ทดลองอ่าน ลำนำรักมังกรดำ ชุด หัวใจเจ้าทะเล

ผีพนันจางกับเหวยเจี้ยนซินตกใจจนรีบก้มหัวลง เมื่อหันไปมองเห็นเพียงประตูห้องถูกฉู่เฮิ่นเทียนต่อยทะลุเป็นรูโหว่หนึ่งช่องแล้ว

ทั้งสองไม่กล้าขยับ จนกระทั่งได้ยินเสียงฝีเท้าจากไป เหวยเจี้ยนซินถึงค่อยกล้าเงยหน้าขึ้นมาช้าๆ เขาสอดศีรษะลอดรูโหว่บนประตูออกไปมองด้านนอก เห็นเพียงรองเท้าที่หายไปในช่องดาดฟ้าของลูกพี่

เขาหดหัวกลับมา ลูบรูโหว่บนประตูพลางรำพัน

“ท่านแม่ของข้า โชคดีที่พวกเราหลบไว ไม่อย่างนั้นหัวต้องถูกระเบิดอเนจอนาถแน่”

ผีพนันจางยังคงคุกเข่าอยู่ข้างประตูลอบยิ้ม

“วางใจได้ หัวเล็กๆ ของเจ้ายังอยู่ ต่อไปพวกเราก็รอดูละครสนุกเถอะ!”

เขาเพิ่งพูดจบ ทั้งสองก็ได้ยินเสียงของลูกพี่ดังมาจากด้านบน

“ถอนสมอ! กางใบเรือ!”

“หา?” อาอ้วนที่ท้ายเรืออึ้งไปครู่หนึ่งค่อยเอ่ยถาม “ลูกพี่ พวกเราจะออกเรือแล้วหรือ”

ฉู่เฮิ่นเทียนตะคอกตอบด้วยใบหน้าเย็นเยียบ

“เร่งไปให้ถึงก่วงฝู่ภายในสามวัน!”

คนบนเรือได้ยินคำสั่งก็ขยับตัวทันที คนที่ดึงเชือกโยงก็ดึงเชือก คนที่ถอนสมอก็ถอนสมอ ไม่ทันไรใบเรือพลันถูกดึงลงมากางออกต่อเนื่อง รับลมทะเลจนพองนูน เรือดำออกจากท่าอย่างรวดเร็ว เป้าหมายคือก่วงฝู่ที่อยู่ทางใต้ลงไป

ฉู่เฮิ่นเทียนยืนอยู่บนหัวเรือ เดือดพล่านแทบจะระเบิดอยู่แล้ว

น่าชังนัก! สตรีน่าตายคนนั้น เพื่อแก้แค้นแล้วดันเลือกแต่งเข้าตระกูลศัตรู!

เดิมเขานึกว่าหลังจากนางรู้ความจริงแล้วจะล้มเลิกความคิดต่อสู้กับปราสาทเขากระบี่เทพที่เรืองอำนาจในหลิ่งหนาน แล้วหันกลับมาขอความช่วยเหลือ ใครจะรู้ว่านางดันโง่จนนึกว่าสามารถอาศัยกำลังของนางเพียงลำพังงัดข้อกับจิ้งจอกเฒ่ากู้หย่วนต๋านั่นได้!

น่าตายนัก! ถ้านางคิดว่ากู้หย่วนต๋าจะให้บุตรชายแต่งกับสตรีที่ไม่รู้ที่มาที่ไปคนหนึ่งได้อย่างไม่ระแวงสงสัยสักนิด นั่นก็เป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่แล้ว!

สมควรตาย! สมควรตาย! สมควรตาย!

ตั้งแต่ห้าปีก่อนที่เขาเริ่มใส่ใจนาง เขาก็ไม่สามารถรักษาความเยือกเย็นอย่างที่แล้วมาได้อีก เขาถึงขนาดไปถามจั้นชิงเป็นพิเศษ สืบหาชาติกำเนิดที่ราวกับปริศนาของนาง เพียงเพราะไม่อาจทนรับการร่ำไห้อย่างไร้เสียงยามราตรีของนาง ไม่อาจทนเห็นนางถูกฝันร้ายหลอกหลอนทุกค่ำคืน ไม่อาจเห็นนางทุกข์ตรมเช่นนี้…

เขากำลังรอให้นางเอ่ยปาก แต่นางไม่เพียงไม่เอ่ยกับเขา ยังไม่ขอความช่วยเหลือจากเขาด้วย นอกจากเรียนกระบี่แล้ว นางไม่เคยเรียกร้องสิ่งใดจากเขาทั้งสิ้น!

แรกเริ่มเขายังนึกว่านางจะพูด จะขอให้เขาแก้แค้นแทนนาง เขารอคอยนางอยู่ตลอด แต่นางไม่เคย ไม่เคยเอ่ยปากสักครั้ง

หญิงผู้นั้นเพียงคิดจะพึ่งพาตัวเองอย่างน่าตาย!

ฉู่เฮิ่นเทียนจ้องมองไปทางใต้อย่างเดือดดาล เขาสงสัยว่าตัวตนของเขาในใจนาง นอกจากเป็นอาจารย์ที่สอนวิชากระบี่ให้นางแล้วก็ไม่ใช่อะไรอย่างอื่นทั้งสิ้น!