ทดลองอ่าน สามีข้ากลายเป็นท่านอาเสียแล้ว บทที่ 19-บทที่ 21

เพียงแต่เจียงชิงหว่านไม่รู้สึกว่านี่เป็นเพราะชุยจี้หลิงมีความรักลึกซึ้งต่อนาง เพราะหากเขามีความรักลึกซึ้งต่อนางจริง เขาจะไปมีบุตรกับซุนอิ้งเซวียนลับหลังนาง จะถวายนางให้ฮ่องเต้ชราราชวงศ์ก่อนเพื่อให้ได้มาซึ่งอำนาจและความมั่งคั่งร่ำรวยได้อย่างไร คงเป็นเพราะในใจละอายต่อนางอยู่บ้างเท่านั้นเอง และอาจจะยังมีความสงสารอยู่เล็กน้อย

ทว่านางไม่ปรารถนาสิ่งเหล่านี้อีก เรื่องในชาติก่อนล้วนผ่านไปแล้ว ชาตินี้นางเพียงอยากมีชีวิตที่ราบเรียบมั่นคงปลอดภัย ไม่ขอพบกับเขาอีก

เจียงชิงหว่านไม่อยากเห็นดอกเสาเย่าเหล่านั้น จึงลุกขึ้นเดินออกจากศาลาริมน้ำเพื่อกลับไป

กลางทางบังเอิญเจอสาวใช้ที่มาตามหาพวกนางเข้าพอดี บอกว่าอาหารกลางวันเตรียมเสร็จเรียบร้อยแล้ว ฮูหยินผู้เฒ่าชุยเชิญคุณหนูเจียงไปกินด้วยกัน

ครั้นกลับไปถึง ฮูหยินผู้เฒ่าเจียงก็ถามเจียงชิงหว่านว่าดูอะไรมาบ้าง นางก็ตอบไปด้วยสีหน้านอบน้อมอ่อนโยน ฮูหยินผู้เฒ่าชุยเห็นแล้วก็พูดขึ้นยิ้มๆ อยู่ด้านข้าง “หลานสาวผู้นี้ของท่านดูวางตัวดีจริงๆ ท่วงท่างดงามอ่อนหวานนัก”

ก่อนจะถามอีกว่าหมั้นหมายแล้วหรือไม่ ฮูหยินผู้เฒ่าเจียงได้แต่ตอบยิ้มๆ ว่า “ยังเลย หนึ่งคือตอนนี้นางเพิ่งอายุสิบสี่ สองคือเมื่อก่อนอยู่กับข้าที่กานโจวตลอด เพิ่งจะมาเมืองหลวงเมื่อสองวันก่อน ผู้อื่นคงจะไม่รู้ว่าในบ้านข้ามีหลานสาวสายตรงเช่นนี้อยู่ด้วย ข้าเองก็ไม่รู้ว่าในเมืองหลวงนี้มีคนหนุ่มที่เพียบพร้อมทั้งรูปโฉมและความรู้ความสามารถอยู่บ้างหรือไม่ ค่อยๆ มองหาไปแล้วกัน อย่างไรก็ต้องหาคนดีๆ ให้นาง ข้าถึงจะวางใจได้”

ว่าแล้วก็บอกให้ฮูหยินผู้เฒ่าชุยช่วยดูๆ สักหน่อย

ฮูหยินผู้เฒ่าชุยรับปาก สีหน้าดูครุ่นคิด

เจียงชิงหว่านรู้สึกว่านี่เป็นเรื่องเหลวไหลมากจริงๆ แต่ก็แค่นึกว่านี่เป็นการพูดตามมารยาทเท่านั้น จึงไม่ได้เก็บมาใส่ใจ ครั้นสาวใช้จัดวางอาหารเสร็จ นางก็ไปนั่งกิน

ยังดีที่ฮูหยินผู้เฒ่าชุยดูไม่ค่อยกระปรี้กระเปร่านัก หลังกินอาหารเสร็จฮูหยินผู้เฒ่าเจียงนั่งคุยกับนางต่อได้อีกครู่หนึ่งก็ลุกขึ้นขอตัว

ฮูหยินผู้เฒ่าชุยมีท่าทางอาลัยอาวรณ์ยิ่ง จับมือฮูหยินผู้เฒ่าเจียงพลางบอกให้ฝ่ายหลังมาคุยกับนางบ่อยๆ ฮูหยินผู้เฒ่าเจียงยิ้มพลางตอบรับ ซ้ำยังบอกว่าถ้านางมีเวลาว่างก็ไปเดินเล่นที่บ้านของตนได้ “แม้จวนของข้าจะสู้จวนท่านไม่ได้ แต่ก็มีสองสามที่ที่นับว่ามีทัศนียภาพใช้ได้อยู่ ท่านถือเสียว่าไปผ่อนคลายอารมณ์ก็แล้วกัน”

ฮูหยินผู้เฒ่าชุยเองก็รับปาก ก่อนจะสั่งให้ปี้อวี้และหัวหน้าสาวใช้อีกคนนามเป่าจูไปส่งย่าหลานทั้งสองออกจากจวน

ครั้นเดินมาถึงข้างกำแพงกั้นหลังประตูใหญ่ กลับเห็นบ่าวชายเฝ้าประตูกำลังเปิดประตูรองฝั่งตะวันตก ค้อมตัวเชิญคนผู้หนึ่งเข้ามา

พอเจียงชิงหว่านเห็นหน้าตาของคนผู้นั้นชัดเจนก็ยืนแข็งค้างอยู่กับที่ในทันที

ติดตามตอนต่อไปวันที่ 03 ก.ย. 64 เวลา 12.00 น.