ครอบครัวของเธอมีเครือข่ายโรงแรมขนาดใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งในโมร็อกโก สาขามีทั้งโรงแรมในเมืองใหญ่ๆ อย่างในมาร์ราเคช เฟส คาซาบลังก้า ราบัต ยังไม่นับในเมืองเล็กๆ อีกมากมาย
‘ใครบอกกันล่ะ พ่อรู้จักกับอับดุล คุณพ่อของเขาต่างหาก เราเป็นเพื่อนร่วมชั้นกันสมัยเรียน…’
‘ทำไมเขาถึงหาแฟนเองไม่ได้ล่ะคะ ผู้หญิงอียิปต์ดีๆ ไม่มีหรือยังไงกัน สงสัยจะเป็นคนที่ไม่ได้เรื่องล่ะสิท่า’ เสียงหวานมีแววดูแคลนชัดแจ้ง
‘คนไม่ได้เรื่องจะเป็นหัวหน้าผู้จัดการโรงแรมในเครือข่ายฟารัวห์ได้ยังไง’ บิดาแย้ง
‘งั้นก็ต้องแก่หงำเหงอะ เป็นคุณลุง’
‘ชารีฟอายุแค่ยี่สิบเจ็ดเท่านั้นเอง’ มารดาเป็นคนแก้ให้อย่างใจเย็น
‘ถ้าอย่างนั้นก็หน้าตาไม่ได้เรื่อง ดูน่ากลัวยิ่งกว่ามัมมี่’
‘พี่ว่าเขาหล่อกว่าเรียอาร์ทซะอีก’ อาเดย์เป็นคนพูดขึ้นบ้าง ในขณะที่ตัวเองกลั้นหัวเราะจนตัวโยน
‘อ้าว…พี่อาเดย์ ผมกำลังจะพูดอย่างเดียวกันพอดีเลย’ เรียอาร์ทโต้อย่างไม่รู้สึกเป็นเดือดเป็นร้อนอะไรมากนัก เขารู้ตัวดีว่าเป็นคนหน้าตาดีและเนื้อหอมในหมู่สาวๆ มากแค่ไหน
‘อะไรจะเพอร์เฟ็กต์ขนาดนั้น’ ฮะจิน่าประชดเข้าให้
‘ใช่ไหมล่ะ พี่ไม่อยากให้เธอพลาดคนดีๆ ไป’ เรียอาร์ทกลั้นยิ้มก่อนจะเอ่ยต่อ ‘เพราะอย่างเธอน่ะคงจะหาคนมาแต่งงานด้วยยากเต็มทน’
‘เชอะ’ เธอสะบัดหน้าใส่คนเป็นพี่ หน้าง้ำเพราะนึกหาคำมาเถียงไม่ออก
…จริงอยู่ ด้วยรูปร่างหน้าตาที่จัดได้ว่าเป็นคนสวยน่ารัก คล่องแคล่ว ทันสมัย แถมยังมีมนุษยสัมพันธ์ดีเป็นเลิศจึงมีผู้ชายมาให้ความสนใจเธอมากมาย เสียแต่ว่ามักจะเป็นชาวต่างชาติที่ไม่ได้นับถือศาสนาอิสลาม เมื่อพวกเขารู้ว่าถ้าหากคิดจะจริงจังกับเธอถึงขั้นแต่งงานจะต้องเปลี่ยนมาเป็นมุสลิมก็หายหน้าหายตาไปจนหมด ส่วนพวกผู้ชายอาหรับที่นับถือศาสนาอิสลามก็มีแต่พวกหัวโบราณทั้งนั้น เธอจะทนได้อย่างไร…หรือจะพูดให้ตรงก็คือ พวกเขาก็คงทนเธอไม่ได้เช่นกัน
ฮะจิน่าเม้มริมฝีปากแน่น ดวงตากลมโตสีน้ำตาลสวยมองหน้าคนโน้นทีคนนี้ทีก่อนจะพยักหน้าอย่างไม่มีทางเลือก ‘ก็ได้ค่ะ จิน่าจะไป แต่บอกไว้ก่อนนะคะว่าถ้าจิน่าไม่ชอบใจจะไม่มีวันแต่ง บังคับจิน่าไม่ได้ด้วย’
‘อืม…เธอจะประกาศอย่างนี้ก็ไม่มีใครว่า แต่อย่าอกหักกลับมาล่ะ’ เรียอาร์ทแกล้งว่า
‘ก็ให้มันรู้ไปสิคะว่าใครจะเป็นฝ่ายอกหัก’ ฮะจิน่าเชิดหน้าตอบก่อนจะหันไปถามบิดา ‘ว่าแต่ชารีฟอะไรเนี่ยเขาชอบผู้หญิงแบบไหนหรือคะ’
‘ไม่รู้สิ พ่อเองก็ได้พบกับเขาแค่ไม่กี่ครั้ง ท่าทางเป็นคนเงียบๆ ขรึมๆ ดูเอาการเอางาน แล้วก็เป็นมุสลิมที่เคร่งมาก คงจะชอบผู้หญิงเรียบร้อย พูดน้อย ว่านอนสอนง่าย เป็นกุลสตรีล่ะมั้ง’ ปลายเสียงมีแววหัวเราะ ผู้พูดคงจะรู้ดีว่าลูกสาวคนเล็กไม่ได้มีคุณสมบัติตามนั้นเท่าไหร่เลย
‘หรือคะ’ ฮะจิน่าหัวเราะอย่างหมายมาด
…คอยดูเถอะ เธอจะเล่นละครให้เขาหลงแล้วก็จะปฏิเสธให้หมดเยื่อใยเลยเชียวละ เป็นบทเรียนสอนให้รู้ว่าอย่ามาบังคับผู้หญิงคนไหนให้ไปดูตัวอีก!