ทดลองอ่าน สะดุดใจลงเอยรัก บทที่ 1

“ฉันว่านะ คุณเทพต้องแอบคิดในใจบ้างแหละว่าแกเจอเพื่อนดีใจยิ่งกว่าเจอผัวอีก วงวาร…”

“เหมือนตาเห็น” เรมิตาเอ่ยเสริมขณะหัวเราะหัวไห้ไปด้วย

ชนาพรแสร้งทำหน้าสงสารสามีเพื่อนรักจับใจ ก่อนจะหันมาชวนเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันนานคุยต่อ “อ้าว งี้แสดงว่าเดี๋ยวแกก็ต้องกลับเชียงใหม่แล้วใช่ป่ะ”

“เรียกว่าไปๆ มาๆ กรุงเทพฯ กับเชียงใหม่ดีกว่า ช่วงนี้ฉันกำลังยุ่งเรื่องเปิดร้านอาหารสำหรับคนรักสุขภาพอยู่ เป็นโปรเจ็กต์ต่อยอดผลผลิตจากฟาร์มที่บ้านน่ะ”

“เฮ้ย! ความคิดดีนะ” ชนาพรกล่าวชื่นชม ประกายตาพราวระยับยามฟังเรมิตาเล่าถึงแพลนที่วางไว้

ในขณะเดียวกันภาพฟ้าที่นั่งฟังอยู่ด้วยก็พยักหน้าเห็นดีเห็นงามไปกับคำชมของชนาพร “ฉันก็ว่าดีนะ นับวันเทรนด์คนรักสุขภาพยิ่งมาแรง กำลังฮอตฮิตไปทั่วโลก น่าสนใจ”

“ใช่ ฉันอ่านรีเสิร์ชนึงมา ในอดีตคนอาจนิยมทานอาหารจำพวก Junk food แต่เทรนด์อาหารในปัจจุบันเปลี่ยนไปแล้ว ผู้คนเริ่มปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการใช้ชีวิต หันมาใส่ใจกับสุขภาพกันมากขึ้น ดูแลตัวเองด้วยการออกกำลังกาย เลือกบริโภคอาหารและเครื่องดื่มที่เป็นประโยชน์ ฉันเห็นโอกาสต่อยอดในอนาคต เลยเลือกทำร้านอาหารออร์แกนิกส่งตรงจากฟาร์มตัวเอง มั่นใจได้ว่าผักที่เป็นวัตถุดิบหลักของร้านสดใหม่ สะอาด และปลอดสารพิษแน่นอน”

ระหว่างที่เรมิตาร่ายยาวเหยียด ชนาพรกับภาพฟ้าเลือกที่จะนั่งเงียบแล้วตั้งใจฟังพลางคิดตามไปด้วยตลอด ทันทีที่เสียงสาธยายของเพื่อนหยุดลง สองสาวที่คอยจังหวะนี้อยู่นานแล้วจึงพูดโพล่งออกมาประโยคเดียวกันอย่างพร้อมเพรียงโดยไม่ได้นัดหมาย

“ตาต้า! แกมีหุ้นส่วนรึยัง”

เรมิตาแสดงสีหน้าตกใจเล็กน้อย มองชนาพรกับภาพฟ้าสลับกันไปมา “พวกแกสองคนนี่ใจตรงกันตั้งแต่สมัยเรียนไม่เปลี่ยนเลยนะยะ ยังหรอก ฉันยังไม่มีหุ้นส่วน แต่ถ้าแกสองคนสนใจร่วมลงทุนด้วย พรุ่งนี้จะเอาแผนธุรกิจมาขายให้ฟัง”

ชนาพรกับภาพฟ้าพยักหน้ารับ เพราะรู้มานานแล้วว่าเรมิตาเป็นคนเก่ง มีไอคิวและอีคิวสูงมาแต่ไหนแต่ไร สมัยยังเรียนอยู่สองสาวยังเคยคุยกันเลยว่าในอนาคตถ้าเรมิตาคิดจะทำกิจการอะไรสักอย่าง ก็จะขออาศัยมันสมองเพื่อนร่วมลงทุนด้วย แต่ต่อให้พวกเธอจะไม่เก่งกาจทางโลกธุรกิจเท่ากับเรมิตา แต่ก็มีแรงกาย กำลังทรัพย์ และไอเดียจากประสบการณ์จริงที่ตระเวนกินร้านอาหารแนวสุขภาพมาแล้วนับไม่ถ้วน ด้วยเหตุผลทั้งหมดทั้งมวลจึงทำให้ชนาพรกับภาพฟ้าตัดสินใจร่วมลงทุนกับเพื่อนคนนี้รวดเร็วแบบไม่ต้องคิด

สามสาวอยู่พูดคุยกันต่ออีกสักพักใหญ่ ก่อนเจ้าบ้านจะเดินมาส่งแขกที่รถของแต่ละคน ชนาพรกับภาพฟ้ายืนโบกมือบ๊ายบายส่งรถเรมิตาก่อน รอจนยานพาหนะของเพื่อนเคลื่อนตัวออกไปจากคฤหาสน์ นายหญิงปกรณ์เกียรติจึงหมุนตัวกลับมาอีกฝั่งเพื่อส่งชนาพรเข้ารถไปอีกคน ก่อนจะฉุกนึกได้ว่าพวกเธอลืมเรื่องสำคัญบางอย่างไปเสียสนิทใจ

“เออเป็ด ไหนแกว่ามีธุระจะคุยกับฉันไง”

“เกือบลืมไปเลยไหมล่ะ” ชนาพรแสดงสีหน้าตกใจอย่างไม่ปกปิด ก่อนจะรีบเปิดกระเป๋าถือ ล้วงมือไปคุ้ยหาของบางอย่างด้านในแล้วยื่นการ์ดงานแต่งให้กับเพื่อนรัก “ฝากเชิญคุณเทพด้วยนะ”

ภาพฟ้ารับไปและเปิดซองสีชมพูหวานออก แล้วหยิบกระดาษคราฟต์ด้านในขึ้นมาอ่านรายละเอียดคร่าวๆ ก่อนจะแย้มยิ้มยินดีพลางพยักหน้าตกลง

ติดตามตอนต่อไปวันพรุ่งนี้ เวลา 12.00 น.