่อคืนพวกเขานอนกับเจส เชอรีลไม่ได้นอนด้วย”
“โถถถ…เด็กสองคนนั้นหลับลึกจะตายยย หัวถึงหมอนก็หลับปุ๋ยยาวถึงเช้า พอลูกหลับเจสก็คงย่องไปหาผู้หญิง แล้วที่หลอกเธอมาดูลูกให้ก็เพราะคืนนี้เขาอยากอยู่กับเชอรีลอย่างสบายใจไม่ต้องกังวล”
“พี่ดีดี้จะตอกย้ำให้หนูเสียใจทำไมเนี่ย”
“บอกกี่ครั้งแล้วว่าเพราะพี่ไม่ชอบที่เธอมโนหลอกตัวเองไม่เลิก”
“อันที่จริง…ถ้าลองพิจารณาอย่างมีเหตุผล คืนนี้เจสกับเชอรีลเขาก็ต้องนอนห้องเดียวกันอยู่แล้วนี่นา แล้วหนูต้องรู้สึกอะไรกับเรื่องนี้ด้วยหรือคะ”
“ต้องรู้สึกสิยะ!” จิรวดีแหวเสียงดัง “ผู้ชายที่เธอรักไปนอนกับผู้หญิงอื่น เธอควรรับไม่ได้แล้วก็เทเขาซะ!”
“แต่เขายังไม่ได้เป็นอะไรกับหนูนี่นา เขาก็ย่อมมีสิทธิ์เต็มที่ที่จะไปมีอะไรกับใครก็ได้…”
ปลายสายพึมพำหาสวรรค์ พระเจ้า และสิ่งศักดิ์สิทธิ์อย่างอ่อนใจ “งั้นก็แล้วแต่เธอละกันจ้ะแม่คนสวยใจกว้างงง…กว้างเป็นแม่น้ำ ทะล และมหาสมุทร!”
“เอาเป็นว่า…ขอหนูรอดูของขวัญพิเศษจากเจสรอบนี้ก่อนได้ไหมว่าเขาจะให้อะไร ถ้าเป็นสิ่งที่ไม่มีอะไรให้มโนต่อได้เลย…หนูก็จะหยุด”
คนปลายสายถอนหายใจใส่ดังเฮือกใหญ่ “ไม่ต้องทำมาพูดดีเลยณชา เธอก็พูดแบบนี้ทั้งปีทั้งชาติ เพราะต่อให้เจสเลือกโดนัทห่วยๆ มาให้เธอกล่องหนึ่ง เธอก็หาเหตุผลกากๆ มามโนเข้าข้างตัวเองจนได้น่ะแหละ”
“พี่ดีดี้เนี่ย…ปากร้ายเหมือนกันนะคะ สงสัยติดเชื้อมาจากสามี”
“ไม่ใช่ย่ะ!” จิรวดีแหวตอบเบาๆ “นี่ฟังนะ เจสเขาแค่เอ็นดูเธอเหมือนเป็นลูกสาวคนหนึ่งเท่านั้น เจสอายุมากกว่าเธอตั้งกี่ปีนับนิ้วดู แล้วเธอก็เป็นเพื่อนรักของเจมี่ด้วย แซคบอกว่าเขาเคยถามเจสเกี่ยวกับเรื่องของเธอหลายครั้ง ซึ่งพอถูกถามเจสก็จะโมโหทุกที เขาไม่ชอบให้ใครพูดถึงความสัมพันธ์ของเธอกับเขาในเชิงชู้สาว เพราะเธอเป็นเพื่อนเจมี่ มันเลยทำให้เขาลำบากใจ”
“…”
“ช่างเถอะ พี่ย้ำไปก็คงไม่เกิดประโยชน์อะไรขึ้นมา เพราะยังไงเธอก็คงปิดหูปิดตาไม่ยอมรับฟังคำเตือนใครอยู่ดี แต่ปัญหาคือ…การที่เธอปล่อยให้ตัวเองมีข่าวเสียหายอย่างวันนี้ออกมาอีก ทั้งที่เพิ่งถูกปลดออกจากละคร พี่ว่าคุณโบว์คงไม่ยอมอยู่เฉยต่อไปแน่ เธอเตรียมตัวรับมือการแก้ไขสถานการณ์ของคุณโบว์ไว้ให้ดีเถอะณชา!”
