ทดลองอ่าน คล้องหัวใจไว้ด้วย (ปั๊ก) รัก บทที่ 2

สายถูกตัดไปแล้ว ภายในรถจึงกลับมาเงียบสนิทอีกครั้ง สวีเจ้าอิ่งต้องใช้เวลาอีกพักหนึ่งกว่าจะขับรถไปตามเส้นทางได้อีกครั้ง หลังขับไปได้สิบกว่านาที อารมณ์ของสวีเจ้าอิ่งก็เริ่มเย็นลง นี่ฉันกำลังใส่อารมณ์กับใครกัน

เธอไม่เคยถามเรื่องนี้ก่อนจริงๆ แล้วพวกเขาก็ไม่ได้มีหน้าที่ที่จะต้องมาบอกกล่าวกันด้วย ยิ่งไปกว่านั้นมีใครบ้างที่หย่าแล้วยังอยากจะเอาเรื่องพวกนี้มาเล่าให้คนอื่นฟังได้อีก อันที่จริง…เป็นเธอเองต่างหากที่คิดไปเองทั้งหมด กับแค่ไปร่วมงานงานเดียว พอพวกเขาเรียกว่าคุณนายเฉิงก็คิดไปไกล ทั้งที่จริงแล้วพวกลูกค้าเหล่านั้นที่มาขอลายเซ็นเรียกหาคนอื่น ไม่ใช่เธอมาตั้งแต่ต้น

ระยะทางที่เดิมใช้เวลาขับรถแค่ครึ่งชั่วโมง สวีเจ้าอิ่งต้องใช้เวลาถึงหนึ่งชั่วโมงกว่าจะไปถึง เธอพาพีพีไปกินยาที่โรงพยาบาลก่อนจะกลับมาที่คอนโดฯ แต่ไหนแต่ไรมาช่วงสุดสัปดาห์สวีเจ้าอิ่งก็ไม่ได้มีเวลาว่างมากขนาดนี้ พอว่างมากก็ทำให้อารมณ์ของเธอปั่นป่วนหนักขึ้น อ่านหนังสือก็ไม่เข้าสมอง ฟังเพลงก็ไม่เข้าหู พอไปคุยกับกลุ่มเพื่อนก็เข้ากับเขาไม่ได้ เธอเลยโยนโทรศัพท์มือถือทิ้งแล้วไปนอนนิ่งๆ อยู่บนเตียงทั้งที่ความคิดยังสับสนไปหมด

นอนอยู่อย่างนั้นได้สองสามชั่วโมง สวีเจ้าอิ่งก็ได้รับโทรศัพท์จากเฉิงจยาโหย่ว เธอหยุดคิดก่อนยอมรับสายด้วยน้ำเสียงติดจะเย็นชา

“กลับบ้านแล้วเหรอครับ”

“อืม”

“วันนี้ยุ่งมากจริงๆ เลยไม่ได้ดูแลคุณดีๆ ต้องขอโทษด้วยนะ”

“ไม่เป็นไร”

“เจ้าอิ่ง ดูเหมือนคุณจะ…อารมณ์ไม่ดีหรือเปล่า”

สวีเจ้าอิ่งไม่ใช่คนที่ชอบพูดจาอ้อมค้อมเท่าไหร่อยู่แล้วจึงถามกลับไป “เรื่องที่คุณเฝ้ากำชับกำชาฉัน ฉันก็ทำให้หมดแล้ว ตอนนี้คุณจะบอกฉันได้หรือยัง”

“ยังโกรธอยู่เหรอครับ”

น้ำเสียงของเฉิงจยาโหย่วยังคงอ่อนโยนเหมือนเมื่อก่อน แต่สวีเจ้าอิ่งไม่เกรงใจเขาอีกต่อไปแล้ว “ที่ก่อนหน้านี้ไม่โกรธ ไม่ได้หมายความว่าฉันจะยอมถูกปิดหูปิดตาอีกนะคะ ถึงจะถูกคนเรียกว่าคุณนายเฉิงทั้งวัน แต่ฉันไม่ได้เคลิ้มตามหรอก”

เฉิงจยาโหย่วหัวเราะเสียงเจื่อนๆ แต่ไม่ได้ตอบกลับมาตรงๆ “ผมไม่ดีเองแหละ แต่ผมรู้สึกว่าเรื่องบางอย่างควรคุยกันต่อหน้าถึงจะเป็นการให้เกียรติคุณมากกว่า”

“เรื่องนั้นเอาไว้ค่อยคุยกันวันหลังเถอะค่ะ วันนี้เหนื่อยแล้ว ฉันอยากพัก”

สวีเจ้าอิ่งเป็นฝ่ายตัดสาย ก่อนหน้านี้เธอรู้สึกว่าชายหนุ่มเป็นคนสุภาพอ่อนโยน แต่พอตอนนี้เจอคำถามที่เธออยากให้เขาตอบ เขากลับอึกอัก และนั่นทำให้เธออารมณ์เสีย

หลังจากรู้สึกว้าวุ่นอยู่สักพักหญิงสาวก็ผล็อยหลับไป สวีเจ้าอิ่งหลับไปได้ไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงก็มีเสียงแจ้งเตือนว่ามีข้อความเข้าดังขึ้น สวีเจ้าอิ่งปรือตาขึ้นมองพบว่าเป็นข้อความจากเฉิงจยาโหย่ว

‘ผมอยู่หน้าคอนโดฯ ถ้าคุณตื่นแล้วลงมาเจอผมหน่อยนะครับ’