ทดลองอ่าน ยอดสตรีเป็นยากยิ่ง ภาค 2 บทที่ 5-บทที่ 6

ตั้งแต่ออกมาจากเกาะหุน เขาก็ยังไม่ได้กลับไปเลย หยาดน้ำตาเทพยุทธ์ที่อยู่ในตัวบิดาน่าจะสลายไปแล้ว แต่หากต้องการฟื้นพลังยุทธ์กลับมาดังเดิม เกรงว่ายังต้องฝึกบำเพ็ญอีกพักหนึ่ง อีกทั้งคนสกุลไป่หลี่จากดินแดนแรกนภาเดินทางมากี่คน เขาก็จำต้องรู้ให้แน่ชัด

“อ้อ…” โม่อีเหรินผิดหวังอยู่เล็กน้อย แต่ครั้นนึกถึงท่านป้าผู้นั้นก็พอจะเดาได้ว่าไป่หลี่จิงหงกลับไปด้วยเหตุใด “จะมีปัญหายุ่งยากหรือไม่”

“มี” การปรากฏตัวของนางแสดงถึงปัญหายุ่งยากเสมอมา

“เช่นนั้น…ท่านต้องการอะไร”

“ยาลูกกลอนเสริมพลัง ผงแข็งทื่อ”

“ข้าจะหลอมให้ท่านมากหน่อย นอกจากนี้ท่านต้องพกยันต์ส่งตัวไว้ให้ดี ในเวลาจำเป็นก็ถ่ายพลังวิเศษเข้าไปพร้อมกับแปะยันต์ไปที่ตัวของผู้อื่น สามารถทำให้ผู้อื่นไปวิ่งออกกำลังได้เช่นกัน” โม่อีเหรินถ่ายทอดวิธีใช้ใหม่

“…” ที่แท้ยันต์ส่งตัวยังใช้เช่นนี้ได้ด้วย

เพียงแต่ยันต์ส่งตัวแบบไม่กำหนดทิศทางนี้ พอแปะไปบนตัวของผู้อื่น ส่งตัวผู้อื่นออกไปไกลเป็นร้อยๆ ลี้ ไม่แน่ว่าอาจจะไปตกลงสถานที่อย่างหนองน้ำหรือข้างหน้าผาพอดี…สภาพน่าอนาถกว่าเฟิงเหยี่ยนที่ไปติดบนต้นไม้ หลังจากนั้นคนผู้นั้นก็ต้องแยกแยะทิศทาง หาทางกลับมาอย่างลำบากลำบน…เหมือนกับแกล้งคนชัดๆ

“ได้” ไป่หลี่จิงหงพยักหน้าอย่างสุขุมเยือกเย็นยิ่ง

“ท่านเอาเจ้านี่ไป” โม่อีเหรินหยิบป้ายหยกสื่อสารอันหนึ่งออกมา “นี่เป็นของที่ข้าเพิ่งทำ สามารถส่งสารได้ไกลกว่าก้อนหินสื่อสารเดิม ท่านต้องติดต่อกับข้าเป็นประจำ”

“ได้”

“ท่านต้องรีบมาเร็วๆ ข้าจะรอท่านอยู่ที่เกาะโม่เสวียน”

“ได้”

“แล้วก็ต้องฝึกบำเพ็ญให้ดี ต้องระวังจะถูกท่านป้าลอบโจมตี หรือแม้แต่วางยาสลบท่าน…”

โม่อีเหรินคิดพลางพูดพลาง บุรุษทั้งสี่ที่ด้านข้างสบตากันเงียบๆ

“…” จำเป็นต้องอาลัยอาวรณ์กันถึงเพียงนี้ด้วยหรือ

บุรุษทั้งสี่ฟังจนหมดคำจะกล่าว ต่างอ่อนอกอ่อนใจกับโม่อีเหรินยิ่ง

เฮ้อ…นางโตเป็นสาวแล้ว!

ส่วนกับไป่หลี่จิงหง…ถลึงตามอง

เด็กหญิงเป็นสาวแล้วก็จะกลายเป็นคนของบ้านอื่นจริงๆ หากแต่จะโทษใครก็ต้องโทษบุตรชายบ้านอื่น!

เหตุใดบ้านอื่นต้องคลอดบุตรชายออกมาล่อลวงอีเหรินของพวกเขาด้วย

เจ้าไป่หลี่จิ้งหย่วนแห่งเกาะหุนนั่น จำเอาไว้เลย!