ทดลองอ่าน ตัวร้ายต้องสวมบทบาทอยู่ทุกวัน เล่ม 1 บทที่ 15-16

บทที่ 16

เฉินวั่งซูเม้มปาก มือที่ถูกพระชายาองค์ชายสามกุมไว้พลิกกุมกลับไปสุดแรงเกิด พระชายาองค์ชายสามร้องโอ๊ยออกมาพร้อมน้ำตาร่วงเผาะ

เจ็บเกินไปแล้ว! เฉินวั่งซูไม่เคยฝึกยุทธ์ ไยจึงมีแรงมากปานนี้!

นางสูดหายใจ รีบเก็บมือกลับมาแทบไม่ทัน หยิบผ้าเช็ดหน้าซับน้ำตา แล้วอดจะสะบัดมือที่ขึ้นสีแดงไปมาไม่ได้ “พี่รู้ถึงความลำบากใจของเจ้า ที่นี่มิมีคนนอก หากเจ้าอยากร้องไห้ก็ร้องเถิด”

เฉินวั่งซูเงยหน้ามองพระชายาองค์ชายสามด้วยท่าทางจริงจัง “ข้าไม่ร้อง เหตุใดข้าต้องร้อง ข้าควรวางตัวไว้ตรงที่ใด? ข้าเป็นว่าที่พระชายาขององค์ชายเจ็ด พี่หญิงควรถามเกามู่เฉิงผู้นั้นมากกว่าว่าควรวางตัวเช่นไร ชู้กลายมาเป็นอนุ! คนแซ่เกานางนั้นจะทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็ดี จะเข้าจวนไปเป็นอนุก็ช่าง ไม่ว่าอย่างไรข้าเฉินวั่งซูก็จะเป็นผู้ที่องค์ชายเจ็ดจำเป็นต้องใช้เกี้ยวแปดคนหาม^* มารับเข้าจวน! สกุลเกาอวดดีเพียงไร เข้าจวนไปแล้วก็ยังต้องเรียกข้าด้วยความเคารพ ต้องคอยยกน้ำชาให้ข้าอยู่ดี!”

นางมีท่าทางฮึกเหิม วาจาทำเอาพระชายาองค์ชายสามตะลึงงัน ทว่าประหนึ่งเปิดประตูปล่อยน้ำ ครั้นแรงฮึดนั้นหมดไปเสียงก็อ่อนลงอีกครั้ง “เมื่อครู่นี้พี่หญิงมิใช่บอกข้าเช่นนี้หรือไร พี่เขยมีอนุเป็นโขยง แต่ภรรยาเอกก็คือภรรยาเอก เป็นผู้ที่ได้รับความสำคัญที่สุด”

พระชายาองค์ชายสามถูกฟาดโดยไม่ทันตั้งตัวก็อ้าปากพะงาบ พูดไม่ออกไปชั่วขณะ

เฉินวั่งซูนึกขบขันในใจ ข้าจะดูซิว่าเจ้าจะแสดงต่อไปอย่างไร!

เห็นใครเป็นคนโง่กัน คันฉ่องในใจนางชัดใสกว่าคันฉ่องทองแดงที่ส่องเมื่อเช้านี้เป็นหมื่นเท่า

หากถามว่าในเมืองหลวงนี้ใครหวังให้เกามู่เฉิงแต่งกับองค์ชายเจ็ดที่สุด มิใช่คนตรงหน้านี้จะยังเป็นใครไปได้

หากนางแต่งงานไปกับองค์ชายเจ็ดสกุลเฉินก็จะมีพระชายาองค์ชายถึงสองคน ไม่ว่าสนับสนุนใครขึ้นเป็นใหญ่ก็จะได้เป็นเครือญาติฝ่ายฮองเฮาทั้งสิ้น

แม้เฉินเป่ยผู้เป็นปู่จะไม่อยู่แล้ว ชาวต้าเฉินก็จดจำเขามิค่อยได้แล้ว แต่กิตติศัพท์ความยอมหักไม่ยอมงอของเขายังคงอยู่ในตระกูล สกุลเฉินนี้จะมีฝ่ายเรืองอำนาจได้แค่ฝ่ายเดียว ดังนั้นหากเฉินวั่งซูได้ขึ้นมาก็เท่ากับตัดทอนอำนาจของจวนองค์ชายสาม

ถัดมาต้องเริ่มกล่าวถึงสกุลเกา

สกุลเกามีองค์ชายสามและองค์ชายแปด องค์ชายสามมีอายุมากกว่า ทั้งยังเลื่องลือด้านความเก่งกาจสามารถ ปัจจุบันกำลังได้เปรียบ สกุลเกาย่อมจะสนับสนุนเต็มกำลัง

ทว่าถ้ามิใช่เพราะสกุลเกาเกิดความคิดจะให้กำเนิดตัวสำรอง มีหรือจะต้องบังคับเกามู่เฉิงให้แต่งงานกับองค์ชายแปดให้ได้

เสี่ยวเกาซื่อมารดาบังเกิดเกล้าขององค์ชายแปดเป็นที่โปรดปรานในวังมาหลายปี แม้อายุของเขาจะยังน้อย แต่ความฉลาดเฉลียวก็เริ่มแสดงออกมาแล้ว เป็นที่ชื่นชมปลาบปลื้มของฮ่องเต้อย่างมาก หากองค์ชายแปดแต่งงานกับเกามู่เฉิงก็เท่ากับมีสายสัมพันธ์กับสกุลเกาแน่นขึ้นอีกชั้น ถึงเวลานั้นแนวโน้มสถานการณ์จะเป็นอย่างไรก็ยังยากจะบอกได้

หากพระชายาองค์ชายสามหวังดีต่อนางจากใจจริงก็เรียกได้ว่าผีหลอกกลางวันแสกๆ แล้ว!