ทดลองอ่าน สะดุดรักร้อยโล บทที่ 2 – บทที่ 3

ภาพฟ้าเดินตรงเข้ามาภายในบริษัทตามทางที่เทพบุตรบอกเธอเอาไว้ผ่านโทรศัพท์เมื่อครู่ เธอมาหยุดยืนอยู่หน้าห้องทำงานเขาโดยมีเลขาฯ สาวหน้าเก๋นามว่า ‘เรยา’ ยืนขนาบข้างอยู่ด้วย เรยาเปิดประตูให้เธอเดินเข้าไปในห้องเจอกับเจ้านายของหล่อนที่กำลังนั่งเซ็นเอกสารบางอย่างอยู่บนโต๊ะ พออีกฝ่ายเงยหน้ามาเห็นเธอ เขาจึงปิดแฟ้มตรงหน้าลงแล้วยื่นให้กับเลขาฯ สาวของตัวเอง เสมือนว่าเพิ่งทำงานเสร็จพอดี

“เชิญนั่งครับคุณฟ้า” พอเห็นว่าแขกจัดท่าทางถนัดแล้ว เจ้าถิ่นถึงกล่าวต่อ “จะรับเครื่องดื่มอะไรดีครับ กาแฟ ชา หรือน้ำผลไม้”

“ไม่เป็นไรค่ะ ฟ้าทานมาเรียบร้อยแล้ว”

พอได้ยินคำตอบของแขก เทพบุตรจึงพยักหน้าน้อยๆ สื่อให้เลขาฯ ของตนรู้ว่าหล่อนได้หมดหน้าที่ในห้องนี้แล้ว ออกไปได้

“เอ่อ…เรื่องที่คุณเทพคุยค้างไว้เมื่อเช้า”

“อ้อ ครับ” เทพบุตรไม่พูดปากเปล่า เขายังหยิบซองใส่เอกสารสีน้ำตาลบริเวณลิ้นชักข้างลำตัวออกมาวางไว้ตรงหน้าอีกฝ่ายด้วย “นี่เป็นรายละเอียดและเงื่อนไขการทำงานของคุณฟ้าทั้งหมด ลองอ่านดูก่อนนะครับ ถ้าตรงไหนปรับได้ผมจะปรับให้”

แม้จะไม่ค่อยเข้าใจนักว่างานที่เขาว่าคืออะไร แต่ภาพฟ้าก็เลือกจะไม่ถาม และหยิบกระดาษเอสี่สามแผ่นที่เย็บติดกันด้วยลูกแม็กเป็นเอกสารฉบับเดียวด้านในซองออกมาอ่านอย่างละเอียด ก่อนเจ้าตัวจะสะดุดตัวเลขในหนังสือสัญญาจนต้องอุทานออกมาเสียงหลง ก้มมองตัวหนังสือสีดำบนหน้ากระดาษสีขาวสลับกับใบหน้าอีกฝ่ายไปมา

“สามล้าน!”

“ครับ เดือนละห้าแสนบาท คุณฟ้าโอเคไหม”

“คะ…คือ…” หญิงสาวว่าพลางวางหนังสือสัญญาลงบนโต๊ะทำงานของอีกฝ่ายมือไม้สั่นพลางสูดลมหายใจฮึบแล้วพูด “ขออนุญาตบอกตามตรงนะคะ รูปร่างของคุณเทพ ณ ปัจจุบันการสร้างซิกซ์แพ็กส์ภายในระยะเวลาหกเดือนมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย คุณจะต้องมีความอดทนและวินัยในการใช้ชีวิตที่สูงมาก ไม่ว่าจะเป็นพฤติกรรมการกิน การนอน การดื่มน้ำ รวมถึงการออกกำลังกาย ฟ้าว่ามันจะเป็นการกดดันตัวเองเกินไปหรือเปล่าคะ บางทีคุณเทพอาจจะลองพิจารณายืดเวลาออกไปอีกสักหน่อยจะดีกว่าไหมคะ”

“ไม่ใช่เรื่องง่าย แปลว่าทำได้นี่ครับ”

“มันก็ใช่ค่ะ แต่…”

“ผมมั่นใจนะครับว่าถ้าคุณฟ้ายอมตกลงเป็นโค้ชให้กับผม ถ้าเราสองคนร่วมมือกันเป้าหมายจะต้องสำเร็จแน่นอน”

“อะไรทำให้คุณเทพมั่นใจขนาดนั้นคะ”

“เพราะพวกเรามีแพชชั่นเดียวกันครับ คุณฟ้าจริงจังกับการลดน้ำหนักเพราะต้องการให้ผู้ชายคนนั้นเสียดายคุณ ผมอยากให้เรียวหนามรู้สึกเหมือนกับที่แฟนเก่าของคุณรู้สึก ผมต้องการทวงคนรักของผมคืน”

ภาพฟ้าไม่คิดติดใจที่อีกฝ่ายรู้ข้อมูลของตัวเอง บางทีเขาอาจจะดูเธอผ่านทางทีวีเมื่อวาน หรือเป็นหนึ่งในแฟนคลับทางเพจเฟชบุ๊ก คนผ่านความเจ็บช้ำมาก่อนมองชายหนุ่มตรงหน้าด้วยความเข้าใจ และพอจะคาดเดาสถานการณ์ที่เขาเจอออก แต่ด้วยความที่ยังไม่ได้สนิทใจกันเท่าไหร่ เธอเลยไม่กล้าถามเรื่องราวของเขาต่อ ทำเพียงส่งสายตาเห็นใจและพูดวกกลับเข้าประเด็นในหนังสือสัญญาอีกครั้ง

“คือ…ยังมีอีกเรื่องค่ะที่ฟ้ารู้สึกไม่ค่อยเคลียร์เท่าไหร่” เธอพูดพลางใช้มือเปิดหน้ากระดาษสัญญาคาไว้ “ในเอกสารระบุว่าฟ้าจะต้องย้ายเข้าไปอยู่ในสถานที่ของคุณตลอดระยะเวลาการเทรน มันหมายความว่ายังไงเหรอคะ”

“ตรงตัวเลยครับ คุณฟ้าจะต้องย้ายเข้ามาอยู่ในคฤหาสน์ปกรณ์เกียรติเป็นเวลาหกเดือน”

“คะ? แต่ฟ้าว่ามันไม่จำ…”

“ครับ ผมทราบดีว่าคุณจะต้องรู้สึกลำบากใจกับสัญญาข้อนี้ แต่สำหรับผมแล้วการมีโค้ชอยู่ใกล้ๆ มันจะทำให้ตัวผมรู้สึกเหมือนถูกกระตุ้นอยู่ตลอดเวลา”

“แต่ว่า…”

“แต่คุณฟ้าอย่าเพิ่งเข้าใจผิดนะครับ ผมไม่ได้บังคับให้คุณอยู่ด้วยกันตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง คุณยังสามารถดำรงชีวิตได้ตามปกติทุกอย่าง แค่เปลี่ยนเส้นทางขับรถไป-กลับบ้านที่ทำงานหกเดือน เทียบกับผลตอบแทนที่ได้รับ ผมว่าคุ้มนะครับ”