ทดลองอ่าน ณัฐรัมภา บทที่ 4

ณัฐรัมภาเดินเข้าห้างเพื่อไปยังลานจอดรถด้านหลัง เธอคุยกับณัฐนนท์ไปเรื่อยเปื่อย ส่วนใหญ่เป็นเรื่องสัพเพเหระและข่าวสารบ้านเมือง พอดีผ่านร้านชานมไข่มุกเจ้าโปรดเธอเลยแวะซื้อ ครั้นจ่ายเงินแล้วก็ปรากฏว่าต้องรอคิวอีกเป็นสิบคิว เธอเลยบ่นงึมงำว่ารู้แบบนี้แวะเข้าห้องน้ำก่อนดีกว่า เพราะตอนแรกเห็นคนอยู่หน้าร้านไม่เยอะเลยนึกว่าคิวไม่ยาว เขาเลยอาสาจะรอรับชานมให้เพื่อที่เธอจะได้ไปเข้าห้องน้ำ

หญิงสาวตอบรับข้อเสนอ ปรากฏว่าที่ห้องน้ำก็คนเยอะอีก และเมื่อต้องเสียเวลารอนานพอออกจากห้องน้ำเธอเลยเร่งฝีเท้ากลับไปยังร้านชานมไข่มุกด้วยความเกรงใจณัฐนนท์ ในห้างคนค่อนข้างแน่นเพราะเป็นวันหยุด เธอซอกแซกลัดเลาะผ่านผู้คนไปเรื่อย จนกระทั่งเกือบจะชนเข้ากับคนที่เดินสวนมา เธอเบรกตัวโก่ง ทว่าพอได้เห็นชัดว่าอีกฝ่ายเป็นใครก็ชะงักไป

ไอ้แฟนเก่าเฮงซวย! มากับผู้หญิงอีกต่างหาก แถมเป็นคนละคนกับตอนที่นอกใจเธอด้วย!

ณัฐรัมภาจ้องหน้าอีกฝ่าย ถึงเรื่องราวจะผ่านมาเกือบสองปีแล้วแต่ความโมโหก็ยังพุ่งพรวดขึ้นมา อาจเพราะเพิ่งประสบพบเจอหนุ่มเจ้าชู้อีกคนมาหมาดๆ ถึงผู้ชายจะเป็นคนละคนก็ตาม เธอนึกอยากจะโพล่งความเลวร้ายของเขาให้ผู้หญิงอีกคนทราบ ทว่าสุดท้ายก็หักห้ามใจไว้พร้อมกับเตือนตัวเองว่าไม่แน่อีกฝ่ายอาจรู้อยู่แล้วก็ได้

ดูอย่างกิ๊กคนล่าสุดเธอสิ ผู้หญิงรู้ทั้งรู้ว่ามันจีบผู้หญิงคนอื่นก็ยังอุตส่าห์อยากได้มัน!

หญิงสาวตั้งใจจะฉากหลบแล้วเดินผ่านอดีตแฟน ทว่า…

“ซวยจริงๆ”

อดีตแฟนของเธอพึมพำ ผลคือณัฐรัมภาสะบัดหน้ากลับแล้วแหวสวนไปทันควัน ดวงตาลุกเรืองราวมีเปลวไฟพวยพุ่งอยู่ภายใน

“ฉันน่ะสิซวย เดินมาเจอตัวเสนียดที่สลัดทิ้งจากชีวิตไปแล้วเนี่ย!”

“อย่ามาทำปากดีแถวนี้นะรัมภา” อีกฝ่ายคำรามในลำคอ

“ใครกันแน่ที่ปากดี” หญิงสาวโต้แบบไม่ต้องเสียเวลาคิด

“คุณอยู่นี่เอง ผมกำลังว่าจะไปดูที่ห้องน้ำ เห็นหายไปนานเลย”

ขณะที่สถานการณ์กำลังมาคุ จู่ๆ ณัฐนนท์ก็โผล่มา ณัฐรัมภาชะงักไปนิดหนึ่ง ทั้งตกใจทั้งงุนงง

“ห้องน้ำคนเยอะมากเลย ขอโทษทีค่ะ”

“นี่ชานมของคุณ” ชายหนุ่มผู้มาใหม่ส่งแก้วชานมให้เธอ

“ขอบคุณค่ะ” มัณฑนากรสาวรับแก้วมา แต่ไม่ทันไรอดีตแฟนก็ส่งเสียงขึ้นมาอีก

“ก็หาคนใหม่ได้เรื่อยๆ นี่…คุณระวังไว้หน่อยก็ดีนะ เห็นสวยๆ แบบนี้โรคจิตดีๆ นี่เอง ปากก็ยังกับกรรไกร”

ณัฐรัมภาแทบจะเอาแก้วชานมไข่มุกเขวี้ยงใส่หน้าอีกฝ่าย แต่พอดีนึกขึ้นได้ว่ามันแพง หนำซ้ำเธอยังไม่ได้ดื่มเลยสักอึก เธอไม่ควรแลกชานมอร่อยๆ กับขยะเปียกอย่างไอ้บ้านี่…เมื่อคิดแบบนี้เธอเลยยั้งมือ กำแก้วชานมไว้แน่นแล้วตั้งท่าจะเหวี่ยงใส่แฟนเก่าอีกรอบ ทว่าณัฐนนท์กลับพูดขึ้นมาก่อนอย่างคาดไม่ถึง

“โดยปกติถ้าผู้ชายไม่สร้างปัญหา ผู้หญิงก็คงไม่ร้าย แล้วการที่คุณมาว่าร้ายคนอื่นต่อหน้าเจ้าตัวแบบนี้มันก็ดูเป็นปัญหานะ คนทั่วไปเขาไม่ทำกันหรอก”

“อย่าเสียเวลาเลยคุณ บางคนก็จิตสำนึกต่ำกว่าคนทั่วไป เพราะคนทั่วไปเขาไม่โกหกหน้าตาย แถหน้าด้าน ซุกกิ๊ก นอกใจแฟนกัน” ณัฐรัมภาทำท่าเหมือนไม่ใส่ใจแต่ก็เน้นเสียงทุกประโยค จากนั้นเธอก็ผินหน้าไปหาหญิงสาวอีกคนที่แฟนเก่าควงมา “ขอให้คุณโชคดีแล้วกันนะคะ”

แล้วมัณฑนากรสาวก็ผละจากมา แต่ก็ไม่เร็วนักเพราะมีณัฐนนท์อยู่ด้วย เขาเดินตามเธอแบบเงียบๆ จนกระทั่งเดินมาไกลพอสมควรเธอเลยหันไปส่งยิ้มให้

“ขอบคุณนะคะ”

“ถ้าเรื่องที่ผมรอรับชานมให้คุณขอบคุณแล้วนะ แต่นอกนั้นผมไม่ได้ทำอะไร”

ฟังคำตอบจากชายหนุ่มแล้วเธอก็ถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะดูดชานมไข่มุกอีกอึก หลังจากเมื่อครู่ดูดไปรวดเดียวครึ่งแก้วเพื่อให้อารมณ์หงุดหงิดเจือจางลงบ้าง…พูดตามจริงเธออับอายมากทีเดียว ณัฐนนท์เป็นลูกค้าของเธอ ถึงจะทำความรู้จักกันแบบเพื่อนก่อนแต่มันก็แค่ชั่วโมงเดียวด้วยซ้ำ เขาไม่ควรต้องมาเจออะไรแบบนี้ แต่เขาก็เป็นคนดีมากที่ปกป้องเธอแม้จะไม่รู้เรื่องอะไรเลยก็ตาม