ทดลองอ่าน สุภาพบุรุษ สุดที่ร้าย บทที่ 4

บทที่ 4 หนี

“เชิญครับ”

กวินผายมือเชิญหัวหน้าทีมฝ่ายขายประจำภาคกลางให้ลุกขึ้นรายงานผลประกอบการไตรมาสแรกของบริษัทตามลำดับที่ไล่ลงมาจากเหนือ อีสาน จนมาถึงภาคกลาง สพลยิ้มรับก่อนจะลุกขึ้นด้วยความมั่นใจ พร้อมกางแฟ้มรายงานในมือเอ่ยอย่างฉะฉาน

“สวัสดีครับ ผมสพล ชนะมิตร ผู้ดำรงตำแหน่งหัวหน้าทีมฝ่ายขายประจำภาคกลาง ขออนุญาตรายงานผลงานไตรมาสแรกของสาขาดังนี้”

ชายหนุ่มมองสพลด้วยท่าทีพิจารณาอยู่เงียบๆ สพลเป็นคนที่จัดว่าหน้าตาดีคนหนึ่ง แต่แววตาบ่งบอกว่าน่าจะเป็นคนค่อนข้างเปิดเผย เพราะอาการที่มองทยาดาอย่างไม่ปิดบังความรู้สึกนั่นทำให้กวินรู้สึกได้ถึงความปรารถนาของสพลที่น่าจะมีอยู่ไม่น้อย

ยังดีที่ทยาดาไม่มีอาการตอบสนองต่อสิ่งเร้าใดๆ ซ้ำยังออกอาการรังเกียจจนเห็นชัดด้วย

“จากการที่ผมได้แนะนำและอบรมพนักงานฝ่ายขายของสาขาเป็นอย่างดี ส่งผลให้ลูกค้าภาคกลางของบริษัทมีจำนวนการสั่งซื้อในปริมาณที่มากขึ้นกว่าปีที่แล้วถึงสามสิบเปอร์เซ็นต์ อีกทั้งยังได้รับความไว้วางใจจากหน่วยงานภาครัฐที่มีการจัดประชุมภายในจังหวัดมาเลือกซื้อสินค้าสำหรับใช้ในการประชุมวิดีโอคอนเฟอเรนซ์ทางไกล รวมถึงบริการติดตั้งอุปกรณ์ที่ต้องใช้ในห้องประชุมแบบครบวงจรกับทางเราด้วย”

กวินลอบมองอากัปกิริยาของทยาดาที่กำลังรับฟังด้วยความตั้งใจ แม้จะไม่มองหน้าคนพูด แต่เขาเห็นมือบางกำลังบันทึกผลการรายงานของแต่ละสาขาอย่างขะมักเขม้น เขาเลยคิดไม่ตกว่าเหตุใดผีตนนั้นถึงปรากฏตัวกับทั้งทยาดาและสพลพร้อมกัน เพราะเท่าที่ดูคงจะมีแค่สพลฝ่ายเดียวที่สนใจในตัวหญิงสาว

หรือทยาดาอาจจะเก็บอาการเพราะทำงานร่วมกัน ไม่อยากให้ใครรับรู้หรือเปล่า

สพลยังคงยืนอธิบายยอดขายเป็นนกแก้วนกขุนทอง และทุกครั้งที่รายงาน กวินก็รู้สึกได้ถึงความภูมิใจนำเสนอว่าทุกผลงานเกิดขึ้นจากการที่สพลเป็นผู้นำทุกเรื่องจนเขาชักเอียนในการอวยตัวเองจนเว่อร์เกินเหตุ

“ไหนลองอธิบายถึงแผนงานในไตรมาสสุดท้ายของปีให้ฟังหน่อยครับ” กวินแกล้งถาม เพราะเขาเป็นคนสั่งให้รายงานผลงานที่ผ่านมา แต่ไม่ได้บอกให้เตรียมตัวเพิ่มเติม ซึ่งติดนิสัยมาจากสมัยเรียนที่ต้องค้นคว้าล่วงหน้าเพื่อให้การเรียนราบรื่นและจบการศึกษาได้อย่างรวดเร็วขึ้นกว่าเดิม

ชายหนุ่มสังเกตได้ถึงความนิ่งงันไปชั่วครู่ของสพล กวินยิ้มเย็นพร้อมกับที่ทยาดายอมเงยหน้าขึ้นมาดูปฏิกิริยาของสพลเช่นเดียวกัน และถ้าเขาไม่ได้ตาฝาด เห็นว่าหญิงสาวยกยิ้มมุมปากเย้ยหยันเสียด้วย

“ต้องขอประทานโทษที่ผมไม่ได้ติดแผนงานการทำงานในอนาคตมาร่วมประชุมในวันนี้ด้วย เพราะผลงานที่ผ่านมาภายใต้ความดูแลของผมมีปริมาณค่อนข้างเยอะที่จะนำขึ้นมารายงาน เลยเกรงว่าถ้านำแผนงานอนาคตมานำเสนอด้วยในวันนี้การประชุมอาจจะยืดเยื้อครับ”

แค่เวลาชั่วพริบตาสพลที่นิ่งไปก่อนหน้ากลับแก้สถานการณ์ได้ดีจนน่าทึ่ง ความไหลลื่นนั้นกวินเองยังต้องยอมรับว่าสพลแลดูน่าสนใจในไหวพริบที่รวดเร็ว ถือว่าสมแล้วที่ทำงานด้านนี้

ผิดกับทยาดาที่เบะปากเบือนหน้าหนีทันทีที่สพลตอบ