ทดลองอ่าน สะดุดใจลงเอยรัก บทที่ 1

คนมีเคล็ดลับความงามยิ้มกริ่ม เอี้ยวตัวเอื้อมมือไปรับแก้วน้ำจากเมดมาถือไว้ รอจนกระทั่งสาวในชุดยูนิฟอร์มเดินจากไปแล้ว หญิงสาวจึงยอมตอบคำถามเพื่อน

“เคล็ดลับก็คือ…ลงสกินแคร์สิบสองขั้นตอนก่อนนอนทุกคืน” พูดจบก็วางมาด ยกแก้วในมือขึ้นจิบน้ำเบาๆ

“หา!” เรมิตาได้ฟังถึงกับอ้าปากค้าง ก่อนจะร้องอ้อในวินาทีถัดมา “สิบสองขั้นตอนแบบสาวเกาหลีใช่ไหม ฉันเคยได้ยินอยู่”

ชนาพรพยักหน้าน้อยๆ ก่อนจะยื่นหลักฐานให้เพื่อนเห็นชัดๆ ว่าผิวของตัวเองตึงเปรี๊ยะยิ่งกว่าเด็กอายุสิบแปดด้วยความภาคภูมิใจ “อือฮึ เนียนกริบเลยใช่ม้า”

เรมิตาใช้สายตาสำรวจผิวหน้าเพื่อนสาวทุกอณูรูขุมขนอีกครั้งแล้วลงความเห็นว่า “เออ ผิวฉ่ำเว่อร์ สงสัยฉันต้องไปหาข้อมูลดูบ้างแล้ว”

“โธ่เอ๊ยตาต้า แกอย่าไปเชื่อมันมากนักเลย” ภาพฟ้าที่นั่งฟังอยู่ด้วยส่ายหัวอ่อนใจใส่ชนาพรที่บอกเคล็ดลับเพื่อนอีกคนไม่หมดเปลือก “มันไปทำทรีตเมนต์หน้าที่คลินิกทุกอาทิตย์ มาถามฉันนี่มา”

“แน่ะ! กั๊กเหรอไอ้เป็ด” เรมิตาแหย่ ทำเอาคนถูกกระชากหน้ากากแมลงโม้ออกวางแก้วน้ำในมือลงบนโต๊ะกลางทันที

“ฟ้า! ไอ้เพื่อนทรยศ” ชนาพรขึงตาใส่เพื่อนรักที่กลายเป็นเพื่อนร้าย เผาเธอเสียไหม้เกรียม ทว่าขณะที่เจ้าของหัวข้อสนทนางอนตุ๊บป่อง เพื่อนอีกสองคนกลับนั่งหัวเราะท้องคัดท้องแข็งไม่หยุด แต่แทนที่เธอจะโกรธ กลับกลายเป็นความรู้สึกคิดถึงอย่างประหลาด เหมือนได้นั่งไทม์แมชชีนย้อนไปสมัยเรียนอีกครั้ง พบเพื่อนเก่า บรรยากาศเก่าๆ ก็พัดหวนกลับมาให้คิดถึง

คนรู้ตัวว่าทำพลาดไปแล้วรีบง้องอนโดยการกุมมือตัวเองไว้ระดับอกพลางกะพริบตาปริบๆ ให้ดูน่าสงสาร “ข้าน้อยขอประทานอภัยที่เผาแม่นางแรงไปพ่ะย่ะค่ะ”

“รอลงอาญา” ตัดสินจบชนาพรก็แสร้งเชิดหน้าใส่แล้วหันมาถามไถ่สารทุกข์สุกดิบเรมิตาต่อ “ฉันได้ข่าวว่าแกได้ทุนไปเรียนต่อโทที่อเมริกา เรียนจบแล้วเหรอ”

“เรียนจบได้สักพักแล้วล่ะ กะว่าจะกลับมาช่วยขยายธุรกิจทางบ้าน แล้วนี่แกรู้ข่าวของฉันมาจากไหนฮะ ฉันจำได้ว่าตัวเองลบเฟซบุ๊กทิ้งไปนานแล้วนะ”

“แต่บิดามารดาแกไม่ได้ลบด้วยนิ” ชนาพรยิ้มพราวราวกับผู้ชนะ ก่อนจะยิงคำถามต่อ “เออ แล้วนี่สองคนไปเจอกันได้ยังไง ฉันคิดว่าแกหายสาบสูญไปจากเผ่าพันธุ์มนุษย์แล้วนะตาต้า เฟซบุ๊กไม่มี โทรหาไม่รับ ทักไลน์ไม่ตอบ ทำตัวลึกลับเหมือนหนีหนี้”

“หนีหนี้กับผีน่ะสิ ฉันทำโทรศัพท์หายหลังจากเหยียบแผ่นดินอเมริกาได้แค่สามวัน เลยต้องซื้อโทรศัพท์ใหม่ เปลี่ยนเบอร์ใหม่ โหลดแอพฯ ลงเครื่องใหม่หมด โทษทีว่ะ ที่ขาดการติดต่อกับพวกแกไปเลย ส่วนเรื่องเจอกันได้ยังไงให้ฟ้าเป็นคนเล่าแล้วกัน นางอยากเม้าท์เอง”

เรมิตาส่งไม้ต่อให้ภาพฟ้าที่นั่งฟังหล่อนสาธยายอยู่เงียบๆ ได้มีบทพูดบ้าง

“อ๋อคืองี้ เมื่อวานฉันไปรับคุณเทพที่สนามบินตามปกติ ส่วนตาต้าก็ลงมาทำธุระที่กรุงเทพฯ พอดี เลยบังเอิญได้เจอกันเข้า กรี๊ดดีใจสุวรรณภูมิแทบแตก แล้วแกคิดหน้าสามีฉันตอนเหวอออกใช่ป่ะเป็ด อย่างฮา ฮ่าๆ”แถลงไขจบ คนเล่าก็หันไปหัวเราะเอิ๊กอ๊ากกับเรมิตา ในขณะที่ชนาพรฟังแล้วคิดภาพตามเลยอดขำกับก้อนเมฆจินตนาการบนหัวตัวเองไม่ได้