ทดลองอ่าน นางสาวอันดับสอง บทที่ 2 – บทที่ 3

หลังจากวันนั้นไม่กี่วันธันวาก็นัดให้ทุกคนมาเล่นบาสด้วยกัน และแน่นอนว่ามีปลายฟ้าด้วย ทุกคนเกร็งกันหมดยกเว้นเชน แต่แทนที่จะต้องอ่อนข้อให้ปลายฟ้า หรือแกล้งโยนลูกให้ไม่ลงห่วง พวกเขากลับมีความเครียดอย่างอื่นขึ้นมาแทน

เครียดที่ว่าจะแย่งบอลจากหญิงสาวยังไง ไหงคนสวยเล่นบาสโคตรเก่ง!

“ไอ้ธัน ปลายเป็นทีมชาติป่ะวะ ดูดิขนาดวิ่งตั้งนานยังดูไม่เหนื่อย” นิกกี้พูดขึ้น ก่อนหน้านี้เขาจำไม่ได้แล้วว่าตัวเองใจเต้นแรงด้วยความตื่นเต้นแค่ไหน แต่ตอนนี้กลับรู้สึกเหนื่อยจนหัวใจแทบหยุดเต้น ทั้งธันวา ธนดล และเขานั่งอยู่บนพื้นข้างสนามเพื่อดูปลายฟ้ากับเชนเล่นกันสองคนแบบวันออนวัน

“เก่งนะ สามคนนั่นหมอบไปแล้ว” เชนว่า

“เมื่อก่อนปลายเล่นบ่อย แต่หลังๆ เปลี่ยนมาชกมวย แบบฟิตเนสน่ะ ไม่ได้จริงจังอะไร” ปลายฟ้าว่า พอกฤษณเข้าเรียนมหาวิทยาลัยก็เลยไม่ค่อยมีเวลามาเล่นกับเธอและกฤษราอีก เธอจึงหากิจกรรมอย่างอื่นทำแทน

“พอแค่นี้ก่อนเถอะ ฉันต้องกลับบ้านแล้ว”

“โอเค” ปลายฟ้าว่า

เชนเดินไปที่กระเป๋าของตัวเองพร้อมกับปลายฟ้า เขาหยิบผ้าขนหนูขึ้นมาเช็ดเหงื่อ เห็นหญิงสาวหยิบน้ำมาดื่มแล้วก็เก็บลงไปในกระเป๋าเป้ รูดซิปเตรียมจะสะพาย

“เหงื่อเธอออกเยอะเลย เอานี่เช็ดก่อนดีกว่า” ชายหนุ่มพูดขึ้นมาพร้อมหยิบผ้าขนหนูอีกผืนในกระเป๋าของเขาเช็ดที่ข้างลำคอของอีกฝ่าย ดูแล้วอาจจะเป็นการกระทำที่ไม่เหมาะสมเท่าไหร่ เหมือนกับเขาพยายามจะแต๊ะอั๋งผู้หญิง แต่ปลายฟ้ากลับไม่รู้สึกอย่างนั้น สายตาของเขาไม่ได้มีเจตนาแอบแฝง กลับหมายความอย่างที่พูดจริงๆ

“ขะ…ขอบคุณมาก” ปลายฟ้ากล่าวขอบคุณเสียงสั่น ใจเธอเต้นแรงไปหมด หญิงสาวจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าวันนั้นเดินออกมาด้วยสีหน้ายังไง รู้แต่ว่าตั้งแต่วันนั้นไม่ว่าจะเห็นเชนที่ไหนเธอก็ไม่กล้าสบตาอีกเลย

ความอึดอัดนี้ทำให้ปลายฟ้ารู้สึกเหมือนกำลังหายใจไม่ออก เธอต้องระบายให้ใครสักคนฟัง แต่เพื่อนที่เรียนด้วยกันก็ไม่สนิทกันมากพอ ดังนั้นจึงกลายเป็นกฤษราที่ต้องฟังเรื่องของผู้ชายนิรนามคนนี้ ตอนแรกกฤษราก็สงสัยอยู่ว่าคนที่ปลายฟ้าเล่าคือใคร

แต่สมองอันชาญฉลาดของเธอนั้นประมวลความน่าจะเป็นไปได้ออกมาได้แค่คนเดียวก็คือคนที่เธอสงสัยในตอนแรก ฟังดูแล้วน่าจะเป็น…เชน

“เป็นเรื่องของเพื่อนของเพื่อนน่ะ แล้วคริสซี่ว่าไง”

“ไม่ว่ายังไง ถ้าชอบก็บอกเขาไปสิ” กฤษราแนะนำ ดีเลย ชอบเข้าไป ชอบให้มากๆ เวลาผิดหวังจะได้รู้สึกว่าการที่ไม่ได้ดั่งใจสักเรื่องมันเป็นยังไง

“แต่เพื่อนของปลายขี้อายมาก”

“ถ้าอย่างนั้นก็ตัดใจเถอะ ปลายบอกนี่ว่าผู้ชายคนนั้นเขาดีมาก คนแบบนั้นผู้หญิงติดเยอะแน่ๆ”

“แต่เขาก็ดูไม่เจ้าชู้เลยนะ”

“ปลายรู้เหรอว่าเพื่อนชอบคนไหน” กฤษราแกล้งถาม ยิ่งเห็นปลายฟ้าเอียงอายก็ยิ่งแน่ใจ ตอนนี้ไฟริษยาในตัวของเธอกำลังโหมกระหน่ำอย่างบ้าคลั่ง ทั้งตื่นเต้นและดีใจที่ในที่สุดก็มีเรื่องน่าสนุกให้เอาชนะปลายฟ้าอีกเรื่อง แม้ว่าตนเองก็ไม่ได้มีประสบการณ์ด้านความรักอะไรมาก่อน แต่ยังไงเรื่องนี้เธอก็คิดว่าตัวเองต้องไวกว่านางฟ้าแสนสวยอย่างปลายฟ้าแน่นอน

“ไม่รู้หรอก ก็ฟังจากที่เพื่อนเล่า” ปลายฟ้าว่า

“เป็นคนดีขนาดนั้นถ้าไม่รีบก็อาจจะโดนแย่งก็ได้นะ” จะถือว่าเป็นการประกาศสงครามโดยที่อีกฝ่ายไม่รู้เรื่องด้วยก็ได้ แต่ยังไงก็ตามหลังจากนี้เธอต้องไปหาวิธีที่จะแย่งผู้ชายคนนั้นมา หรืออย่างน้อยก็กันให้ปลายฟ้าไม่สมหวัง

“ทำไมช่วงนี้คริสซี่ชอบทำท่ากัดปากแบบนั้นบ่อยจัง ไม่เจ็บเหรอ”

“โฮะๆๆ มันเป็นสไตล์น่ะ ปลายไม่เข้าใจหรอก”