ทดลองอ่าน คู่นิรันดร์พันภพ บทที่ 5 – บทที่ 6

ชายหนุ่มเบี่ยงตัวหลบแต่ยังคงไม่ยอมปล่อยมือ คนแซ่ซ่งปราดมาถึงตรงหน้าแล้ว ขณะที่นางคิดว่าสองคนนี้จะร่วมมือกันจัดการนาง ซ่งอิ้งเทียนกลับส่งพลังขุมหนึ่งออกไปโจมตีข้อมือข้างที่ถือมีดของชายผู้นั้น บีบให้อีกฝ่ายปล่อยมีด เจ้าคนผู้นั้นคลายมือ ประมือกับเขาหลายกระบวนท่าอย่างรวดเร็ว ชายผู้นั้นไม่ยอมปล่อยนาง รับมือกับซ่งอิ้งเทียนด้วยมือข้างเดียว นั่นทำให้ซ่งอิ้งเทียนที่สองมือว่างเปล่าเป็นฝ่ายได้เปรียบ ซัดฝ่ามือออกไป

ชายหนุ่มถอยไปก้าวหนึ่งอย่างเร็วรี่ ดึงระยะห่าง โคจรพลังและปะทะฝ่ามือกับคนแซ่ซ่ง

เกิดเสียงดังสนั่น ทันใดนั้นฝุ่นพลันฟุ้งกระจายไปทั่ว

นางไม่เหลือบแลสองคนนั้นอีก เห็นเพียงมีดทำครัวเล่มนั้นหลุดจากมือเขาหล่นกระแทกพื้น จึงยื่นมือไปเก็บแล้วหันกลับมาฟันไปที่คอของสารเลวที่จับนางไม่ปล่อย

“อย่า…”

ไป๋ลู่กรีดร้องออกมา พุ่งเข้ามารับมีดแทนชายหนุ่ม

อารมณ์หวาดหวั่นตื่นกลัวขุมหนึ่งพุ่งมาจากมือ จู่โจมเข้าสู่หัวใจ นั่นไม่ใช่ความตื่นกลัวของนาง แต่เป็นของชายผู้นั้น เขารู้สึกหวาดกลัวเพราะหญิงสาวพยายามจะรับมีดแทนเขา ชั่วขณะนั้นนางรู้ว่าชายผู้นี้มีใจให้หญิงโง่ผู้นี้ จึงฟันมีดลงไปอย่างแรงและเร็วยิ่งขึ้น ชายหนุ่มเห็นดังนั้นก็ทำเหมือนที่นางคาดเดา ปล่อยมือนางและโอบกอดหญิงสาวไว้ ขณะเดียวกันก็ยกเท้าขึ้นถีบอกนางอย่างแรง

นางมองเห็นความคิดที่เปลี่ยนแปลงของเขา รู้ว่าเขาจะถีบตนแต่ยังคงหลบไม่ทัน ถูกเขาถีบอย่างจังจนลอยหวือลงไปกระแทกพื้นหญ้าอย่างแรง

ความเจ็บปวดระเบิดออกมาจากทรวงอก เลือดทะลักออกมาจากปากทันที

ไม่ต้องตรวจดูก็รู้ว่ากระดูกซี่โครงของตนหักอีกแล้ว ทว่านางยังคงฝืนข่มความเจ็บคลานขึ้นมา พยายามฉวยโอกาสนี้หลบหนี แต่เจ้าคนที่ไม่รู้โผล่มาจากที่ใดปราดมาถึงในชั่วพริบตา นางเงื้อมีดฟันไปที่เขาอีกครั้ง จังหวะนี้กลับถูกเขาแย่งมีดไปจากมือ ครานี้เขาไม่เกรงใจอีก บิดตัวนางอย่างแรงและกดลงบนพื้น ใช้หัวเข่ากดหลังนางไว้ ทำให้นางคิดจะลุกขึ้นหรือตอบโต้ล้วนเป็นไปได้ยาก

เจ้าคนผู้นี้เป็นสารเลวจากที่ใดกันแน่?!

หญิงสาวโกรธเกรี้ยวยิ่งนัก อึดใจต่อมาก็ได้ยินเขาประกาศเสียงดังทั้งที่ยังกดหลังนางอยู่

“มือปราบแห่งกรมอาญากำลังสืบสวนคดี ทุกคนหยุดอยู่กับที่อย่าขยับ หาไม่อย่าโทษว่าข้าสังหารไม่เว้น!”

หญิงสาวค่อยๆ ฟื้นขึ้นมาท่ามกลางแสงไฟอบอุ่น

ไอร้อนไหลเวียนอยู่ในร่างกายช่วยบรรเทาความเจ็บปวด นางเห็นขื่อไม้บนหลังคาก่อน จากนั้นจึงเห็นชายผู้นั้น

“ตื่นแล้วหรือ”

แสงไฟอบอุ่นส่องใบหน้าหล่อเหลาของเขา ฝ่ามือร้อนระอุวางอยู่บนหน้าอกนางถ่ายพลังมาให้

ความทรงจำเอ่อเข้ามาอย่างเชื่องช้า นางจำได้ว่าตัวเองหมดสติไป เพราะชายผู้นี้ปักเข็มลงบนจุดชีพจรหลังคอนางอีกครั้งหลังจากชายหนุ่มที่เรียกตัวเองว่ามือปราบปล่อยตัวนาง

โทสะพุ่งขึ้นมาทันใด นางยกมือขึ้นปัดมือขวาของเขาออก ใช้เล็บข่วนหน้าเขาอย่างรวดเร็วปานสายฟ้า

มือขวาของเขาวาดวงกลมทำลายการโจมตีของนางได้อย่างง่ายดาย ทั้งยังเป็นฝ่ายคว้าข้อมือซ้ายของนางไว้ แต่กลับไม่ลืมมือขวาของนาง มือซ้ายของเขาคว้าจับนิ้วมือขวาของนางที่จิ้มมาที่สองตา จากนั้นออกแรงดึงมือสองข้างของนางให้ห่างออกไป

หญิงสาวไม่ประลองกำลังกับเขา ไม่ถอยแต่กลับรุก อ้าปากกัดไปที่ชีพจรหลักบนคอเขาอย่างแรง