ทดลองอ่าน ตื่นเสียทีจะไม่มีทายาทแล้ว! บทที่ 8

เฟิงจงมุ่นคิ้ว กระทั่งซีกวงก็ยังไม่รู้ละเอียดเท่านี้ แล้วพวกเขาไปรู้มาได้อย่างไร นางคิดได้อย่างรวดเร็ว…จะต้องเป็นอวี้ถูแน่ๆ มิน่าเขาถึงได้บอกว่าพิภพสวรรค์โกลาหลไปทั่วแล้ว

อวี้ถูกับนางเป็นศิษย์ของมหาเทพหนี่ว์วาเช่นเดียวกัน จึงมีความเข้าใจต่อกันเป็นอย่างดี เทพสวรรค์เช่นนางซึ่งถือกำเนิดขึ้นโดยมีมหาเทพมอบวิสุทธิ์โลหิตให้ ย่อมมีเพียงการใช้วิสุทธิ์โลหิตของเทพเซียนเช่นเดิมเท่านั้น ร่างถึงจะชะล้างความเป็นมนุษย์ออกไปและคืนสู่ความเป็นเทพได้ อวี้ถูย่อมรู้เรื่องนี้กระจ่างชัดยิ่งกว่าผู้ใดทั้งหมด

“ข้าไม่เคยพูดสักนิดว่าต้องการผู้ที่มีพลังตบะสูงสุด” นางใช้คทาหม่อนมังกรพยุงกายเดินกลับเข้าข่ายอาคมไป “มหาเทพหนี่ว์วาเป็นถึงเทพผู้สร้างโลก เทพเซียนในพิภพสวรรค์ตอนนี้ต่อให้มีพลังตบะสูงสักเพียงใด แต่ไหนเลยจะเหนือไปกว่าพลังตบะของเทพผู้สร้างโลกได้”

ชิงหลีกับฉีอวิ๋นไร้คำพูดไปทันที เนิ่นนานผ่านไปฉีอวิ๋นถึงค่อยเอ่ยถามเสียงเบา “เช่นนั้นจ่งเสินต้องการเทพเซียนแบบใดเล่า”

“ข้าย่อมพิจารณาได้ด้วยตนเอง พวกเจ้าเพียงแสดงความสามารถของตนเองออกมาก็พอ”

วาจาของเฟิงจงเพิ่งจบคำ กองไฟเบื้องหน้าสายตาก็พลันดับมอด ลมพายุยิ่งโหมรุนแรงมากขึ้น กรวดทรายปลิวว่อน กระทั่งดวงตายังลืมไม่ขึ้น

“จ่งเสิน” ชิงหลีคลำหาในความมืดพลางร้องเรียก เหมือนเขาคิดจะมาช่วยยุดร่างนางขึ้น ทว่ากลับถูกกระแสลมหอบกระเด็นไปชนกับฉีอวิ๋นแทน ทำเอาฉีอวิ๋นต้องร้องโอดโอยออกมา

เฟิงจงที่อยู่ในข่ายอาคมนั้นปกติดีทุกอย่าง ก่อนที่จู่ๆ มือของนางจะถูกคนผู้หนึ่งดึงไป พร้อมกันนั้นฉยงฉีก็ถูกยัดเข้ามาในอ้อมอกของนางแล้ว ท้องอันกลมดิกของมันแข็งจนทิ่มตำมือได้ทีเดียว จากนั้นนางก็ลอยออกไปพร้อมกับคนผู้นั้น กระทั่งห่างออกไปไกลลิบแล้ว นางก็ยังสามารถได้ยินเสียงชิงหลีกับฉีอวิ๋นที่กำลังตะโกนเรียกหานาง

ลมพายุโหมกระโชก เฟิงจงแทบไม่อาจลืมตาได้เลย ดวงหน้าครึ่งซีกต้องซุกอยู่ในอ้อมแขนของคนผู้นั้น แน่นอนว่านางย่อมสูดได้ถึงกลิ่นอายของแสงตะวันจากบนร่างเขา “เหตุใดเจ้ามาเอาป่านนี้”

ซีกวงถอนหายใจ “อย่าให้เอ่ยถึงเลย ในพิภพสวรรค์ต่างก็รู้เรื่องที่เจ้าจะยืมวิสุทธิ์โลหิตมาบำเพ็ญเซียนกันหมดแล้ว ตอนนี้ถึงกับต่อสู้กันชุลมุน บางทีอาจมีใครไปแพร่ข่าวหมายชักนำให้เกิดความแตกแยกขึ้นภายในพิภพสวรรค์ก็เป็นได้”

“นอกจากอวี้ถูแล้วยังจะมีใครได้อีก!” เฟิงจงร้องเพ้ยเพื่อพ่นเอาทรายออกจากปาก ถูซานสือฟางพูดไม่ผิดเลย คราวนี้นางได้กลายเป็น ‘เจ้าหายนะ’ ไปจริงๆ แล้ว

(ติดตามตอนต่อไปวันที่ 31 ต.ค. 62)