ทดลองอ่าน เก็บหัวใจไว้เพื่อรัก บทที่ 3

คุณประฮิมพยักหน้าอย่างพอใจในความรอบคอบของผู้ร่วมงานใหม่ “ดีแล้ว ลุงก็อยากให้ชารีฟไปสัมผัสเสน่ห์ของโมร็อกโกด้วยตัวเอง แล้วกะจะไปที่ไหนล่ะ”

“ผมยังไม่แน่ใจเลยครับ วันนี้ไม่มีเวลามากนักคงจะไปเดินดูแถวเจอมา เอฟ น่า เสียหน่อย แล้วอาจจะเดินในซูกต่อ” ชารีฟหมายถึงจัตุรัสที่อยู่ในเมดิน่าหรือส่วนเมืองเก่าและตลาดนัดขนาดใหญ่อันเป็นจุดที่นักท่องเที่ยวที่มามาร์ราเคชต้องแวะชม

“จะไปให้ถึงที่นั่นมันก็ไม่ยากหรอก แต่จะเดินให้ทั่วน่ะมันไม่ง่ายนะ” เรียอาร์ทว่า

“นั่นสิ ชารีฟมีไกด์รึเปล่า” อาเดย์ถาม

“ผมมีแผนที่ครับ”

ได้ยินดังนั้นแทนที่จะจัดหาไกด์อาชีพให้ คุณประฮิมก็พยักหน้าไปทางบุตรสาว “งั้นจิน่าแน่ะ ไปเป็นเพื่อนชารีฟหน่อย”

ยังไม่ทันที่ชารีฟจะเอ่ยปากปฏิเสธแต่อย่างไร ฮะจิน่าก็เผลอตัวร้องออกมาก่อน “ไม่เอาค่ะ ทำไมต้องเป็นจิน่าด้วยล่ะคะ”

“อ้าว ก็บ่ายนี้ลูกอยู่ว่างๆ ไม่มีอะไรทำอยู่แล้วนี่ แล้วก็เป็นหน้าที่ของเจ้าบ้านที่จะต้องรับรองแขกด้วย” ผู้เป็นบิดาให้เหตุผล

“พี่อาเดย์คงจะทำหน้าที่ได้ดีที่สุดมั้งคะ” ฮะจิน่าโยนหน้าที่ไปให้พี่ชายคนโต

ฝ่ายนั้นสั่นศีรษะ “พี่ต้องไปกับพ่อบ่ายนี้ ไปดูราคาอุปกรณ์ก่อสร้างไง”

“งั้นก็พี่เรียอาร์ทสิ” หญิงสาวไม่ยอมแพ้ โยนกลองต่อไปที่พี่ชายคนรอง

“อ๊ะ พี่ก็ไม่ว่าง มีนัดแล้ว” เรียอาร์ทว่ายิ้มๆ

“นัดกับสาวน่ะสิคะ” ฮะจิน่าย้อนเข้าให้ “ไม่เห็นจะสำคัญ”

เมื่อได้ยินอย่างนั้นเรียอาร์ทก็เลยได้ทีแหย่กลับไป “ก็ยังดีกว่าคนไม่มีนัดล่ะน่า”

ฮะจิน่าอยากนักที่จะขว้างถ้วยกาแฟในมือลอยไปปิดปากเจ้าพี่ชายตัวดี หากยั้งเอาไว้ ได้แต่มองเป็นเชิง

’ฝากไว้ก่อนเถอะ’

“แล้วอาลิล่ะคะ” คราวนี้เหยื่อเป็นเลขาฯ หนุ่มของบิดา

“อาลิก็ต้องไปกับพ่อสิ เขาเป็นเลขาฯ ของพ่อนี่”

“งั้นให้ใครไปก็ได้ ไม่เห็นต้องเป็นจิน่าเลย”

ชารีฟที่นั่งเงียบมองการโต้แย้งตรงหน้าอย่างไม่สบายใจเอ่ยแทรกขึ้นมาเบาๆ อย่างเกรงใจ “คุณลุงไม่ต้องให้คุณฮะจิน่าเธอลำบากหรอกครับ ผมไปไหนมาไหนคนเดียวได้สบายมากอยู่แล้ว”