ทดลองอ่าน ตัวร้ายต้องสวมบทบาทอยู่ทุกวัน เล่ม 1 บทที่ 1-2

‘โฮสต์ ได้อ่านเนื้อหานิยายโดยคร่าวจบแล้ว

เป้าหมาย : ทำความปรารถนาของเฉินฮองเฮาให้เป็นจริง ทำให้องค์ชายเจ็ดเสียใจกับสิ่งที่ทำลงไป

รางวัล : โฮสต์สามารถกลับโลกเดิมและความปรารถนาจะเป็นจริงหนึ่งเรื่อง’

ซ่งชิงฟังเสียงอิเล็กทรอนิกส์ในโสต ดวงตาพลันสว่างวาบขึ้นมาทันที

แม้เธออยู่ที่นี่จะมีชีวิตมั่งคั่ง มีเกียรติ และอยู่ดีกินดีเช่นกัน แต่สมัยโบราณเป็นที่ที่ดีเสียที่ใด อยู่บ้านต้องพึ่งพาบิดาและพี่ชาย ออกจากบ้านต้องพึ่งพาสามี แต่พึ่งพาอะไรก็มิสู้พึ่งพาตนเอง!

ตัวซ่งชิงมีฝีมือการแสดงอยู่แถวหน้า ได้รับความนิยมและโด่งดังมากในวงการบันเทิง พอได้เป็นราชินีจอเงินอะไรก็ง่ายไปหมด ต้องการสิ่งใดก็ได้สิ่งนั้น เหลือก็แค่คว้าตัวหนุ่มหล่อสักคนมาปรนนิบัติพัดวี ถ้าสามารถกลับไปได้ ใครมันจะไปอยากอยู่ในสถานที่ที่ไม่มีแม้แต่ชักโครก ซ้ำยังต้องใช้ผู้ชายร่วมกัน!

ซ่งชิงมีความหวังแล้วก็มีท่าทางกระปรี้กระเปร่าขึ้นมาทันใด

‘แต่ฉันถูกโคมไฟทับแบนแต๊ดแต๋ไปแล้ว กลับไปไม่ต้องไปนอนกินดินอยู่ในโลง?’

เสียงจากระบบปราศจากระลอกคลื่นรบกวน ‘กลับไปในชั่วพริบตาก่อนถูกโคมไฟหล่นใส่ คุณมีโอกาสหลบพ้น’

ซ่งชิงโล่งใจได้เปลาะหนึ่ง ความรักสวยรักงามของเธอเป็นที่รับรู้กันทั่ว เธอซ่งชิงต่อให้ตายแล้วก็ยังต้องเป็นผีสาวที่สวยที่สุด เธอไม่อยากกลายเป็นผลแตงที่ถูกทับเละ

‘ความปรารถนาอะไรก็ได้? เช่นสั่งให้คู่ปรับของฉันคุกเข่าเรียกฉันว่าแม่?’

ระบบชะงักไปชั่วครู่ มนุษย์ล้วนแต่ต้องการภูเขาเงินภูเขาทองและอำนาจบารมี มีใครที่ไหนต้องการเหมือนหญิงสาวคนนี้บ้าง…

‘ได้’

ซ่งชิงดีใจจนยกยิ้มที่มุมปาก ไม่รู้ว่าระบบจะมองเห็นหรือไม่

‘อย่าว่าฉันอย่างนั้นอย่างนี้เลย แต่พวกคุณไปคุ้ยตำนานหลิ่วอิงเรื่องนี้ออกมาจากสมัยดึกดำบรรพ์ใช่ไหม พล็อตซ้ำซากสุดๆ แต่ยังไงตอนนี้ฉันก็ว่างจากการถ่ายหนัง จะกล้ำกลืนฝืนใจลองแสดงเรื่องนี้ดูหน่อยก็แล้วกัน มีฉันซ่งชิงอยู่ ใครหน้าไหนก็อย่าหวังจะมาเป็นตัวเอก’

นับตั้งแต่วันนี้ไปตัวเอกจะชื่อว่าเฉินวั่งซูเท่านั้น

ทำให้พระเอกเสียใจกับสิ่งที่ทำลงไป? นี่ยังไม่ชัดอีกหรือ ก็คือต้องทำให้พระเอกตามง้อขอนางคืนดีอย่างไรเล่า!

เฉินวั่งซูคนก่อนไม่เข้าใจ แต่เฉินวั่งซูคนนี้เข้าใจในชั่วขณะเดียว

ชายโฉดหญิงชั่วที่ยืนทำหน้าเอียงอาย แผ่กลิ่นเหม็นเปรี้ยว^* อยู่ในป่าท้อนั่นไม่ใช่องค์ชายเจ็ดกับหลิ่วอิงหรือไร

องค์ชายเจ็ดมีท่าทางสง่าผ่าเผย ดูมีความเที่ยงธรรมและใจบุญสุนทาน ถึงจะไม่มีเค้าโครงเรื่องที่ระบบแนะแนว ซ่งชิงก็มองออกได้ว่าคนผู้นี้ไม่ได้เป็นแค่องค์ชายธรรมดาๆ เหมือนที่หลี่ซื่อพูดเมื่อครู่ก่อนอย่างเด็ดขาด

ส่วนหลิ่วอิงผู้นั้น…นางหันหลังให้ทางด้านนี้ภาพจึงย้อนแสง แต่ลำพังดูจากรูปร่างที่เล็กอ้อนแอ้นกลับดูเหมือนเป็นแม่นางจากแดนใต้ คิดว่ายามเอ่ยปากพูดจะต้องไพเราะนุ่มนวลชวนให้คนชื่นชอบ

เนื้อเรื่องตรงนี้ก็คือ ‘หลิ่วอิงใช้แผนการพิสูจน์ตัวตนในป่าท้อ องค์ชายเจ็ดผลาญเงินต้อนรับสหายวัยเยาว์ในงานเลี้ยงวสันต์’