ทดลองอ่าน จุดจอดหัวใจปักหมุดไว้ที่เธอ บทที่ 5-6

บทที่ 6

ทว่าช่วงนี้ฟู่หมิงอวี่กลับกำลังปวดหัวกับเรื่องหนึ่งอยู่

สามปีก่อนเมื่อทุกบริษัทสายการบินใหญ่ลงนามในสัญญาจัดซื้อ ACJ31 กับ COMAC ทางฝ่าย COMAC เองก็เริ่มโครงการฝึกอบรมนักบินให้สอดคล้องกับประเภทของเครื่องบิน ตอนส่งมอบเครื่องบินก็จะส่งมอบนักบินมาให้พร้อมกัน พูดง่ายๆ ก็คือขายเครื่องบินให้แล้ว ยังเอานักบินที่ฝึกอบรมเรียบร้อยใส่ถุงมอบให้ด้วย

เนื่องจาก ACJ31 เป็นเครื่องบินโดยสารที่ COMAC ศึกษาและพัฒนาเองครั้งแรก ยังไม่ได้เปิดตัวต่อสาธารณะก็ได้รับความสนใจแล้ว ในขณะเดียวกันก็ต้องแบกรับความกดดันมหาศาล ดังนั้นการฝึกอบรมนักบินจึงเข้มงวดเป็นพิเศษ

นักบินรุ่นนี้มีชื่อเสียงในเรื่องของการคัดเลือกรอบแรกที่ถูกปัดตกไปมากกว่าหมื่นคน หลังจากนั้นก็ต่อสู้กันทีละรอบท่ามกลางอัตราการคัดออกที่เคร่งครัดของสถาบันการบิน แต่ถึงแม้จะเป็นเช่นนี้ ความสามารถของนักบินที่สำเร็จการศึกษาอย่างราบรื่นก็ยังแบ่งออกเป็นระดับต่างๆ

ดังนั้นเมื่อสองเดือนก่อนทุกบริษัทสายการบินใหญ่ก็เริ่มถูไม้ถูมือปฏิบัติการต่อสู้ช่วงชิงนักบินกัน ไม่ว่าบริษัทไหนๆ ต่างก็อยากได้นักบินที่ยอดเยี่ยมที่สุด เพราะว่าพวกเขาล้วนเป็นหนึ่งในสายการบินที่รับประกันว่ามีความปลอดภัยมากที่สุด

จนถึงตอนนี้รุ่นที่ยอดเยี่ยมที่สุดนั้นก็ถูกแบ่งระดับจนเกือบหมดแล้ว

แน่นอน ก็เหมือนกับการสอบเข้ามหาวิทยาลัยทุกปีที่ต้องมีจ้วงหยวนหนึ่งคน และในกลุ่มนักศึกษาของสถาบันการบินทุกรุ่นก็จะมีนักศึกษาที่ยอดเยี่ยมที่สุดหนึ่งคนเช่นกัน

และตอนนี้นักศึกษาที่ยอดเยี่ยมที่สุดคนนั้นก็ยังไม่รู้ว่าไปตกอยู่ที่ใคร

“รองประธานฟู่ เจรจาไม่สำเร็จครับ” ไป่หยาง เลขาฯ คนใหม่เดินเข้ามาในห้องทำงานของฟู่หมิงอวี่ สีหน้าค่อนข้างลำบากใจ “ความตั้งใจของนักศึกษาที่ยอดเยี่ยมที่สุดคนนั้นยังคงเป็นสายการบินเป่ยจิงครับ”

“เขาได้บอกเหตุผลไหม” ฟู่หมิงอวี่ถาม

นักศึกษาที่ยอดเยี่ยมที่สุดคนนั้นของรุ่นนี้บันทึกการบินเรียกได้ว่างดงาม ไม่ว่าจะเป็นความรู้ภาคทฤษฎีหรือความสามารถภาคปฏิบัติ การสอบทุกครั้งล้วนจับเพื่อนร่วมรุ่นมัดห้อยแล้วเฆี่ยนตี เหยียบกลุ่มลูกรักของสวรรค์ขึ้นเป็นที่หนึ่งได้อย่างเฉิดฉาย แม้แต่ครูฝึกเองก็ชื่นชมนักศึกษาที่แข็งแกร่งคนนี้ซึ่งพบได้น้อยมากไม่หยุดหย่อน จึงทำให้แต่ละบริษัทแย่งชิงกันอย่างดุเดือด

“ไม่ครับ” ไป่หยางตอบ “พวกเราให้เงื่อนไขที่ดีที่สุดภายใต้ขอบเขตที่สามารถยอมรับได้แล้ว ซึ่งไม่ได้ด้อยไปกว่าสายการบินเป่ยจิงแน่นอน แต่เขาก็ยังเลือกสายการบินเป่ยจิงอยู่ดี ดูเหมือนว่าจะเป็นความต้องการส่วนตัวครับ”

ฟู่หมิงอวี่ยกมือขึ้น นิ้วมือสองนิ้วยันหน้าผาก และส่งเสียง “จิ๊” ทีหนึ่ง

“เอาแบบนี้” ฟู่หมิงอวี่กล่าว “ผู้ช่วยพิเศษหูก็ไปทำงานนอกสถานที่ที่นั่นเหมือนกัน พรุ่งนี้คุณกับผู้ช่วยพิเศษหูไปด้วยตัวเองอีกครั้ง”

ไป่หยางจัดปกเสื้อแล้วออกไปจองตั๋วทันที

เช้าวันรุ่งขึ้น ทางสถาบันการบินก็โทรเข้ามา

ฟู่หมิงอวี่เพิ่งมาถึงบริษัท กำลังสาวเท้าเดินผ่านระเบียงทางเดิน เลขาฯ ฝ่ายการจัดการเห็นดังนั้นจึงยกกาแฟมาวางไว้บนโต๊ะของเขาเงียบๆ

“รองประธานฟู่ครับ ดูเหมือนจะยังไม่ได้ครับ” ไป่หยางที่อยู่ปลายสายอารมณ์เสียแล้ว “เขาบอกว่าอาหารบนเครื่องของสายการบินเป่ยจิงอร่อย นี่มันเหตุผลอะไรกัน เชฟชั้นหนึ่งของเราเป็นระดับมิชลิน!”

แค่ฟังก็รู้ว่ากำลังปั่นหัวคนเล่น

ฟู่หมิงอวี่หยุดอยู่หน้าหน้าต่างบานยาวจรดพื้นพลางเอ่ยถาม “ตอนนี้คุณอยู่ไหน”

“อยู่ข้างนอกห้องสำนักงานฝ่ายการศึกษาของพวกเขาครับ ผู้ช่วยพิเศษหูยังอยู่ข้างใน”

“เรียกนักศึกษาคนนั้นมารับโทรศัพท์ ผมจะคุยกับเขา”

ไป่หยางชะงักไปครู่หนึ่ง แล้วตอบรับทันที

ฟู่หมิงอวี่ดื่มกาแฟหนึ่งอึก ปลายสายก็เปลี่ยนคน แต่กลับไม่ส่งเสียงอยู่ช้านาน

“สวัสดีครับ” ฟู่หมิงอวี่เอ่ยปากก่อน “ผมคือผู้อำนวยการฝ่ายปฏิบัติการของสายการบินเหิงซื่อ ฟู่หมิงอวี่”

ปลายสายชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็ได้ยินประโยคแผ่วเบาหนึ่งประโยค “สวัสดีค่ะ รองประธานฟู่”

ฟู่หมิงอวี่ชะงัก ผู้หญิง?

ฟู่หมิงอวี่ข่มความประหลาดใจที่เกิดขึ้นเพียงช่วงสั้นๆ แล้วหันกายกลับไปนั่งลง “ขอสอบถามหน่อย คุณไม่พอใจเงื่อนไขข้อไหนของสายการบินเหิงซื่อครับ”

คนที่อยู่ปลายสายเอ่ยปากอย่างเกียจคร้าน “ไม่มีอะไรไม่พอใจค่ะ แค่อาหารและเครื่องดื่มของสายการบินเป่ยจิงอร่อยกว่านิดหน่อย”

ฟู่หมิงอวี่รู้สึกว่าตัวเองเป็นคนที่ให้เกียรติบุคคลที่มีความสามารถพอสมควร ดังนั้นแม้จะได้ยินเหตุผลที่เล่นเนื้อเล่นตัวเช่นนี้ก็ยังสามารถควบคุมอารมณ์เอาไว้ได้

“ง่ายมากครับ ถ้าคุณต้องการ ทุกครั้งก่อนเที่ยวบินสามารถให้เชฟเตรียมอาหารให้คุณคนเดียวได้ครับ”

“นั่นยุ่งยากมากนะคะ”

“ไม่ยุ่งยากครับ ยังมีความคิดเห็นอย่างอื่นอีกไหมครับ”

ปลายสายโทรศัพท์ยกเงื่อนไขออกมากล่าวทีละข้อ พูดไปยี่สิบกว่านาทีเต็ม

แต่ฟู่หมิงอวี่กลับยอมรับได้ และไม่คิดว่าอีกฝ่ายเจ้าเล่ห์ขี้โกงแต่อย่างใด

ในขณะที่คุยโทรศัพท์เขาก็เปิดโฟลเดอร์ข้อมูลรายละเอียดของนักบินในคอมพิวเตอร์ เมื่ออิงตามการจัดลำดับคะแนนของบันทึกการบินก็หาคนที่ได้คะแนนสูงสุดคนนั้นพบ และเห็นรูปหนึ่งในคอลัมน์ภาพ

นักบินให้ความสำคัญกับรูปร่าง ดังนั้นที่แนบมาด้วยจึงเป็นรูปถ่ายเต็มตัว

คนในภาพสวมเครื่องแบบนักศึกษา รูปร่างผอมเพรียวสูงโปร่ง ยืนอยู่ใต้ปีกเครื่องบิน ท่าทางภูมิฐาน มีชีวิตชีวา บุคลิกยอดเยี่ยมที่สุด

ดูเหมือนจะไม่ได้แต่งหน้า?