ทดลองอ่าน ดุจรักดั่งห้วงดาราพร่างพราย เล่ม 1 บทที่ 10

เซียวฮูหยินตะลึงงันไปชั่วครู่ นึกถึงเรื่องในอดีตแล้วทอดถอนใจออกมา “ในครอบครัวพวกเรา…คนที่ได้รับความไม่เป็นธรรมที่สุดก็คือน้องรอง”

เฉิงสื่อดึงผ้าลงมาแล้วเอ่ยเสียงเบา “วัยเด็กทางบ้านขัดสน ไม่มีเงินให้เขาไปเล่าเรียน ต่อมาเกิดศึกสงคราม กลับทำให้พวกเราได้คบหาบัณฑิตหลายคน มีผู้หนึ่งจะช่วยฝากเขาเข้าสำนักศึกษาที่ภูเขาไป๋ลู่ไปเล่าเรียนกับอาจารย์ซังผู้เฒ่า ทว่า…” สองตาเขาน้ำตารื้น “พวกเราสู้ศึกอยู่ข้างนอก อย่างไรก็ต้องมีคนดูแลครอบครัว เขาจึงอาสารั้งอยู่บ้าน ให้น้องสามไปแทน”

เซียวฮูหยินหลั่งน้ำตากล่าว “ต่อมาน้องสามเล่าเรียนประสบความสำเร็จ เป็นที่ชื่นชมของฝ่าบาทจึงได้รับตำแหน่งขุนนาง ตอนนั้นน้องรองยินดียิ่งกว่าใคร เสีย…เสียดายก็แต่ตัวเขาเอง…”

เฉิงสื่อปาดน้ำตาก่อนเอ่ย “เขาไม่เหมือนกับน้องสาม เขาเล่าเรียนมิใช่เพื่อเป็นขุนนางหรือแสวงหาความร่ำรวย หากแต่เพราะรักในการศึกษาค้นคว้าตำราปรัชญาข่งจื่อ หนนี้…ข้าจะต้องให้เขาได้สมปรารถนา!”

เซียวฮูหยินถามด้วยความยินดี “น้องรองรับปากแล้ว?”

“ในที่สุดก็ผงกศีรษะจนได้!” เฉิงสื่อพรูลมหายใจ ขบคิดเล็กน้อยก่อนเอ่ยเย้า “ตอนนั้นให้น้องสามไปเล่าเรียนที่ภูเขาไป๋ลู่ก็ดีเหมือนกัน เจ้าหนุ่มนี่หน้าตาละม้ายท่านพ่อยิ่งกว่าใคร สุดท้ายถึงกับขอได้บุตรีที่เป็นดั่งไข่มุกกลางฝ่ามือของอาจารย์ซังผู้เฒ่า ตอนนี้ครอบครัวพวกเราก็นับว่าย่างเท้าข้างหนึ่งข้ามธรณีประตูไปแล้ว มีคนแนะนำฝากตัว จะไปยังเรือนรับรองของบัณฑิตใหญ่ท่านใดก็ล้วนได้ทั้งสิ้น”

เซียวฮูหยินตบเตียงเอ่ยอย่างเฉียบขาด “ดี ฉลองปีใหม่แล้วก็ส่งน้องรองเดินทางเลย ข้าต้องการจะให้หญิงต่ำช้านั่นรอเก้ออยู่พอดี!”

เอ่ยถึงเก่อซื่อ เฉิงสื่อเองก็มีไฟโทสะเต็มท้อง “ให้รอเก้ออันใดกัน หย่าทิ้งไปเลยก็สิ้นเรื่อง มีสตรีเยี่ยงนี้อยู่ข้างกายคอยติเตียนทั้งวี่วันว่าตาขาวไม่เอาไหน น้องรองถึงได้ห่อเหี่ยวเช่นนี้! หากหญิงต่ำช้านี่แค่ยุแยงอยู่ในเรือนหลังก็ยังพอทำเนา แต่นี่ถึงกับฉวยจังหวะที่พวกเราไม่อยู่ เจ้ากี้เจ้าการจะขายลูกเมียของเถียนติ่ง! หากมิใช่การศึกแนวหน้าสำคัญยิ่ง ข้าก็อยากจะกลับมาหวดแส้ใส่นางยกหนึ่งเดี๋ยวนั้นเลย! เฮอะ นายท่านผู้เฒ่าเก่อรักถนอมนางเพียงใด ในเมื่อนางไม่เห็นน้องรองเข้าตา รีบๆ แต่งสามีใหม่ก็ดีออก สกุลเก่อไม่มีทางจะไม่ยินยอม ไยต้องทนมองหน้ากันให้ระอาเช่นนี้ด้วย”

เซียวฮูหยินเอ่ยอย่างเหยียดหยาม “ท่านนึกหรือว่านางไม่เคยคิดจะแต่งงานใหม่” ตั้งแต่สิบกว่าปีก่อนนางก็เคยคิดแล้ว!

“เช่นนั้นเหตุใดนางไม่แต่งงานใหม่ไปเสียเล่า” เฉิงสื่อเสียดายยิ่งนัก

เซียวฮูหยินค้อนเขาหนึ่งวง “เรื่องนี้ท่านไม่ต้องยุ่งดีกว่า” นางเอ่ยพลางจัดแต่งเสื้อผ้า ท่าทางจะออกไปข้างนอก

เฉิงสื่อถามด้วยความแปลกใจ “เจ้าจะไปที่ใดหรือ”

เซียวฮูหยินหันมากล่าวเสียงเย็น “หญิงต่ำช้านั่นเพิ่งถูกพวกเราประณามในโถงจัดเลี้ยง เมื่อครู่ท่านอยู่กับน้องรอง นางไม่สะดวกจะเข้าไป ตอนนี้ท่านกลับห้องมาแล้ว มีหรือนางจะไม่ไปร้องไห้โวยวายใส่น้องรอง พวกเรากลับมาอยู่เมืองหลวงแล้ว ยังจะเบิกตามองน้องรองถูกหญิงต่ำช้านั่นลบหลู่อีกหรือ!”

ติดตามรายละเอียดการ Pre-order จากเพจมากกว่ารัก