ทดลองอ่าน สะดุดใจลงเอยรัก บทที่ 3

นัชชารีนำทางทุกคนมายังห้องพักของพวกเขา โดยให้ภาพฟ้ากับเทพบุตรนอนห้องเดียวกัน ส่วนชนาพรอยู่กับเกวลินที่เดินทางมาถึงเกาะก่อนแล้วอีกห้อง

หลังจากจัดเก็บสัมภาระเข้าที่แล้ว ชนาพรในเสื้อสเว็ตเตอร์คร็อปสีเทา แมตช์กับกางเกงวอร์มสีเดียวกันเดินออกมารับลมที่ระเบียง คนหน้าสวยทอดตาดูทิวทัศน์ทะเลข้างหน้า เห็นบรรยากาศกำลังดี ลมพัดโกรกเย็นสบาย แสงแดดไม่จัดและจ้าจนแสบผิว เลยหมุนตัวกลับเข้าห้องมาเปลี่ยนชุดเป็นเดรสสีขาวกระโปรงยาวพลิ้วเพื่อเตรียมไปนั่งชิลริมชายหาด ในขณะที่เกวลินนอนเกลือกกลิ้งไปมาบนเตียง กำลังวิดีโอคอลล์รายงานตัวกับหนุ่มหน้าใสที่มีสถานะพี่น้องท้องชนกันของเธอต่อไป

ระหว่างเดินไปหาดทรายชนาพรเกิดเปลี่ยนใจมานอนรับลมทะเลที่เตียงริมสระว่ายน้ำของรีสอร์ตแทน เธอสั่งม็อกเทลมาจิบฆ่าเวลารอมื้อเย็น มือบางวางแก้วเครื่องดื่มลงบนโต๊ะพลางแย้มรอยยิ้มสุขใจยามพระพายพัดแผ่วผ่านผิวกาย แก้วหูรับเสียงเกลียวคลื่นกระทบฝั่งที่เสมือนเพลงบรรเลงขับกล่อมชวนให้เปลือกตาสีพีชทั้งสองข้างค่อยๆ ปิดลงเป็นการพักผ่อน

“อุ๊ย!”

เสียงอุทานด้วยความตกใจของหญิงสาวนิรนามปลุกชนาพรที่กำลังเคลิ้มหลับให้สะดุ้งตื่น ภาพแรกที่หล่อนเห็นคือผ้าคลุมไหล่ลายกุหลาบแดงลงไปลอยอยู่กลางสระน้ำคลอรีน ถัดมาบริเวณขอบสระมีสาวอกห้าร้อยซีซีสวมบิกินีสีแดงแปร๊ดยืนตาละห้อยมองตามผ้าคลุมผืนนั้นอยู่

ชนาพรดูจากอาการของสาวทรงโตแล้วเห็นท่าทางละล้าละลังทำอะไรไม่ถูก จึงสรุปเอาเองว่าผู้หญิงคนนั้นคงจะว่ายน้ำไม่เป็นและกำลังต้องการความช่วยเหลือจากใครสักคน เลยตัดสินใจลุกจากเตียงนอนริมสระเพื่อเดินเข้าไปใช้นิ้วชี้สะกิดหัวไหล่ขาวจั๊วะนั้นเบาๆ ตามวิถีพลเมืองดียามเห็นผู้อื่นเดือดร้อน

“ให้ฉันช่วยอะไรไหมคะคุณ”

แต่คำตอบที่ได้รับกลับมาทำเอาคนหวังดีหน้าแตกดังเพล้ง!

“ไม่ต้องยุ่งค่ะ”

ทว่าเพียงเสี้ยววินาทีเดียวหญิงสาวก็ตระหนักได้ถึงเหตุผลของคนอกตู้มอย่างทะลุปรุโปร่งว่าทำไมหล่อนถึงปฏิเสธการช่วยเหลือจากเธออย่างไร้เยื่อใย

“แทนขา…” คนมีจริตจะก้านวิ่งผ่านหน้าชนาพรไปหาเป้าหมายของตัวเองอย่างรวดเร็ว “ผ้าคลุมของเปลวตกน้ำ คุณช่วยว่ายไปเก็บมันมาให้หน่อยได้ไหมคะ”

“ไม่มีปัญหาครับ”

ด้วยความรู้สึกที่คุ้นเสียงของฝ่ายชายเหลือเกินทำให้ชนาพรหันกลับไปมอง ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันกับที่ฝ่ายหญิงใช้แขนคล้องลำคอคนตัวสูงกว่าแล้วโน้มลงมาจูบปากให้กำลังใจ

“เฮ้ย!” ชนาพรเผลออุทานออกมาด้วยความตื่นตระหนก ไม่ใช่เพราะเธอเห็นภาพสิบแปดบวกแต่อย่างใด แต่เพราะผู้ชายคนนั้นคือ… “แทนคุณ!”

“ยายเป็ดโปร!” แทนคุณมีสีหน้าตกใจไม่แพ้กัน แขนหนาที่กอดเอวคอดกิ่วอยู่ปล่อยออกแล้วก้าวสวบสาบผ่านหน้าสาวอกตู้มมาหาคนไร้มารยาทที่ยืนมองเขาจูจุ๊บกับคู่ขา “เธอมาที่นี่ได้ยังไง หรือว่า…เธอแอบสะกดรอยตามฉันมาใช่ไหมฮะ”

“ประสาท! ทำไมฉันจะต้องสะกดรอยตามนายด้วย” ชนาพรถลึงตาให้คนใส่ร้ายป้ายสีเธอ ในหัวพยายามท่องไว้เสมอว่าตัวเองมางานแต่งนัชชารี จะมีเรื่องวุ่นวายไม่ได้ จึงตัดปัญหาด้วยการหันหลังให้กับคู่กรณี หมายใจจะเดินกลับห้องโดยไว เฮ้อ…อวสานบรรยากาศดื่มด่ำ

“จะไปไหน ฉันยังพูดไม่จบ”