ทดลองอ่าน ตื่นเสียทีจะไม่มีทายาทแล้ว! บทที่ 2

“เป็นหัวขโมยจากที่ใด กล้าบังอาจหมายตาหุ่นเวทของข้า!” เสียงของเฟิงจงดังขึ้นตามมา แต่กลับไม่เห็นเงาคน

ซีกวงนึกขันอยู่บ้าง ขณะเดียวกันก็รู้สึกทึ่งในความสามารถของนางด้วย หนึ่งวันบนสวรรค์เท่ากับหนึ่งปีบนพิภพเบื้องล่าง เขาจากไปเพียงไม่กี่ชั่วยามเท่านั้น พิภพมนุษย์อย่างมากก็ผ่านไปไม่กี่เดือน ในช่วงเวลาเพียงไม่กี่เดือนนี้ กระทั่งร่างกลวงที่ไร้จิตวิญญาณ นางก็สามารถควบคุมได้แล้ว ช่างสมเป็นจ่งเสินจริงๆ

ซีกวงย้อนถามเสียงกังวาน “ข้าก็อยากรู้เช่นกันว่าเป็นหัวขโมยจากที่ใด ถึงกับกล้าบังอาจใช้เทพเป็นหุ่นเวท”

เฟิงจงหัวเราะเบาๆ “เจ้าก็ทายดูสิ”

น้ำเสียงกลั้วหัวเราะของสาวน้อยแฝงด้วยอารมณ์ขันซุกซนอยู่หลายส่วน

ซีกวงวางแผนในใจอย่างว่องไวก่อนเอ่ยปากตอบ “ข้าว่าน่าจะเป็นจ่งเสินเฟิงจงกระมัง”

“เอ๋?” เสียงของเฟิงจงชะงักไปเล็กน้อย “เจ้ารู้จักข้าด้วยหรือ”

ซีกวงกล่าว “ในห้วงฝันคืนก่อนข้าได้รับบัญชาจากมหาเทพหนี่ว์วา ให้วันนี้ในยามนี้มาพบกับจ่งเสินที่นี่ ดังนั้นข้าจึงทายออกไปเช่นนี้”

“หืม เช่นนั้นไหนเจ้าลองว่ามา มหาเทพหนี่ว์วามีรูปโฉมเช่นไร”

ซีกวงปรายตามองเฟิงจง “ก็งดงามกว่าเจ้าน่ะสิ”

“โอ๊ะ เจ้าเคยพบนางจริงเสียด้วย!” เฟิงจงเทิดทูนมหาเทพหนี่ว์วาเป็นอย่างยิ่ง นางจึงเห็นพ้องกับคำกล่าวนี้ของเขาอย่างเต็มเปี่ยม “มิผิดๆ มหาเทพหนี่ว์วางดงามที่สุดแล้ว”

ซีกวงพลันรู้สึกว่าตนเองช่างเป็นอัจฉริยะโดยแท้!

ขณะที่กำลังสนทนากันอยู่นั้น พลันได้ยินเสียงซ่าดังขึ้นบนผิวน้ำ จู่ๆ ฉยงฉีซึ่งเดิมทีดำดิ่งอยู่ข้างใต้ก็พุ่งขึ้นจากผิวน้ำมาอีกครา

เมื่อครู่ซีกวงถอยห่างจากริมน้ำเพื่อหลบหลีกการโจมตีของเซวียนชิง ทว่าเซวียนชิงยังคงยืนอยู่ตรงนั้น ฉยงฉีจึงแผดคำรามลั่นพลางกระโจนตรงเข้าใส่เซวียนชิงทันที

เซวียนชิงซึ่งแต่เดิมยืนนิ่งไม่เคลื่อนไหวพลันตวัดกระดูกสีขาวท่อนนั้นขึ้นต้านรับแล้วถอยปราดติดๆ กันหลายก้าว จวบจนถึงริมขอบผาจึงได้หยุด เบื้องหลังของเซวียนชิงยามนี้คือเส้นทางขึ้นเขาอันแคบคดเคี้ยว แม้เขารับมือฉยงฉีได้อย่างรวดเร็ว ทว่าชายเสื้อของเขาก็ยังถูกฉีกขาดไปส่วนหนึ่ง

ฉยงฉีจู่โจมไม่สำเร็จในครั้งเดียว ทั้งติดขัดที่ซีกวงอยู่ใกล้ๆ มันจึงคำรามเสียงต่ำพลางวนเวียนอยู่ริมน้ำโดยไม่ได้ตามโจมตีต่อ

เฟิงจงเบี่ยงกายเดินออกมาจากเบื้องหลังของเซวียนชิง นางมุ่นคิ้วจับจ้องฉยงฉีพลางกวาดมองซีกวงด้วยแวบหนึ่ง ซีกวงก็มองเห็นนางแล้วเช่นกัน

สาวน้อยผู้มีอาภรณ์สวรรค์พันกายแลดูอ่อนช้อยพลิ้วไหว บัดนี้นางมีเรือนผมยาวจรดเอวแล้ว สองแก้มที่เคยอวบอิ่มตอบลงไปมาก แต่ก็ยังขับเน้นให้ดวงตาซึ่งมีนัยน์ตาสีดำชัดเจนคู่นั้นยิ่งโดดเด่นสะดุดตา หากมิใช่รู้จักนางมาก่อน จากรูปโฉมภายนอกเช่นนี้ไม่ว่าจะมองอย่างไรในสายตาของซีกวงก็ล้วนเป็นสาวน้อยผู้งามบริสุทธิ์ไร้เดียงสา