เนี่ยฮูหยินตัวจริงผู้นั้นไม่อาจทนรับเรื่องอัปยศนี้ได้ นางเป็นคนแข็งกร้าว จึงทุ่มเถียงกับซิ่นหยางโหวหลายต่อหลายครั้ง ซ้ำยังส่งคนไปลอบขับไล่เนี่ยฮูหยินออกจากเรือนของท่านโหว แต่ก็มักถูกซิ่นหยางโหวจับได้ทุกครั้งไป ฝ่ายสามีเริ่มตำหนิว่านางเป็นคนใจแคบ ไม่รู้จักมีเมตตาต่อผู้อื่น สุดท้ายเนี่ยฮูหยินตัวจริงจึงตรอมใจตายเพราะความโกรธแค้น
หลังนางตายไปซิ่นหยางโหวก็รับเนี่ยฮูหยินเข้ามาเป็นภรรยาเอก ไม่ถึงหกเดือนหลังจากแต่งงาน เนี่ยฮูหยินก็ให้กำเนิดเนี่ยชิงหลวน
หรือพูดอีกอย่างว่าเนี่ยฮูหยินตั้งครรภ์แล้วจึงได้เป็นภรรยาเอก
คงจะพอนึกภาพออกว่าบุตรชายหญิงของเนี่ยฮูหยินผู้ล่วงลับอย่างเนี่ยหยวนหวากับน้องชายจะมีความแค้นต่อเนี่ยฮูหยินและบุตรีมากมายเพียงใด
ทว่าเคราะห์หามยามร้าย เนี่ยชิงหลวนที่อายุได้สามขวบเกิดออกผื่นเป็นโรคฝีดาษ น้องชายวัยห้าขวบของเนี่ยหยวนหวาพลอยติดโรคไปด้วย
ผลก็คือน้องชายของเนี่ยหยวนหวาตายเพราะโรคฝีดาษ แต่เนี่ยชิงหลวนกลับรอดตายมาได้
แท้จริงแล้วโรคฝีดาษก็พรากชีวิตเนี่ยชิงหลวนตัวจริงไปด้วยเช่นกัน ที่นางยังมีชีวิตอยู่นั้นเป็นเพราะวิญญาณจากโลกอื่นเข้ามาสวมร่างของนางแทน หากแต่ในสายตาคนภายนอก มีเพียงน้องชายของเนี่ยหยวนหวาที่จากไป ส่วนเนี่ยชิงหลวนเป็นฝ่ายรอดชีวิตมาได้
ไม่ต้องพูดถึงผู้อื่นว่าจะคิดอย่างไร ตัวเนี่ยหยวนหวาเสียใจจนแทบจะคลุ้มคลั่งไปก่อนแล้ว
หวนนึกถึงมารดาที่ต้องตายเพราะเนี่ยฮูหยินคนปัจจุบัน น้องชายที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวก็ยังมาตายจากเพราะบุตรีของหญิงผู้นี้อีก ถ้านางไม่หาทางสังหารแม่ลูกคู่นี้เสีย หลังตายไหนเลยจะเอาหน้าไปพบมารดาและน้องชายได้
ดังนั้นในวันแรกที่เนี่ยชิงหลวนเพิ่งข้ามมิติย้อนเวลามาถึง เนี่ยหยวนหวาก็ได้ลอบเข้ามาในห้องของเนี่ยชิงหลวนอย่างเงียบเชียบแล้ว
นางย่อมหาข้ออ้างขับไล่สาวใช้ทุกคนออกจากห้องไปตั้งแต่ต้น จากนั้นทอดสายตามองเนี่ยชิงหลวนที่ยังนอนสะลึมสะลืออยู่บนเตียง ตัดสินใจเด็ดขาดแล้วว่าจะลงมือ
สิ่งที่นางใช้เป็นอาวุธสังหารก็คือผ้าห่มที่อยู่บนเตียงเนี่ยชิงหลวนนั่นเอง
ตอนนั้นเป็นยามเหมันต์ ผ้าห่มที่ใช้จึงยัดด้วยนุ่นที่หนาและหนัก เนี่ยหยวนหวาในตอนนั้นอายุยังไม่ถึงแปดขวบดี ทั้งยังเป็นคุณหนูใหญ่ตระกูลผู้ดีที่แสนบอบบาง นางย่อมไม่เคยทำเรื่องที่ต้องใช้แรงมากถึงเพียงนี้ แม้จะไม่มีแรงมากพอ นางก็พยายามใช้แรงทั้งหมดที่มี ลากผ้าห่มจนมือสั่นเทาขึ้นคลุมศีรษะเนี่ยชิงหลวน จากนั้นจึงกดผ้าห่มอย่างเอาเป็นเอาตาย
ขณะที่ยังสะลึมสะลือ เนี่ยชิงหลวนพลันรู้สึกหายใจไม่ออก นางเบิกตาขึ้น เบื้องหน้ามีแต่ความดำมืด อยากจะขยับมือเท้าก็จนใจด้วยมีคนมากดทับเอาไว้ ไม่อาจขยับเขยื้อนตัวไปที่ใดได้
อากาศในโปงผ้าห่มน้อยลงทุกที ขณะที่ถูกอุดปากจนเกือบขาดอากาศหายใจตาย เนี่ยชิงหลวนก็ดิ้นสุดแรงเกิด
ทำบ้าอะไร! ตัวข้าเองยังไม่รู้เลยว่าไปทำอีท่าไหนถึงข้ามเวลามายังโลกพังๆ แห่งนี้ แค่ข้ามเวลามายังพอว่า แต่มาได้ไม่ถึงวันก็มีคนรีบร้อนจะฆ่ากันเสียแล้วหรือ!