หวาหยางไม่สนใจท่าทีเย้ยหยันของเขา นางยื่นข้อเสนอที่ตนเองต้องการออกมาตรงๆ “ฤดูร้อน ทุกวันก่อนนอนท่านต้องอาบน้ำ อย่างน้อยก็ต้องเช็ดตัว ฤดูใบไม้ผลิใบไม้ร่วงสองวันอาบครั้งได้ ฤดูหนาวสามวันอาบครั้งไม่มีปัญหา แน่นอนว่าถ้าเหงื่อออกมากไปเช่นนั้นก็จำเป็นต้องอาบน้ำทุกวัน อีกอย่างไม่ว่าจะอาบน้ำหรือไม่ เท้าล้วนต้องล้างให้สะอาด ปากก็ต้องบ้วนให้สะอาดด้วยเช่นกัน ห้ามมีกลิ่นสุราหลงเหลือ”
เฉินจิ้งจงนิ่งเงียบ
หวาหยางอกกระเพื่อมเมื่อได้เห็นท่าทีดื้อรั้นนั่น
เฉินจิ้งจงกวาดตามองมาคราหนึ่งก่อนจะหลุบตาพูด “แค่ขึ้นเตียงนอนอย่างเดียว องค์หญิงก็ตั้งกฎระเบียบเสียมากมายก่ายกองเช่นนั้น ข้าว่ามันออกจะยุ่งยากเกินไปหน่อย”
“ท่านหมายความเช่นไร”
เฉินจิ้งจงใช้ตะเกียบกวนเส้นบะหมี่ในชามก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองนางเขม็ง “ความหมายก็คือหากทุกคืนองค์หญิงให้ข้าได้นอนอย่างมีความสุข เช่นนั้นองค์หญิงพูดอะไรข้าย่อมล้วนยินดีทำตาม”
หวาหยาง “…”
กลางวันแสกๆ แต่เขากลับกล้าพูดเรื่องหน้าไม่อายออกมาเช่นนี้!
“ฝันไปเถอะ!”
ขณะหมุนตัวกลับไป หวาหยางนึกอยากถ่มน้ำลายใส่หน้าเขาสักครั้งจริงๆ ทว่าการอบรมสั่งสอนตั้งแต่เล็กจนโตบอกให้นางฝืนใจข่มไว้
เฉินจิ้งจงมองแผ่นหลังที่อับอายกลายเป็นโกรธของอีกฝ่ายแล้วยิ้มกล่าว “อย่างนั้นข้าจะยอมให้สักก้าวก็ได้ ไม่จำเป็นต้องทุกคืน ขอแค่ตอนข้าต้องการองค์หญิงยอมให้ความร่วมมือด้วย เงื่อนไขพวกนั้นข้าล้วนรับปาก”
หวาหยางยังคงเดินขึ้นหน้าต่อ
เฉินจิ้งจงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบเล็กน้อย “เป็นสามีภรรยา หนึ่งเดือนแค่ครั้งสองครั้ง บางทีถึงกับไม่มี มิหนำซ้ำยังต้องทนดูองค์หญิงชักสีหน้า เช่นนั้นไหนเลยจะเรียกว่าใช้ชีวิตร่วมกันดีๆ ได้”
หวาหยางชะงักเท้า พูดประชดประชัน “เพราะมีเหตุถึงมีผล หากท่านไม่ทำเรื่องที่ข้าไม่ชอบมากมายก่อน มีหรือที่ข้าจะชักสีหน้าใส่”
“ทางข้าก็เหมือนกัน เป็นองค์หญิงที่หาเรื่องข้าก่อน ข้าถึงได้ไม่อยากให้องค์หญิงได้สมดั่งใจปรารถนา”
หวาหยางยิ้มอย่างอับจน หันกลับไปถลึงตาใส่เขา “ข้าหาเรื่องท่านเมื่อไร!”
“นับตั้งแต่วันแรกที่องค์หญิงแต่งเข้ามา สายตาที่องค์หญิงมองข้าไม่ต่างอะไรกับกำลังเลือกของชิ้นหนึ่ง ไม่เคยเห็นข้าเป็นสามี”
เขาไม่ได้ตาบอด วันที่ยกน้ำชาวันนั้นนางล้วนมองดูพี่ใหญ่กับพี่สามด้วยสายตาชื่นชม หลังชื่นชมเสร็จก็มองดูเขา สีหน้าท่าทางเปลี่ยนเป็นผิดหวังอย่างเห็นได้ชัด
ในเมื่อต้องการแต่งกับพวกบัณฑิตปัญญาชน แล้วนางตอบรับสมรสพระราชทานของฮ่องเต้ด้วยเหตุใด
คนในบ้านอาจยอมให้กับองค์หญิงอย่างนาง ทว่าเขามีศักดิ์ศรี อย่าหวังจะได้เห็นเขาทำตัวประจบประแจงรับใช้
ติดตามตอนต่อไปวันที่ 15 ก.ย. 68
